350 resultaten.
Werelden (Andrew Wyeth 12.07.1917 - 16.01.2009)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 103 beelden stromen
zonder omweg
van taal en gedachten
naar binnen
het is net zoiets als
dromen je kunt ze
navertellen maar of ze
echt zijn weet niemand
tegengestelde
onzichtbare onderstromingen
als het zeeoppervlak
een voortdurende verandering
je opende deuren
om stil het oeroude
aardse verbeeldend
te aanschouwen…
de geliefden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 90 verborgen
achter lijkwades
verklaren ze
les amants
elkaar de liefde
intieme vreemden
neergestreken
op een verstild
beeld patina
op een oud verhaal
niet zomaar
een verhaal
altijd meer
geliefden
zonder woorden…
ode aan het licht van Vincent (3)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 111 ogen drinken
op een dag
het licht van
de glinsterende zon
ogen ademen
sterrenlicht
op een landweg
in de Provence
ogen lichten op
als sterren die
de nacht in vuur
en vlam zetten
ogen verdrinken
in het licht boven
een caféterras
op een avond in Arles
ogen turen
knijpen samen als je
onder woeste luchten
Korenveld met…
In voorzichtig wit
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 152 het doek was leeg
geen enkele veeg
ontsierde de
volmaakte structuur
van het oppervlak
ik wilde beginnen
om de diepste
emoties van binnen
eindelijk eens vorm
en kleur te geven
maar was bang
om evenwicht en
stilte te verstoren
die ik daar gekoesterd
had sinds ik ben geboren
toch ben ik begonnen
in voorzichtig wit
zwommen later…
Vakmanschap
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 101 jij lichtte
altijd kleuren in
schaduwpartijen op
wat echt
van belang was kreeg
een streepje naar de top
vroeger moest men
dat uit eigen zak aan de
opdrachtgever bij betalen
maar de echte schilder
wist de talenten er
al feilloos uit te halen
hij voegde ongevraagd
zijn stukjes magie
aan de compositie toe
want vakmanschap
laat…
Fakir Dalí
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 182 Zodra je zijn tover
met kinderkonen waardeert,
doet hij een greep naar de verte.
Denk niet dat je zijn bedoeling
even determineert.
Hol dus naar het volgende symbool.
Daar heeft hij je begrip te pakken:
omgekeerd en in een vreemde handstand
tuimel je door de geschiedenis,
door al haar opsmuk --
Vorm en kleur hebben het mensdom
zwaar…
Schijnt schaduw
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 84 ik heb mij een
plaatsje geschilderd
op een groot doek
een wat
verstild tafereeltje
ergens in een hoek
heb de tijd
in kleuren stil gezet
vogels vliegen in gebed
het klein prieeltje
ademt rust drukte
wordt lommerrijk gesust
een integer zonnetje
schijnt schaduw
langs het lenteblad
ik zit aan
tafel met mijn
stoeltje op het…
De wegdromer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 57 Wanneer ze weg wil dromen,
vraag het haar, waarom
ze haar leven achterlaat,
en haar voetstappen kraken.
Ze vertelt hoe ze vergeten is,
waar ze naartoe moest, en
hoe de horizon is gekomen,
en zich weer heeft laten verdwijnen.
Ze vertelt toen ze dacht,
dat ze een engel was, en
waarheen ze ging vliegen
zich niet meer kon herinneren.…
Het vloeiend zacht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 95 kleuren spraken
niet meer aan
verfletsten in
contrast met
strakke vormen
intolerantie
verbood het
vloeiend zacht
in elkaar opgaan
naar balans
had pigmenten
versterkt de
viscositeit nog
soepeler gemaakt
toch stokte het gaan
pas in verwarmen
mengde alles subtiel
maar viel later weer
terug in de starheid
van een koude realiteit…
een grote plons
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 227 naar 'a bigger splash'
van David Hockney
bij een foto
die plons
dat ben ik
onherkenbaar
dus lekker anoniem
van de foto
die jij nam
kennen wij de hoed
rand en 't negatief
en dat willen wij
graag zo houden…
de bodem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 een leeg
glas op
een lege
tafel het
zicht is
meer dan
het zien
met de
ogen op
de bodem
van het
glas ligt
het sterven
van de tijd
de schilder
toont de
gestolde
eenzaamheid
in vage
lijnen en
een witte
vlek
het lege
glas op
een verlaten
tafel…
in de wolken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 138 er ontbreekt
iets ik kom
nog niet echt
in de buurt
van dat wat
zo prachtig
is maar ik
ben er wel
bijna alle
wolken zijn
perfect ik niet
zei de schilder
de noordwestenwind
dreef statige
wolken vanaf
de zee naar
het land hun
schaduw dook
over dijken
bomen en
velden
boven was
alleen nog
stilte…
De hardhouten tijd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 107 strak dreunen
slagen van
de hardhouten tijd
het donkert
boven de toren waar
weerlicht zich spreidt
het bronzen getingel
van carillon en klok
komt vrijwel niet aan bod
waar uren splitsen
met veel kabaal als zij na
laden onverwacht aarden
dit grote magisch
realistische doek doet
het goed in de kunst
waar de kippenvelfactor…
Lopen over water
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 148 Alsof ik hier niet komen zou,
zo doet het leven eeuwig voor.
Met zomertijd en wintertijd, mooi
hier en lief mijn lief. Zoveel adem
raakt niet kwijt. Alsof ik
eeuwig zou; lopen over water.
Wat klaart nu ik verlost
van mij wegen moet zonder
woordgewicht, naakt van daad:
nu ik sta aan water bedekt
met kroos, gras waarin ik niet
geloof, maar…
Volgens Oostsanen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 64 God waagt niet, hij kent
de eerste dag en zag
aan de laatste dat het
genoeg was; een vader
weet tot aan de deur.
Daarbuiten begint het
wonen, leggen wegen
afstand uit, zingen banden
over tijd, gaan naar
daar waar engelen
en demonen zorgen
voor sterfelijkheid.
Tot hier nu, tot de dood
waar God zwijgt en kijkt.
Zijn voetvolk…
Cirkelvormig schilderstuk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 127 Alsof ze vastgenageld zijn
De mensen bij de grote zilte
Een meeuw hangt roerloos in de stilte
Weet niet van weduwen en pijn
De golfslag is zowaar gestold
De vissersvloot ligt op het strand
Een ruiterstoet draaft elegant
Het schouwspel in dat zich ontrolt
Vanaf het allerhoogste duin
Zie ik bevroren, dorpse vlijt
De mens van toen is er niet…
bevlogen acryl op papier
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 184 Een lijn uitgesmeerd
de zon brandt strepen geel
in de plasjes tussen het gras
een lijn in figuur ijle zwaan
getrokken er bovenop
met vegen van Pruisisch blauw
het vermoeden van diep water
in een grote cirkel eromheen
v- vinkjes in omber met paletmes
een sperwer duikt plots mijn blad binnen
veegt het omber door het groen van ’t gras
een…
Zomergedicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 225 zoele nacht vol bloemengeur zie
hoe de nacht met sterrenlichten
gloeit in diepe flonkerschijn rijpe
muskadellen de muziek is van
kristal de vlam van licht valt op
zomergedicht vol van lust en leven…
Krult lieve streken
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 106 mijn penseel
danst zwierig
op kleurige muziek
krult lieve streken
op het linnen in de
format van een melodie
laat licht en
donkere partijen
niet met elkaar strijden
maar middelt
met oplichtend perspectief
verlopend in diep vergezicht
ik voel hoe magie
mijn handen overneemt zie ze
bewegen in spiritueel leven
een mystieke stilte…
Parels aan zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 260 Zeeën baren vissersdorpen die tot steden wellen,
Mensen kinderen die in kunstenaars vervellen
Hij schilderde maskers die gezichten onthullen
Stranden bleken bonte tableaus te verhullen
Als de noorderwind de kust komt geselen
moeten rolluiken Ensors schatten beschermen
Voor wie belt neemt een mondain kunstenaarshok
grijnzend zijn volks rijhuiswinkelmasker…