160 resultaten.
Zijden draad
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.316 Geluk zit in een glimlach
of een klein gebaar,
geluk is soms een aai, of groet,
of soms iets simpels maar:
geluk is niet vanzelfsprekend
je moet er soms voor knokken,
geluk is iets wat je afroept,
je kunt er niet op gokken,
geluk zit in een hoekje
geluk zit overal,
maar je moet het wel kunnen vinden,
dan is geluk er voor allemaal…
Herfstmorgen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 796 Ze enteren knoken van een ouwe eik.
Krrrrauw! Rrrrauw! AAUW!
Steenharde krassen op het canvaslijk
van een stilleven.…
Smachten naar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 ik had
op de dag
mijn kleine
verlangens
netjes ingepast
leefde van
wensen en
verwachten
in beheerst
smachten naar
ben gestopt
met roken
voel het in al
mijn knoken op
chaotische dagen
steeds maar
op zoek naar
wat essentieel
lijkt te ontbreken
aan een goed humeur
dacht lang
de koning te zijn
met sigaret tegen
onvervuld…
geen titel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 112 mijn bladeren zijn gebonden
mijn bast een goede inborst
mijn roots niet verankerd
mijn knoken nog vol vet en vel
dus wat is het?
zoeken zij in mij de Bomenhoeder
die hen versproken was
zoals de Messias aan de mensen?…
Soms
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 864 langer meer op wil wachten
Soms voel ik me sterk
een kracht die me voortstuwt
En toch ben ik bang
over wat er met me is gebeurd
en duurt het me te lang
Soms wil ik niet meer verder
wil ik opgeven en kan ik niet meer
Toch zal ik voor de kinderen wel moeten
want ik wil niet dat zij ook
voor zijn misbruik van mij moeten boeten
Daarom knok…
te sterven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 276 honderd en vier
één meer dan voorheen
en hij voelt het
aan zijn stroeve knoken
het wordt niet meer beter
zijn verschrompeld verhaal
behoeft een menselijk einde
hij weet het zeker
na elke natte nacht
op zoek naar zijn waardigheid
geen tranen meer
dit lijf is uitgeperst
de lucht die hij verbruikt
is gestolen omdat hij moet
wetenschap…
Dromen over later
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.792 We liepen hand in hand
Denkend aan vroeger,
Dromend over later
Er lag een wereld voor ons open
Opeens moest je vechten
Knokken voor je leven
Want je wilde zo graag verder
Wij, hand in hand
Ik hoor het je nog zeggen:
Het komt allemaal wel goed,
Als het voorbij is leven we ons leven
Zoals we droomden
Maar jouw enorme moed,
Geeft dat…
Overleven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 257 Overleven vanaf dag één
meer of minder
vaak of soms
met of zonder hinder
Overleven op hét moment
er zit niets anders op
je zal wel moeten
er is geen terugweg, geen stop
Overleven dag in en dag uit
blijven knokken
misschien tegen beter weten in
er alles aan doen en niet bokken
Overleven zolang het kan
ieder uur, iedere minuut, iedere…
irisdame
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 309 nog steeds verborgen
achter de thans woekerende iris
aanschouwt zij de rimpelstroken
rond haar geloken ogen
in het spiegelglas van haar serviceflat
de handschoen over haar knoken
tegen 't jichtig reumavuur
herinnert haar het verloren uur
dat zij nog het mes hanteerde
voor het avondeten
vlak voor hij thuis zou komen
de straten stromen…
Teleurstelling in cadeauverpakking
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 744 seventies was
Meer waard dan een academische
Bul vandaag de dag, zeg jij die
Met je typdiploma behaald in Hoogeveen
Toch maar mooi staatssecretaris
Bent geworden, en dat alweer voor
De tweede keer in je nog prille
Ministerscarriere -
Ik kom net als jij uit Lohues-country
Zuidoost Drenthe en ben na mijn typdiploma
Wel meteen gaan knokken…
Handen af!
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 Ja, de vakantie gaat aan ons voorbij,
(ik word tot op de knoken afgekloven)
en dat is al de zesde keer op rij.
De Staat weet me van alles te beroven,
edoch mijn vrouw daar blijven ze vanaf.
Nee Dijsselbloem, zelfs niet over mijn graf!…
Figuurlijke bokswedstrijd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 70 nu weer
boeren boos
op minister
vrezen straks
melkloze koe
campinghouders alvorens
boos op
boeren kapen
klanten weg
roepen hard
BOE
hooligans knokken
graag met
ME
nare toestanden
in de
stad achter
Duin en
zee
groepjes viruswaanzinmensen
eisen STOP
anderhalve meter
virologen vrezen
nieuwe uitbraak…
winter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 warmte en schaatsen
als beitels worden gehanteerd om
het ijs van weerzien te kloven
vogels honen de rijp van takken
wijl hun beenderen als vloeibaar
leven zich voortbewegen met
vleugels door de tot ballast
geklonken zware luchten
niets is nog zeker, dagen schaduwen
zich kort in het ontbreken van een
ware tijd, het opstaan knelt
in de knoken…
Wat gebeurt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 51 Wanneer we ophouden met knokken,
voor ons gelijk.
Wat verliezen we wanneer,
we ons gezicht verliezen?
Wat winnen we wanneer,
we tonen hoe gewiekst we zijn?
Wordt het leven saaier wanneer,
we geen spelletjes meer spelen?
Wanneer we geen verliezers,
of winnaars meer hoeven zijn.…
Zeeklacht
gedicht
3.0 met 59 stemmen 23.552 Daar helpt geen moederlief, geen vaderstout,
Geen bokken, dokken, knokken of gekscheren,
Geen brein van boterkoek, geen hart van goud:
Of men voor dames voelt of meer voor heren,
Het water van de zee blijft altijd zout.
----------------------------------------
uit: 'Het mes op de gorgel.
Gorgelrijmen en andere gedichten', 1960.…
De zoon van de doodgraver
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 722 Hij graaft en ruimt de knoken,
dat houdt hem fit en sterk.…
Zonneklaar
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 545 Met de laatste rollende golf
slaat het bootje op het zand
alle kracht kan niet voorkomen
dat een weg terug verzopen is
eelt op beide handen toont
het knokken tegen de stroom in
haar huid, inmiddels licht getint,
verbergt bont geslagen blauw
lippen gebarsten door verbijten
en pijnlijk bijtend zout trekken
een harde streep in het eens zo…
intensive care
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.636 Moet ineens knokken voor mijn leven,
want het is zeer kritiek,
ging eigenlijk alleen bevallen
maar blijk ernstig ziek..
Waar moet ik de kracht vandaan halen,
Het hellp-syndroom heeft mij in de ban,
toch blijf ik positief
en vecht zo hard ik kan..…
hemelse orgelpijpen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 909 achter het klavier
zing ik mijn poezie
de vingers schrijven
ongerijmde strofen
langzaam, vaak kort
maar immer om
in mijn ritme te blijven
ik bespeel mijn ziel
laat fibratie komen
en zweef ver weg
naar hemelse orgelpijpen
waar klanken knokken
om het hoogste goed
terwijl de linker vijf
weer naar het aardse
wil grijpen
het spel…
Zonnebank
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 348 moet ik dan net zo bleek zien als mijn knoken?
als ik niet langer zonnebaad en rook
lijk ik terwijl ik leef al op een spook!
© Hannelly…
In het dapperveld
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 215 O wat schok je, o wat knok je
nu de storm zo blaast naar jou.
Ach klein klokje, lieflijk klokje,
bijna ga je van je stokje,
maar jij geeft niet op zo gauw.
Fier vecht jij je uit dat hokje
fier vecht jij je uit dat nauw.
Ja je bent een dapper klokje,
en zie daar... de zon voor jou.…
genoemd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 144 elke windrichting
het incasseren zonder strijd
wie danst mij als ik zoek achter klagende
uitingen, de esdoorn vergeet te lieven
de kreupele zijn veters strikken, van me
houdt al was ik een kind groot in getal
gezocht naar iets wat ik nooit kon vinden, ik wist
maar het zoeken was zo bekend,
twijfels in de ochtenduren
verbrande knoken…
Enith Brigitha
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 De badmuts wordt wat strakker nog getrokken,
Brigitha’s pracht zo krachtig vastgelegd,
de grootte en de energie doen recht
aan al die mooie jaren zwemmend knokken
Niet gek dat Enith opperbest kon zwemmen,
ze zwom van Curaçao naar Nederland,
in Scheveningen klom ze op strand,
de Koningin der Zee bleek niet te temmen
Slechts in haar kielzog…
Goddeloos geweld
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 736 Met mijn laatst mij gebleven krachten
haal ik knoken vanonder de zerken,
mep botweg ùw god uit ùw gedachten.…
in het honderd
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 363 Na al het knokken heb je mij bedonderd.
Na alles samen ligt nu alles in het honderd...…
Raquel
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 163 hij had kanker in zijn stem
dat iemand hem belangrijk vond
ontstelde hem
maar hij vermande zich
het was een lang verhaal
op het ritme van de son*
zijn kinderen vervaagden in zijn blik
maar zij, zij was er nog
ja, zij wel
vijfentwintig kilo knoken
een bruin gerimpeld vel
’s nachts hield hij haar als een machete
tussen zijn ontvleesde…
Rambo
gedicht
3.0 met 5 stemmen 6.668 verklappen
'Ik laat mijn vijand eerst naar adem happen
Voordat hij van de aardkloot wordt gevaagd
Ik kan een bovenbeen doormidden trappen
Heb met een speer op luipaarden gejaagd
Ik kan nu zelfs uit Alcatraz ontsnappen
Dus raak je ooit bij een conflict betrokken,
Of word je door een sloeber uitgedaagd
Dan roep je mij, want ik ben dol op knokken…
Groot gelijk! Proost!
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 99 Hij wilde knokken tot het einde,
voor zijn zuurverdiende recht.
Een ieder, die me daarom vraagt,
geef ik mijn meningen nu kado.
Mijn gedachten zijn gratis.
Mijn groot gelijk nu ook.
Laat ons, vriendinnen en vrienden,
tegenstrijdige gedachten wisselen.
Misverstand biedt overwegingen,
bij een lekker glaasje bier.…
blikt gevaar uit rode koppen
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 3.440 dansen deed je toch als paar
totdat drank
de handen losten
de voeten minder klosten
en de lach zijn vrijheid gaf
in het fluisteren tegen oren
werden scharreltjes geboren
voor een middag op het land
even springen uit de band
dan krijgt drift de overhand
blikt gevaar uit rode koppen
het feest loopt op zijn eind
als ze buiten staan te knokken…
Vaak niet te vatten
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 1.002 dat eigenwijze kreng
strooit mijn hoofd vol late veren
ontneemt mij de rust die het dus
voor zichzelf niet zozeer ambieerde
scharrel ik weer uren spastisch
met donzen balen beddengoed
omdat mijn lijf protesteert
en het bloed gaat koken
met dichtgeknepen ogen
sabel ik dat kwelwicht
uiteindelijk wel neer
maar mijn gevleugelde knoken…