540 resultaten.
Binnenste Buiten
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 337 diffuus word ik belicht
deze morgen
de zon wil mij verrijken
vraagt mij
naar buiten te kijken
stof en vette vingers
hinderen het zicht
het is goed zo
om alles zuiver te zien
kan men beter naar binnen
zijn gericht
bovendien verleidt de zon;
aan de andere kant
van mijn venster
toont celcius
een ander land…
Blauw dromen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 96 mijn zicht is van buiten uit gekaderd
in zes vlakken glas
derhalve zie ik haar als afgebakend
echter haar uitstraling suggereert
over houten drempels heen een schoonheid
die in haar verschijning mijn droom benadert
daarin dansen wij rond de tafel
die ons een vage ruimte toebedeelt
zij schrijdt in geur "de parfum roze"
bijna op tastbare…
Blijf maar
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 494 blijf maar thuis fluistert de wind
in mijn beide oren
vandaag kom ik
niet meer langs
denk maar aan mensen
die je toe behoren
ze vertellen
over het weer en meer
regen, kwellen
of de zon en maan
die iets over liefde vertellen
het eelt op hun ziel
de kinderen die bellen
mij zal je niet horen vandaag
ik word elders verwacht
op velden…
Blijven in verdrijven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 74 in mijn stem
huis ik,
draag daar d' intimiteit
voor ieder die bereid is
te horen wat ik fluister
het is vaak zacht van aard
zelden mooi, als ik zelf luister
maar ruis verspreidt echter wijd
en kluister ik
klanken binnensmonds
en botsen dan in volle vaart
tegen 't buitenlicht
ervaren dan een eigen leven
in lijf en ziel
door leegte…
Blindelings
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 146 de afstand is nabij
doch in beton gegoten
een anti climax
heb ik de dodendrank
zelf ingegoten
of kijk ik mank
door ijzige emotie
wat was de liefde slank
of was het verbeelde negatie
de nacht was hel verlicht
het etmaal zonk weg
in de herhaling
de put gegraven
met modder gedicht
of was ik naief
mijn eigen dief,
mijn ziel opgelicht
met…
Bloemke
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 155 ik zag nog een bloem
daar aan de waterkant
wil je mij, was haar vraag
ik niet te flauw
nam haar in de hand
en fluisterde de woorden
je bent mooi,
ik doe je in een vaasje
ze was echter snel verlept
ik had haar nek gebroken;
en dan ben je het haasje
het was van korte duur
deze intieme vreugd
ik verloor de zomer, zo puur
had me nog…
Brakke grond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 63 als ik de halve waarheid spreek
is dat nog geen leugen
enkel als ik niet zou deugen
geraakt mijn geloofwaardigheid week
als mijn geheugen hapert zo nu en dan
is daarvoor niet altijd een enkele reden
soms ben ik blij dat ik vergeetachtig ben,
heb zo minder aan het verleden geleden.
sinds ik afstand deed van sigaret en sigaar
kan ik me niet…
Corrie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 98 de familie raast door het land.
genoemd naar mijn grootmoeder
zowel van vaders als moederskant
zo ook mijn ma droeg de naam Corrie
en vergeet vooral mijn zus niet
zij is daar tevens mee op aarde geland
mijn vader heette Cornelis.
net als mijn broer
(naast twee ooms en veel neven en nichten)
ook aan mijn tweede voornaam
gaf hij onbekend…
Daar, maar waar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 99 niet zomaar wil ik gaan
fluistert mijn stem
met zachte lippen
zojuist keek ik naar jou
deze keer
een donkere maan
ook geen andere lichte stippen
altijd kijk ik omhoog
tijdens de laatste ronde,
al eeuwen lang
maar zal nooit de verte begrijpen
zelfs niet bij monde
van enig psalmgezang…
Dag mijn dag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 82 ik zwijg over de woorden
niet geuit voor de ingang van de nacht
het is de stilte die mij overweldigt
ook al schijnt het bed mij toe, zo warm en zacht
en beslaan gedachten het zuchtend kussen
zij nemen de zwaarte van het zijn of de verleden dag
mee naar de onbekende duistere wacht
het zal de adem doen sussen, heb ik zo bedacht
ik rijg al…
Dagen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 311 even fijn
aan niets denken
naar buiten wenken
er wordt langzaam
licht geboren;
huizen in ochtendgloren
zo hou ik het vandaag
wil rustig mijn wereld openen
laag voor laag…
Dan de mist
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 178 het glas is nader
de mist die hij ziet
zijn oog in staar
voelt wat hij verliet
of bedenkt het gebaar
een grijze vloed te stoppen
die mondhoeken sluit
en het hart op de tong laat
drogen achter een beslagen ruit
de aarde voor hem
ligt al ver achter zijn tijd
groeven graven nog dieper
de vlakte lijkt zich al uitgespreid
terwijl zijn wereld…
Dat
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 168 wat ik
met jou deel
maakt van verscheidenheid
een leefbaar geheel
soms splijt het hart,
is ver even in de einder
*
ik reik de hand
als mijn schaduw
toch weer is geland…
Dat lucht op.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 251 ik ben er nog
jij ook
zie ik door mijn olijke kijkers
en toch
het voelt zo vreemd
echt gemeend
je bent een van die zeikers
een vreemde eend in de bijt
waarvoor niemand zich neervlijt
er bestaat geen nederigheid
voor mensen als jij
gevuld met rijstebrij
plompverloren klei
een pissebed ben jij,
'k heb een hekel aan jou
druiloor in de…
Dat wat komt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 270 de koude struikelt
over grond en verwachting
hij kent zijn plek
geboeid aan de gouden ring;
een vlek,
waarover ik weldra weer zing
na een laatste ijselijke overnachting
het is niet aan mij
al sturend of trekkend
een hand te verheffen
of warme wind te verspreiden
ik kan het niet zien
dan wel, nu al
voelbaar beseffen…
De Heerlijkheid Grijsoord
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 40 er zijn loslippige tongen
die beweren dat men op Flakkee
minder (g)Christelijk is en vlakke
psalmen worden gezongen
dan in het aangebonden Goeree
ten oosten ligt het Roomse Brabant
komt het verval wellicht van gene kant?
het moet gezegd en de waarheid duidt
dat de Heer daar toch ook is geland
en hetzelfde soort licht verspreidt
spijtig…
De achterkant van de schaduw
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 415 ik zie mijn schaduwkant
zo duidelijk terug
in woorden van
duistere figuren
zij wonen aan de leugenkant
spelen in het brein
bejubelen daar hun kuren
afdwalend van de rechte lijn
hun spiegelreflex herkent enkel zwart
dat lijkt op een hemelse troon
echter de balk in de ogen speelt hen part
genoeg om de waarheid te bedekken;
het geweten…
De blinde weg
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 165 de pink glijdt schoorvoetend
nochtans gaande
over een niet gekende weg
mijn innerlijke stem
vult het komend niets
en ik, ja ik ben het
die die dobber
uit de stroming dreg
en deze schraap langs
de wachtende vezels, een voor een
in een taal,
veel later dan t’oude Diets
maar wel degelijk vermaagschapt
en met veel daaruit te…
De eindeloze bloesem
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 292 hoe lang kan een tel zijn
op 't moment van vertrek
je raakt dan aan de stille waarde
en leven met liefde wordt toegedekt
onderwijl we elkaars hand dragen
op weg naar daar, de rustende aarde
hoe lang kan een tel zijn
wanneer dichtbij, als nabijheid voelt
proef dan van zoete woorden
ook als een ervan al raakt aan overvloed
maar soms zegt zwijgen…
De geleefde dag
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 265 mijn hand raakt het kozijn
terwijl ik het ijzer beroer
duw buiten weg, weg van mij
die bedompte lucht
van een gesloten cel
waarmee ik avondrood voer
het is hopen op koelte
wanneer de dag is verdreven
en de stilte haar diepte zoekt
het geruis in mijn lijf
neemt tijd om te zweven.
indrukken zoeken een bed
willen met een geheel…
De hoogste diepte
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 269 als van zelve
kom ik dichterbij
zonder voorbedachte rade
ben ook arm aan woorden
als ik in stilte nader
zonder een stap te zetten
voel ik me zo
alsmaar meer aan je zij
het is je ziel die ik ervaar
oprecht naar buiten gericht
kwetsbaar, zwak in het aardse
maar krachtig tussen jou en mij
een tederheid
wonderlijk van gewicht…
De negende
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 146 achter de haag,
en de struik zit de man
bij een raam, dit laatste
nog enkelvoudig van laag
gevolgd door het voorhang
de rookrijke vitrage, te lang
vallend op het tapijt,
die de vloer mogelijk behaagt
hij is in zijn donker theater
van de eeuwigheid in spe,
wachtend daarop ruist iets
gelijk aan tonen uit een zee
dieper in de kamer…
De oude dag
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 232 zo laat nog in de avond
zeker, deze dag nadert zijn einde
prevelt al doende mijn stem
het gebed van wat was,
over vandaag,
dus haast het oude zijnde
ik ben nu en hier
in gedachten verzonken
doch ook zowaar reeds zwevend
op weg naar boven
al raak ik door de jaren
wel vaker verstrikt
in verder kijken,
soms gelijk aan…
De slag bij nacht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 57 int donker, met bewegende ogen
is er sprake van een ridderlijke strijd
ieder vecht nobel en vaardig
ieder wordt in zijn Zijn meegezogen
het is een strijd in warrige tijden
ieders doel is het horen waardig
ik heb geen voorkeur te bepalen
het is als leiden en lijden en volgen
soms doet het denken aan malen
het is wachten op een gericht
dat…
De tropen afstropen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 94 Warm water stroomt over mijn mantel
aangemeten door de jaren heen
een laag van zand en klevend modder
Ook wel open lichte vlakken, hier of daar
veelal op mijn rug als ongekend aangebracht
door langzaam vergaarde kruipende slakken
het is om en om, doch het gewicht
dragen ze weliswaar gemeen
Het is als een uitgelekt en uitgerekt zebrapad…
De volière
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 358 ik ben er nog niet zegt de man
prevelend met verweerde lippen
zoveel al achtergelaten
menig spiegel moeten vervangen
de weg die ik bewandel
kent vele hobbels en gaten
ook luchtkastelen vol verlangen
en kinderogen die nog steeds
vrijelijk tegen me praten
waar ben ik toch naar op zoek
de jaren hebben mij toch alles verteld
talloze malen…
De wandeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 63 Het volgen van een vroom pad
is wandelen langs wat staties
ik vond al langer het park
iets vredigs hebben, maar hoe en wat
Zelfs beelden en een altaar
staan er dag en nacht klaar
beschut door een omvangrijke nis
ooit bedoeld voor d 'heilige mis
het geloof vertoonde ooit de gebeurtenis
Deze plek bedekt deels
de uitlaatroute met mijn honden…
De weg
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 312 alles verklaren is soms
een vruchteloos verpozen
in het ongekende
immense heelal
ik ontkom dan niet
aan het erkennen
dat ik me doorgaans
gedragen voel;
deze weg niet zelf
heb gekozen
vaak hoef ik ook
niet meer te zeggen
wat ik eigenlijk bedoel
om me heen immers
herhaalt zich alles in wezen
weliswaar regelmatig…
Dicht bij het voorbije
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 124 ik reikte mijn hand
en zij, zij legde haar broosheid
in de dragende palm
en toonde aderen
van bejaarde schoonheid
de hoge zetel waarin zij zat
met gewelven aan beide zijden
op hoofdhoogte
en kussens die haar droegen,
doch nauwelijks steunden
( ze was statig van aard,
zodat ze niet leunde)
toonde wat nog aanraakbaar was
haar lijf…
Dichter bij de mens
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 257 natuurlijk hoor ik regelmatig
“Ik snap uw woorden niet”
dat kan kloppen
soms zijn die al te oud
of liggen nog in het verschiet
daarnaast moet u vooral
niet zomaar denken
dat ik alles begrijp;
het is geenszins de bedoeling
dat alles wordt begrepen
ik wacht ook maar af
wat mijn gedachten schenken
en vraag me ook wel af
moet ik niet eens…