245 resultaten.
angstdroom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 116 Maar m'n ogen bloedden
omdat ik nog visioenen had
van brandende schepen.
beelden als breipennen
in mijn vizier en m'n oren
hoorden de storm aankomen.
schuin als een zinkend schip
zou ik vergaan en ik schreeuwde
als een leeuw, helaas maakte
ik de indruk van een windvaan.…
Antwerpen
gedicht
2.0 met 9 stemmen 8.257 Ik was dertien
toen ik dit droomde,
in het begin van de herfst,
bij mijn grootmoeder in Aleksandrovo.
-----Ik bevond me in een onbekende straat.
-----De huizen stonden zij aan zij,
-----als om zich aan elkaar te warmen.
-----De daken staken in de hoogte
-----als hoeden van middeleeuwse dames.
-----De mat-gekleurde vensterruiten,…
Van de wilde man
poëzie
3.0 met 6 stemmen 959 't Was of in visioen ik zag
Een wonder dat ik u nu mag
Vertellen, zodat gij 't zult verstaan.
Mij docht ik was uit spelen gegaan
Met mijn gezellen in een woud,
Toen ik zag komen uit het hout
Een jonkvrouw, zonder honden,
Die bracht gevangen en gebonden
Een wilde Man.
Daar ik haar kende sprak ik haar an
En vroeg wat zij met hem woude.…
Als de stilte visioenen schept
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 192 een ander wereld
Wij ontmoeten onze nachtzijde
waar onze zielen waken
Als het vuur het gruis
verteert dat onze
liefde omarmt
tillen we ons kinderleed
moeiteloos over vulkanische
erupties heen
Intuïtief en doortastend
wordt ons verlangen in
talende gebaren hoorbaar
vervult het al het verlorene
als de sprekende stilte
die visioenen…
Zon boven zee
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 525 Onmogelijk zijn aangezicht
te zien
Oogverblindend licht
behalve aan de randen
van zijn dag
Zijn spiegelbeeld
flonkerend in zee
versplinterd, uiteen gerafeld
in duizend glitterstukjes
Zijn blik slechts te weerstaan
getemperd door wimpers
Hunkerend naar warmte,
zoekend zijn bron,
te fel, te wit,
te veel voor mijn ogen -
geloken om…
EIGEN KERST
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.205 Ik zit
tussen ruwe houten wanden
ruik levende hars
doop een stukje plumpudding
in hete pruttelwijn
boven levensmoede vlammen
de kruidige damp zwelt
doet me loom zweten
is een dichte wijde nevel
waarin
een duister doornenveld
vol scherpe keien
spookachtig siddert
onder suizende hemelstenen
die zwak schijnsel geven
elkaar wild verdringen…
MOGELIJKE TOEKOMST
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 147 Nadenkend kijken
door schemerblauwe lenzen
de wereld is overwoekerd
door kronkelige stengels
waarbij voortdurend
bijengezoem klinkt
zullen eens
reusachtige planten
en nietige diertjes
de aardbol beheersen
terwijl
de gehele mensheid
begenadigd
elders in het heelal woont?…
Gent
gedicht
3.0 met 2 stemmen 2.624 Vanmiddag zag ik het Lam Gods.
Dat was niet mijn idee, maar dat van regen,
met bakken, en pal daarna weer volop zon.
Als toerist was ik de enige die in de kerker bleef.
Ik keek naar het paneel der musicerende engelen,
maar zag veel meer, evenveel jou tenminste.
Daarna, in een flits van eeuwen,
zag ik ook mezelf, in mijn geheel: van hout…
Zonsopkomst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 135 Vanuit het droomland
omringt door galm van warmte
straalt de zonsopkomst.…
If I ain't got you
gedicht
4.0 met 2 stemmen 4.418 Op de top van de berg zie ik
Naast bevergeile salamanders
En scheervliegende zwaluwen
Een piano zweven.
Er zit een rusteloos meisje achter,
Haar handen vastgeplakt
Aan de toetsen.
Ooit komt ze naar beneden
En huilt ze om de modder
Aan haar voeten, en om
De gemorste bamislierten.
Maar niet nu,
nu twinkeltwankelt ze erop los
En legt…
Zoetgevooisd
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 447 en denkend doe ik met u mee
Ik vul u aan
en vul slechts in
ik ben geheel de uwe
ik ben de ontvanger
zoals bekend
en dans op een dun koord
Uw vragen, wensen
en gedachten
heb ik aangehoord
Uw stem klinkt na
en danst met mij
mijn fantasie
denkt uw gezicht
en zingt een visioen…
Holst van de nacht (Lied over geleende ogen)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 34 Ik kon niet blijven, zonder escorte
reisden we onder de zeven hemelen
en pas later besefte ik dat
daarboven de zielen wonen
van Adam – verdreven net als wij
Johannes en Jezus – de boodschappers
Jozef – door zijn familie verstoten
en Henoch – de levende leraar
Aäron – nog steeds geliefd
Mozes – de geduldige
in de woestijn van ongeloof…
Stad bij avond
gedicht
3.0 met 19 stemmen 7.170 Het is een visioen
Van natte asphaltstraten en plantsoen
En een gevangenis voor wie het wagen,
Te breken met hun wetten van fatsoen.
Men noemt het stad en doet er daags zijn plicht
En met een nette lach op zijn gezicht
Spant ieder er zijn listen en zijn lagen.…
De Heimwee-dans
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.047 Op een vroege stille morgen
In het licht van de maan
Dansen op de vloeren
Met visioenen van een land
In het tranendal
Een stevige omhelzing
Zweverige stappen
Een draaiende zwing
Denkend aan het geluk
Op de dans der liefde
Een aards plekje
Onder de maan
Intieme gevoelens
In een flitsende wals
Onoplosbaar heimwee
Door deze dans…
HOPELOOS
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 190 Dan maar de verbeelding
geen godsdienst, geen visioen
maar gewoon de magie van
Beeldenrijkdom en één dag
tegelijk, stap voor stap op weg
naar waar het lot mij brengt,
zonder al teveel gezeik.-…
Toonhoogte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 134 Door herinneringen
klopt hoopvol mijn hart
die haar dynamiek
in een visioen bewaakt.
Getailleerd belicht
tegen de schaduw
gekoesterd in toonhoogte
wat ons leven heeft gemaakt.…
Anna
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.089 Haar oude ogen zagen visioenen
en keken over tijd en toekomst heen.
Ze droomden van een kind dat kwam verzoenen
wat eeuwenlang al onverzoenlijk scheen.
Doordat zij aan haar hoop was trouw gebleven
– al vonden anderen dit ongerijmd –
werden de scherven van haar jong gebroken leven
in één ondeelbaar ogenblik gelijmd.…
Weldra onderweg
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 996 Hij was er met zijn gedachten
niet meer bij, aan het oog onttrokken
achter de heuvels van een afwezige blik,
als zag hij een prachtig visioen,
waarin zijn blik zich verloor;
verloren geraakt in een stortvloed
van licht: ik zag zijn ogen dichtvallen,
uitgestrekt lag hij verlaten en ingeslapen;
het was alsof hij zijn ontwaken afwachtte,
om…
Monument voor Abraham
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Als in een visioen zie ik,
joden, moslims en christenen,
samen bidden.
Als in een droom zie ik ze,
hand in hand,
naar hun gezamenlijke vader gaan.
Overal zie ik monumentjes verrijzen
in synagogen, moskeeën en kerken.
Ter ere van aartsvader Abraham.…
Droomstof
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 916 Door de waarheid ingehaald
Vertrekt ze naar het land der dromen
Waar visioenen binnenkomen
En haar dwaallicht vredig straalt
Voorbij de aardse woestenij
Raakt ze lucide sterren
Ziet de kosmos opensperren
Schouwt planeten van nabij
Maakt het gewillig brein
Haar eigen creaties
Restrictieloze impressies
Die werken als karmozijn…
Geheime bron
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 41 Even had ik dat
spannende safarigevoel, maar er
zijn veel meer mensen met nog
mooiere visioenen (geweest)
zonder ze te boekstaven.…
Wissel van dag en nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Met slapend dichte ogen droom ik ’t beeld van jou
je pracht’ge slanke frêle lijnen tegen ’t licht
geniet ik pose van je dans in ’t hemelsblauw
je bent een visioen, een droom, een schoon gedicht.…
Neuschwanstein
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 755 Wie nu de berg opgaat
is als een oude pelgrim:
de weg is lang en zwaar,
maar 't loon na moeizaam zwoegen
is een hemels visioen!…
Adem ten leven, vuur en licht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 381 Adem ten leven, vuur en licht,
liefde, vertrouwen, Aangezicht,
hoop op een toekomst, zachte bries,
fluisterend spreken, teder gebaar,
stem die ons thuisbrengt, woorden waar,
licht in de morgen, avondrood,
weg naar het leven, door de dood,
vriendelijk teken, golvend visioen,
nooit echt te grijpen, hier te doen.…
Tot het tij keerde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 112 ik schepte zand
maar het bleef niet kleven
in mijn hand
wilde details uit
het leven vorm geven
zij rulden weg op het strand
heb met de zee gesproken
zij heeft haar water vergoten
rijk aan herinnering
in een vloeiend decor
onder zon en wind
kreeg mijn visioen zijn gestalte
tot het tij keerde
de golven zich weerden
de creaties wisten…
Aan jouw graf
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 569 heb wat
voor je meegebracht
wat dingen van
het Noordzeestrand
die ik vond
in het mulle zand
of aan de vloedlijn
half nat
rond geschuurde
stukjes baksteen
betekenden voor ons
een schat
meerschuim,mesheft
slakkenhuis
alles ging toen mee
naar huis
we bukten en
we zochten voort
als kinderen
zo ongestoord
ik zag ons weer
in een visioen…
Magie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Omarm visioenen
op top van de duin
spiegelt avondgloed
in haar rollende traan
Staan in vuur en vlam
kijkend naar de horizon
echoot haar jawoord
door de magische kleur.
Glinstering van sterren
in euforie van de nacht
in ons gevangen cocon
om alleen elkaar te verstaan.…
Vluchten
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 816 Een beroofde kinderhand,
Eindeloos wreed,
Het kijken doet zo zeer
Een inwendig gezicht,
In de nacht verborgen,
Mijn hart gaat onbedekt dicht
Een knagend visioen,
Achterwaarts lopend,
Mijn slaap wordt wild gesnoeid
Het blijft maar regenen
Op mijn eigen huid
Vreemde tranen,
Een doods geluid
Vluchten kan niet meer,
In mijn dromen…
BRILJANT en zonder compromis...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 57 het levenszwaard zou pijn gaan doen
bij aanvang voelde je nog niets
hoe verder het komt in mijn visioen
lijkt het geen zwaard maar een zeis
zonder compromis
welk niet meer snijdt maar alles maait
en zonder aanzien steeds meer graait
kon ik dat zwaard maar stelen
dan deed het niemand ooit nog pijn
ik zou zijn kracht verdelen
in een dekentje…
slootkant
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 95 We worstelden lang
met waar onze wortels
vandaan zouden zijn gekomen
het slootje en het riet
hoogzomer
geluiden uit dromen geslopen
langs het balkon kwam het langs
je weet ervan
maar waar het zich nu waant
weet niemand niet
misschien rijst er ergens anders opnieuw
en visioenen
worden uitgelegd
zoals bedoeld is…