Alle inzendingen over angst OR deur

Het is letterlijk stilte voor de storm spookachtige straten bijna verlaten op een enkeling na optimist of niet in staat vastgelopen in meters file motoren oververhit vingers trommelen chaos en paniek wachtend op het oog angst zweet voor de monsterlijke kracht deuren en ramen dicht gespijkerd lijdelijk wachtend tot de tornado losbarst…

over de dood en zijn dans de bruid en haar sluier de kerkers van het denken achter deuren van angst pijn van schreeuwend paars in samengeperste vuisten langs tollende muren dwalend in gapende echoes de trein vertrekt vandaag van spoor acht schreeuwende uren zwart vochtig en stil cipier geworden beeld…

angst ze is er ze is thuis bij iemand die de deur nu sluit na de aangename reis de laatste lampen uit ze knarst tot aan het open raam, het lege bos en daalt naast de eigenaar gelegen in een bed van kraakbeen stil als huid ze barst en koude lijm, een dringend gif tast langs het schild, de blote hemel als de doodsklaroen…

Prikkeldraad wachttorens grijze barakken staan somber in de lentezon ijzeren deuren ijzingwekkend de muren zijn gestolde angst Hier was de zon van het lichte tedere weten die aldoor straalt gedompeld in asgrauw Hier verkrampte het leven in het sterven tot een verstard gelaat Buiten rond de plek der gehangen bloeien…

wie ben jij als je je wonden likt je angsten als moedermelk drinkt? tel jij de dagen meet je het leed kleur je de macht vervorm je de vragen? wie ben jij als je de deuren sluit de lasten als een ezel draagt? vang jij de vlinders ontdooi jij de beelden boetseer jij de liefde blijf jij het raadsel?…

Niettemin kruipt licht onder de deur naar de duisternis. De contouren van de schemer vervagen in de ijle nacht. Geduldig blijft de deur gesloten waarachter onwetend het duister wacht.…

Gehuld in je sluiers van haat en angst loop je over straat je bent vrouw Jij moet verborgen blijven voor wellustige blikken van mannen die dat voor jou beslist hebben Jij wilt vrij zijn uit die gevangenis van schaamte, je gooit de deuren wijd open. Je zoekt je eigen zelf..…

hij vermoedt een verhaal achter elk geluid digitaal versterkt zonder bron aan de bron van zijn gehoorkanaal of hij nog wel eens luistert drukt hij zijn oren dicht tegen het schriele hoofd tussen zijn benepen ogen een neus die speurt naar de angst die als altijd hem verteren wil of hij ook wel eens snuift en dan de deur luid…

het is middernacht muisstil wijzers vallen samen in het slot van de deur zij staan daar, de jongens zoals zij het zelf willen ogen en handen om haar heen zij verlaat zichzelf in het schreien in de angst dat oren kunnen zien en stelt zich een wereld voor onderweg naar wolken wat als zij weer komen vanaf dat punt zij is maar een meisje met…

dit gezicht verstopt zich niet alleen geloken ogen als waarheid achter deuren ligt waar dood al heeft gewogen het verzet schuurt tegen gas, de galbult van de nazi’s in hun jeuk om wat zo anders was, dan levitaties van gevoel voor even veilig voor verraad maar kwaad is al geschied de vijand ziet jouw angsten niet maar slechts een masker…

in mediahype het is niet te bevatten waarom mensen het leven van anderen zo kunnen verachten door hen de dood in te jagen ook uit allah’s naam zal de schepping niet wijken voor angst en dodelijke terreur naastenliefde opent iedere deur…

Nee breek je muur niet af Maar een deur zou me zo gelukkig maken Slot mag best Maar de sleutel aan mijn bos…

De Deur Dicht een laatste lach een laatste knipoog Vaarwel afscheid voor een tijdje Dag tot Vlug De Deur Dicht mijn hart vol herinneringen Een traan dwarrelt vloeit weg weg van de Deur De Deur Dicht…

De deur lijkt een muur van mijn gedachten die me dwingen te sluiten wat ik zonder woorden niet begrijp als ze weer droevig kijkt en vraagt waarom ik zo makkelijk zwijg en haar weer zonder een sleutel laat wachten…

Met open armen ontsluiten de geliefden hun geborgenheid achter gesloten deuren en een bloempje voor het raam. Gordijnen zijn niet nodig een boek is overbodig nu zijn ze eindelijk saam.…

Ik heb de liefde liever andersom en speel het bij mij thuis ik was je onderbroeken niet maar ben gewillig met je kruis Ik strijk geen zielenpoten maar neem je als het kan als een ei met dubbele dooier slurp ik jou want jij bent man Ik kijk wel uit voor schijnvertoning ook voor onbezonnen glijden al smaak je zo naar honing bij de deur…

Er zijn drempels die je tegenhouden deuren die gesloten blijven mensen die niet naar je omzien dingen die tot waanzin drijven. Het leven kan opeens zo anders zijn boosaardig lijkend, en zo hopeloos je met jezelf geen raad soms weten teneergeslagen zijn of boos.…

de regen valt met sloten koffie aan de tafel vierkant geknoeste tijd met elleboog gesleten geulen waar gasten zich een plek weten om het hoofd te laten hangen voor even nergens thuis het getrippel van duizend druppels verdrijft het eeuwige geneuzel in wat het verleden heet te zijn nu en gisteren ook al toen de zon zo scheen en toch is…

Gaat er een deur dicht Gaat een andere deur weer open Want we willen natuurlijk wel weer Naar buiten kunnen lopen Dus we openen die andere deur Wat zou erachter zijn We zijn daar nog nooit geweest Dus is het daar wel fijn Dat weten we pas als we door die deur gaan Oef, weer een nieuw avontuur Was nog even aan het bijkomen Van die andere,…

De deur is open, hij blaast in mijn gezicht de muren omarmen mij de vloer ondersteunt mij het plafond onderdakt mij het gekraak van de vloer ‘ik hou het bijna niet meer’ het plafond is zwanger, hangend naar benee de muren zijn bejaard, ze krimpen een beetje de deur blaast mij in het gezicht, spiksplinternieuw is de deur met een koude grijns…

Sluit nu de deuren... Of toch maar niet?…

Wie heeft haar deuren dicht gedaan, de luiken gesloten? De boel verduisterd, het kostbare licht gedoofd? Verbittering gezaaid in een tuin waar vogels zongen? De rust verstoord, ontluistering gebracht waar harmonie was? Blijheid weggevoerd waar ooit feest gevierd werd? De spontaniteit ongemerkt, het zwijgen opgelegd?…

In sommige gevallen Moet je met de deur in huis vallen. Zeker als je gaat proberen Iemand te arresteren, Die het nog niet heeft willen leren. Ja, dacht de arrestant, Al dat geweld in dit land.…

ieder die naar het verleden luisteren wil Die verdraagzaam is Kleuren En harten met open deuren…

Er is een geest Die deuren sluit Hij is onzichtbaar Opeens zegt hij het is uit Ik heb een sleutel die iedere deur kan sluiten Ieder huis kent Van binnen en van buiten Verweven met ieders verhaal is een ontmoeting Met deze geest voor ieder fataal Het kan aardse deuren sluiten In een lichtval ongekend De mens Treedt door de deuren Van…

bij de deur naast de mat staat een paar schoenen dat met stil staan beloond sporen op zolen toont bij de deur naast de mat die de zolen verschoont bij de deur naast de mat staat het paar schoenen dat een droef symbool is van veranderde mode de stellige voorbode van nutteloosheid bij de deur naast de mat bij de deur naast de mat…

(onuit)roeibaar langs de gordel en de deur verderop laat mij. wat moet ik nog ik ben geen moordenaar, zegt hij gerechtigheid is niet voor dochters -mélangez-vous-…

Ik kan geen postzegels verzamelen ik kan geen vrouwenfoto's verzamelen ik kan geen amourettes kollektioneren en geen wijsheid ik kan niets meer ik kan niets meer Waarom doof ik de lamp niet en ga ik niet te bed Ik wil beproeven naakt te zijn bloot wie weet wel gevroren purper…

soms dacht ik dat ik wel gelukkig was in mijn huis gebouwd op dromen van glas omdat de zon zo mooi naar binnen scheen toch voelde ik mij daar ook vaak alleen maar nu ineens heel onverwacht wordt de dag een vriend van de nacht staat de angst weer voor de deur en veranderd alles van kleur wat zou ik moeten beginnen?…

Als ik als nacht-receptionist ook mijn rondes loop over oerverloze uniforme gangen van mijn hotel in Rotterdam dan bekruipt mij de angst van het vergaan van de pluriformiteit van de intrinsieke eigenheid van al onze gasten achter al die gesloten deuren Angst voor het wegvallen van die veelkleurigheid van mens en samenleving vooral van…