11046 resultaten.
Verslaafd
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 632 Als je ziel zichzelf verkoopt
een autonome handel,
je kijkend naar je eigen fort
langzaam een ruïne wordt
Als een origami
donkergrijs je beeld vervouwt,
je dodelijk verveeld
huilend van je moeder steelt
Allergisch voor je schaduw,
maar verslaafd aan de zon
badend in het zweet
ontsnapt een laatste kreet:
Help,
help,
Ik ben geen junk…
Gevangen tranen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 975 Gevangen in mijn tranen
in mijn eigen persoon
Zit ik hier al dagen
opgesloten in een droom
Droom van wanhoop
van twijfel en spijt
Zeg me deze droom
is geen werkelijkheid
Laat me ontwaken
ik wil het niet meer
Gevangen in mijn tranen
elke dag weer…
Als er niets meer is
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 2.521 Ik zocht akkoorden
waarmee ik een melodie
kon componeren
klanken
vragend dragend klagend
vloeiend tot een waardig
afscheidslied
ik hoorde
maar verstond het niet
ik zocht naar zinnen
waarmee ik tekst
zou kunnen schrijven
woorden klinkers letters
die mijn onbegrip
konden weerleggen
maar ik zweeg
wist niets te zeggen
Ik zocht…
Roerloos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 469 verstrengeld in scharlakenrood
betreedt ze huiverend
de hof van jouw geschreeuw
geen woorden meer
om weg te kijken
stil steeds herinnering
smeulende ogen zien
in bevroren nachten
alleen het levensteken
van de nauwe wintergeest
drijvend op het doodse water
verlieten dromen haar…
Vreugdeloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 193 Keer op keer heb ik getracht,
het gene wat mij treurnis bracht,
uit dit leven weg te nemen,
en zo de vreugde weer te zien.
Keer op keer heb ik gedacht,
zolang ik doe wat hij verwacht,
het tij spoedig zou gaan keren
en het geluk van mij te zijn.
Keer op keer heb ik bedacht,
dat wanneer ik de pijn verzacht,
hij mijn gebeden zou verhoren…
blijf
hartenkreet
4.0 met 34 stemmen 1.440 ik kan het best
alleen
het is zo zwaar
enkel met mezelf
en de steeds terugkerende
hoop
hij blijft
verdwijnen…
Sta het toe
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 389 Sta je tranen toe
Laat je verdriet zien
Voel de pijn door je heen gaan
Het mag komen
Voor deze keer staat ze het ook toe
En het voelt goed
Ze voelt het branden, warm worden, nat worden
Totdat ze eruit komt
Dan komt het gevoel van onmacht en wanhoop
Hoe kan ze dat laten zien?…
Niemand kan jou helpen,
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 310 want iedereen die dat zou kunnen
heeft geen tijd, behoeft zelf hulp
Jij geboren in de gore goot,
die zoveel zelf verwierf
en anderen alles gaf,
staat opnieuw met lege handen,
zo klauwend naar het licht,
zo alleen in ’t peilloos donker,
zonder echo van een ander -
erbarmen wacht je na de dood…
onmacht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 270 bij een onheilstijding
het gevoel van machteloosheid
hier helpen geen vuisten
zelfs geen geavanceerde
wapens als verweer...
dit gegeven ten voeten uit
en die ledigheid van binnen
maakt alles zó nutteloos
met gebonden handen
en stevig dichtgetapete mond aan
de overvloedige dis van het leven
dat is wat het is...…
eindpunt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 151 je hebt me
alle tinten van verdriet
getoond
die nu vergrauwd zijn
tot het oeverloze grijs
waarin verwachting is gestold
tot dunne ijsgang
op het brakke braaksel
van mijn ziel.…
missen
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 1.652 hij zoekt haar nog steeds
in patronen op de muur
in wolken en stenen
en als hij haar vindt
is het vaak van korte duur
zijn wanen en wenen
hij roept haar steeds weer
in momenten van verdriet
van wanhoop en wachten
en als hij haar hoort
klinkt het als ruisen van riet
natuur en gedachten…
leven vergaat
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 495 het verhaal van mijn leven
in één wens geschreven
vervulde dromen
oeverloos vergaan
zachtjes mijn verdriet
in vloeiende tranen
stil is de pijn
als wanhoop schreeuwt
in gekregen tijd
door liefde omringd
waar dromen zelf
als leven
vergaan…
Leeg .....
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 867 Ogen stralen verdriet
machteloos zie ik
de pijn
woordloos
lees ik leegte
wanhopig
voelt het gemis
krampachtig
verscheurt het behouden
tijdloos in verleden
gestruikeld
over zinnen
gevallen in
diep duister
wentel ik mij
in eindeloze
leegte…
gemis
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.564 hoe het ook zij of
mij zal vergaan
jij blijft het symbool
in mijn bestaan
van liefde
wanhoop
trouw en moed
maar ook
in voor- en tegenspoed
denkend aan jou
leef ik mijn leven
verdriet en pijn
zijnde
samen verweven
ga ik wel mijn gang
hoezeer ik ook naar jou verlang.…
AUTOMUTILATIE VERSLAAFD
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 308 echt niet, hoe
Je arm, je buik, je been
het doet er toch niet toe
Beschadig je huid toch
je voelt dan éven beter
Pleeg geen zelfbedrog
de pijn is je graadmeter
Snij maar, snij nu maar
je houdt ’t toch niet uit
Snijd, je hebt het zwaar
tot het bloed eruit spuit
Bezeer je toch terstond
later geeft ’t meer zeer
Maak nu maar je wond
automutilatie…
Onzekerheid
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 696 verdrinken
in de poel van mijn verdriet…
Jouw ogen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 330 Jouw ogen kijken mij aan
ze spreken zonder woorden
zijn gevangen in verdriet
wanhoop het niet begrijpen
ik zie ook het strijden.
Geen lach of vreugde alleen
de tranen die langzaam langs
je wangen glijden, spreken
hun eigen taal ze laten zien
angst en onzekerheid.…
Zwart
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.030 De kleur van m'n leven
vergrijsd tot zwart en wit,
grijstinten overheersen,
het rood verloor zijn pit.
Droeve dagen volgen
op veel te lange nachten,
mijn ogen verlangen terug,
naar hoe ze vroeger lachten.
Mijn arm heeft zich erbij neergelegd
- hij zal nooit meer heel zijn -
van binnen heerst het zwart,
en overheerst de pijn.
De donkerte…
Angst
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 769 Angst,
overwelmend,
vol in deze nacht.
Woede,
brandend,
krassen op m'n ziel.
Sneden,
gevoelloos,
krassen op m'n arm.
Angst,
veel te groot,
littekens, veel te diep...…
Wanhoop
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.139 Als ik ga weet ik niet waarvoor
Als ik blijf weet ik niet waarom
Want er is niets
Niets om heen te gaan
Weinig,weinig om te blijven
Blijven is stilstaan
Langzaam verwelken als een bloem in de vrieskou
Gaan,
Gaan is vluchten,
vluchten voor mezelf
Er is niets meer.
niets meer om te blijven
Nog minder,
minder om te gaan
Vastgeroest…
Wanhoop
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 685 Een andere wereld
waar lopen niet gaat
Waar de mensen vliegend
zweven over straat
Waar de vogels zwemmen
en de vissen lopen
Waar de leeuwen temmen
en de ongelovigen hopen
Daar zal ik eindelijk vinden
wat ik al weken zoek
alle wijsheid van de wereld
in één gebundeld boek…
Wanhoop...
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 995 Waar ter wereld zijn mijn kindren
Waar, oh waar, ik vind ze niet
meegenomen door hun vader
Wanhopig ben ik van verdriet
Deze woorden sprak ik vroeger
vijfentwintig jaar gelee
'k was mijn kinderen verloren
Hun vader nam ze zomaar mee...…
wanhoop
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 643 hulpeloos gevangen
in een web
van verlangen
wil
schreeuwen vechten slaan
me even laten gaan
daar
is alleen oorverdovend
die stilte
van
een onbegrepen kilte…
wanhoop
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 991 vloeibaar in de kassen
oog in deze tranen
kijkt naar objecten
zonder iets te zien
dampend uit de ziel
binnenste van de haat
schreeuwt naar deze stilte
zonder iets te zeggen
bevroren op de grond
wereld boven mij
kent geen hoop
zonder deze wanhoop…
wanhoop
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.386 Het verlangend wachten,
En het wanhopig trachten,
Door te gaan zonder jou.…
wanhoop
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 681 jij leeft daar
moet voor je leven knokken
ik leef hier en voel me gelukkig
zonder er iets voor te doen
jij leeft daar
in dozen en in hokken
ik leef hier
in een huis met een plantsoen
jij leeft daar
bent al gelukkig met een onderdak
ik leef hier in een huis
jij daar in een vuilniszak
jij daar bent arm...…
Wanhoop
poëzie
3.0 met 10 stemmen 5.697 Niet meer hoop ik uit dit schemerduister licht:
Al de heemlen sloten achter uw vervluchten luister dicht.
Wat bedoelen al der aarde, al der sterren prachten nu?
Geen der groene dagen, geen der zilvren nachten wachten u.
Waarom wil ziel niet berusten, waarom blijft zij immer kind?
Waartoe voortgeloven in de zegen die zij nimmer vindt?…
wanhoop
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 695 De gedachte
doorboort de kern
van mijn hart
Slopend
en tergend langzaam
dringt het binnen
Als een speer
met een botte punt
recht in de ziel
Weerhouden
gaat niet
en ik maak een web
van gevoelens
Maar in het nauw gedreven
sterft de hoop…
Wanhoop
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 4.091 Een grote zaal,
de muren kaal.
Gepraat, gefluister en gelach.
En ik?
Ik wacht, ja heus, ik wacht,
op dat ene moment
dat iedereen wel kent,
wanneer het muntje eindelijk valt…
Ik kijk behoedzaam om me heen,
gluur even fronsend naar degeen,
die daar opeens vlakbij me staat,
terwijl ze ergens over praat.
Ik voel me niet lekker,
ik voel…
Wanhoop
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.006 Kwaadaardig staar je
op de koperen jongens
en hun veerkracht
in de branding.
Je berekent de curven
van de vrouwen
met geringschatting
want ze verachten je
om het spinrag op je hoofd,
je bleke paddenbuik,
de stinkzwam van je geslacht,
de karbonkel in je bilspleet.
Je haat de zon,
je wilt wegkruipen,
het donker in, je vastbijten…