23506 resultaten.
Meditatie
gedicht
2.0 met 19 stemmen 14.007 Geen rots geen ster geen waaien en geen wiegen
doch overal het loerend water onder zee
geen vis geen vin geen stilgezonken schip
alleen het groen, het onbeweeglijk net
waarin mijn adem stokt, mijn hand niet meer durft dwalen.
En alles valt nu stil: mijn bloed, mijn blik
mijn blakende gedachte.…
Noir
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 672 Ik keek uit het raam vannacht
ik zag allemaal vlekken (noir et noir)
In mijn tas zat een fles rode wijn (vin rouge)
en een gebroken peuk (cigarette caché)
Vol as zaten mijn vingers,
het was een keer of tien dat ik
aan je dacht met mijn
wimpers knipogend in de wind.…
kogelrond
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 71 kogelrond
oranjerood
zoals je
aan de hemel
stond
gewoon op
klaarlichte
dag
zag
ik jou
een soort van
naakt
kersvers gemaakt
door de zonnesmid
met zijn
ijzers
heet en
wit
je moet
de zon
smeden
als het ijzer
heet is
moet hij hebben…
Dwarreltaal
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 371 De snode wegen- wager
verroert vandaag geen vin,
maar elke kogellager,
schiet er dwars tegenin.…
STRATEGIE
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 564 En ga de deur niet uit, verroer geen vin.
Je vindt het antwoord niet als je naar heinde
en verre reist, integendeel. Verklein de
maaswijdte van je net. Wacht als een spin
gespannen op het trillen van de snaren
en vang geworpen vruchten in je schoot.
Verlos je door het omgekeerde baren.…
Geschaakte* toekomst
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 176 Jij gedroeg je
vol begrip, als wol-
vin in schaapskleren
Jij deed alsof 't jou interesseerde
jouw hart sloeg over, bij het
idee dat de norm moest vervagen
Een verzwakte moraal doet lijden
Plots verbrak jij
in jubel, contact
Gescheurd aan flarden
trok ik aan een voltooid verleden tijd
Het heden plengde een traan
daar inmiddels geschaakte…
Triest, zo vrolijk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 281 Toen hij zich niet meer bewoog
geen vin meer verroerde,
ze zich bukten om te zien
of hij toneel speelde misschien
verdween de lach van hun gezicht
ze vlogen weg, volkomen geschift.
De humor ligt tegenwoordig echt:
op straat, met de dood ernaast!…
Zeewind en zand
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 352 Regen verbindt
de zee met het land
zand droogt zich
in zeewind
in vlagen
in duinen
in striemend geweld
in opwaarts bewegen
verbindt zich
in regen
met zeewind
met land…
Los zand .....
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 626 Woorden onderscheiden
in het goede of het kwade
leiden soms tot onbegrip
gedachten lopen door
gaan hun eigen weg
verliezen grip en
proberen zich vast
te klauwen in los
zand waar soms
trillend het pad
weer begaanbaar
gemaakt wordt
maar het witte bord
met de helderrode
rand heeft haar werk
dan al gedaan ………
Cirkels in zand
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 784 ik cirkels
in de tijd
ik schets
oude zomers
en handen vol zee,
blote schouders
en dagen gedeeld
ik schep
wolken en verhalen,
fluister sterren
en beloftes,
stapel woorden
op de horizon,
daar waar jij verdween
nog één keer
omcirkel ik
zacht jouw naam,
bevrijd vogels
en vluchten
en glimlach
langzaam tussen
korrels zand…
dorp onder het zand
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 453 met de kinderen van de buren
leerde draaien met de tol
geen auto´s die er hinderden
en wat beleefden wij en lol
hier leerde ik schaatsen
op de dichtgevroren rivier
geen tijd die ons haastte
een ieder die er woonde
was je naaste
hier begroeven zij mijn jeugd
onder opgespoten land
waar eens de koeien graasden
ligt mijn dorp onder het zand…
Het geheugen van zand
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 375 Steeds omlaag en
omlaag in het rulle zand.
Heel snel om de pijn te breken.
Het valt in ontelbare kleine
zachte , verloren en dode stukjes
in het zand.
Daar worden die kleine, dode en verloren
stukjes
zo maar weggedrukt
Door voetstappen in het zand.
Harde en zachte voetstappen van veelmensen
in het zand.…
in handen van zand
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 452 die dag was er zon
en het deed ons vragen
samen
naar elkanders mond
je gebaar wees
naar mijn eerstgeboren huid
en steeds
vaker
naar jouw vingers
door mijn haar
je gezicht
in mijn adem gevangen
raakte het water
en elk woord
dat ik in mijn handen
had genomen
het werd stil tussen
middernacht en de ochtend
wij woonden samen…
verwandeld
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 527 sporen in het zand
de rand reeds afgesleten
hier kwam een mens voorbij
alweer een hele tijd geleden
met welzeker een last vol oude jaren
zichtbaar aan de meegesleepte lijn
zijn naam is onbekend
het kan Horizon zijn geweest
of Kim, wie weet zelfs Einder
de wind is nu zijn milde helper
en ook de tijd, ongrijpbaar en toch
nog immer alom aanwezig…
kasteel van zand
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 306 geluiddicht zijn de wanden
de ruimtes gevuld
met steenwol
niks kun je daar horen
alleen in jezelf gekeerd
alsof de tijd stil staat
wanneer de kier geen zonlicht meer doorlaat
weet je
ga
en leef
niet snel
niet langzaam
maar deins daar ergens tussen in
voorlopig staat alles nog stil
muurvast geplakt
aan regels die nu eenmaal gelden
wij…
Geluk.
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 702 Over het mulle witte zand, dat rult,
zoetjesaaan mijn klompjes vult.
Eindelijk kom ik op mijn plekje,
tussen brem en kamperfoelie.
In de hei zet ik me neer....
mijn angst verdwijnt, de rust keert weer.
Die zoete geur, gezoem van bijen.
Heel stil zit ik daar, tevree.…
BELOFTE ( haiku )
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 144 Sterren in het zand
Ontelbare stofdeeltjes
Zal ik je geven…
Voetstappen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 360 Zachte voetstappen beroeren het zand.
Voeten die wegzinken in het losse zand.
Gevoelens van blijdschap komen los.
Voorzichtig breekt het hart open.
Ogen die stil glinsteren in de zon.
Een lach doorbreekt de stilte van de dag.
Stil ga ik zitten op een bankje.
Het uitzicht op de zee is eindeloos van stilte.…
TOEN ZAND ER NOG TOE DEED
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 278 ik schrijf jouw boekenkast
met vragen over wijsheid
je blijkt er geen
vouw jurken uit op zoek
naar wat jouw maat
verleden heeft gedragen
een mouw spelt overdreven
zomen, maar geeft geen prijs
van lang verbleekte waarde
etiquette
verdorst de glazen
en uit mijn hand slurp ik wat
lichtgezouten druppels water
net als aan zee
toen zand…
Kootwijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247 Nevels tussen de grove dennen
weglopend in het glooiend zand
ik hoef nooit aan jou te wennen
jij staat altijd aan mijn kant.…
ogen van zand
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 271 ik herinner me woorden
als nerven
in hun groei
er waren kinderen
en kastanjebomen
vogelpootjes
'n kopje groter
en niets vroeg naar schaduw
we speelden met elkander
in een lichaam zonder honger
wisselden van leven, nooit om te vergeten
ik was moeder en dan weer meisje
ik was cowboy en indiaan
en ik werd zand
schuilend voor…
Doorschijnend zand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 85 In dit getijdewerk van gesmolten sterren ontspringt
de geest van de ongeboren telgen, daar verrijst een
onsterfelijke eiland in het geloof van doorschijnend
zand, aangedreven door wolkenschepen.…
Sporen in zand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 176 Sporen in zand
Door golf, wind gewist
Op strand
Door niemand gemist.
Sporen in zand
Door zon, wind gewist
Op land
Door niemand gemist.
Sporen in zand,
Resten van leven
Zijn al vergaan
Voor zijn kon geven.
Dieho…
Zee en zand (2)
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 428 Jaren geleden heb ik je voor het laatst gezien
Mijn geliefde zee
met je schuimende golven
die troostend over me heen dansen
alles wegspoelen dat niet meer
in mijn leven hoort
Te lang geleden dat ik jou heb gevoeld
Mijn geliefde zand
dat mij doet aarden
natte klei tussen mijn tenen
vaste grond
verwarmend poeder
dat het harde eelt…
Voetsporen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 281 Het waren geen krijtstrepen
of een rekensom voor verlangen
er stonden geen woorden in het zand
er was een zilte wandeltocht
door eenzaamheid van het verlaten land
en voor iedere dode een vlieger
een kind dat huilde op het strand
zonder moeder en strijkbout
met een touwtje in zijn hand.…
Bruggen zeven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 73 Omdat het niet om status gaat
nu we telkens naakt staan in de liefde
en onze namen in duinzand verliezen
het is een vorm van eenzaamheid
niet al het materiële overboord
het schip zal niet in woorden stranden
een gedachte door tijd te snel ingezet
maar als een gebrek gebleven bij het beleven
van kleine eenvoud die naar adem snakt
in niets…
Ik plaats zelfbewust mijn afdruk in het zand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 Ik plaats zelfbewust mijn afdruk in
het zand; ga voorbij aan de tegenvoeten.
Ik zoek die klaver tussen de hei; waarvoor
ik mijn wereld viermaal wens te groeten.…
We zijn zand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 We zijn zand.
.
“Druppels”…
Strand
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 83 Staand op het zand van
een eenzaam ver strand
zoek ik vergeefs naar de bron
en die stip aan de horizon
waarop ik kan navigeren
om op het punt te arriveren
vanwaar ik ooit ben vertrokken
maar ik zie slechts in schittering
de dag mij bloedend verlokken
langzaam stervend in loutering…
Ons huis
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 44 zingen en
vrijheid te ontnemen
de rover achter de vogel
hij ruikt de buit met
de geur die alleen
dieren behagen
laat hij de lijnen los
om de bloemen
te ontfutselen
o heden, kijk naar
beneden heel
de tuinverlichting
in de brand door
de blikseminslag
in het land
ons huis blijft staan
is niet gebouwd op zand…