7766 resultaten.
mijmeringen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 127 Licht valt op de
grijsbruine takken
van een verloren perenboom
Duiven versieren zijn kruin.
Hij krijgt geen bladeren meer,
klimmers ondersteunen
zijn schuinshangend lijf.
Hij siert op zijn eigen manier.
Tussen zijn opgeschoten kameraden
staat hij als een pionier
uit vervlogen tijden.…
Mijmering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 463 De gevierde vreugde;
verloren, vergaan.
Verwenst verdriet;
verleden dat blijft staan.
Terug is de ratio,
gepaard met de zucht.
Nieuw geboren ideaal,
verworven klucht.
Als merk gebrand,
herinnering die blijft.
Verloren geluk,
dat nog steeds beklijft.
Kapot - gebroken - stuk,
bewust, niet bewust.
Verdwenen in een ruk,
weggevlogen,…
mijmeringen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 674 Een zucht een geeuw
Rustig genietend
van dansende vlammen,
die mijn hele lijf verwarmen.
Dromend van toekomstig geluk,
dat ik zo uit mijn hart pluk
Een vleugje edelmoedigheid,
of is het de ijdelheid.
Toch bescheiden in mijn doen
Snak ik naar een liefelijke zoen.…
Hart en ziel
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 388 de zon glimlacht
een mooie lentedag
vogels kwetteren
een lieve lust
bloemkopjes duiken op
vanuit dorre aarde
ijverige miertjes sjouwen
zich een bult
aan een te vroeg overleden kever
ik zit in mijn voortuintje
met een boek op schoot
mijn gedachten dwalen af
naar een gevulde moederschoot
waarvan het kindje
gisteren haar mama
wist te…
Sneeuw en Radar mijmeringen
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 2.779 oei dacht ik sneeuw en glad
zou ik het redden
maar wat een geluk
ik was niet de eerste
kon dus heerlijk in die grote
voetstappen
de mijne zetten
de voetstappen
die een man
voor mij
in de sneeuw
had achter gelaten
ja zeker weten een man
kan me niet voorstellen
een vrouw met zulke grote voeten
zo kwam ik veilig thuis
en nu nog de…
Ik zal wachten.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 377 Ik zal wachten tot de dag
dat je bij me zult komen
Ik zal altijd blijven wachten,
nét zolang
tot je bij me zult zijn
Tot die dag zal ik zwijgend
in de tuin staan,
naar de oude boom gaan,
elke dag
Ik zal zacht neuriënd
aan de beek staan,
tot die dag.…
Boulewaar.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 705 Ik loop hier op een boulevard
het zou zomaar overal kunnen zijn
Waar jij woont, waar ik woon
ik loop hier op een boulevard
Mist en zon, stof en zand
ik hou je stevig bij je hand
zon en mist, zand en stof
het zou zomaar overal kunnen zijn
Het lijkt hier altijd zondag
mijn hoofd is bij de sterren
mijn gedachten bij de maan
waar jij woont…
Palfrenier
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 233 wat ben je
als je zestig wordt
en het voelt als veertig?
een verdwaalde enkelganger?
het kind van de rekening met
blauwe restjes jeugd?
van verdrietjes naar verdriet
is slechts de afstand
tussen jou en mij, mijn lief,
waarbij ‘jou’ steeds verder
en ‘mij’ dichter bij
de dichter
die ik graag wou zijn
om het woordje palfrenier
onsterfelijk…
Mijmering
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 544 de tijd legt vingers op de dagen
hij lijst mijn jaren op
hij wordt mijn liefste vijand
ik toets naar toekomst
van vroeger wil ik zingen
maar dansen kan ik niet
mijn kinderen mogen namen dragen
door open ramen waaien ze
naar verre hemelstreken
zij zullen leven godzijdank
het witte doek valt
ik schilder lucht en landschap
(schilderen…
Mijmering?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 47 Mijmerend onder een stolp
van een onbekende substantie
die geen transparantie en uitzicht
biedt, de noodzaak lijkt beperkt,
versterkt in pagina’s versleten tijd..…
De Nachtradio
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 147 een beginnetje met troostende klanken
de zielsverheffende stem van Hannah Reid
zingt de wereld toe
wie haar hoort wordt vloeibaar
verlaat dit ondermaanse
alles vindt zijn wonderlijke weg
streeltjeszacht haalt zij haar hand
over mijn hart dat sneller slaat
zij ademt, huilt, hoopt
met gesloten ogen vraagt zij om liefde
een liefde sterker…
Mijmeringen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Kijk daar een dor blad
dat over het voetpad trekt
daar dwarrel ik dan
Hoe een dichte mist mijn twee ogen bedekt
zodat er weinig zicht vloeit uit op hetzelfde moment stroomt
verdriet in de aderen waar ook een dor blad drijft met een of ander wind
Waar komt deze oneindige treurnis vandaan daar ze nog eens wordt gevoed door pijn.
De prachtige…
Streven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 'k Had eerst mooie zinnen
in mijn meditatie
Die gingen over overkill
van kwal in zee,
maar alle vissen zeiden: nee!
Ook ons domein is het!
En onder water zwom mijn
denkgesnater
naar 't paleis van Vree
dat we gisteren bezochten,
de pluche treden en kleden,
de zalen,
stoelen met hun wapenvlag
'k zocht alweer de Macedonische
maar die…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Gewijde tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 nog donkert
niet de lucht
de ondergaande
zon schijnt alle
schaapjes rood
intense drukte
van de dag
neemt langzaam af
de stille schemering
draagt sporen nacht
gewijde tijd
in terugblik naar
het volle licht
een mijmering over
de dagelijkse plicht
in ontspanning rust
de avond vol vermaak
die in voldane moeheid
wordt genoten…
Een zalige rustige zondag
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 139 Het nieuws is heftig en best wel naar,
dus gaat de televisie uit,
de radio brengt me niets beters
dus is het rustig in huis!
Ik sluit de wereld buiten, de gordijnen dicht
hier en daar een kaarsje, wat flakkerdend kaarslicht
het is zalig warm, knus en rustig binnen
ook al moet de inloop nog beginnen!
Maar soms moet je besluiten, wat beter…
Pure dwang
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 136 om te zoenen
mijmerend kijken
naar het echt strakke blauw
zonder vliegtuigstrepen
om de tijd voor even te vergeten…
Dromenland
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 769 Stil teruggetrokken,
doezelend, mijmerend,
dromerig voelend
de vredigheid van het nachtelijke stilzwijgen.…
Het vergeetmenietelfje
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 300 Na vele jaren oponthoud rust zij in het kopergroen
Tussen het roze groen en blauw zonder kou
Zonder vergeetmenietjes te kuisen, zonder
Naar het frisse gras en mos er onder te verhuizen
Zonder rag of schimmels te verslinden hier bij de linden
Zonder tranen uit tuiten rust ze liggend zonder te fluiten
Als lafenis zonder weerbarstig…
Rust.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 185 Innerlijke rust
je van de stilte bewust
onder het maanlicht.…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Liggen in het gras
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 587 Ik lig tevreden in het gras,
mijmerend over al dat ooit was,
en nooit meer terug zal komen.
Ik sluit mijn ogen, ik blijf wachten
tot jij komt, om alles te verzachten.
Maar jij laat me wachten en dromen.
Dus blijf ik liggen in het gras,
mijmerend over al dat ooit was,
en nooit meer terug zal komen.…
Mijmeringen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.033 Die ogen, die bijzonder groene ogen verdoken in de duisternis,
Ze kijken me aan met verborgen kennis en alwetendheid,
Ze kijken me aan en zeggen: "Ik weet het..."
Moet ik bang zijn of gerustgesteld of denken:
"vergeet het" nee, het is allemaal waar,
er is iets dat me dwarszit en jij voelt het ook.
Ik staar terug, weer die groene kattenogen…
Mijmeringen
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 546 Fluisterende golven
rollen zacht op het strand,
Met mijn blik op oneindig
loop ik door het zand.
Denkend aan vroeger.
Wat is er overgebleven,
van allen die zich vrienden noemden,
waar ik alles aan heb gegeven.
Nu besef ik deze vriendschap
heb ik steeds moeten kopen.
Zolang ik alles kon geven
stonden alle deuren open.
Maar een ding weet…
Mijmering
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 466 Flonkerend als een fontein,
sprankelend en dansend
boven de machtige zee van het orkest
de viool die zingt
zijn meesters roem
door de eeuwen heen
de klanken van de eigen tijd,
de klanken van weleer,
zij binden wat was, komt en wat is
de blijvende schoonheid
die steeds weer ontroert,
die altijd weer boeit.
De mens, een vleugje natuur…
Mijmering
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.128 Vóór ik haar had gezien, was dof en koud
De zomerse natuur, zo warm en licht, -
In 't beekgeruis hoorde ik geen stille kout,
Voor mij was bloem noch star een zoet gedicht;
Haar lief te hebben, werd mij tot een plicht,
Toen ik haar 't eerst en lang had aangeschouwd, -
Elke ademtocht was slechts aan háar gericht, -
Zij scheen me éen enkel wezen…
mijmering
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 1.509 verscholen tussen
oude bomen
staat nog
die verweerde bank
we waren jong
met prille dromen
vele jaren liepen mank
gekerfde strepen
vergroeide harten
leesbaar is nog net
jouw naam
starend naar
mijn eigen schaduw
verbergt mijn rug
een stille traan
in het besef dat
kostbare jaren
zomaar verloren
zijn gegaan…
mijmering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 517 tussen bloesem en vallend blad
verwaaid, schijnbaar verloren
schuilen nog tastbare sporen
van vroege kinderjaren
vol onschuldig verlangen
nog heimelijk geloven
in oude verhalen en prille dromen
hunkerend naar geborgenheid
tussen bloesem en vallend blad
in het snel vervlogen leven
is het broze kind…