Zie ginds komt het lekkers met vrachten weer aan en alle smekbekken staan kwijlend vooraan: hoe luid kan ik smakken, oh Sint geef me meer ik krijg nooit genoeg van wat ik zo begeer De Sint staat te grijnzen en deelt kwistig rond, de hebbers die graaien het zelfs van de grond. Oh lieve Sint Nicolaas, wat bent u toch goed we vreten ons rond aan…

oogjes kijken schuin lachjes zijn weer vol betekenis er hangt spanning in het huis buiten schijnt een vale maan en schaduw speelt waar schoorstenen wit roken het welterusten ritueel na liedjes en verhalen lijkt eindelijk eens goed te gaan toch komen ze wat later een voor een weer voor je staan het lukt niet goed met slapen schoenen…

pepernoten strooien zichzelf, schoenen staan gerangschikt volgens leeftijd, keurig in de passen van vandaag -nog eventjes- dan kruipt genoegen op de bank warm verpakt in spitsvondigheid op rijm een herinnering klampt vast aan alle lieve woorden die zijn jaardag zingen geef ik mijn verrukking mee de gedachten bij mijn vader, die al…

Het is bijna sinterklaasavond de warmte van de moederhaard waarin vlammetjes kleurrijk spelen doet blozende wangen roder kleuren koude handen glijden vanuit wollen wanten de warmte tegemoet op de stoelleuning een dikke sjaal onder de kapstok staan de moonboots ze lieten een nat spoortje na op de treden van ‘t portiek op tafel geurt…

papa zie ik nog jouw stappen in mijn hart het kleed van rood en goud in waardige warmte en de staf leunde uren weg in gewillige handen die dienstbaarheid verlieten uit respect grote trots beroert alsnog mijn kinderhart waar ik naast je liep in kleine handen die jou droegen, naar omhoog... daar glinstert eeuwig in mijn…

ik heb het rode boek gelezen van sinterklaas in een onachtzaam ogenblik vond ik mijn naam gouden en zwarte kruisen keurig op een rij het leven van afgelopen jaar ging mij voorbij tot een witte hand verscheen de vinger wijzend op het boek een donkere stem vertelde mij het zit met jou wel goed heb nu een eigen exemplaar…

Mijn schoen gezet, wat denk je: niks Gezongen tot ‘k schor was, wat denk je: niks Lief geweest tot het niet leuk meer was, wat denk je: niks Dus verval ik maar weer in mijn oude humeurige ik!…

In deze tijd van surprises en gedichtjes In de tijd van oude kranten en pepernoten Ontbreekt het maar aan een ding en dat is: Dat ik Sint niet op het dak zal horen lopen Tja, we wonen in een flat en daar wordt een paard, beter niet neergezet!…

Ik heb het Spaans benauwd in dit cadeaupapier en die proppen in mijn maag zitten me tot hier. Wie kwam er op dat gek idee mij zo dik in te pakken, ik wil eruit, ik heb genoeg van ’t schudden in die zakken. Ik ben zo zacht en mooi, wie wil me gaan bevrijden en gunt me het genot mijn charmes uit te spreiden? Verwachtingsvol met kloppend…

zei zwarte piet & ik wist zeker dat-ie niet bestond halve leugens & de hele waarheid grenzeloosheid kent geen tijd de grens = lastig te bepalen maar falen kun je dus niet zei zwarte piet voor-ie 'em smeerde richting spanje…

als ukkepuk zat ik al op zijn schoot en nu als zestig jarige zat ik weer op zijn knie alleen vond de Sint me nu wel wat zwaarder…

Sinterklaas is uit het land vertrokken. De makkers staakten reeds hun wild geraas. De koektrommel zit vol met speculaas, de chocoladeletter is in brokken. Voorbij zijn de verbaasde oh’s en ah’s. Terwijl we ons banket naar binnen schrokken drinken we chocomel met grote slokken. Geen maaltijden vandaag, alleen gegraas. De Sint vaart onopvallend…

jouw gezicht heeft iedereen gezien voor jouw ogen hebben ze als knipmessen gebogen was het bewondering voor wie je was of wat je deed jij nam hen allemaal beet niemand heeft je ooit gekend geweten wie je was hun droombeeld heeft er altijd naast gezeten jij huilde in de stilte om je heen sprak met je eigen spiegelbeeld en voelde…

Vind jij sokken of een boek zeep een geurtje doos sigaren misschien een liter jonge klare of T-shirt met een korte broek een dik gebreide das of sokken CD van Bløf een onderbroek zijden strop schildersdoek een Staatslot om te gokken wordt het een dagkaart voor de trein optische muis bij de computer wordt je leventje nog zoeter door een…

Het rode boek opengeslagen zocht ik zorgvuldig en bekwaam totdat de letters van jouw naam mijn aandacht leken te vragen bedachtzaam las ik wat er stond in het uitgebreide jaarverslag en wat ik daar geschreven zag bracht een glimlach rond de mond vol verwachting klopt mijn hart heeft Pieterman jou horen zingen en meer nog van die mooie…

Buurman die ik steels weg zag lopen na Zwarte Piet op de voordeur sloeg en mijn vader gekscherend vroeg: “doen wij zo laat de deur nog open?” mijn broertje die onder tafel kroop zoals hij dat ook bij donderen deed Sint Nicolaas die de kamer in schreed slingerde mij tussen schater en hoop ik was wat ouder en dus niet zo bang voor dreigende…

Kind zoals jouw hart vanavond klopt verwachtingsvol gevuld met hoop diep verborgen ook wat angst zie ik in je ogen Sint voor jou een mysterieus figuur die vreugde brengt door geven je wensen kent en alles weet van diep verlangen Vind deze avond tussen geschenken kracht van het intens beleven en blijf altijd geloven in dromen…

Sint staart naar het blad papier waar een naam op staat geschreven daar is het al dagen bij gebleven en dat vergalt Sint’s rijmplezier hij graaft diep in de woordenschat naar iets wat zijn gevoel vertolkt maar het brein lijkt zwaarbewolkt en troebel als een blubberbad hij vindt niet wat hij dichten wou blijkt de letters stom vergeten heeft…

Wellicht is dit de laatste keer dat jij je schoen zet bij de haard. Je hebt wel door dat zo'n meneer die uit een auto stapt, het paard op stal laat, mijter, witte baard, een gouden staf en wat nog meer in zijn verkleedkoffer bewaart, dat die omwille van de sfeer de grote vriend van ieder kind wil imiteren. Elke klaas en elke schoensmeerzwarte…

Vroeger geloofden kinderen in Sinterklaas, nu gelooft Sinterklaas in het kind. Vroeger waren Pieten de baas, nu zijn de bazen zwarte Piet. Vroeger kreeg je cadeaus van Sinterklaas, nu koop je Sinterklaascadeaus. Vroeger kleumde je op de kade… nu mijmer je over vroeger.…