Alle inzendingen over Klachten

randloos maagdelijk het wit in ogenpijn en weer een toegenegen zijn, veel meer dan eerdere klacht rijpen de bomenkronen eerst als een winterzwart bezweert de hemel zinkend vallend voor middernacht de leeggemaakte sterren langademige wind eenzame vogel zingt liederen van sneeuw.…

O kijk waar het plichtsgevoel me bracht jarenlang deed ik het in de nacht lag me altijd te ergeren in bed aan het lawaai waarmee het milieu was gered maar vandaag heb ik nagedacht luisterde eindelijk naar mijn inwendige klacht en pleegde ik de daad van verzet; heb de vaatwasser overdag aangezet…

Voor mij mag de zon altijd schijnen hij laat mijn klachten soms verdwijnen het is z'n heerlijke warmtebron ook al mag ik niet in de volle zon maar het maakt mij vrolijk en blij ik geniet van dit jaargetij de donkere wolk wordt langzaam roze ik krijg via natuurlijke weg een metamorfose!…

pro-actief zijn jeukt mij te veel synenergy sluit mij steeds kort focussen maakt me heel scheel zet mij zeker niet in mijn kracht dat is waar ik agressief van word want dan ga ik steeds harder slaan maar laat je mij werken zonder klacht dan heb ik gewoon mijn beste baan…

Ach mijn kind, hoe toch te worden mens, nu kinderen verdrinken, men waarde aan onthelzing hecht! Armen vergroeid en onthand, wild om zich heen wapenende splijt- stof, uitgebreid de borst ontkend. Opdelend het jongste als som het gesplitste splijten, lede- maten bestemd voor een grafiek. De stem van de jeugd in lichaams- delen geschoold…

M’n hoofd loopt vol, ik snotter, snuif en snuit, als ik die klachten richting farmacie fax bereikt de kriebel in mijn neus een climax en woest en onbeheerst proest ik het uit: “Hatsjiep, hatsjiep, hatsjiep-tsjiep tsjiep, tsjiep tsjiep !” Mijn God, ik heb waarschijnlijk vogelgriep.…

De site die deze dagen vaak een klacht hoort Heeft vast ook Tofik Dibi wel vermeld (Stelt hij zich aan je voor, de groene held Vertelt hij dan z’n naam of toch z’n wachtwoord?) Bob Ross liet ons de einduitslag al zien Hij schilderde vooral graag met Sap Green…

Vrij zicht over zee jongens van Jan de Wit klachten over gebak omdat er kersenpit in zit.…

Soms moet je kiezen en je weet het niet; het leven zal niet wachten en ook met al je klachten houdt het geen rekening. Ook deze dagelijkse dag hij komt nooit weer en zal zich niet herhalen. Dus kiezen en misschien wel falen...? Grondig relativeren en steeds opnieuw weer leren tot je de les verstaat en weer wat dwaasheid laat...…

. ---- Het regent klachten van TV kijkers en voetballers over de oorverdovende Zuid-Afrikaanse lawaaitoeters.…

Het gist het suist het bruist voorlopig vaaltje aan de talenlucht bang voor ’t allerslinkst gerucht klucht en klacht beducht. En of het gruist dan wel beklijft in logge woordenboeken ingelijfd is niet aan hem om te besissen dat blijft neologissen.…

Vervang mijn gedachten ik krijg teveel klachten En heb onrust in mijn geest moet vast van een verkeerde donor zijn geweest Of zou het zo kunnen zijn dat ik nog leef met teveel pijn Het verleden heeft zijn sporen nagelaten maar daar wil niet meer over praten Geen pijn meer voor mij ik leg alles opzij Verdring het onbewust en heb daarom…

ik las de gedachten in haar ogen sluimerende klachten in een mild gedogen de kleine trek die dieper werd in haar gezicht een schaduw vaak weggewuifd door zon en licht maar zorgen drukten met steeds meer gewicht tot zij brak haar spullen pakte en mij de sleutel gaf woorden konden de stilte niet meer helen die wij al…

'Geen dier is zo zot als de mens', luidt d'r klacht, 'want de sportvis en God zijn door mensen bedacht.'…

Als de grond drassig is van tranen spring ik over de plas Er spat nog modder op Ik veeg het af en loop door in ferme pas Als de grond droog van zonnestralen verharding geeft op paden houd ik in om stil te staan me te beraden hoe in hemelsnaam die sprong zo licht, zo soepel genomen leek Omdat ik niet ontweek? Omdat ik ergens…

Haar lichaam sterk en stoer geheel zichzelf in oergezonde staat en spotlachend om wie er niet als zij totaal geen kwalen kent maar last en leed verdraagt de neergang van een lijf dat het wél af laat weten Haar ironie zweeft uitvergroot boven de klachten van de lijders die na bekentenis over hun feilen en het vertonen van hun wonden in…

de put te midden van heuvelland in strelende wind echoot zacht de klacht van het ongeziene langs stenen met mos gesmoord drijft nog immer ongehoorde eenzaamheid waar een poort de kleuren dempt in droefenis stemt een gevangenis van verdriet diepte die doorboort zolang de glooiingen niet strijken zucht het verborgene voort…

men heeft het over vrije keuze terwijl men niets te kiezen heeft laten leven is de leuze ook als het leven niets meer geeft...…

Ach! mijn zusje is gestorven, nog maar veertien maanden oud. ’k Zag haar dood in ’t kistje liggen: ach wat was mijn zusje koud! ’k Riep haar toe: mijn lieve Mietje! Mietje, Mietje! maar om niet. Ach! hare oogjes zijn gesloten; schreien moet ik van verdriet. Altoos wil ik om haar treuren, bloempjes strooien op haar graf: Wenend aan de kusjes…

Zwijgen was het beste Cham is sterk en hij dreigde me met een noodlottig ongeval Er kwam een kind van O, mijn lieve man de onvermoeibare vorser van het gegiste sap van zoete druiven Zijn oude dag bezoedeld door die verzonnen anekdote die de verkrachtingen verborg onder een moment van schaamteloosheid Maar de straf verraadt het toch…

.' Zodra de directie z'n klacht had aanvaard, begon hij een baantje als punt van een taart. Slechts tijdelijk werd hem die functie gegund. de taart is nu op; 't is niet langer een punt.…

vraagt ze ik kan mijn kont niet keren maar zie haar witte tanden ik kom je zo wel halen lacht ze ik blijf wat doelloos dralen en heb mijn hoofd vol lente … ik heb totaal geen klachten weet ze maar ziet mij steeds hier wachten … de doktersassistente…

Hier in de oase van het hart in melodie van verlangen waar heimwee als jouw stilte is neemt fantasie de overhand nu ik dwaal in dwaze somberheid voel ik de kou als droeve klacht van bladvallende bomen waar jouw wortels diepte zoeken raak ik ontworteld overmand door diepzinnig leegte voelen in het stille duister van de nacht.…

schone en trieste melodieën rozengeur en passiflora hangt in 't wonderbaar licht waar we de liefde voelen stromen in dichterlijke aandrift met wenende ogen zich baant een weg door ruimte en grotten waar ze de poëzie door 't trots gemoed bespotten het regent klachten die op beredeneren wachten verloren voor de poëzie…

Welkom op 1-2-3-4-6-8 We zijn er voor uw klacht Hier volgt een keuze menuutje Het kost u een klein minuutje Bent u ongevaccineerd, kies 1 Bent u niet ingeënt, kies 2 ................................. Dank u voor het wachten Uw bent niet gevaccineerd Blijf in thuisquarantaine voor de duur Uw wachttijd bedraagt 5000 uur…

(Klacht) Daar zit hij en denkt aan de dagen der jeugd, De lachende morgen van 't leven: Voorbij is die wellust, vervlogen die vreugd, 't Heeft alles de jong'ling begeven: Daar zit hij, de blik op de golven gevest, Of staart er, als zocht hij naar beter gewest, Op 's overzijds donkere dreven.…

haar geschoeide voeten breken het dode hout een tweede maal naar de verdoemenis mijn laatste klacht vervloekt de schaduw die behoedzaam haar trage tred hardnekkig volgt elke schim omlaag geworpen door het maanlicht jaagt de huiver en het bloed omhoog zo blijft zij in kringen toeven waar het heden steeds verleden tijd omschrijft…

doodmoe zwerf je kermend langs desolate straten van ongekend geluk stokoud lijk je gekrast, gebroken geen mens meer maar een lijkje wie weet weent je besmeurde einder loos als hij ziet dat je gekrompen liefde toch beschut tegen ijs koude regen in je ingehouden klacht sterker dan steen stut je schouder toch je tere kind in…

't Heeft haar aan niets ontbroken zijn kookkunst kreeg een acht dus loftrompet gestoken slechts 1 futiele klacht: had hij eraan gedacht om te villen na de slacht? die woorden uitgesproken met kleine stukjes vacht.…

Ontdaan en begaan Zijn verlangen naar het leven en de dood kon niet meer samengaan Hij had niets meer verwacht Hij uitte geen klacht Nooit zag men een traan Hij droeg een te zware ballast die hij alleen torsen moest Zijn leven had hem verrast Hij leefde verder op zijn laatste reserve en bleef maar eindeloos rondzwerven Hij heeft…