16748 resultaten.
schakel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 827 de herkenning
wanneer je kinderen
kinderen krijgen
en ouder worden
de déjà-vu
van vertrouwde gebaren
in onwennige handen
vertederend nieuw
het koesteren
doet herinnering dagen
vergeten verleden
ontwaakt in toekomst…
Maagd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 583 Dolend in het groen
verdwaalde ik
wist niets
was twaalf
weet ik nog
een kind
herinner mij haar naam
een beeltenis
haar schim
in groene schemering…
Spiegel van herinnering.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 167 Maar ik ben niet meer dat kind en geef
me over aan voorbij gevlogen jaren
nu ik hier weer loop op het strand
als ik kijk naar de zee en de golven.
Ik weet mijn jeugd is voorbij
het is nu een “spiegel van herinnering”
Uit de nieuwe bundel"Spiegel van herinnering"
isbn:978-1-4466-5988-5…
Latifa
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.145 Kan een kind, zo jong van jaren,
de ziel van anderen wel bewaren?
Kon Zij tonen wie Zij was en is? en
wegnemen elke droefenis.
Deze vragen, die Zij in zich sloot,
onthulde zich pas na Haar dood.
De leegte, die dit met zich bracht,
verdween zodra ik aan Haar dacht.…
Mondriaan kritiek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 blauw
één punt
één kleur
één lijn
het had
géél
moeten zijn…
Jouw blauw-dooraderde hand.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 536 Ach, hoe strekte je eens je blauw-dooraderde kleine hand naar me uit en hoe zei je: "Ge bent m'n kind."
In een houten doosje bewaar ik sinds jaar en dag een lok van je zachte, grijze haar, die ik voorzichtig heb afgeknipt toen je, buiten bewustzijn, op je stervensuur wachtte.…
Jarig
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 395 Je verjaardag staat me nog steeds helder voor de geest
Het voert me terug naar hoe het vroeger is geweest
Al ben je al jaren geleden overleden
Die verjaardag doet me denken aan ons verleden
De dagen uit lang vervlogen tijden
Vol geluk en liefde tussen ons beiden
Op zo’n dag, nu ik eenzaam aan je denk
Was die tijd toch een godsgeschenk
Jouw geboorte…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 121 We slenteren over het zandpad
langs de opgedroogde bedding
van het riviertje
richting zandheuvels
waar een enkele boom
de kunst van eenzaamheid verstaat
als je mij toelaat, in droomwereld
of niet geveinsde werkelijkheid
reizen we samen naar de stilte
onder de bloesem van de vlierstruik
we ruiken de adem van zomerse wind
zuurstof…
De pet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 234 Mijn vader droeg altijd een pet.
Hij was geruit, een hele donk're.
Met een drukknoop en een klep.
Hij ging alleen maar af in bed.
En reed hij op zijn brommertje,
de pet ging altijd mee.
En maakte hij een ommetje,
dan groette hij ermee.
Nu hij allang er niet meer is.
Terwijl ik soms eens aan hem denk....
dan zie ik nog alleen die pet.…
In de voetstap van mijn vader
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 137 Naar de golven wil ik kijken
over hoge wijde dijken,
wil ik vechten met de wind,
hollen wil ik als een kind.
In de voetstap van mijn vader
wil ik vrij zijn en tevreden,
is hij ook al overleden,
wandelend op 't verre strand,
blijft zijn voetstap
naast de mijne
in het warme zachte zand.…
Schommel in de wind
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.117 Schommel in de wind
ogen sluiten
in herinnering 'n kind
smoezelige handjes
schaterlach en schommelend
touw om planken
wiebelend
zo licht
kleine voetjes in de wind
kinderzolen die de hemel raken
losgelaten wieg
dag kind…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Het verbond ( M.S. )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 293 Ik brak het niet. Vandaag.
De stilte voor en in jou.
Jij, van wie ik houd...
we reden samen, op de fiets, op ons ijzeren ros
onder takken van zomerbomen.
We roken de bloesem
snoven nieuwe vruchtbaarheid.
Jouw rijke mentaliteit verzorgt en zorgt
voor juiste en zuivere inspiratie!
We genoten die zomers van zon, water, lucht en vogels.
En de…
R.W.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 140 zijn naam
licht en broos
koesterende omarming
zijn leven
aangeraakt en kil
staat op een kier
hoe veel ziet hij
in het donker
wie blijft achter in de leegte
wie bevrijdt de
gekooide nacht draagt
het licht op handen
hij balanceert op een
gebroken toverdraad
zijn lichaam in de sneeuw…
om de tuin geleid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 opnieuw valt er sneeuw
mijn hoofd lijkt
doorzichtig als glas
alles is zo helder
en toch
denk ik aan niks
herinneringen
wat zijn dat eigenlijk
zijn ze echt?
als alles wit is
vallen de
verschillen weg…
Broer en Zusje
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 2.994 Samen, twee
samen zo vanzelfsprekend
verdriet en vreugde
herinneringen opgetekend
weet je nog wat papa zei
- mijn kinderen
mijn dierbaarste bezit
ik kies voor jullie allebei -…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Shakel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 543 verwekt werd ik
door mijn vader
verwekt werd ik
door mijn vader
mijn moeder droeg mij
moedervlekken
herinneren mij
aan mijn menselijkheid:
onverwachte plekjes
van kwetsbaar zijn
ik geef ze door
aan mijn kinderen
zo ben ik hier
in tijdelijkheid
bewust van mijn
leven en sterven…
een springlevend in memoriam
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 133 beide bewaar ik als herinnering
aan het kind in mij
dat zich bij vlagen nog
wel eens ontheemd voelt…
Weten wie we zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 Ik passeerde mijn ouders
van veel jonger tot anderhalf
keer ouder dan zij, serieuzer
werd ik, grootmoeder werd ik
Ervaring, mijn leven
herkennen in vrienden
en het terugzien
in de kinderen en kleinkinderen
Samen optrekken
onze lichamen vertrouwd
met mankementen, pijn
en rommelige herinneringen
En nu wil ik naar buiten
weg uit het…
Jantje Beton
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 Geen plaats voor het
Kind dat graag binnen
Voor buiten verlaat.
Jantje Beton,
Scheur rap van de
Straten en pleinen.
Het spel van het kind
Is niet langer meer
Een van jouw domeinen.
Jantje Beton,
Jouw buurt is niet meer
Veilig voor spelende
Kinderen. De stad parkeert
Jouw binnen; buiten zal men
Jouw niet meer herinneren.…
Op de hoek
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 849 Kou kruipt langs mijn mouw omhoog
En grijpt me bij mijn nek
Versteend sta ‘k in mijn jas op straat
De tegels, de stoep, het hek
Hier was het, waar hij mij greep
Hij hield mij in zijn macht
De kilte, angst, mijn hart
Mijn lippen, witte streep
Ik was zo klein, begreep het niet
Ik hield mijn adem in
Zijn jas was vies, zijn handen hard
‘k…
Van deze plaats af kan ik alles horen
gedicht
3.0 met 71 stemmen 28.968 Ik hoor dat er kinderen worden geboren.
Steeds hoor ik kinderen geboren worden.
De kamer vult zich met geluid.
Ik hoor het roesten van het slot.
Ik hoor het rotten van het fruit.
Steeds hoor ik hoe het fruit verrot.
Ik kan alleen maar luisteren en zwijgen,
alleen maar luisten naar wat mijn vader leest.…
een zaterdag voor moederdag
hartenkreet
4.0 met 29 stemmen 5.379 door nevellicht van vreugde
of verdriet beschenen
en als gesluierd
in te komen levensjaren
tot die dag
wanneer jouw kinderen
voorgoed
hun beeld van jou bewaren…
je weet het later pas
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 675 Pas als de zon onder gaat
begint er iets te leven
armpjes en beentjes gaan
toch is dat slechts voor even
de maan en sterren lijken lief
maar het zoeklicht is wel hard
want het heeft je zo gepakt
ongewassen, en je haartjes verward
fluisterend krijs je om eten
dat wat je wilt en er niet is
angst in alle ogen die je ziet
je weet niet, maar…
Twee foto's uit het hoofd geciteerd
gedicht
3.0 met 31 stemmen 38.203 Rechtop staat zij met naast haar
zittend op een stoel haar broertje
onder haar rokje dalen pijpjes van
een linnen broek met kant
tijd 1870
mijn moeder's moeder
tien jaar oud
Zij huwde een nietsnut
kreeg zeven kinderen
stierf in 1925 aan anemie en
de inflatie
Ik ben haar dubbel kwijt:
in 1943 roeide Puls haar foto uit
2.…
Vannacht kwam ik mijn ouders tegen
gedicht
3.0 met 75 stemmen 24.613 Vannacht kwam ik mijn ouders tegen,
twee bleke schimmen die naar elkaar
toe negen in het witte licht van een lantaarn.
Aan hun geluk te zien kon ik nog niet
geboren zijn. Ze waren jong en heel verliefd.
Een groot verdriet bedroefde mij
omdat ik wist hoe het zou verdergaan.
Zij schaterde om iets dat hij haar toegefluisterd had.
Hij lachte…
Een kind
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.567 In mijn huis hangt een klok
die voortdurend doorgaat
onverbiddelijk en ongerijmd
beukt als een hamer op de tijd
en laat mijn woorden verdwalen
in de sluiers van eenzaamheid
Ik zie steeds veranderingen
zonder dat er iets anders is
steeds de versnelling
waar vertraging is
in het verdwijnen
van mijn ijdelheid
Ergens huilt een kind
het…
Het veer
gedicht
3.0 met 110 stemmen 23.528 Op een dag door de verrekijker gezien uit de serre van mijn tante:
de plotselinge nabijheid van een vrouwengezicht onder de rand van een
hoed, een hand op een blinkend fietsstuur. Een mand waar iets wits in
beweegt. Een man met een pet op aan het stuur van een hoekige zwarte
Ford. De bootjes aan strakke kabels die op geheimzinnige wijze de richting…
Ontspiegeld glas
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.283 Soms als mijn gedachten zweven
hoor ik je kabbelende peuterpraat
of snelle voetjes op het laminaat
alsof je me een zoen komt geven
ik spreid de armen wijd en wacht
tot ik je lachend op kan vangen
maar het is slechts een verlangen
dat jou voor even bij me bracht
leeg staar ik dan in het verleden
waar jij voor mij mijn leven was
nu doods…