67 resultaten.
kleine kristallijne zonnestraal
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 475 jij kleine
kristallijne zonnestaal
dwaal door de ruimte
ploeg een voor in de tijd
van de schaduw daarachter
door snelheid bevrijd
in jou
dansen stofjes
op de stilte van wind
in de rust van het denken
die zijn kleur
in herinnering vindt
jij brengt
het licht en de
warmte vandaag
je schijnsel is vaag
maar weerkaatst
in het raken…
Pinksteren
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 200 Houd mij niet vast, de tekens breken,
zo hoorde ik die dag jouw lied,
die dag waarop de tongen spreken
van: weg is al het oud verdriet.
Die pinksterdag was nat van tranen,
mijn ziel verzonden in die vloed
die door geen dijk geleid in banen
naar waar haar 't licht weer rijzen doet
die met zijn vuur de aarde zuivert.
Nu heeft die Geest mijn…
De mooiste choreografie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 het is al
zo lang geleden
dat sneeuwkristallen
langs mijn ramen gleden
dansend op wind
blij als een kind in
elkaar zachtjes raken
spelend inhaken
zij stralen licht in
kristallijne weerkaatsing
voor schaduw geen plaats
in een gebeuren zonder haast
terwijl zij vlagen op
de mooiste choreografie
lijk ik te smelten door de
volmaakte…
Wenken
poëzie
2.0 met 5 stemmen 823 Reuzenletters, in de kristallijnen
schaatsenbaan,
wenken als een beeldspraak door haar lijnen:
Wil toch gaan!
IJzelpluimen, die aan takken klemmen,
stijf van kou,
fluistren als een zacht paar feeënstemmen
Blijf haar trouw!…
LAIS CCCIX
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 48 Lente heerst wrang, maar ik heb in tranen
jouw lied bewaard, door alle lusten heen:
kristallijne weerschijn, vrij van wanen,
gelouterd door elk feit van het gedane,
eisende slechts 'n gebed om de aarde.…
wit rondgevlekt in kristallijn
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 456 langste nacht geborgen
wit de wereld zich tot morgen
vlokken stillen in hun spel dragen traagheid
zwermen zich vaarwel dwarrelen in vaagheid
poedersneeuw verzoet de kou
drift spelend in een strakkend blauw
ijzend waaien winden bloemen in doorzichtig glas
ze liggen rijpend slootgeschikt en keurig waterpas
uitgestrekt wit rondgevlekt in kristallijn…
En dat dit altijd zo zal zijn
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 947 Uit: Kristallijn, p.10…
We zijn de wortels van één boom
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 438 Uit: "Kristallijn"…
balts
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 68 (de kopjes buigen links en rechts, ze
deinen terug, totdat hun snavels elkaar
raken … )
water laat ze kringen maken
kleine spatten
kristallijn zo lijkt het, waar de zon wil zijn
het licht weerkaatst en wind haar druppels vormt
in toverachtig licht
hoog geheven vangen trage ogen wind,
subtiel in de verwachting van dat ene kind
geborgen,…
we paarden in een dans
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 893 ik zag je staan, een
sprankelend verschijnen
je brak het licht en
filterde in kristallijne
kleur het zonneschijnen
ik proefde je in dorst
die niet te lessen was
mijn lippen vochtig
omdat ik jou niets
meer te zeggen had
je gleed naar binnen
in een passen dat
de maat gemeten had
je smaak was zo apart
dat ik je nooit vergat
we paarden…
Herinnering en hoop
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.270 Ik kus de zachte zomerwind
en hoop dat die jouw lippen vindt
die zuiverheid van puur satijn
die schittering van kristallijn
ik ervaar een zoete siddering
bij deze schone herinnering
en beleef opnieuw die zwoele nachten
waarin al wat we verwachtten
crescendo zijn voltooiing vond
tot aan de vroege morgenstond
Nu heb ik nog alleen mijn dromen…
Sneeuw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 465 Het is een schouwspel, bijna onvoorstelbaar;
de sneeuw valt als een wazig wit gordijn,
de witte vlokken vallen echt ontelbaar,
en maken zo de wereld kristallijn.
De sporen in de sneeuw zijn onvoorspelbaar,
en kreukelen de deken van satijn.
Zolang het sneeuwt is alles nog herstelbaar,
en houdt het tafereel zijn extra schijn.…
Herboren,
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 3.419 Over het water
van een kristallijne bron.
Want zij
is opgestaan en rank omkleed.
Met klank van stoffen,
Jong van nieuwe tinten.
Waardoor een kuise kleur
haar lichaam omspint.
En het is,
Of zij in onschuld nooit misdeed.
Zij komt naar mij,
Bedeesd met open ogen.
Kun je vergeven nu ze rein wil zijn?…
Allerzielen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.423 ouderwetse foto
poederflits
Meerstemmig kristallijn vlokkenkoor
dwarrelt zangerig over
het heikelkreunend hekje van het kerkhof
Kou klappert zo duidelijk
ik kan het zelfs niet meer bewijzen.
Mijn vingers staan afgeleefd vastgezogen
aan een ingevroren grafzerk.
Hier ligt de Herinnering
aan de zomers van ons leven.…
D' ochtend-dans
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 282 In bedeesde verbijstering
proef ik de zilte dauw
op mijn lippen,
die als kristallijne,
bevroren korrels smelten
in d' ochtend-dans van de herfst.
Verlammende zachte warmte
laat mij verdrinken
in gewichtloosheid,
wanneer berijmde vingertoppen
sluipend op mijn huid reiken
en mijn stem doen breken.…
Kinderogen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.287 Lente-ogen, waar 't lentzonnetje in gaat schijnen,
Zodra de wimpervenstertjes ontsluiten;
Spiegeltjes klaar die geen menswereld buiten,
Maar 't eigen lentezieltje doen weerschijnen,
Zo rustig rein dat ze in hun kristallijnen
Glanstoverkring al 't duistre buitensluiten;
Boodschappertjes van heil die zachtkens stuiten
Verbitterd woord van…
AAN JACQUES PERK
poëzie
4.0 met 2 stemmen 325 De rozenknop in ranke vaas, vuurrood,
Rijst roerloos uit het tere kristallijn,
Stil in verwond’ring van zó schoon te zijn...
Dan legt hij bevend héél zijn binnenste bloot.…
Tabula rasa
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 147 Er mist een kamer hier
een witte kamer
waar ik niet hoef te bestaan
een onbeschreven blad
om mij te bergen
Waar het kristallijne venster
mijn woorden terzijde schuift
het winterlicht binnenlaat
dat naakter is dan mijn blote huid
De klok een witte tijd aangeeft
ik mijn adem bladstil zie hangen
boven een deken van stuifsneeuw
het vroegste…
Bloemen in doorzichtig glas
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 312 geborgen in de grijze morgen
wit de wereld zich opnieuw
vlokken stillen in hun spel dragen traagheid
dwarrelen nog wel voordat de grond ze rusten laat
poedersneeuw verzoet de kou
drift spelend in een strakkend blauw
ijzend waaien winden bloemen in doorzichtig glas
ze liggen rijpend slootgeschikt en waterpas
uitgestrekt wit rondgevlekt in kristallijn…
drift spelend in een strakkend blauw
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 757 Uitgestrekt, wit rondgevlekt in kristallijn,
speelt vorst, in hermelijn, met licht en pijn.
Hij straalt intens zijn koude macht.
Als speldenprikken zilver, zonnen in het klein,
vriezen sterren met venijn, in stralen glitterfijn,
water in een strenge nacht tot kracht.…
GODEN!
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.368 Met een staag brandend brein,
Helder als klaar kristallijn
En zingend bij zingende snaren,
Die al wat bang is en klein
Bevleugle' en bevrij'n
In de storm onzer stormende scharen!
Goden willen wij zijn - !…
Lisbloem
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.236 Zachtjes op 't zuidelijk windje te wieglen,
Eeuwig uw sierlijke bloemkroon te spieglen
In 't kristallijn van de stroom?
Straks, in de rustige, heilige nacht
Komen u duizenden sterren begroeten,
Blinkend op 't hemelsblauw schild aan uw voeten,
Buigen zich neer voor uw pracht!…
Die lach
poëzie
3.0 met 34 stemmen 3.335 Zoals wanneer opeens de zonneschijn
Door 't zwart der brede wolken heen komt breken,
En schittert in de tranen, die er leken
Van blad en bloem, als vloeiend kristallijn,
Zó, dat het wenen lachen schijnt te zijn:
Zo is, wat mij ontstemt, opeens geweken,
Mathilde!…
Bij: de onvoltooide van Schubert
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 648 Uit: Kristallijn p.26…
Aan de ziel
poëzie
3.0 met 14 stemmen 5.074 Gij, kristallijne drop uit de altijd vloeibre bron
Gij, onüitspreekbaar Iets, uit 't eeuwig Al gerezen!
Ontstoffelijke Ziel, waarín ik klaar kan lezen
De waarheid van 't bestaan van hem die nooit begon,
Der Oorzaak, zonder welk 't gewrocht niet wezen kon!
Gij wordt van mij beschouwd met een eerbiedig vrezen.…
De herfst leert mij
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 232 Uit: Kristallijn, 1986…
Plakkage (Nr 2)
poëzie
4.0 met 3 stemmen 874 En ik zal ook vergeten, dat eens mijn hart was
Als een zeer fijn, kristallijnen champagneglas.
Desember 1915…
Werking der muziek
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.501 -
Is het een meer,
Een kristallijnen,
Waarin de sterren, dichtbijzijnde en verre
Verdubbeld schijnen? -
Een waterval soms,
Tussen de rotsen
Voort zich wringend en vrolijk zingend
Met spattend klotsen? -
Is 't een fontein,
Zilverkolom,
Opwaarts bruisend neerwaarts ruisend,
Fonklende alom? -
Neen, 't is de zee!…
Het is een blijde dag
poëzie
4.0 met 2 stemmen 629 De luchten staan van kristallijn.
De wind, die door de bomen strookt,
Rooft heel hun schat van tintlend rijm.
En als een vorst, die door de straten rijdt,
Strooit hij juwelen achteloos en wijd en zijd.…
KUSJENS.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 647 nieuwe kracht verleent;
Tel de zilverblanke vlokken,
Die de norse wintervorst
Bibbrende afschudt van zijn lokken,
Als hij 't veld met sneeuw omschorst;
Tel de starren die er glansen
Aan het onbewolkt azuur
Van de dichtbestrooide transen
In het zwijgend avonduur,
Of de golfjens, die er dansen
Op de kristallijnen…