Alle inzendingen over Valse emoties

ik val weer diep, recht in die donkere afgrond mijn laatste hoop op beterschap werd mij gisteren ontnomen, in één seconde, in één zin, een klap recht in mijn gezicht het beeld van mijn toekomst niet bepaald rooskleurig is dit voortaan mijn leven? hoe moet ik hiermee omgaan?…

Kijken naar de herfst merels in de tulpenboom kastanjes ten val…

Voorlopig geen gedichtjes meer De val van woorden is geweest Geen emoties om wat komen gaat Een beetje rust in mijn geest Voorlopig ook geen tranen meer Als dat nu eens kon zijn Dan zouden woorden stromen gaan In verzen, zonder pijn Voorlopig maar geen dromen meer Beter is helemaal niets Want als ik nadenken zou gaan… Voorlopig alleen…

Vandaag ben ik weer teleurgesteld, voel me onbehagelijk. En als men vraagt, hoe dat komt, dan zeg ik ; Kijk maar om je heen. Er is nogal wat aan de hand op deze aarde ; hongersnood, oorlog, rampen en armoede. Die zich tot ieders woede verspreiden. Zo krijg je een wereld waarin vrede en vrijheid nog ver weg is. En er nog velen zijn die…

Ik ben aan het huilen, De tranen rollen over mijn wangen, Maar ik blijf stil. Ik ben bang dat mensen mij ontdekken. Bang dat ze de ware ik zien, Bang dat ze me een watje zouden vinden, Bang dat ze een mening vormen, Dus ik blijf stil…

het lijkt op vluchten alsof de wereld achter hen vergaat men wringt door alle bochten een val kan de allerlaatste zijn er is geschreeuw de tijd stormt jagend aan nog weinig kracht in ademnood oranje kleurt de overhand na de nekslag volgen mooie kanten barstensvol van ongeloof golvend in emoties Een Sotsji- shock laat nog jaren sporen…

In het mysterieuze veld van diepe zieleroerselen maak ik een vrije val omgeven door duister Waar niemand komen kan en woorden weinig zeggen waar langzaam het licht door liefde wordt ontstoken Diepe emoties vullen mij in ongesproken zinnen waar lief met leed samenvalt in het ogenblik van weten Dat pijn zo zacht kan zijn en vreugde…

Mocht jij je ongelukkig uitdrukken een lach waar een traan meer op zijn plaats is het is je al vergeven jij bent een jonge toon een nieuw verlangen ik heb het al die tijd geheim gehouden maar jij ruikt de herfst in Amsterdam als een muzikale bondgenoot de nevels en de ochtend regen het verse brood bij het kanaal een woordenzwerver…

Psst! Winkelier! Je mag geen drank verkopen Ik ben hier om je stiekem te betrappen Het lijkt of ik iets uit je shop ga gappen Maar door mij gaat juist je winkel beter lopen Ik knijp wat oogjes dicht tot aan half zes En jij geeft mij in ruil een goede fles…

emoties barsten ruzies rinkelen beeld na beeld spat uit elkaar als herinnering, bezaaid met tranen ligt je hele leven daar scherven scherp gebroken glinsteren wat was puntig hoekig vaak bedrogen spiegelt vals het glas in duizend kleuren fonkelt woede flintert haat voorbij misverstanden branden rode wonden in hun vlijmscherpe…

Onderwijl houdt de val van het kabinet de gemoederen bezig……

Toch blijkt de tijd mij mee te sleuren in een vrije val naar 't uur dat alle misverstanden zal verscheuren en ze zonder goed of af te keuren tot as verbrandt in 't laatste vuur.…

teveel dat doordringt tot diep in het hart, hoofd weer laat malen, emoties gaat vertalen in stromend tranendal Pak ik mezelf vast op het randje van de val, trotseer de nieuwe dag spiegel een wrange lach Karikatuur van geluk... niet de spiegel, maar het beeld is stuk…

Zoveel emoties verstopt van binnen. Telkens de glimlach die weet te overwinnen. Zoveel emoties te vermijden Telkens de glimlach die weet te bevrijden. Zoveel emoties blijven verborgen. Telkens de glimlach die het volhoudt tot morgen.…

Een muziekstuk kàn helemaal geen emoties bevatten, het is immers geen subject dat ervaringen ondergaat. Muzikale klanken zijn geen echte emoties Ze klinken alleen net zoals emoties voelen.…

is dit dan het werk van toeval ik had nog nooit zoveel rust alles wordt warm en licht op deze ronde bal een leeg strand of een rustige blauwe kust een attractie aan emoties, gratis en eindeloos als er geen god is, wat is er dan loos…

Bliksem en donder Verdriet en woede Alles tegelijk Een uitbarsting is gekomen Een diepdreigende uitbarsting Van verdriet en woede Opgekropte emoties Het lijkt net onweer Maar geen onweer in de lucht Maar in een ziel Een ziel die is verwoest Verwoest door emoties Emoties van woede en verdriet…

Voor val ik. Ik voor val. Voor ik val. Val ik voor. Jij valt voor. Valt hij voor. Wij voor vallen. Vallen jullie voor. La. Al. Val voor mij. Vooral. Hij valt voor. Voorval. Voor ik val viel jij voor. Ik voor val. Is zij al voorgevallen. Het zal voorvallen. Zijn wij voorgevallen. Jullie gevallen voor val. Nu zullen zij voorvallen.…

De emoties komen eindelijk los zag je die man met die foto staan? Schreeuwend van opluchting en woede bleef hij met zijn schoen op dat portret maar slaan...…

spinnen zijn subtiel ragfijn is de val des doods voor gevleugelden…

Na jaren polder-doofpot aan de macht, enquêtes voorgekookt en filmpjes zoek, valt met Srebrenica het Paarse doek, wat als morele zege wordt gebracht. Eén maand voor de verkiezingen vertrekken... Ze wisten het toch lekker lang te rekken!…

als een zijde draad wentel ik mij om jou om te strelen in verlangen en te wurgen bij verraad…

Van je komen heb ik nooit genoeg je blijven mag tot altijd duren bij vallen vang mij in je ogen diep tot in je diepste blauw…

Wij houden wij houden graag vallende vrienden gezelschap hun falend hun jasjes ontglippend gereedschap onderscheppen wij met een glimlach. Wij bouwen aan een toekomst zonder doden. Wij wrikken aan de pijlers van pest. Onze hartstocht geldt een leven zonder jou. Derhalve onze goedendags geslepen onze roestige carosserieën ontdeukt en stroman…

schrijf me levend schrijf me sprekend van de dode die ik niet ben noch dat vroom gebeiteld beeld met ogen vol chagrijn houw me vrij uit grauwe kerken hak mijn valse ego om boetseer mijn wezen en mijn woorden naar de ware die ik ben want ik walg van religieuze pap met brokken waan en klodders schijn ken mijn vuur en mijn…

Ik val in liefde mijn lijf wordt warm van boven tot onder sta nu in vuur en vlam meer onder dan van boven en sprinklers gaan nu sproeien mijn vurig vlam doven liters water komen er aan te pas groeien uit tot grote waterplas vuur en vlam zijn gedoofd voornamelijk van boven.…

Eeuwigheid, ik herinner me het, Het was nog voor de val. Stromende lichtstralen, Dromende wezens schralen, Ik kon het intussen niet vergeten. Het komt soms in mijn dromen tevoorschijn. Als een dromerige schijn. Ook al is mijn leven bezeten.…

Aan de voet van de berg water, oneindig diep door mijn tranen en ik val nog steeds er is geen bodem ik verdrink, m'n lief…

De avond valt over de Jordaan De avond valt heel langzaam Langzaam slokt hij al het licht op langzaam slokt hij de gelukkige dag op Al gauw bedekt hij onze versleten ogen die de hele dag open zijn gebleven Het is nacht in de Jordaan kleine geluiden duister geluk Vreemde verveling ----------------------------------- uit:…

in de schemering waar winden snijden oppervlaktes doortast door waterschaatsers omringen ze een gevallen vaal blauw gewaad geknield voor de hoogdagen der ongewissen stromen rivieren langs mauve beekjes door, waar berken staan met eekhoorntjesbrood al op de knieën gedwongen in het vaal gele zonlicht dat moerassig in het…