4994 resultaten.
afscheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
728 telkens groter gaapt het gat
tussen trein en perron
wij roepen bij vertrek woorden
die flarden in de wind
weldra door de wissels
is het gaan een feit
rest jij ginds op het
door mij verlaten perron
en ik hier in het late uur
treinen zijn er voor het vertrek
de leemte echter tussen
trein en perron voor de tranen…
Dag en nacht
gedicht
2.0 met 123 stemmen
46.474 Ik wist het, maar had me gezegd
dat je zo vroeg vertrekken zou
in het donker, ik sliep nog.
Ik wilde nog iets kwijt
over de pretogen van mijn broertjes
verjaardagshond,
kamperen in de tuin, stilzitten,
kauwen op gras en klaver,
de maan uitzwaaien
in een warme slaapzak naast jou.…
Het nieuwe doen
gedicht
2.0 met 42 stemmen
13.795 Lees een gedicht, desnoods van mij.
Schrijf zomerbrieven. Evenaar
De poolnacht van een schone lei.
Niet, niet doen.
Voel je knoken,
doe wat je wilt - ik doe het ook.
Verwijder dagelijkse smeerboel.
Niet, niet doen.
Maak je op voor de grote trek.
Doe je te goed aan het nieuwe jaar.
----------…
Komaf
gedicht
2.0 met 104 stemmen
35.585 Zo luchtig mogelijk ga ik vertrekken.
Om niet voortijdig argwaan op te wekken
zeg ik in 't dode idioom aju
en fiets hermetisch door de strenge buurt.
--------------------------
uit: 'Vergeetboek', 1961.…
oeverloos
gedicht
1.0 met 10 stemmen
19.117 is er nog zee, nog meer
trekt nog stroming onder het veer?
zie de troostende hand en de ontroostbare
hand daarin, in haar schoot, beide de hare.
sloot ze haar vingers te stevig om de knop
van de rozenhouten deur naar de eetzaal?
zie het haar, zie haar
van welke plant had ze bloem, blad of blazen
niet mogen eten? heeft ze een leegte gebezigd…
Kringloop
gedicht
2.0 met 55 stemmen
16.029 Wij hebben ook vannacht weer niet geslapen,
wij hadden wel wat anders aan ons hoofd:
we leken even voor elkaar geschapen,
en alle leugens werden weer geloofd.
Toch hebben we zeer van elkaar gehouden,
het is gekomen als het is gegaan;
verder blijft alles altijd bij het oude:
de Moor kan gaan hij heeft zijn plicht gedaan.
Er stonden 's morgens…
Hazepad
gedicht
3.0 met 6 stemmen
27.950 Het zijden overhemd zakt door het geraamte
het sjaaltje vat vlam
zijn lach gist na op zijn lippen.
Nu wordt hij geïntoneerd, niet de vleugel.
Wie verliet daar zo schielings de woning
zonder om te kijken naar het kind
dat de man nazwaait die het werd?
Waarom kiest iemand voor vernietiging?
Zonder begeleiding koos hij
voor een andere…
Ver Laten
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
356 winterbang zichzelf
niet tegen te komen
zoekt sneeuw houvast
de bomen, kijk, ze zwijgen
niets dat mij beweegt
oorverdovende stilte
hoopt zich op
geen tijd meer te verliezen
ik ga er aan voorbij
stilte,niets dan stilte
alle vergeten woorden
ze vallen zacht
zacht
zachtjes weg
in het nog onbeschreven wit
ik kan mijn zinnen…
Veel plezier
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
659 Ik kan mijn draai niet vinden,
mijn hoofd is er niet bij,
sinds jullie zijn vertrokken
zijn jullie ’t dichtst bij mij,
ik zie het vliegtuig stijgen,
mijn hart stijgt bonzend mee
tot jullie veilig landen,
dan landt mijn onrustwee.
Je mailtje meldt; daar gaan we,
mijn handen gaan ineen,
je foto wordt bureaublad,
de baby slaapt sereen.…
Schaduwstilte
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
160 Met jouw ademtocht in werkelijkheid
vertrek je zorgelijk uit mijn zongebied
om het schaduwland te betrekken
innemend door dappere drift
in mijn dromen vertolk jij stilte
van afscheid nabij de landsgrenzen
tegen de horizon herschreven
niet uit te wissen in bezinning
door de ruimte van jouw eenvoudige komaf
laat jij de schaduwstilte zwijgen…
UItgelekt mascara
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
213 Zwijgzaam zonder mijmeren
bedekt zij haar lichaam
als een rode hartendief
om te vertrekken zonder afscheid.…
Nooit meer zonneschijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
861 Wil je weg
Oké
Dus ga
Wil je blijven
Oké
Kom blijf
Het maakt niet uit
Wat je denkt en voelt
Maar
Als verlaten is
Wat jij bedoelt
En
Als ik fout was
In al wat ik deed
Terwijl
Ik anders wilde doen
Pak dan je spullen
Ga
Vertrek
Geef mij nog eens die laatste zoen
Ten afscheid
Voor eeuwig en altijd
’k Heb en had je lief
Maar
Vanaf…
stralend leven en sterven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
48 regens van licht en deeltjes
naar het heelal
zijn vertrek zal plotseling
en oorverdovend zijn…
Naar de Maan met z'n allen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
122 Wat is het doel van ons bestaan?
Misschien naar Mars
of een verre Maan?
We zien al licht van miljard jaren oud.
Per raket naar een zwart gat
klinkt reeds vertrouwd.
Wat is de zin van ons bestaan,
als wij het aardse verlaten.
Als er mensen naar Mars zullen gaan,
of zwarte gaten?
Deze aarde heeft toch genoeg
om ons te geven wat wij wensen…
Vaarwel Ramses Shaffy
netgedicht
2.0 met 7 stemmen
615 kom, zei hij, reik mij je hand Sammy
we zullen samen doorgaan en
onder het zingen van de Pastorale
nam hij afscheid van het leven
zonder bloemenkrans en in nachtgewaad
vertrek ik hier zonder bagage
zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder
kan ook zonder mij dus, laat me
’t is stil in Amsterdam, zo stil
zonder zijn cantate, zijn uitstraling…
Uitdagend in haar vrijerij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
191 stook het vuur
nog eenmaal op
voor de zon ons laat vertrekken
zing de weemoed
naar je land dat al
zo lang in tranen brandt
een laatste dans
hartstocht op bloedhete kolen
uitdagend in haar vrijerij
rood gloeit de as
de eerst strepen licht doen pijn
in afscheid van het samenzijn
weer ligt de wereld open
we moeten verder
onstuimig…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
102 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
afscheid
netgedicht
3.0 met 13 stemmen
1.396 ook
zo scheen mij dat toe
ik wist dat hij
mij zag komen
nog even was hij daar
en vloog toen weg
in de sneeuw had hij,
voorgoed,
van zijn dode wijfje
afscheid genomen…
Stilzwijgend verstommen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
204 Het stille vertrek van lente
in afscheid van een droom
zou jij willen meemaken
valt te begrijpen uit jouw brief
terwijl je met woorden aan de haal gaat
alsof samen zijn slechthorend is
ontneem je het geloof haar natuurlijke charme
en het vragen blijft verzwegen
achter de horizon van jouw geluk
verschuilt de maan zich in jouw stilte…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
Vertrek..
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen
641 In stilte voelend de leegte
Een totale vervaging
Tussen leven en levenloos
In stilte voelend de pijn
Stekend in hartevlees
Liefde kiest zijn eigen weg
Een ander hart gekozen
In stilte voelend de tranen
Verlopen in verdriet
Nooit meer samen zijn
In stilte voelend de rust
Een totale berusting
Tussen afscheid en verlaten
In stilte voelend…
Als ik vertrek
netgedicht
4.0 met 15 stemmen
2.096 dan zal ik niet met
deuren slaan
of een raam kapot
achterlaten
ik zal met opgeheven
hoofd
zoals je wel op foto's
ziet
recht in de camera
het huis uit gaan
dan heb ik je
verlaten
als ik vertrek.…
Vertrek
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen
6.088 Als de regen nog lijkt te vallen
en de zon al dagen schijnt
laat de lach dan gaan
en je geluk niet verbazen.
Het regent vaker dan je denkt
maar de last die van je schouders valt
is meer dan vrijheid
is ook nog eens geluk.
De zon schijnt stralen
en een nieuwe wereld is daar
nergens is het gras groener
dan het gras bij jouw thuis...…
Vertrek
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
653 Bedwelmend rankte de winde
naar zijn gezicht.
Hij ijlde over
welvende zomervelden.
Onbegrijpelijk brandden de tranen
in zijn keel.
Hij droomde van
wouden en wolken.
Vanwaar de wind en
zou de zon zo purper elders schijnen,
blikten zijn ogen langs het waaien der bomen.
Hij huilde en hij legde zich
op de bloemen om de vogels niet te…
Vertrekken
gedicht
3.0 met 374 stemmen
86.454 Grendel het hek,
je biezen gepakt,
zie de blauwe lucht -
en vertrek.…
Vertrek
gedicht
2.0 met 30 stemmen
19.406 Het blaft tegen een man die staat te kijken,
Die ziet dat de verte aan het vertrekken is,
Dat de verte zich traag maar zeker verwijdert,
Dat de armen van de verte de kade loslaten
En verdwijnen in het rimpelloze water.
Maar het hondje op de kade blaft onhoorbaar.…
Voor het vertrek
netgedicht
4.0 met 44 stemmen
1.455 Waar de zilveren maan
in de pupillen verdwijnt
het spookt, in december motregen
één omgekeerde tarotkaart, die van de gehangene
zwijgende op het gezicht van mijn moeder
voor haar vertrek, in ons allebei, klinkt cello
traag, traag, traag
innerlijke beweging die strekt zich als
herinneringen en liefde
dolken en verwijt en weer, liefde…
Vertrek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
950 Heel tevreden wachtend
Op vertrek naar bestemming
Zonder aandacht te besteden
Aan de dingen buiten jouw bestaan
Herinnering van zoet verleden
Wordt verdrongen naar het heden
Door jouw kloppen op het raam
Ik volg je naar de uitgang
En zie achter je verlegen rug
Een bosje onwillige bloemen
Geef het maar, maak ik een gebaar
Terwijl de trein…
VERTREK
netgedicht
1.0 met 10 stemmen
754 Vlucht vijfviertweedrie is vertraagd
Mind your steps, mind your steps
Dat geldt voor adeldom en plebs
Verschil in afkomst is vervaagd
Het heeft de vluchtleiding behaagd
Te staken, dus zitten wij vast
Zijn ongewild te lang te gast
Maar kaaskoppen zijn onversaagd
Wij, stammend van de Batavieren
Wij, dijkenbouwers, handelsvolkje
Wij, boeren…
vertrek
netgedicht
2.0 met 20 stemmen
1.881 ze komen je halen
je weet, je wacht
ze nemen je mee
je geeft je over
ze lopen naar beneden
ik hoor je droeve, aarzelende tred
ze plaatsen je in een auto
ik zie je tengere, weerloze rug…