1.416 resultaten.
Fladderend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 591 Zo alleen
Zo onbegrepen, 16 jaar geworden
1994, het leven gegeven
Anders ja, maar een bijzonder mens
Rechte lijnen, structuur
Geen compromissen
Humor, absurdisme
Hand in hand
Niets moet zoeter zijn dan de kinderjaren
Toen alles nog mocht
En niets moest
Voorbij, altoos voorbij
Niets is meer zoals het was
Zo alleen
Zo onbegrepen…
gaan in liefde
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 749 (mama, 20-04-1936 / 22-08-2011)
gaan in liefde
toen viel alles even stil
ons hart in de jouwe, onze ogen bij elkaar
onze handen streelden al het laatste leven
buiten liet de zon een vlinder vallen
binnen scheen de dood op jouw gezicht
het was mooi hoe rust in overhand
langs ingevallen wangen -zocht
tot…
Dag dichter
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 518 Dag dichter
Ik heb je machteloos liefgehad
zeil maar weg
neem de eerste beste bries
een laatste zwaai vanaf de dijk
een handkus voor je laatste werk
vaarwel dichter
tot aan het zielenwater
je hebt me machteloos lief gehad
ik onthoud alles, zei je
ik geloof je
ook datgene wat je vergeten was
de tak die van de boom viel vlak voor…
Zoals een man zijn weg zoekt
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 930 onderweg naar liefde
ervaart hij zicht
op hemel en aarde;
het verlangen naar morgen
onderwijl hij het sterven baarde
uitersten
van binnenuit
grenzeloos gebonden
aan geest en eeuwige bruid
ogen puilend
als sprekende monden
onder een donker gerande einder
het gezicht
is als een doorzichtbaar vlies
over schreeuwende voorbije
korte…
Hand begon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 495 Gekortwiekt, verschrompeld,
geknakt, half gevallen
rottend en afgestompt
de aarde laat moeizaam los
wat het ooit begon
maar laat tinten bestaan
totdat er geen sterren meer zijn
onzichtbaar de scheppende hand
die nooit laat gaan
vuisten ontspant en palmen opent
soms pas diep in de herfst
als de laatste mist het erf opsluipt
'sterven…
Realiteit
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 516 Het feitelijke kennen hoe
alles met alles samenhangt
In verband brengen met
het ingebeelde waarin lijkt
alsof verschillen onafhankelijk
van elkaar gebeuren
Niemand verwacht dat jij
consequent en exclusief
in één richting denkt…
Korbachs Kunst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 397 (Bezieling)
Een begrip:
('t Korbach-effect)
Zijn 'Schwung'. Zijn
Humor. Zijn
Kracht. Talent
(Cambuur)
Leeuwarden
Genoot van
Korbachs kunst
Twee keer per
Maand op de
Tribune
Met Fritz langs
de lijn im-
mer een gunst.
Fritz Korbach 1945-2011…
Ooit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 594 Ooit
stond ik grenzeloos in het leven
geen beperking aan de horizon
alles was mogelijk om te beleven
er was niets wat ik niet kon
Ooit
lag de wereld aan mijn voeten
ik vloog op vleugels van de wind
iedere dag kon ik vol blijdschap groeten
volwassen, bleef ik dat blije kind
Nooit
gedacht wie zal bepalen
of mijn leven is voltooid
is…
Parricidium
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 464 het slikken verleerd
adamsappel verzonken
bet ik zijn lippen
laaf de tere barsten
zijn tong ligt verbeten
in de gehavende mond
de neus versmalt zich
beklemtoont het einde
soms wil hij iets zeggen
maar zijn ogen spreken
het zwijgen van de dood
woordloos verzonken
hij hapt naar adem
wil niet dat het leven
hem elk moment tergt
in…
Zij is niet meer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 718 bloemen zoeken geen vaas
kaarten behoeven geen brievenbus
zij zoeken ogen om de zorgvuldig
gekozen woorden te lezen
als uiting van, nu het nieuws
de wereld vindt en ongeloof
plaats maakt voor realiteit
ontsteekt men kaarsen
stroomt men samen al dan niet
met bloemen en of een kaart
alleen al, om even stil te staan
bij hetgeen dat waar…
en wil mij niet vergeten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.043 mocht mijn geest zo zoetjes aan verstillen
in mijn broos geworden lijf
verlangend naar een zachte dood
mocht mijn ziel naar verre einders reiken
willen schuilen en rusten in een oude
hemelse droom
laat me dan los, weer huiswaarts keren
naar wie mij immer dierbaar bleven
en wil mij niet vergeten…
Jij, die blijft
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.022 wij hebben gewacht
terwijl jij reisde
onderweg naar
jouw naam
en een wijle
dreef onder
een bonzend
moederhart
waar je
als vederlicht gewicht,
in een veilige duisternis,
te samen uit ons
in enkelvoud bent gestart
zo telden wij
de verwachtingsvolle uren
in blijdschap af
naar jouw dagen
die zouden worden
geboren…
Huiver niet
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 553 Huiver niet
Nu woorden zwijgen en bloemen zullen spreken
Huiver niet
Ook al zie je door de schaduw de waarheid en de schoonheid niet
Huiver niet
Mocht aarde je bedekken
Huiver niet
Als je denkt dat er niemand is die je ziet
Huiver niet
Want schoonheid is vergankelijk
Huiver liever niet
Ware schoonheid schuilt in ons verdriet
Dus huiver niet…
erfenis
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 600 Warme trieste tranen, verlaten vele ogen
Belang in jou is groot, vooral in jouw vermogen.
Bedankt hoor lieve opa, 't was leuk dat je er was.
Maar door jouw snelle einde, begint ons leven pas.
Vrede in de hemel waar je naar toe zal gaan.
Kijk maar naar beneden en zie wat is ontstaan.
Die natte trieste ogen, werden snel weer droog,
bij het tellen…
Valse start
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 670 Grijs bleef altijd maar grijs
tot de trein
daar eindelijk was
toen streepte grijs zwart
Hij kwam, zag
maar kreeg een valse start
Geen mens
die hem
kon helpen.…
JIJ
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 1.344 Jij hebt
de snaar geraakt
die mij deed ontwaken
de eerste tonen
die ik hoorde
zacht van binnenuit
nu is het stil
jij bent gegaan
net zoals je kwam
een toon een echo
nog zacht voelbaar
hij is stil ...de dood.…
Chambre ardante
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 708 zo mooi
heb ik je nooit eerder gezien
vreemd
-jouw onbuigzame lijnen-
een glimlach
of verbeeld ik mij dat maar
je handen bidden niet
zij houden elkaar…
De roos op de kist
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 622 Ze ligt daar zo stil
In een gekoelde kamer ritselt
het vouwen van gekreukte lakens
Een laatste blik wordt geworpen
op de tijd die voort kruipt
in een sfeer van breekbaarheid
Voor anderen, onbekende gezichten
sieren de ruimte om haar heen
Fossiele gestalten die als verlate herinneringen
voorbij schuifelen geven pas
voor even
Ze…
Komen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 578 De tijd van komen
is gegaan
en de tijd van gaan,
is niet meer!…
Adieu mijn vriend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 598 Adieu mijn kleine drinkebroer;
vaarwel mijn grote vriend.
Dit afscheid valt mij zwaar,
jij hebt dit niet verdient.
De mens gaf niets om jou, geen moer.
Je praatjes en je lach,
die ik zo van je mag;
ik blijf er van verstoken.
Maar er werd zo mooi gesproken.
Ach, als jij jou vrienden nu eens zag.
Je stoel, je glas;
’t blijft onberoerd zo…