304 resultaten.
Vogel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 304 uit te slaan
Schreeuwend
te scheren
over golven
en stil te staan
als zee
je tot de veren komt
Met eb en vloed
op te groeien
de stand van de maan
De 'schoonsten der schepping'
in hun bijna- naaktheid
te zien staan
De handdoek...
te zien vallen
in nat zand.…
Lege woorden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 615 Het gevoel is gevangen
weggestopt in de ziel
benauwd, in alle hevigheid
een aaneengestrengelde gedachte
Klanken stromen uit mijn mond
vormen woorden, zinnen
Maar het verwoorden van de pijn
blijft een echo
Schreeuwende woorden
krijgen geen vat op het hart
Fluisterend snikken
sterft weg…
Angst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 302 het gevaar loert
de stap is dichterbij
je springt
al schreeuwend naar beneden
je valt en staat op
komt er nog een grotere afstand
tussen waar je staat en de oppervlakte
je twijfelt en weet niet of je springen wilt
in het diepe die je alweer ziet
toch maar doen of veilig stilstaan
en genieten van het moment
Angst.....…
XLV - media vita - 1933
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 te kunnen zeggen -
het is even tussen stilten
heel luid geweest
in bezinning
overkomt een kloppend hart
het kille kikkerdril
over het kerkhof
gaan zilvergrijze schimmen
geluidloos schreeuwend
bijna paranoia -
somber met mijn sombrero
in de regentijd
bij het bosbeheer
begint werk ook in de winter
voor de dageraad…
verbintenis
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 548 schreeuwende kinderen,
lawaai om ons heen.
ik hoor het niet,
heb alleen oog voor jou,
Pas Op!
piepende remmen,
harde knal.
losgelaten,
niet meer
verbonden in verbintenis
hou me vast,
pak mijn hand,
maak ons,
verbonden in verbintenis…
Kansloos, stijlloos, hopeloos
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 331 Schreeuwend nooit gelijk gekregen.
Maar het verdoemdenhoekje
is nu leeg
Daar zat een sloeber,
die steeds zweeg:
kansloos, stijlloos, hopeloos.…
Still wondering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 199 het fluistert
in jouw wereld
vraag ik mij stil af
mijn hoofd waait tijd
rond zijn verleden
lijm momenten
uit een breuk
geuren bloemen
aan de poorten
staan wij
schreeuwend
over het land
bruggen zetten
jou aan de overkant
en ik dwaal
in 't onbekende
Uit 'Onzin ... of niet'…
kletsnatte clown
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 433 (met dank aan Rob Chrispijn)
naast de camping
een leegstaand etablissement
met een opschrift
in schreeuwende letters
"AQUA CIRCUS"
vraag ik me in alle ernst af
wat ik daarvan moet denken
en zie in gedachten
een kletsnatte clown
in een door God en iedereen
verlaten circuswagen
vergeefs zoeken naar
zijn zwemvliezen…
Kloppen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Het verleden klopt niet meer
Geluk brengt geen poëzie
Richting de tuin
En waterornament
Onoverwinnelijk ben je niet
Nooit meer
Geweest
Als een eenzame straatnaam
Het klopt niet meer
Ook niet die schreeuwende
Overdreven aanwezig
Hij is nu een vreemdeling
Gek
Als je terug kijken
Mag
En staar maar niet te lang
Het is goed zo…
Censuur
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 317 Waar de dichters sneuvelen
Verdroogd schreeuwend de pen
Krult het onbeschreven blad
In tijdloos durend witte stilte
Dan is daar de oorsprong
Die zich verontwaardigt profileert
In razernij en zoet gezang
Ontrukt hij de vlerk een veder
Toomloos is zijn gedender
Niet aflatend de stroom
Braakt gewraakte zinnen
Geboren is het schrift…
Houtbaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 Ik zie blank hout
het is eiken, geloof ik
dat houdt levenslang
de dood doet niet mee
aan de uitverkoopwoede
schreeuwende letters als
nu kopen pas in 2015 betalen
zijn aan hem niet besteed
al laat ik mij nog niet kisten
die mooie zilveren draagbeugels
op stelling twee neem ik vast mee
wat zal mijn laatste lach
stralend zijn…
Het einde
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 454 Een storm van gevoelens en
schreeuwende gedachtes
maar enkel de klanken van
de doodse stilte die volgt
Zwijgzaam stopt de zon
plots met schijnen en
vinden eenzame tranen hun
weg naar de kille grond
Beetgenomen door het donker
verstrikt geraakt in mijzelf en
de hoop verloren met de tijd
Omarm ik mijn verlossende einde…
Refreinen in afgrijzen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 159 neem me mee
aan je hand
de muziek achterna
die ik verloren ben
tonen spoken
door mijn hoofd
zonder melodie
refreinen in afgrijzen
teksten eisen
schreeuwend om gehoor
versta ze wel maar de
boodschap komt niet door
geef me de rust van
het eenvoudige akkoord
waarin het leven weer geluk en
stilte uit herboren worden scoort…
Woordflarden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 104 poëzie fluistert in de nacht
buldert op hoge golven
zwiert en zwaait met zwaluwen
is in mysterieuze mist
kaalgevreten viskoppen
ziet het eerste babylachje
zwijgende mensen in een lift
de spin, die zijn prooi leegzuigt
een schreeuwende marktkoopman
lichtstraal op een herfstblad
opgejaagde vluchtelingen
oneindig wentelt poëzie…
Concert at Sea
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 341 Hoor een zacht briesje en een schreeuwende meeuw
Een ontspannende geeuw
Veel familie om ons heen en een stralende dag te gaan
Helemaal in de CAS waan
Bluf en Rowen Hèze, daar verheugen we ons op
Ruik de bakker en sta maar eens op…
Lam geslagen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 517 Uit hun jas geholpen onschuld
tot munt geslagen leven
teruggegeven aan de eeuwigheid
de sneeuw kleurt
anders dan het schreeuwend wit
in de wijn brandt één lumen licht
dieprood en zo vol liefde
dat ik tot stilte besluit
om de haat niet te voeden
die poogt te ontkiemen
ik hef de kelk
wat een afdronk
welk een smart…
Mammie
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 654 Ik sluit mijn ogen,
sla m'n armen
om je heen,
en ik huil, stil,
schreeuwend van verdriet,
hopend dat je me,
niet ziet...…
De Nachtwacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 390 wist als de bloedende maan
begluurt een naakt papier
de zwijgende schrijver die
donkerblauwe woorden doopt
in zijn uitgelopen droom
schreeuwend kreuken nepgouden
vingers geschreven verzinsels
vol schrammen en builen
huilen haar regens de woorden
van het vaak gevallen kind
dat onbezonnen dromend
zijn harde waarheid vindt…
Vergeten in hout
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.070 Hoor, hoe leven verdwijnt
in een geluidloze zucht en toch
schreeuwend om een wonder.
Zo davert de grond nog eens
en weer en kunnen we de ogen sluiten.
Om alleen achter te blijven
met een afgekloven stilte
in een te grote leegte.…
Blauw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 184 Ik zie en hoor
hun schreeuwend afscheid
de snelheid
waarmee ze overvliegen
naar daar
waar voedsel is
in overvloed
insecten of zaden
Het doet me
goed
dat ik ernaar
mag raden...…
Weeskinderen
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.159 Roerloos
Ligt
De tijgerin
Haar hart
Doorboord
Met kogels
Welpjes
Zoekend naar
Het eens
Zo warme thuis
Moedermelk
Met de smaak
Van bloed
Levenslessen
In wreedheid
Achterblijven
Hulpeloos
Schreeuwend
Niet begrijpend
Maar dan
Liefdevolle handen
Strekken
Zich uit
En het kwetsbare
En weerloze
Vindt bescherming
Nieuwe warmte…
Zo laag op de aarde
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 934 rivieren die stromen en groeien
verdwijnen in het dorstig land
nooit de zee zullen bereiken
maar wellicht ondergronds
hun zoetwatermeren maken
wachtend op de wortels
van groene wijngaarden
samen met de trage aarde
tot paarse druiven en bloed
de lach van een gelukkige vrouw
van een man en een schreeuwend kind
haalt water van…
Zonder eigenaardigheden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 147 Een mens zonder eigenaardigheden
Is hij die ginds zo onopvallend
Voorbijgaat, niet luidruchtig
Of anderszins aanmatigend,
Immers, hij springt niet in het oog
Met schreeuwend kleurige kledij
Of ander aanstellerig gedrag
Dat dagelijks uitroept: Kijk naar mij!…
Welterusten
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 224 In een hok vol gedrochten
en schreeuwende stemmen.
Nog ergens, in de verte
knipoogt zij
Nog ergens, in de diepte,
een ernstig "slaap wel".…
Ik ben niet bang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 Snik,
Snik,
Drup,
Een verdwaalde traan
Over mijn wang
Laat maar gaan
Het laat een spoor achter
Maar ik ben niet bang
Drup,
Drup,
Snik
Ik kijk naar buiten
Het regent
Tik, tik, tik
Op de ruiten
Een kille wind
Plets, plets
Ik schrik:
een silhouet
van een mensenkind
Angstig, gekwetst
en omringd
door haar
schreeuwende kornuiten…
Tijd
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.469 Zo ongemerkt of oneindig lang
tergend langzaam als je wacht
maar kijk je even achterom
toch veel sneller dan je dacht
Geduldig, maar ook genadeloos
zeker, stellig, gewis
steeds sneller, voelend als een flits
als het je laatste seconde is
Het volgend moment, haast schreeuwend stil
volslagen rust op je gezicht
naar waar je was, voor je ontstaan…
Bevrijdingsdag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 502 Hoog boven de stadse vijf mei-braderie
boven de schreeuwende scheermes-meeuwen
glijden twee buizerds traag in cirkels
donkerbruin afstekend tegen het blauw
de dag is vrijdag, het uur half drie
spiralen draaiend, hoger en hoger
tot ik twee stippen nog zie waar ik kijk
hun universum vermoed en hun vrijheid…
De Boom
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 699 Ik voel mij als een boom
wiens takken zich verwrongen
naar de hemel strekken
in blauw niets
Schreeuwend om aandacht
als kleine hongerige vogelbekken
elkaar verdringend voor elk eetbaar iets
Krachtenloos en talrijk boven
ben ik aan de voet geworden tot een massief geheel
verankerd in de aarde
Gesmoord, bijna geluidloos
komen er…
Navelstreng
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 2.480 Dit land verlaat ik
mijn geboorteland
ik ga een verder-weg
uit olifantsdracht
volslagen voldragen
schreeuwend om zoveel licht
en ruimte, ander leefklimaat
bevrijding van de navelstreng
die mij dreigt te verwurgen
vader/moederland
herinner mijn ontstaan
en warm verblijf tijdens
mijn rijpingsproces
ik ga nu, los
van wat mij bond
ik…
lanzarote
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 907 wandelen
hand in hand
langs het strand
eindeloos
de horizon als doel
miljoenen lavakorrels
rollebollen
in de wind
zachtjes klotst
de branding
het geluid kietelt
mijn oren
het wordt vloed
een rode gloed
de lucht bloedt
hartverscheurend
twee meeuwen
vliegen schreeuwend
de zonsondergang
tegemoet
vakantie
een bewuste vlucht…