Alle inzendingen over OPGEWEKT OR KRACHTIG OR SPRANKELEND

En mocht de nieuwe dag dan tóch aanbreken, als een sprankelend begin van ons leven, dan zal mijn tong van pure liefde spreken en zal ik jou, opnieuw, m'n ja-woord geven.…

ik heb me vergist in het wad zijn zuigende modder in een te grote stap laag hangende koude mist dat het zonlicht voor even vergat wij spraken onze glinsterende woorden met het vloeibare van water een sprankelende ijlte die brak net als het water was in twee componenten momenten in leven en dood een symbiose die zij zelf…

jij bracht zwart glas in mijn mozaïek aanvankelijk nog lichte kleuren die braken donker af het sprankelend contrast waarmee jij mij verraste veranderde van spiegelend in mat het oppervlak is hard gebleven toch heb ik mij tot bloeden toe aan zwart gesneden…

zie je glinsteren zonnetjes spiegelen tegen de kant in het voorbijgaan koel je de hand die ik naar jou heb uitgestoken jij watert af van grote hoogte helder als een beek betaamt maar in je gaan langs stad en land dooft je sprankelende glans ondoorzichtig en vervuild stroomt het menselijk visitekaartje schaamteloos het zeegat…

Jij kwam binnen met een lach Mijn gezicht begon te stralen Je stak je hand op en zei: "Hi" Ik ben meteen gestopt met malen Want malen deden steeds gedachten Vol van somberheid hier in mijn hoofd Maar met jou in mijn nabijheid Wordt de negativiteit gedoofd Je lacht Je zingt Je springt Bent vrolijk Je toont hoe 't leven óók kan zijn Ik hou…

Veerkrachtig geloof is een zwak zuchtje dat al dansend voortzweeft van bloem naar bloem omhoog zweeft _ de wijde lucht tegemoet waar verrassende vrijheid wenkt door ruwe stormwinden geslagen wordt vermoeid op brullende golven neerzakt onder vernielzuchtig schuim verdwijnt bijna zinkt maar stootsgewijs verder drijft lang ronddraait - tenslotte…

't Is vroeg. Ik sta voor de open deur, Nauwelijks bewust, in stil verpozen, en mijmerend drinkt mijn blik de kleur Van anjers, leliën en rozen. Dan, vredig, fluistert hart naar geest (Zo leest een vrome zijn getijden): 'Alles is rein, en alles feest,- Het wenkt ook ons nog tot verblijden.'…

In de verte galmt opgewekt gezang. Voor groei van de zaad die je zaait. Maar het is geen alt, tenor of sopraan. Wederom geen haan die daar naar kraait.…

Je omringde mij, tederheid sprankelend uit je hele wezen. ------------------------------- Op 10 augustus j.l. stapte ik in het huwelijksbootje.…

tegenstellingen toch voel ik gloort er hoop en hoop doet leven opgewekt zing ik mee met Opwekkingslied 388…

kalm maar opgewekt drijven watervogeltjes in de stille sloot van de wilde ruwe zee in het geheel geen besef - tanka - uit "De Zee en Ommelanden"…

Jozias van Aartsen spreekt van durf, kracht datgeen dat mist, minister president zet een toon, doe wat, wees eens een vent voer beleid, maak een punt, wees niet zo zacht! Balkenende, zie minister Verdonk U weet dat zij geen water bij wijn schonk?…

Ik ben de stem uit rots en volhardt mijn taak als onzichtbaar wezen in eenvoud en gevoel trek ik mijn leven één geworden met wind en water door het landschap van verdriet en hoop tussen kiezels in schaduw over land vergroei ik in de echo van lichtend windgezang tot in de kern van hart waar thans mijn toevlucht is.…

woorden vermengd met zacht kreunen Heldere ogen die elkaar zoeken Samen beklimmen we de ladder naar de hemel Ons paradijs hier op aarde Twee lichamen worden één Het smachten wordt beloond; heerlijk oprecht Genietend van elkaar, jouw lichaam en woorden Onze eenwording komt tot een hoogtepunt Ons samensmelten wordt beloond Beloond met een krachtige…

Krachtig als een zilverreiger vecht tegen leegte aan, donkere soberheid, weet in ondiep water te ontstaan. Appreciëren van doorgaans openheid schuilt in forse pijnmoerasgebieden.…

de stilte, krachtig voelbaar in mijn hoofd bewaakt de grenzen van mijn verlangen verlangen, een gedachte denkbaar in mijn hoofd verlegt de grenzen van mijn doen wat wil ik bereiken is de vraag een vraag zonder antwoord vraagt om verlangen…

Z'n vrijersvoeten zaten in z'n stoute schoenen. Hij jaagde rok en zag een vrouwtje om te zoenen. Met groot genoegen trok-ie aan d'r blonde vlechten, terwijl hij zei: 'Ik wil wel kussen met je vechten. Het lijkt me fijn om in m'n kampbed jou te raken. Kom, pleeg SM en laat ons vreugdekreten slaken!' Ze zoenden klap, hetgeen ze beiden prettig…

Waar dwaze lieden aan de zijlijn staan en de branding aan de vloedlijn grenst Waar koude het nachtelijk uur passeert en honger mijn droevig hart vermoeit Daar vind ik nieuwe zin in voltrokken versregels en schone kunsten in frivole tekens Daar hervind ik het leven in warm stromende beekjes in tuinen van smaragd Gedistilleerd tot een krachtig…

(voor M. Vasalis) Je maakte je gedichten in grote afzondering, omdat je de banale wereld schuwde, waar men gewoon is om diamanten voor gruis te verslijten. Als kinderpsychiater hielp je vele mensen in de kwetsbaarste periode van hun levens, want je erkende dat ook jouw kindertijd gefaald heeft. De jaloerse barbaren gunde je geen houvast…

Een regel met wel zeven jamben schrikt me danig af; Omdat ik weinig zin heb om een lang sonnet te schrijven, probeer ik met veel moeite aan de korte kant te blijven. Een schrijfsel van een grote oppervlakte vind ik maf. Ik weet, dat ik maar weinig energie verspillen kan en daarom maak ik hier een héél klein snelsonnetje van.…

Dan neemt de wind mij mee een storm wakkert aan in een onverschrokken snelheid zwevend over land en zee van blad op blad van mens op mens zo licht als een veer op een zonovergoten dag…

Vriendin, je ogen stralen niet De sprankel is totaal verdwenen Je levensvreugde nam de benen Dit aan te zien doet ons verdriet Je lijkt gehouwen uit graniet En niemand kan je hulp verlenen Vriendin, je ogen stralen niet De sprankel is totaal verdwenen Het is alsof je niets meer ziet Je had een schrijver in je genen Van schrik begint nu ons…

fier en krachtig met tomeloze energie de voren ploegen…

Je kan een vrouw sensueel vinden geheimzinnig elegant of misschien wel krachtig hard en fel Maar het maakt eigenlijk niets uit Want hoe ze ook is, ze is net als een man, gewoon een mens…

Haar stem verloren wanneer handen bekoren klinkt een vrolijke noot krachtig als herboren.…

Vrolijk huppelt ze Tussen de bloemen Haar voeten vochtig Door de druppels Van het natte gras…

de duisternis Het feest van verwachten Wat er nog steeds niet is Verlangen naar de vrede Hopen op een veilig jaar Kerstmis brengt gevoelens Van respect voor elkaar Verlangen naar de tijd Dat woorden bemoedigen Met warmte uitgesproken En zo het leven verrijken Verlangen dat wordt geboren In het hart van ieder mens Het is kwetsbaar krachtig…

weg voor verdriet stuurde ik vol valse hoop mezelf met een kluitje in het riet stak ik liever mijn kop in het zand en blijven beweren niets aan de hand besef ik nu dat lost niets op maar kost je wel zelf de kop recht ik nu schouders en rug wil ik al kijkend voor uit beginnen aan de weg terug weer te zijn wie ik was vrolijk sterk krachtig…

De golven rollen koppen telkens, telkens, steeds maar weer en leggen sprankelend schuim op het randje van de zee.…

Laat Oost en West het zien, hoe jong en krachtig Wij staan naast onze Oranjes, zij aan zij, Verschillend in geloof en denken, maar eendrachtig In deze éne leus: Wij blijven vrij!…