345 resultaten.
Maria
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 354 Ik weet haar
doodgewoon
een overvolle tram in Amsterdam
het Damrak waar mijn oma kwam
met hoed, zo statig
toen nog geen verkeer
en nu
ze is er weer
in andere gedaante straalt ze
door generaties van weleer
behoedt zij zonder het te weten
zonder naam, zonder te heten
de reiziger naar wat
ik weet niet, maar wel dat
ze is
die geboorte…
pianissimo
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 497 muziek
water bloemen licht
rivier in de vlakte
van een klein gedicht
harpenspel
en dauw in 't gras
een statige ruiter
wijn in een glas
mijn glimlach naar jou
je weet hem niet
onbeschreven papier
van een avondlied
muziek
water bloemen licht
pianissimo
voor een klein gedicht…
geleide droom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 872 Een statig huis,
niet ver van zee,
bladerende verf.
De tuinman
veegt de herfst
van 't erf.
De poort piept mee,
de sleutel past in 't kruis.
Als je binnengaat
staat
bij elkendeel
het moederbeeld.
Ongeloof.
Bij elkendeel?
't Moet zijn
dat wij heel
erg met haar
verbonden zijn.…
zwarte sneeuw
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 280 boven statige zwarte sparren
tegen de donkerblauwe lucht
schittert de avondster in fluweel
krassen kraaien als vluchtige vlokken
deze avond tot grootse weemoed
sober afscheid van de kortste dag
zij lossen op in deze winterse nacht
‘t metaalblauw hunkerend naar de zon
aan het einde van de lange duisternis…
Natuur lijk
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 190 Hij wacht op haar
iedere morgen weer
wanneer de zon opkomt
schudt hij zijn veren
en raakt haar even aan
minzaam knikt hij naar
het grauwe ganzenpaar dat
nieuwsgierig waggelend
iets dichterbij komt
en de witte reiger strekt
statig haar nek maar zwijgt
in de lucht wordt al
klapwiekend gebeden voor
het laatste avondmaal…
Bij 't Bossche Broek
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 320 Heel helder stromend water
en overal 't gesnater
van zoveel dat daar leeft;
De zwanen drijven statig
en zijn misschien nalatig
maar wat dat ook maar geeft;
De eenden roepen dromend,
wie weet van waar hier komend,
vertellen niet hun lied;
Er is een zee van zwijgen,
van rusten en van krijgen,
wees stil, kijk en geniet!…
Als..
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 344 Als een frisse was in een achtertuin die
hangt te drogen in een zomerse bries,
Als een fietser onderweg naar morgen
altijd de wind in de rug bepakt met valies
Als een kraanvogel statig zwevend
op de thermiek van tak naar boom
Als kinderen die spelen groen als gras,
als raderen draaien gesmeerd om hun as
Als kleur dat kleurt, luchtig als…
Apart stel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 262 ze zijn er weer in onze tuin
het roodborstje en de merel
zij een rondborstige dame
hij is een statige kerel
hij zorgt een beetje voor haar
gooit dan wat eten naar benee
zij pikt het op tussen de tegels
het is genieten met die twee
ieder jaar vul ik de voorraad
hang een vogelhuisje aan de wand
en een vlaggetje aan hun gevel
wanneer ze…
Stil verdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 281 Diep verborgen in het
schaduwrijk gebied
zie je tranen om wat is
In het licht zie je het niet
Niemand ziet het
stil verdriet, het gemis
Het verlangen gevangen
Kleurrijke bloemenpracht
fladderende vlinders
dansende libellen
kabbelend water
wuivend riet
statige zwanen
In lommerrijk gebied
zie je al die tranen niet…
Ik verlang..
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 581 Sneeuw dwarrelt naar beneden,
Zonder zich zorgen te maken
waar hij neerkomt,
Sneeuwmannen staan statig en stoer
hun bezem stijf in de hand,
Kijk door het raam,
Mijn gezicht zachtjes
tegen het venster drukkend,
dromend van de warme,
kleurijke,
geurige
en zonnige,
lente,
ik voel de koude,
op mijn wang,
terwijl ik
Naar de lente verlang…
Orpheus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 286 Dan weer stal ik mijn geweten
achter haar besef, denk ik
haar te kennen, maar dan
bespelen haar vingers als
zachte vioolsnaren mijn muziek
En ik al rijkelijk ronkend
als een krolse kater
me vergewis van haar noten
op mijn gezang
Zij herkent dan Orpheus
in mijn statige gestalte, die
zich richt naar haar volle maan, haar
klaviert met al…
Staan...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 Ze staan
er maar te staan
soms in het water
op de oever ook
Ze gaan
waden in het water
langzaam
een statig gaan
Ze zitten
goed in hun vel
beter
in hun veren
Hun halzen
reiken tot diep
in het water
voedsel in de snavel?…
vaarwel....
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 314 Ons geborgen toevluchtoord,
vergaan in volle glorie hoe kon dit gebeuren
Het einde van een statige oude dame, het einde van uw bijzondere historie…
Zondagsrijder
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 624 Langs een lange bomenlaan
Een bomenlaan vol bomen
Statig naast elkaar geplant
Om wind wat in te tomen
Rij ik vol gedachten
Boom voor boom voorbij
Rustig zonder jachten
Alsof ik langzaam glij
Ik denk aan hoe het vroeger was
En hoe ik hier kon komen
Vandaag op deze zomerdag
Rijdend op een bomenlaan
Een bomenlaan vol bomen…
Ochtendgloren
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 725 Aan de buitenkant praalt een gevel
de vertoning van een wijds gezicht,
een indruk dat meer te denken geeft
een statige laan met beuken
zonder geborgenheid van blad
draagt mee in het gemis,
de nacht alleen als decor
is mijn trouwste gezel.…
Kroonluchter
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 248 Aan het einde van haar daden
Werd de kroon statig gelucht
Eenzaam op een mooie tafel
Voor haar zoon een diepe zucht
De reis van de monarchvlinder
Langs nationale trots en faam
Met oranje vleugels geboren
Bracht eenheid zeer bekwaam
Het ganse land was uitgelopen
Voor almachtige symboliek
Deze koning en koningin
Overwinnen een republiek…
Door dodelijke stilte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 359 waar plotseling
wind het kabbelend water
striemde tot golven
een vlucht
statige ganzen dook
in gakkende paniek
gezellig geroezemoes
uiteen geschoten werd
door dodelijke stilte
daar verloor
zon haar kracht
werden levens vermoord
dat moment waar
waanzin hoogtij vierde
werd abrupt in bloed gesmoord…
Van hemel en de hel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 241 mijn kathedraal
bepaalt nog niet
het weidse vergezicht
heb nog geen
heiligen op voetstuk
bij het altaar neergezet
wel heb ik delen
van mijn leven
gebrandschilderd in glas
kleine ramen
laten zien hoe mijn jeugd
in vroeger dagen was
pas later kwamen
rust en statigheid in
wierook en volwassen zijn
maar het liefst
werk ik in de…
Harte Droom
hartenkreet
3.0 met 46 stemmen 2.591 Ze stapte uit als in een droom;
donker en statig
Een droom die werkelijkheid was geworden…
vlakken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 543 wolken hoog gestapeld
tegen de blauwe koepel
daaronder het weidse land
mondriaans vervlakt
spiegeling in strakke vaarten
met statige roze zwanebloemen
siddering in de zomerwind
hooi in groen plastic gehuld
ontheemde koeien vergroten de stilte
in een levensgrote schildering
zijn de vissende kinderen
in de strakke natuur
die ons nog rest…
Gaudix
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 528 Vraatzuchtige machines slaan
gapende scheuren in de flanken
van de bergen om Granada,
de stad waar statige buurten
gestadig groeien op de korsten
van het gewonde landschap.
Wat steenworpen verder
liggen in koele grotten
de oudste huizen van Europa:
Barrio Troglodyte,
waar het licht al duizenden jaren
in perfecte stilte balanceert.…
Somber
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 331 op de tafel stond een asbak
vol sigarettenpeuken
met korte grijze stompjes
ik had het gevoel of mijn handen
van iemand anders waren
net als mijn stem
je richtte je ogen op mij
alsof het de loop
van een geweer betrof
in de verte bonkte het
klonk het gekraak
van woeste golven
die braken
op statige rotsen
het maakte me somber…
Ik wil je iets vertellen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 114 Aardhommels hebben bezit genomen
van een eens statige pol Engels gras,
die nu lijkt opgegeven.
Toch zit zij vol met leven.
En elke week tik ik even
tegen dit gras en hoor
de door vleugels gebroken stilte.…
zebra
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 96 statig fier de kop geheven
kleurt zwart wit de zebra
met gerechte rug
zoals zij baken is
van hier naar daar
voor een veilig pad
de aandacht trekkend
lonken lichtend wit
van hier bekeken
daar haar strepen
waar het zwart niet is
aan de overkant
het leven verlangend
leidt zij blind vertrouwd
ons tussendoor de wielen
die verschil maken…
Nachtspoor
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 637 Nu spoor ik tussen grind en grond
waar weg de nacht inboort
en luister langs het talud
de glooiing van de einderstond, zo
verkennen we het verstomde leven
als een lange reis richting horizon
verdwijn in het gras, klaprozen
verstilde klokjes in de verte
en soms een veertje
eenzaam dwalend langs
het silhouet van de statige wachters.…
Bach Werk Verzeichnis 1042 in de Sant Genis
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 727 Een statige, kleine wat grijzige man
speelt Bach met zijn vredige verende klanken.
De kerk wordt heel licht en kijk eens hoe dan
de stenen vergroeien tot volrijpe ranken.…
solsche gat
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 475 nevel tussen de stammen van
eeuwenoude bemoste beuken
door statige toppen kreunt de wind
geheimzinnig kil huiveringwekkend
slechts ademen is hoorbaar
verre stemmen uit een donker verleden
brassende broeders roversbendes
moordend en lallend
verzwolgen door de aarde
verdoemd voor eeuwig
in het moeras daar beneden
verre zilveren vogels…
De verteller
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 654 Boven op een berg
zat hij statig op een rots
hij vertelde daar verhalen
over de koning en zijn trots
Prachtige verhalen
over een koninklijke val
van een koning die zijn volk
met hoogmoedigheid bestal
Hij vertelde daar moralen
over het knechten van de ziel
en hoe door list, bedrog
en afgunst toch- het koninkrijk toen viel
Hij vertelde…
Zuurstofsieraad
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 197 Misschien weet ik wel wat ik bedoel
maar zonder bomen geen gevoel
van lente en een stille droom
gewoon het natuurlijke dromen
van een statige berkenboom
zoals die in de stilte staat
gouden zonneschijn op het gelaat
grijze wolken rond de hoge kruin
een zuurstofsieraad in de tuin
die takken als zijn armen strekt
tot in het zuiver…
In zenuw opgeknoopt
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 173 de stilte had
iets statigs
een hoog plafond
en donkere ornamenten
de schouw
beheerste de entree
met muren vol
strengkijkende regenten
het stemgeluid
heeft het verbruid
hier ritselen papieren
getekend tot besluit
het witte boord
in zenuw opgeknoopt
met water aan de lippen
ze laten je zo stikken
nog is er geen
opening van zaken…