261 resultaten.
Chantelle
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 142 Een boekenworm genaamd Chantelle
verlangde naar meer leesplezier.
Leergierig had het letterdier
genoeg van dagboek of novelle.
Ze struinde in de boekenkast
en las er één van ene P.
Een doctorandus, jeminee!
wat humoristisch was die gast.
Scanderend uit zijn Révisé
Trok zij er door haar vrolijkheid
een ongebonden partner mee.
Ze krulden…
Pa
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 180 Hij schoffelt door z’n groentetuin
Mijn kromme grijze pa
Zo oud oogt hij
Vertederend
Gelijk zijn jonge sla…
Huismoeders
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 170 een vleermuiscollectief komt uit de kerk
de avond valt, lantarens schijnen zacht
maar huismoeders* zijn nergens op bedacht
zij zien alleen het licht in ’t duister zwerk
hun dansgeruis zal elke vampier horen
die hebben echt geen oog voor felle kleuren
in vlindervallen lopen zal ze niet gebeuren
want vleermuizen die jagen met hun oren
al…
Jailbirds
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 197 Alert keek hij vanaf de schouder mee
en zag de lange vingers van zijn baasje
Die pikten weer, maar plots, ojee het haasje
ze werden opgepakt, ja alle twee!
De kleine crimineel vond dat wel fijn
nu hoefde geen van twee alleen te zijn…
Stikstofreductie op de veluwe?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 285 Begerig sloop een wolf op kousenvoetjes
door bos en hei en zag de overvloed.
Inhalig rook hij reeds het warme bloed
van blatend vlees, nu stil, het sliep nog zoetjes.
Dat was een kolfje naar de wolf zijn poot,
hij beet er zeker veertien schapen dood.…
Corporatisme of zaadzakkenvullers
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 583 Sla, jonge sla
Kopland zou janken
mocht hij -naast mij- kijken
naar de lege bedjes
in de moestuin van mijn pa
sla, jonge sla
uit de volkstuin van mijn pa
werd een kropje kleiner gemaakt
door de uitspraak van het Hof
alleen Zaad met een Europees certificaat
of een torenhoge boete
wanneer u zelf aan ’t kweken slaat
lust u nog peultjes…
De waarde van regenwormen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 493 Je weet, ik ben niet het volgzaam kind
dat regenbogen tekent of poppetjes
die marcheren onder bewind. Anders dan jij
hecht ik geen waarde aan verzonnen vlinders
waarmee de ratio wordt weggeveegd.
Ik wil niet vastgeprikt in een glazen huis.
Geef mij maar aarde, dan maak ik vingers
vuil zoals het weerbarstig joch
dat maar wat aanmoddert en het…
Slijmkwatrijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 154 Nog groene veldslak wilde dichter zijn
Bevlogen broedde hij op vloeiend rijm
Met schrijfgerei bestaand uit louter slijm
Besloeg zijn levenswerk slechts één kwatrijn…
Tweede zondag in mei
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 291 Oh moeder, wat een fijne dag
Je loopt je benen uit je kont
Je praat je liefjes naar de mond
En luistert naar hun zelfbeklag
En ieder jaar krijg jij spontaan
Weer nieuwerwetse plantenbakken
En onbestemde bloesemtakken
die morgen in de kliko gaan…
Homo sapiens
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 398 De mens is het slijk
dat uit zijn handen gleed
toen hij nietsvermoedend de maan verplaatste
de grote beer verwekte en water bij de vissen deed
terwijl een moddersculptuur zijn armen strekte.…
Luna
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 315 vandaag ben ik het schriftje van m’n nichtje
waarin geen enkel poppetje lelijk kijkt
ze kleurt in roze en rood een blij gezichtje
en schrijft in grote letters een berichtje
in mij haar naam die tussen sterren prijkt…
Overheidsdieven Klijnsma en co
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 251 Ze stelen liever de miljardenpot
Van ons pensioen om Brussel mee te spekken
Dan zich ook maar een greintje aan te trekken
Van ’t meer dan miserabel tuinders-lot
Die mogen in hun rampgebied verzuipen
Als zij maar met de Unie kunnen kuipen…
Herderstafereel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 185 daar ligt hij dan, de murw geslagen hond
hij jankt een wraaklied in het doodse oord
waar bitter bloed zich mengt met zwarte grond
is er geen ziel die zijn geweeklaag hoort
weer bijgekomen likt hij al z’n wonden
hem toegebracht door een verloren zoon
die er in gruwelzonden per seconde
zijn vader overtrof in bruut vertoon
diezelfde avond,…
Zijn laatste feest
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 203 Zij is een mooie, slanke, goedgeklede vrouw.
Haar man, dat is een hard en machtswellustig beest.
Terwijl ze afkeer in zijn hele houding leest
als zij voorbij marcheert, roept hij schijnheilig wouw!
Hij domineert, hij is pervers en commandeert.
Hij, die weer eens een zogenaamde meeting heeft
en zich met smoezen in het nachtcircuit begeeft,…
Shakespeare {Cento}
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 266 Van schone schepsels wenst men nageslacht,
Zorg dus dat er een nieuwe jij ontstaat.
Ik zeg niets over toeval, goed of kwaad,
De zomer duurt steeds korter dan verwacht.
Want rusteloos lokt Tijd de zomer mee,
Jouw kind alleen zal hem het veld uit slaan.
Mijn inzicht tref ik in jouw ogen aan.
Om mijnentwil ontvangt ze jou privé.
Alleen…
Inrichting
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 867 Vroeger dacht ik aan later, nu aan vroeger.
Trouwen, kinderen krijgen, een man.
Ja, eerst een man, in die volgorde. Zo dacht ik
de toekomst in te richten. Liefde in een broeikas
en tranen in het afvoerputje.
Nu ik eraan denk, scheert een gedachte langs.
Het putje is verstopt.
Ik moet de loodgieter bellen en zangzaad bestellen
voor mijn kanariepiet…
Geef liefde wederom een naam
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 301 Ik voel je in mijn vingertoppen,
je woont nog altijd in mijn huid
en elke dag klinkt jouw geluid
in ’t kleintje, spelend met de poppen.
Ach, hoeveel tijd is al verleden
sinds onze wereld werd gekanteld.
Het lieve leven zwart gemanteld
toen dagen door de nachten gleden.
De spiegel toont me jouw gezicht.
Ik voel je schaduw achter mij.
Waar…
De incrowd
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 795 Op de reünie zag ik mijn jaren zestig vrienden weer.
De gitarist en saxofonist, beiden zonder haar
en haar. Het leven was wat sporen kwijtgeraakt.
Het meisje van de zanger vond een vroege dood
en hij, hij was blijven hangen in de blues en zoop.
Er werd gespeeld, gelachen en gejankt.
De incrowd van toen, gekrompen in de was
en stokoud, kreeg…
Huize Oudehorst II
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 250 Ik ben langs, nee niet langs, ik ben geweest,
bij opa Oudehorst. Zo rond theetijd
werd er weer wat afgekletst.
De tafel van gebreken stond er nog met in het midden
een bosje rotzooi.
Stoelen rolden weer af en aan.
De spitse oren van tante Sjaan luistervinkten mee.
Oh, die roddelaarster, de soeppan kan gevuld
met ballen uit haar nek.
Rij me…
Angsten van een vader
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 501 daar ik nog maar een guppy was
die veilig door het water zwom
van een verwarmde vissenkom
wist ik nog niets van ’t mensenras
dat zich beter, hoger waande
een hersenstam, volstrekt uniek
-zo wreed en moordend hun tactiek-
regerend over het bestaande
toen ik allang geen gup meer was
en voor de lieve vrede vocht
er alles wist van brandend…
Bij het opstomend tij
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 281 op het hoogste duin staat een man
de voeten in het zand geplant
tot aan de schuimkragen
rollen zijn woorden
als verse vis
uit oude kranten
ik ben een eilander, ik ben
zeewier en watertander
een worm uit deze aardkloot
maar nooit, nooit, nooit
een stadsidioot…
Zeelucht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 478 het hoofd vol van het water
drijvend
tussen grachtenpand
en duinenrij, de nieuwe brug
het oude strand
de zee
met zeilen op haar rug
doorweekt
in ’t witte zomergoed
de huid omhult met nevel
bij stilte tussen eb en vloed
de tram rijdt door het raam
dwars door ’t glas
ik weet dat het een leugen is
er zijn geen scherven
toch is daar…
Oorlogszaad
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 336 Kinderen vallen licht, zij weten niets van breuken
van prikkeldraad, een haveloze mensenzee.
De vuisten die verwoed op onze deuren beuken
uit angst voor weer een oorlogswee.
Kinderen vluchten niet, ze worden meegenomen.
Belanden in een mallemolen, één van leven of de dood.
Zijn zij het, die uit oorlogszaad zijn voortgekomen,
is dat dan onze…
Vervlogen vers
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 273 ik had een prachtig vers bedacht
zo licht en luchtig, als ’t maar kon
ik schreef het midden in de nacht
op een vergeten luchtballon
wat tipsy van de calvados
genoot ik na op mijn gazon
wat was ik toch een luizenbos
mijn versje vloog de kosmos in
terwijl ik snurkte als een os
door drank vergat ik elke zin
hoe kon ik toch zo’n sukkel wezen…
Vrouw in de mist
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 291 mijn hemel, wat een vrede
nu de bede is verhoord
verdrijf ik alle nachten
zo diepzwart van gewemel
en drink ik op de rede
al klinkend op het brein
dat weer gedegen is
en dreiging heeft gewist
verban ik nu de vrouw
die leefde in de mist…
Notre-Dame 15-04-2019
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 98 Oh schone kathedraal, gij staat in brand
De vlammen vreten zich een weg naar boven
Parijs huilt wéér en kan het niet geloven
Men is verward en zoekt elkanders hand
Oh parel aller kerken, Notre-Dame
Ik sta nog steeds voor U in vuur en vlam.…
Verkeershufter
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 183 Steek je middelvinger niet steeds op
Snijd de “truttenschudder” toch niet af
Staak gevloek en antivrouwgeblaf
Zet dat checken van je smartphone stop
Jank niet over stapvoets filerijden
Dat doen wij wel na je overlijden…
Cemetery blues
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 209 De klokken luiden, afscheid wordt genomen
Een korte plechtigheid, een vers, een lied
De gang naar ‘t kerkhof, nee, die is er niet
Ik zie de stoet vertrekken langs de bomen
De oude zerken staan hier schots en scheef
En ook de houten kruizen, half vergaan
Waarop al lang de namen niet meer staan
Daar weer en wind ze langzaamaan verdreef…
Dilemma
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 227 Mantelzorg, burendag
Bingo en fitnessen
Zwemmen met buurvrouw
Van vijf tot half zes
Meedoen bezorgde me
Participatiestress
Thuiszittend greep ik
Abrupt naar de fles…
Wachten op....
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 183 Wanneer de dagen korten, wordt mijn rokje langer
Wanneer de bomen ruien, schaf ik truien aan
Wanneer de winter komt, zal ik in bontjas gaan
Pas als het lied van lente ruist – als van een minnezanger –
En zomernachten nakend zijn, dan voelt het bloot senanger…