Evenmin raken klanken kleuren, ontheemd leef ik .....

Ik lees jouw naam
naast de kuil eerder
op de dag gegraven,
ruimte kent hier
geen tijd, uitzicht
evenmin

draai mijn gezicht
naar donkere wolken
en vang luchtig het
enige licht dat jou
nooit meer zal
raken

narcissen lijken te
grijnzen, harteloos
loopt geel over in
wit, kou trekt op
langs duistere
klanken

ijzig staan ijzeren
letters geschreven
op een plaatje bij
het gat voor struiken
die blijvend groen
kleuren

naast jou is nog een
ruimte te huur, ik kijk
naar de omgeving
iets staat mij hier
tegen, voel mij
ontheemd

kleuren lopen over in
sombere getallen, gekerfd
en gebeiteld af en toe
gebarsten, schreeuwen
geleefde jaren mij toe
“leef”

het zandpad telt geen
voetsporen meer, stappen
verdwijnen uit het zicht
houten kruizen, strak en
stijf tekenen de laatste letters,
ik ...

Schrijver: metha, 30 maart 2005

methaoudshoornmsn.com

Evenmin raken klanke

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 7 stemmen 855