Alle inzendingen over op weg OR caroussel OR adelaar

Ik voel ze, vleugelslagen albatros engel adelaar laat me kennen en ik ben daar waar het zwijgen er toe doet.…

De wolvin in haar Gaf kracht en sloeg Beschermend Een warme mantel Om haar koude lichaam De adelaar gaf haar vleugels In spanwijdte en liefde Zij koos de vrijheid Van de horizon Wijl haar schaduw Haviksogen opsloeg Vloog zij sneller dan Het fluisteren van de wind Door de wolken Over de zee En belandde in de golven Van de hartstocht…

Een aadlaar streeft steeds naar het licht, Geen berg is hem te hoog; Streef, kindren! zo naar eer en plicht, Houd steeds het oog op God gericht, En houd Zijn wet in 't oog!…

assepoester veegt en veegt alle as veegt ze bij elkaar hier en daar ligt een donzig veertje uit een ver verleden zacht wit kwetsbaar vermengd met zwarte as zachte as witte aarde kwetsbaar wordt kracht nu het vuur gedoofd is kan de vogel herrijzen deze keer geen struisvogel maar een adelaar die vliegen kan…

Het zal straks voor ons wegverkeer flink schelen Wanneer men alle rijstroken versmalt. En als dit plan in de praktijk bevalt Kan men die stroken weer doormidden delen. Het is de juiste aanpak naar het schijnt, Mits men de auto’s ook op maat verkleint.…

Voor Harjanne de Boer Verdwaald in mijn Dromen ben ik af en toe Ik weet niet meer hoe Ik er uit kan komen Ergens ver weg gloort Mooi zijden zacht Gefilterd licht Met aan ' t eind Een kleine held're ster En dan weet ik het Mijn geluk is niet meer ver…

als koningin van de lucht als de adelaar op haar bergtop. © Chatfant 7 maart 2008…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

de vogelgriep bedreigt zelfs het WK het virus valt in Duitsland niet te stoppen supporters zijn als kippen zonder koppen en vallen aan het front in ongena de Schwalbe kan besmetting niet vermijden de adelaar bezwijkt na hevig lijden ------------------------------------------------ In Duitsland is men bang dat de vogelgriep een bedreiging…

ik ben geen engel des heren doch mens, kwetsbaar en klein geen adelaar met omvangrijke veren maar aan aard en aarde gebonden kan onmogelijk alleen het ontij keren kan mijzelf niet eens bezitten laat staan een mens, de ander ik tracht mijzelf wel te delen in wezen een binding aan elkander…

Petra, loskomend van al dat lastig belemmerende, verwacht niet meer dat alle mussen, roodborsten en mezen dezelfde richting als deze adelaar kijken. Ze kruipen weg op de grond, onder bomen of in open veld angstig omhoog kijkend..…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

d' Adelaar kruist het fraai- e vliegtuigspoor en de zon zakt in de Adri- atische Zee d' Oude Stad slaapt...…

haar handen boetseren zijn gelaat hij is haar droom zijn ogen zijn groen als van de poema de scherpe blik er in van de havik zijn lichaam van de krijger zwarte schaduw is zijn naam ze lieft hem geeft hem de vleugels van de adelaar en hij neemt haar mee in zijn vlucht zij worden gedragen door de wind als in zijn fluister zwevend…

zang dans en spel in beelden van goden gestold manshoge roerloze krijgers gehouwen in steen achter maskers wordt de geest van de adelaar gewekt heldere taal in zwarte verf geschreven het schrift met pigmenten ingekleurd vernietigde droomwereld in artefacten bijeen gegraven…

Ik bewonder de adelaar de magnolia, de vlinder het lentekind onder de meiboom.…

van uit de hoogte drijft een adelaar zijn schaduw over gras was, is en komt in de ogen van een edelweiss het mos legt kussens waar zij rust de wind sust natte dromen… kom en ga in moederland, verdrijf de vrucht der pennen tot de vruchten van jouw eigen hand een land om ooit te wennen…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

'Wacht...ik zie een adelaar overvliegen! Schitterend! Ja het is op Franse televisie, maar toch, dit is echt een gebeurtenis!…

Je ligt daar, met halfopen ogen stil je ademt niet meer doodstil het is voorbij en ik kan niet bij je vandaan Je ligt daar ik druk je ogen toe het is over- het is uit en ik blijf bij je tot de dood ons scheidt toch?…

Hij ziet de verwoeste wegen, hoort de schoten, voelt de pijn, het tekort aan werk en huizen, schaamt zich adelaar te zijn. Verlegen plukt hij aan zijn veren - voor hij terugvliegt naar zijn ruif denkt hij, moe en ontevreden: liever was ik vredesduif.…

Een adelaar kijkt toe vanuit verleden en spreidt zijn brede vleugels uit ter bescherming van 't fragiele heden steeds spiedend daar zonder geluid.…

Regen valt als warme tranen in de drooggewaaide bedding van een rivier de uitgesleten kiezels vormen een brug naar de overkant een paradijs in stilte ontstaan waar de kracht van de verbeelding hoogspel speelt met een liefde zonder woorden in het bleke ochtendlicht vliegt een adelaar hoog boven de wolken hij is zo wijs de regen te vermijden…

Dit uur zwijgt harder dan te laat De mens die geen drempels wil het walhalla van tienermoeders en ontblootte vrouwen want men zoekt vertier van oorlog en de woeker met menig dier en van het kind een maand vermist… Het mes snijdt dieper dan de pijn overdekt met schone schijn en dikke vinger men roept meer en meer om minder En U…

Zij werkt onzichtbaar aan de wegen door het huis, holt dag aan dag de dingen uit die zij moest achterlaten in haar oude wereld. Haar kleur verdwijnt, de geuren van haar huid raken vergeten. Waar zij gemist wordt vult zij nieuwe sporen met groeiende afwezigheid.…

Noch de adelaar zwevend boven hoge Bergen zo vrij! Niets is mooier dan jij!…

terwijl hij uitkeek op de hoge witte blinde muur zag hij het mangrove moeras de reflectie van de vurige zon op het water hij zag de adelaar in het grijze licht de wilde haas in de verte het glooiende land het wisselende wolkenspel erboven geen ijdele woorden maar pure poëzie waarmee hij de zieke uit zijn bed bevrijdde…

lieve opa ik stuur je een brief aan een rode ballon je bent nu zo ver ik kijk naar de sterren en wou dat ik je bereiken kon misschien ben je nu wel heel dicht bij de zon zal de wind voor je waaien mag je zwieren en zwaaien en drijven net als mijn ballon zonder geluid komt hij nu naar je toe als zit ik van binnen je naam uit te schreeuwen…

Ik zie je gaan in de verte herken je tred voel 'n traan Dichterbij 'k wil sneller lopen nog even voelen eens hoorde je bij mij 't Verleden komt terug waarom zoek ik 't op de toekomst ligt open loop ik nu té vlug 't Verleden is geleefd vooruitkijken 'n nieuwe start wie vindt de weg naar mijn hart ?…

Stil loop ik door de nacht over hard bevroren sneeuw de weg even kwijt de maan verlicht mijn levenspad en helpt me zoeken naar de gulden middenweg…