Landgoed
Het grote huis is stil en leeg,
weg zijn het pluche en de palmen.
De keuken, ooit vol van geur en gebraad
heeft geen spit meer en ook geen fornuis.
In de grote zaal toont alleen de schouw
nog iets van de vroegere rijkdom.
Een klok staat verloren in de gang,
triest en kaal, alom bladderend stuc.
Overal woekert het wilde groen,
door geen snoeimes meer te bedwingen.
En verscholen in 't hoge gras bedekt,
Venus, kuis, met gespreide hand
haar achttiende-eeuwse borst
Geplaatst in de categorie: adel
Ten minste voel ik zo na het lezen van dit gedicht.
Erg mooi geschreven, zeer sfeervol.