Alle inzendingen over gangen

Mijn hart vol met tranen een hoofd helemaal vol Ik moet me een weg banen uit dit diep vossenhol Waar ik elke gang van ken alle, behalve de gang naar boven Want die loop ik niet, ik ren...…

zoeken eindelijk rust in de gangen van vergeten…

sta even stil bij wat je nu voelt schrijf het in de wolken zij drijven weg niet omdat ik het wil maar dat wordt wel met de gang van emoties bedoeld…

de lange gangen afdwalend zoeken naar iets weet niet wat leugens, waarom, WAAROM waarom maak ik het mezelf zo moeilijk…

ondanks het bidden en werken de zondagse gang ter kerke vrezen zij op de lange duur het knetteren van het vagevuur…

gedachten doorkruisen bijna kozend flamboyant de heldere feeërieke maannacht in een milde licht-gele straling die je adem vervoert rijp en volwassen schrijf ik cirkels door gelenigd licht zonder woorden langs meander-gang jouw schoot rondom de kelk van zoetheid zacht waaiig roei jij in mijn ether zweef ik over beelden die tot bloei…

Mooi voorbeeld: Laat mij Dat ook leren Gewoon mijn gang Te gaan In dit Voor mij Zo ingewikkelde leven Tijd Voor Een wandeling..…

Jij, Jij daar in de gang. Starend, zo eenzaam en alleen. Jij bent mijn alles, Jij bent mijn niets.…

Ze liep daar sloffend door de lange gang van het verpleeghuis blote voeten in badslippers we zaten op een bankje in die lange saaie gang greep ik zacht haar hand ogen vol van stil verdriet keken naar me maar ze zag me niet haar gebogen hoofd zwaar van ongeschreide tranen richtte zich enkel op de gesloten deur die voor haar…

Boze stemmen in de gang, verwijtende woorden dwarrelen door het huis, nog een laatste poging, maar alles tevergeegfs het is enkel de rust die terugkeert.…

plotseling is zijn komen doet het mij aan aan de voordeur het binnengaan door de gang een lang geleden hier reikten nachten naar de dag verhoorden de gebeden…

Nu ik op gang ben gekomen, wil ik antwoorden stellen en vragen geven.…

Dat zwarte sprietje -een piepklein hagedisje- zigzagt tussen gras, over 't bospad, toont de gang van zijn grote verwanten.…

O jagerke, spoed wat uw gangen: Ras is er een haaske gevangen! Daar wipt er een haaske zijn legerken uit, Het liefje, Dat diefje, Bemerkte die guit: ‘ Stout beestje, ’t Is feestje Nu kun je geen kwaad,’ Zei ’t loze gelaat. O jagerke, staak uw gangen! Nu vindt gij u zelve gevangen!…

gang van zaken…

Wacht niet te lang Op de juiste toe - gang.…

er lag een rouwkaart in in de gang ik las de schuingedrukte regel bovenaan buiten en binnen raakten elkaar aan alles sprak voor zichzelf ik was thuis…

wat de ochtend bracht haalde de middag weg, verliezend zich weldra in blauwbestoven nacht, wij zoeken al het moois bij elkaar en laten de rest, de boel draait lelijk door, wij vegen onze voeten, graaien met handen vol gaten wat de nacht niet haalde; alleen in het voorbijgaan zich tonend: een vlaag de ochtend, een lichtspel de middag een…

Zich vervormen is het wolkenbestaan, en om na veel vervormen te verdwijnen, en allen, zo de groten als de kleinen, gingen die gang en zullen die gang gaan.…

Dagen ken ik zoals ik dag ben en hallo en jij hoi in de gang buiten verwaaid soms als eens in een even en op de fiets is dat weer anders.…

Het Amsterdamse Josje Huisman trekt de K3-machine weer op gang. Single en CD en zelfs een tournee bedreigen uw portemonnee eerlang.…

Zij nemen cultuur geldelijk onder vuur zodat Van Duyn's paard steigert in de gang.…

af en er vandoor ongehoorde tijd schrijdt voort aan koude handen vloed raakt eb in achteruit een gang naar bodemloos diep…

We schrijven er allemaal wel eens over zo poëtisch, soms pathetisch, uiteindelijk zijn we allemaal even bang voor die laatste gong uit de gang.…

ik stel me een tocht voor langs nissen en spelonken door gewelfde gangen onderkelderde ruimtes met paden en lanen -ingedonkerd en dat ik die ziel en zaligheid noem…

hij kent mij zoveel beter dan ik mezelf dus laat ik hem zijn gang maar gaan en ik moet zeggen het valt niet tegen…

je steekt je hand uit raakt ze bijna aan maar voordat je ze kan pakken spatten ze uit elkaar ik bewandel de gangen van mijn gedachtenwereld jij wandelt in zijn evenbeeld ze lijken op elkaar beide gangen zijn even lang even breed en ze hebben evenveel ramen het enige verschil is dat het licht uit mijn ramen groen schijnt en die van jou schijnt…

Nachtelijke gang, door dit vreemde land. Het spookt. Geen licht in het donker, zoekend onder de sterren. Nooit meer zonsopgang, wrang smaakt dit vreemde land. Bloed dood. Voor altijd donker, onderweg naar de sterren. De laatste gang, dwalend naar het bekende land. Waar zij woont.…

De gang blijft wit en de deur. Alleen de wierook ..wacht.…

Niets laat de gang los in de voorzijde het onbekende wacht neemt leven de aarde de zee het kind danste zijn lach krullend tintelend eeuwigheid…