297 resultaten.
Nachtmuziek
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 854 De nacht luistert ademloos,
in de ruimte baart de tijd een prelude.
Was het geen nachtegaal die mij
verleidde met haar zwoele klanken
en lyrisch beroerde
in de opera van de nacht.
Geluk fluistert een zee
van musicerende dromen
laten wij allen drinken
verstillen
in rustieke nachtmuziek.…
Schaduwspel
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 57 je zag
de wolken
in de wei
sprong
opzij als
zij kwamen
en een echt
stukje donker
meenamen
om daarna
het licht
weer te zien
verte brengt
de volgende
al misschien
ademloos fijn
het schaduwspel
te kunnen spelen
tot aan het
hek waar jij
bleef steken
het donker is er
zonder stoppen
langs gegleden…
Labyrint
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 354 Het is zo donker voor haar
zelfs zomerse dagen sluiten
gordijnen en waar niemand luistert
huivert tijd van wit naar duister
haar jonge huid ademt geen licht meer
ook op de achtste verdieping
blijft het schemeren
een stap schept ruimte
waar armen vrijheid begroeten
wordt het leven ademloos
het was te donker voor haar…
verweesd
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.283 uren turen ademloos
naar hoe jij vloeibaar verder leeft
in water dat jouw ogen weergeeft
wazig, bodemloos broos
bid ik bang in wanhoop
stokt in mijn strot
het woord God
als ik in dromen wegloop
over de groene velden uit jouw vele verhalen
die zich in mij inktzwart kil en hard herhalen…
Doorzichtigheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 130 nog weet je
het eerste vlokje
dat plakte
tegen het raam
daar zijn
glinsterende
ragfijn witte
kristallen liet zien
om dan
heel langzaam
naar beneden
af te glijden
steeds kleiner
in een snel
drogende lijn
naar het kozijn
ademloos
heb jij haar
zien sterven aan
doorzichtigheid
wil melker
18/01/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl…
Kom kekasih
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 312 Kom mijn liefste want de zon
baadt haar dag tot doven
in schemering die blozend beeft
daar duister loom van zwoelte nadert
deze nacht kekasih zullen wij
strelend vuur versmelten
sluiers maanlicht hemels minnen
en sterren ademloos verbazen
tot de ochtend aarzelend
een nieuwe morgen daagt…
als een zeehond
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 847 gestroomlijnd
drijven
op dragend water
de kust bereiken
en aanspoelen
op het strand
het luie lijf
koesteren
in het zachte zand
tijdloos wachten
op vloed
op wassend water
in warme stromen
steeds dieper
verdwijnen
in voedend water
ademloos
overleven
stilte
in een wereld
onder water
verborgen
bodem
van bestaan…
Kom je in de morgen
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.284 en kom je op de middag
met zon en bloemen rood
'k ga trillend voor je open
'k word ademloos,'k ga dood.
Of kom je in de avond
door nevels naar mij toe
dan plant j' in mij je wortels
'k groei stervend naar je toe.…
Heb leven lief
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 41 Het zijn gelukkige dagen zonder broodnijd
ademloos het tot stand komen van vredigheid
blijkt bij het gloren nu ongetwijfeld inspiratie en steun
dat en die dingen zijn die niet te vergeefs zijn gekomen.
Het zijn de dagen dat je niemand uit je hoeft te weren
dat en die je het leven spontaan durven laten begeren.…
Het Gedicht der Liefde
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.016 Dan lezen wij ademloos
in de zucht van het beleven,
het gedicht door liefde geschreven.…
geheimtaal
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.297 We keken naar de film, er vlijde
zich zoveel herkenning tussenbeide
dat ademloosheid zich ontspon
alsof een eerste liefde aanving. Ik begon
je aan te raken, te verleiden
tot zachte weerstand. Van terzijde
keek ik naar je smalle mond
waaruit ik één voor één verstond,
wat wij wel wisten, maar niet zeiden:
stille geheimtaal, diepste grond.…
Etstoel Anloo
netgedicht
2.0 met 44 stemmen 3.674 komt vrienden naar de Etstoel
beleef er oude tijden
draailier en vedel spelen
men danst er op de brink
drost en etten vellen vonnis
het volk kijkt ademloos
de dief wordt straks verhangen
ginds op de Galgenberg
de buurvrouw blijkt een heks
na het wegen op de Waag
loapieswater heelt een ieder
Magnusbitter spoelt de keel…
Winternacht
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 728 Ademloos ben ik weer dat kind.
Wat rest is de verwondering
dat op dit zo late uur, ik even
één mocht zijn met de natuur.
Deze winterdag, om middernacht.…
De onderliggende argumentatie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.141 teder verslagen lig ik
in bezeten omhelzing
lispel langzaam liefdesliedjes
ademloos grommend
zuig zachte zoenen
mijn nek brekend
in jouw onderdrukking
jouw fluisterend weerwoord
stikkend in gelikte zinnen
met zachte nagels onderstreept
onder een wolk kriebelzachte krullen
vraag je me af
om samen in kippenvel
te verdrinken…
Biologie in de brugklas
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 813 Gebiologeerd
Luisteren we allen
Dit uur wordt er meer geleerd
Dan de lessen
Die we vergallen
Dan de lessen
Die vervallen
Elke les klieren
Nooit zijn we stil
Alleen nu
Nu iedereen luisteren wil
En ademloos
In zich opneemt
In de poos
Dat de lerares
Eindelijk haar
Minuten claimt
Wat is het dan
Dat we zo zoet zijn
Als honing van…
Hemelse reis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 739 Thuis in het wolkenparadijs
zoekend naar zijden rust
een zwevende hemelse reis
zich van geen kwaad bewust
Vleugels ademloos gespreid
vliegend over land en zee
nooit gebonden aan de tijd
gewichtloosheid reist mee
Eeuwige bagage is het uitzicht
weer en wind als goede vriend
zoekend naar het puntje van licht
maar ook in het donker helderziend…
Vlaams Clichéoutcast
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 554 Klassieke muziek, drank en poëzie
in verder ademloos stille nachten.
Prachtige avonden van formaat
indien geen tentamen op me wacht.
Proberen de volgende dag te vergeten,
de middag voorbij te slapen.
Verdoofd door Koning Alcohol
- slechts de lol
die telt -
word ik gapend wakker
en zie weer de Avond
me lachend
verleiden.…
Vertrouwen.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 184 Ademloos kijk ik naar haar.
De vele gebeden, mijn weemoed,
mijn verdriet.
Een zeemanslied dat mij ontroert,
het is het onkenbare dat mij voert
naar een stille plek om deze
weer te verlaten.
Onzeker van top tot teen, maar
het lot is mijn maat en dat leidt
mij ergens heen...…
woorden en dingen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 72 Ik hoor
of ik lees
oudheid, eveneens
afkorting, aanbevelingen,
destijds, doorvoeren, aanmaakblokjes
aalscholvers, riet, rimpelingen
wimpers, stoel, halte, wind, perzik
en ik vraag me af hoe je
zonder dit alles zou kunnen denken
maar zit je ademloos op een berg
in Turkije om de zonsopgang te zien
denk je bijna niets van dat alles…
Vang rail
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 269 Ik vang jouw lach
in bloesembermen
terwijl stilte
grote sprongen
maakt over bijna
rimpelloos water
verdrink ik
gedachteloos doch
rillend gevangen
in een rail van
wisselstroken
ademloos vouw ik
thuis open en zie
de laatste rimpel
verdwijnen uit het
zicht naar daar
waar morgen niet meer
bestaat maar nu kleur
geeft aan uren die…
die mij roept
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 210 aan zwaarte voorbij
dans ik lichtvoetig
met ogen gesloten
ingekeerd, toekerend
naar jou,
mijn lief
jij die mij roept
een glimlach ontluikend
een wals van vreugde
langs mijn lippen
voel mijn tasten
kom in mijn sferen
kosmos ademloos
in tedere verrukking
om jou
mijn lief
kom dan, zing mijn lied
stil…
De dichter in het vers
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 270 Hoe kan ik de luister in jouw stem
behoeden voor mijn vers die slechts
bovenwinds te horen valt en echobloemen
laat verwelken want mijn stem is ademloos
zoniet jouw gewelfde silhouet, met een
ietwat Rubens en het strakke van een buikdanseres
mijn lief, jij bent mijn loods
die mij tot ver
in jouw haven brengt
en me laat aanmeren tot het…
pianosolo
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 389 Ademloos
luister ik naar
zijn betoverende klanken
als hij met dansende vingers
de witte en zwarte
toetsen bespeelt
m'n hart zacht streelt
vertelt hij het leven
in hemelse tonen
met z'n virtuoze spel
zo subtiel en
word ik meegenomen
naar het diepste
van m'n ziel
Ode aan Ludovico Einaudi die in Carre een soloconcert
gaf op 7 december…
Uw Licht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 60 Waar wij licht ontsteken
wordt ook de schaduw groter
ademloos kijk ik
hoor ik
voel ik mee
met de pijn
van al die levens uit het lood
dan sla ik dicht
om het verdriet
de bange vragen zonder antwoord
om verloren dromen
om het verlangen
naar vrede in onze dagen
om dat verdriet
afgetekend tegen het licht
dat…
Uit mijn leven
gedicht
4.0 met 3 stemmen 4.757 Ik ren voor de Dood uit, ademloos.
(1970)…
6.6 Km op Bach
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Ogen schijnbaar onbewogen
plengt mijn lichaam
bij iedere stap en iedere noot
een druppel
En laaft daarmee telkens
volstrekt ademloos
de bodem van mijn verlangen
Onder dit muzieklandschap
lijken alle bomen en elke steen
daar voor de eeuwigheid
Ooit hoop ik jou alhier te vinden
op Fellini's strand
voor een laatste ronde
en een…
Laat bloei
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.007 Zacht,
haast zonder te bewegen
omhelst een broos vlies
nieuw leven
ademloos valt adem samen
waar twee harten
ritmisch kloppen
op het bewegen
van een nieuwe
morgen
zwanger van dromen
op het wandelpad
van werkelijkheid
worden maanden geteld
in dagen wanneer
de laatste wee
geen pijn meer geeft
en lente alle
zinnen laat ontwaken…
Nieuwe kleuren gaan nooit stuk
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 282 de straten gaan verloren
bedekken zich in kleurig goud
laten tijd in herfst verkleuren
zoveel moois en toch
vertrouwd
ik staar naar buiten
kijk in jeugd en ideaal
kijk naar morgens die nog komen
die er zijn
in waar ik sta
alles voelt naar nieuw verlangen
ademloos verstopt geluk
in een tel
ontsnapt gevangen
nieuwe kleuren gaan nooit…
het sluimert
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 2.384 het sluimert in mijn hart
het is niet donker, niet licht
de wind ligt ademloos stil
geen haar in je gezicht
je ogen kan ik nauwelijks zien
maar je glimlach des te meer
tussen alle sluimering door
zet jij je naast mij neer
je bent er wel, je bent er niet
daarvan ben ik mij bewust
een ander zou er angstig om zijn
maar mij brengt het rust…
boerenland
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 351 het land nog dromend
het vroege uur onaangeroerd
de zon als een purperen bal
zacht rijpend boven goudgele
akkers vol geur van hooi en
rulle aarde
en wij, wij kijken ademloos toe
laten de stilte liever onbetreden
het dunne licht onaangetast
alsof we hier overbodig zijn
uur en land zichzelf genoeg…