589 resultaten.
wereldwonder
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 869 de bewijzen stapelen zich op:
in Gizeh een extra piramide
kleurige kartonnen blokken
pakketten van de wereldwinkel
vrijdag voor kerst bij de haltes
en in de Amsterdamse tram
dergelijke dozen onder armen
en op schoot, niet openen
voor je thuis bent! herinnering
aan koektrommels en kaarsen
maar nu houd ik angstvallig
mijn vinger aan de…
Verrijking
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 460 Rijkdom van nu
een klopjacht op klatergoud
vorm van doelloos streven
naar het lijden van arm en oud
Koud en gevoelloos
versteend van hart
vormloos gebroken
levend met smart
Wijn in de verkeerde vaten
vermomd achter beschonken boeken
meer dan eens gedronken
weg gedept met vochtige doeken
Rijkdom voor later
het kijken naar het verleden
bestuderen…
Inburgering
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 782 Van Annaba in Berberije vloog hij naar Warmond,
naar een gammele ark aan de Kaag. "Gelukkig
bevind ik mij buiten de limes" zei hij plechtig
en op de vensterbank knipoogde Azrael.
Aandachtig keek hij in het Armentarium uren
naar de uitgestalde zwaarden en morgensterren.
Op schaal bouwde hij een evenhoge na,
met een haakbus schoot hij eenden…
Positieve gedachten
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 746 De wereld wordt niet langer meer ontbost
en filevrij zijn zelfs de drukste wegen.
Er komt een einde aan de zure regen
en moeder aarde wordt van Bush verlost.
Een ideaal klimaat ligt in 't verschiet
en knechten zijn er evenmin als bazen.
Geen extremist probeert zich op te blazen
en tolerantiegrenzen zijn er niet.
Er zijn geen onvergoede taxiritten…
Boekanier (2)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 488 Nadat ik strips ben gaan verscheuren
Met essays in het moeras in slaap viel
denk ik nog altijd
het zijn maar woorden
voor de zoveelste keer!
wat voel ik nou eigenlijk
jaren later na Dato of Bio?
Een poolkap smelt, sta er voor open
je hoeft er niet per sé over te lezen
de mooiste dingen gebeuren vanzelf.…
Boekanier (1)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 426 Ik pakte ooit een boek
Niet zo'n AKO-paperback
Ik vouwde het doormidden
schoot gaten erin
ging er op zitten in
een moment van bedenking
gooide het toch in de biotex
Las het een week later
en concludeerde
dat er meer was dan dit.…
vanavond bezoek ik je ogen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 556 de wereld plat en vasthoudend
een straktrekkende horizon
veranderlijk het verticale
liggend in het gras want
vers breekt niet maar buigt
onder zijn schouderbladen
streelt een voorbijtrekkend
wolk wederom verleden tijd
ontglipte kinderjaren als
in de binnenzijde bevoelt
een rilling een bijzonder zijn
vanavond bezoek ik je ogen…
Narcissus
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 549 Een narcis in het veld die verdort en verwelkt
weet zich, voor het laatst bezongen in verzen,
nog een traan uit zijn bruingevlekte kelk te persen
voor hij voorgoed door God's hand wordt geveld.
Ziet hij niet hoe zijn medebloemen het onderspit delven
en massaal worden vertrapt onder 's-mensenvoet? Ziet hij niet
De Grote Gronden, de Grote Gronden…
Fantasie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 558 Op je blote voeten rennen,
langs de zee, over het strand.
Samen leeuwen, tijgers temmen,
en dan zwemmen, hand in hand.
Onze rijkdom is onmeetbaar,
en iedereen die geniet mee,
als we varen in de slagroom,
en zwemmen in een suikerzee.
Iedereen mag met ons meedoen,
hoe meer zielen hoe meer vreugd,
Iedereen kan hier fijn spelen,
in een oneindige…
Out of Africa
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 10.437 Memisa, Novib
Vervuld van mededogen
Buik vol van honger, oedeem
Onschuld in kinderogen,
Indringend extreem
Reclame voor zieltogen
Eerder meegemaakt
Eens hard geraakt
Eens hart geraakt
Eens verzamelde ik doppen van melkflessen
Om de dorst in Afrika te helpen lessen
Ik dacht dat ik verlichting bracht
En sloeg slechts een diepe put, donker…
Projectie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 647 Tijdloos
projecteer ik
de ruimte als vlak
het vlak als lijn
de lijn als punt
onvoorstelbaar klein
zonder begin ook eindeloos
het oneindige zijn
waarin ik ben binnengestapt
in de kern van mijn bestaan
waarin ik kan toeven
als ik dreig mis te gaan
waar ik de horizon snij
ligt mijn verdwijnpunt
buiten de tijd…
Herder met vee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 723 Aan de oorsprong van de Nijl
Drijft de herder zijn vee
Hij zoekt zijn heil
Door een dikke walm van mest dat brandt
Zo is hij de beet van de muskiet voor
Maar de as bijt nu in zijn vel
Zijn mager vee draagt grote horens
Waardeloos voor vleeshaak en slagersmes
Gefokt naar volharding en weerstand
Wordt vet overbodig
Het vee is zijn vermogen…
ZWARTE SNEEUW
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 990 Eindelijk valt de zwarte sneeuw
de rode krokussen gillen van pijn
zijn of niet zijn is buurmans klein
bestaan een floers van rouw geeuwt
Als de rook uit de giftige smeerpijp
in het dronken land van bevingen
de armen van Geest de ene vergeving
na de andere door de strot knijpt
Hulpvaardig staan de bolgewassen
gereed om met hun mantels liefde…
Kompas
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.042 Het licht kijkt glazig in ’t avondrood
de nacht verwacht en slaat
het leven dood.
In de woestijn
knaagt een kale rat
aan dorrend vlees, dribbelt
door een vaag visioen.
Er dreigt een storm
en het donker verzandt
in ademnood,
verliest haar grip.
Een eenzame gier aast
blind op niets, geen zicht
geen speling van het licht
en wie…
Halfvol
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.178 We gaan onder in een kom
weerspiegelt water trekt
de bol aan weerszijden: dag
en nacht tossen erom.
We liggen tussen twee zijden
drinken van de uren die we hebben,
proeven van pril geluk, proosten
om dan van de rand te glijden.
We knipperen zwart wit
en rijden naar de ondergaande zon.
We dansen in het licht, draaien
en nippen uit onze…
En passant
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 746 In het voorbijgaan de lakens rechttrekken, eten.
De trap aflopen, en passant de tong uitsteken
tegen een beeld dat nog ongebakken op tafel staat.
Groente zaaien, een kind verwekken, en passant
de braam opbinden en vertrekken. In het voorbijgaan
Je uitrekken. Voor de spiegel je borsten betasten
op harde plekken. Herinneringen tot leven wekken…
inzicht
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.765 zo nu en dan
een glimp zien
van
hoe leven
oorspronkelijk
bedoeld is
een flits
in een toekomst
van
samenleven
in vertrouwen
delen
in gerechtigheid
----------------------------------------------------
uitde gedichtenbundel "tot leven geroepen"
uitgave in eigen beheer
www.aukjewijmagedichten.nl…
Aarde
netgedicht
4.0 met 37 stemmen 1.021 Voel de aarde, woel de aarde
ruik de aarde om je heen
zoen de aarde, zoek de aarde
Maak je met de aarde één.
Aai de aarde, zaai de aarde
Maai de aarde, één groot feest
Wroet de aarde, voed de aarde
Vang de aarde in je geest.
Leef de aarde, geef de aarde
Zie de aarde: rood, bruin, zwart
Schep de aarde, schenk de aarde
Sluit de aarde in…
Exterminatie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 608 Het is lente aan het worden,
straks ga ik in de tuin
het onkruid wieden tussen de rozen,
de papavers, de primula’s.
Dan komt die steek van pijn:
er is veel meer te wieden
waar ik niet bij kan,
aan mijn binnenkant.
Wanhoop slaat mijn handen
voor mijn ogen als ik bedenk:
wie in de grootstad, in de wereld,
extirpeert het onkruid mens.…
Water halen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.385 Ik haal water, ja water voor het vee
uit de put die langzaam dieper wordt
De rivier is droog het gras verdort
maar de bron gaat stukken langer mee
Ik haal water, ja water voor het wassen.
In een kruik draag ik het op mijn hoofd
als die valt heb ik voor niks gesloofd
dus ik moet er heel zuinig op passen.
Uit de put klinken echo`s van mijn…