200 resultaten.
goethe
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 we moeten het enkel,nu,
met andere woorden vertolken.
dit lijkt een beetje,
op wat wij in de kempen zeggen:
er is niets nieuw onder de zon.
mensen die er ouder uitzien,
dan ze zijn, hebben zelden weinig inzicht,
maar dat compenseren ze
met formidabel goed te zijn
voor god en klein peerke.
en is dat niet het voornaamste ?…
Een roze tint
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.558 op woeste golven
van vurige passie en verlangen
mijn gevoelens worden bedolven
en mijn hart is erdoor gevangen
Wandelend op gouden paden
mijn ogen worden erdoor verblind
alles wordt nu met liefde overladen
het leven is omvangen met een roze tint
Zwevend op prachtige wolken
met de kleuren van heldere lelies
deze ervaring is niet te vertolken…
DROOM VAN DE DICHTER
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 301 in een onvoltooid vers met onafgemaakte
zinnen zo veelzeggend zijn dat iemand
er kippenvel van krijgt
iets losmaken dat nooit heeft vastgezeten
het gevoel vertolken van je naasten
als een vorm van helderziendheid
een vleugje zout in een schrijnende
wond gooien en als een lafaard
op de loop gaan voor je daden
of anders gezegd de mens…
blue landscape
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 244 blauw is mooi
ik zie het in je weerspiegeling
het overweegt de tijd
van het landschap
er is iets gebeurd
een boodschap misschien
of een verborgen oogst
waarin het sterven alleen
maar woorden vindt
misschien deelbaar
voor hen
die het bestaan herkennen
wanneer het blauwe
uit oevers treedt
als vingers
die een stem vertolken
als…
Boezemvriend
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 862 (voor Jotie T'Hooft)
Wat hadden we samen een lol kunnen trappen,
als je in leven was gebleven.
In mijn meest sombere momenten las ik jou
en beurde jij me op, gek genoeg, maar
zwaarmoedigheid werkt averechts,
alleen voor ingewijden.
Ik houd zowaar net zoveel van Ingrid
als jij.…
Kleine ontdekking
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 274 (voor Jotie T'Hooft)
Geluk stond synoniem voor jouw kleine handen
platgedrukt op de aarde, terwijl de poort
van het gesticht dreunend sloot.
Ze hadden je op je knieën gekregen,
je innerlijk kind naar boven gehaald,
maar ze lieten je alsnog verrekken.
Nazorg was hun een zorg.…
De wil der goden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 130 Jotie had
groot gelijk om jou zo te vergoddelijken,
hij wist ook dat God een Godin is en niet
de lariekoek van kerken en nare kloosters,
nee, nonnetje, we gaan het anders doen en
brutaal naakt in hooivelden slapen.…
O, al de balzalen
gedicht
3.0 met 114 stemmen 39.695 O, al de balzalen van mijn jeugd
zijn nu bestoft en verlaten.
De vrienden die er bleven zijn mij vreemd,
maken geluid door de barst in hun gelaten.
Onder de slingers en het licht van weleer
zetten zij de polka verder van de dromen,
de quick-step van het verjaarde zeer
cirkels dansend om nooit aan te komen.
Dancings waarin spreken spasme…
Paranoia
gedicht
3.0 met 68 stemmen 41.129 Het zijn gewoon de oren, begrijpt u wel
die kraakbenen schelpjes bedekt met vel
horen alsmaar geluiden die op onheil duiden.
En die niet echt zijn of iets anders blijken.
Heel normaal eigenlijk als iedereen je zo aanstaart
op straat, alsof je de baarlijke duivel waart.
Jij werd vast ook achterdochtig
als iedereen over je fluisterde.
Ja,…
De dichter is een gedicht
gedicht
3.0 met 28 stemmen 9.281 James Brockway)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - -- - - - -
uit 'Verzamelde Gedichten' (1981) van Jotie T'Hooft (1956 - 1977)
sinds 1993 weergegeven op de muur van Rapenburg 91 te Leiden.…
Baal Sjem
gedicht
3.0 met 40 stemmen 18.818 Kultuurvreten: ketch-up yoga op hot-dog karma,
Bahavadgita lezen bij licht van wierook
terwijl de wensdroom Witte Licht op lage pit
in de gaarkeuken van het moderne denken verpietert.
Tussen acupunctuur-pop en zen-beat
met spreuk spiritisme en dooddoener drugs
wordt slijk tot golem en tot god gekneed:
in zijn dode mond is mode het baalsjem,…
Namen
gedicht
3.0 met 61 stemmen 26.000 Ik draag ze als een doem.
Mijn stofnaam mens
Een mager woord, een woeker,
Een overschrijden van de grens.
Mijn eigen naam, die niemand kent
De som van al mijn trilling
Van mijn lot equivalent
Tegelijk mijn warmte en verkilling.
Plaatsnamen, zaaknamen. Liefdesnamen
Die nooit voorbij zouden gaan,
Waarvan sommige al vergeten zijn
Terwijl wij…
In het Gedicht
gedicht
3.0 met 363 stemmen 65.931 De wanden zijn wit en de psychiaters
verdacht vriendelijk. Er is hoop
op genezing, maar ik heb nog niemand
zien weggaan, of hij kwam weer terug.
Dagen dat ik op weg naar mijn eigen kamer
verdwaal wisselen zich met dagen
waarop ik de wereld doorschouw als een kristal.
Soms word ik krijsend wakker.
Soms word ik afgevoerd en verdoofd,
soms…
Schuldbekentenis
gedicht
3.0 met 43 stemmen 20.342 Ja, ik geef het toe, ik beken het openlijk:
mijn lichaam was altijd een toren zonder uitkijk.
Ik heb hem steen voor steen in folianten gepend
ik heb mij geplooid naar de tijd en de trend.
De stenen die ik uit de wand verwijderd heb
zijn de woorden waar ik dit gedicht mee schep:
ik kijk naar de wereld waarin gij woont
en al zie ik onscherp en…
Samen
gedicht
2.0 met 20 stemmen 6.835 Moeder, gij hebt mij moeizaam uitgespuwd
En van elk jaar de harde striem verdragen
Want mijn waaien was niet gauw geluwd
Ik wou eerst in alle kieren klagen.
In uw hagelwit harnas gemetseld
Zijn wij samen door de tijd verwond
Die ons nimmer wilde dragen
En bittere lijnen kerfde rond de mond:
Of er een vrucht is van dat alles
Vraag ik mij…
Aan mijn prinses
gedicht
2.0 met 228 stemmen 28.464 Liefste, hart en woorden
Houden voor jou stil,
Jij blinde vlek in mijn vermoorden
Van wat ik vergeten wil.
Kleine vink, lieve kleine kinkel
- De liefde speelt mij parten -
Baby-face, bijou, scharminkel
Voor wie ik alles weer wil tarten
Tot ik, als vroeger, blind van pijn
Weer neerlig, eenzaam in het laken
Het gaat niet om het zijn…
En wat dan?
gedicht
2.0 met 123 stemmen 28.813 Op een dag zal ik weg zijn en
wat dan? Verdwenen zonder een
teken te geven of te nemen en
het puin dat ik achterlaat is
niet langer lachwekkend.
Want wie als ik nooit heeft
gebouwen laat niets achter dan
verwachting en verwarring en
wat dan?
Wellicht in uw herinnering zal ik
stollen verstijven, niet lang meer
blijven maar verbleken…
A. Hitlers Psicholoog onthult:
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.262 Misschien verlangde hij wel keiharde kanonslopen
in zijn hakenkruis te voelen schuiven, teneinde
daar een moeder te vernietigen, die woekerde.
Een & Ander komt niet in de vele boeken voor
waarmee wij hem zo gretig van ons afschrijven.
Want rukken niet vele legers gelaarsde
vrouwen ons binnen en af?
Het geschut der organen mag geruisloos…
Eenhoorn
gedicht
3.0 met 4 stemmen 5.930 Here, zonder naam en zonder gezicht
Zie vanuit den hoge
Op uw droeve eenhoorn neer
Die danig hunkert naar uw licht,
Die sierlijk door de wouden dwaalt
Maar bladeren geen voedsel vindt,
die voor de poort der doden draalt,
Allen bladeren op uw wind.
Here, zonder handen zonder stem
Snij de lichtlans van zijn voorhoofd
En vang hem…
Wil je ?
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.614 Wil je me laten zweven
op mooie roze wolken,
en daar dan zingend voor mij
een wondermooi lied vertolken ?
Wil je met me dansen gaan
samen in de maneschijn,
waar de sterren voor ons stralen,
wil je altijd bij me zijn ?
Wil je altijd bij me blijven
in geluk en tegenspoed ?…
Dans
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 303 De geur is met muziek vermengd
en tilt mij boven wolken
waaruit ik tranen heb geplengd
om vreugde te vertolken
waar ik nog steeds een lans voor breek
in peilloos trieste tijden
is de hippie-hippie-shake
als dans om te verblijden
en ruik ik ooit het klamme zweet
gutsend in love-potion
in euforie voor je het weet
doen wij de locomotion.…
De muziek van wolken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 119 ik heb
de muziek
van wolken gehoord
zij vertolken
in dans en kleur
de partituur van wind
spelend als kind
na het slapen
in de choreografie
van een rode zon
in het vroeg
van ontwaken
om later
de stralen met
een prisma te breken
door vallende regen
tot een expositie
van bogen met kleur
in het decor
van leven heb ik
die muziek…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 1.935 De woorden kunnen niet vertolken,
alleen maar wegwijzers zijn
naar het blijvende, het ongeziene;
je optillen uit de pijn en
je genezen.
Hier past alleen maar zwijgen
en diepe dankbaarheid;
niets gaat verloren van
wat liefde heeft gegeven,
en trouw in helderheid.
Bij het overlijden van de moeder van G.…
Het dodenboek
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 618 In het boek der doden
speelt weer die jongen
die voor zijn sterven
de zon toelachte
in het dodenboek
waar een vlinder droomt
over levenloze nachten
zonder bezoek van dagen
die de dood verzachten
met het blonde, lieve meisje
dat na hem ging naar de wolken
in een eenzaam dood vertolken
in het boek tekent stilte
het droevig einde…
De dichter en de muzikant
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.539 Dichter wil gevoel vertolken
vlijt de klanken op papier
muzikant heeft niets met woorden
huppelt op klinkers van de poëet.…
Hoog waarheidsgehalte
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.271 Het waarheidsgehalte van
die prachtige woorden
recht uit jouw hart, ik
wordt gek van hunkering
raakt me, maakt me compleet
...compleet verward, echt
compleet in de wolken
ik dwaal af op jouw stroming
waarin gevoelens de hoofdrol
vertolken als in een film, mijn
schijnwerper gericht op jouw gestalte
een droom met rollen als op
het hart…
Telkens staan we voor de dood
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 442 En telkens staan we voor de dood:
het niet te noemen afscheid zonder
woorden die iets van zin vertolken.
We zijn machteloos en stil, geen
kleur of lied kan ons bereiken,
geen warmte die doorgloeit
de kou die ons gevangen houdt.…
Een schalkse lach
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 61 ik weet dat
jij niet zingen kan
maar toch vertolk
je het lied met een
fantastische mimiek
maakt dat tranen
glinsterend
stromen uit de
diepste emoties
van ons warme hart
speelt in een
schalkse lach
met tonen die van
deze heerlijke stilte
zelden kunnen dromen
je performance houdt
de toeschouwer gevangen
met het akoestisch spel…
Het hoopje plezier
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 94 zacht bijna
onhoorbaar
zweefden je
woorden langs
haar lach
die in het
vertolken van
klinkers het
grootste
genoegen had
waar ademen
nog de melodie
bepaalde
begonnen
gebaren het
ritme te steunen
van een nog
lang niet helder
uitgebalanceerde
lichaamstaal
lief is het
hoopje plezier
dat zingt
met haar ogen
dwingt tot
close…
In wederzijdse dromen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 118 zijn meegegleden
de stille openheid
van ons contact is het
contract dat wij zijn
aangegaan in ons bestaan
altijd breekbaar in het
hectisch manoeuvreren
niet voor grenzen maar
om de ruimte te proberen
een enkel woord
of klein subtiel gebaar
is soms niet genoeg om
misverstanden te voorkomen
samen spelen wij het
minnaarsspel vertolken…