Alle inzendingen over anorexia OR eten OR afvallen

Daar zag ik een feestmaal Wild op een schaal Van de mensen om hem heen kende hij er geen Hij zette een streep onder 't eten en vond de droom terug Dat schreef hij voor mij op, heel vlug…

Afvallige twijgen kruisen hun degens willen zich met de onstuimige wind bewijzen. Het uitzicht vindt zich aan de zee waar de ene meeuw de andere het fluisteren beneemt.…

als in een slechte film staan gezichten botoxstrak opgemaakte ogen kijken zwart naar jurken uit parijs gedragen door geraamtes van het huis anorexia houterig gewieg op muziek van valse trompetten uit een derderangs dweilorkest de jetset gaapt verveling ruim voor het middaguur met lauwe champagne zonder avontuur de show is over…

Hier had hij aangelegd aangelegd had hij hier Zijn scheepje had 'm hier met haar gebracht zeilklaar van de werf Stroomopwaarts was hij gegaan oploeven & afvallen minder Het bracht hen hier in de vestingstad Grave Hij mijmert al bijna veertig jaar aan de rivier Het scheepje...…

Ik breek nog elke morgen mijn slot, Mijn eerste gedachten zijn van ijzer. Mijn ogen duwen de stilte open, van de zware poort naar een nieuwe dag. Ik kijk in de spiegel en zie mezelf staan. Beelden zijn niet eens aanwezig. Alleen emoties en wonden die steeds weer opengaan. Een blik op mijn lichaam, vermagerd, verhongerd en zo moe. Ik voel…

verdriet kniehoog het wassend water van verbeten pijn hoger nog de wanhoop van de onmacht geen grens lag aan deze broze oevers geen grondgebied waar ik schuilen kon voor het vijandelijk heen en weer En in dit geschonden vlees brandt een heidens vuur een historisch offensief tegen de Salische wetten van het voorouderlijk verbond Neen eten…

Zelfs een sardientje zou mij ook absoluut niet smaken Ik heb geheel geen honger, hoor trachtte zij zichzelf aan te praten Wetend ik zit op een dood spoor elkeen heeft mij toch in de gaten Ik lieg eenieder voor, dat wist zij want ik heb allicht die eetstoornis Minder wegen, maakt mij erg blij anorexia eiste dit pijnlijke vonnis Ik weeg…

Honger voelde ze al lang niet meer ofschoon..soms toch wel heel even Bij vreetbuien ja dan ging zij tekeer om hierna alles weer over te geven Vermageren ‘t kon haast niet meer stukken bot restten van haar benen ‘t Ging al lang niet meer om de eer meer echter om lichamelijk wenen Energie, bezat zij al lang niet meer; toch kon ze haar strijd…

En zo danste Olga's korte leven op de passen van het immer angstig gegeven, dat een dikke ballerina nimmer voor de hoofdrol wordt gevraagd; en door anorexia nervosa voortijdig sterft als haar passie door de honger wordt weggevaagd.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Wat eten we vandaag is de alom bekende vraag, maar waag het niet te zeggen; ik heb geen idee, want waar komen mannen dan mee? Juist, patat en dat; gaat er nou juist niet in. Zo zie je maar, leeftijds halve gezien, maakt het niet uit, of ze zestig zijn of tien!…

Slapen Eten Werken Eten slapen Eten werken Eten slapen Eten werken eten Slapen eten werken Eten slapen eten Werken eten slapen…

geruchten over zijn leven doen er eigenlijk niets toe hij ademt zilveren sprookjes in de achtertuin van zijn geweten roostert er koperen visjes en knoopt zijn veters stevig hier moet ergens het kikkerpad zijn in naakt gevulde droomwindkussen hervindt hij zijn verhaal, tot morgen geen schoonheidskuur in een kuuroord geen medelijden met de afvalligen…

Dood jij maar dood geef je bloot intense weerzin wekkende gruwel jij overheerst alomvattend mijn zijn jij negativist verbied mij te slapen, drinken, eten genieten, vergeten de dood is wat er op volgt groot zal jou overwinning zijn verdwenen pijn van het zijn klinkt als muziek in mijn oren ik geef me over…

Zie op de foto's, dat lachende gezicht zie kracht, in de woorden van een gedicht Zie in de spiegel mijn naakte lichaam Zie daarin hetgeen waar ik me voor schaam Hoor complimenten vanuit iemands hart Hoor die afwijzende stem, heel hard Hoor twijfel, maar ook kracht Hoor niet alleen vervloeking maar ook macht Zie opeens nogmaals mijn spiegelbeeld…

Geen gram vet nog aan ‘t lijf tòch wilde zij minder gewicht Ze schold haar ma meest stijf maar huilde na het avondlicht Vellen huid ontsierden het lijf mager werd zij, tot op het bot Het ging echt zo ik ‘t beschrijf tòch bad zij ’s nachts tot God Geen moment ontzag ze ’t lijf honger kende zij al niet meer Borsten niet meer jong en stijf…

Op 14 augustus 1943 klom je omhoog, net als Bea, en je sprong naar beneden, eenentwintig jaar en zonder een valnet niet eens per ongeluk uitgegleden, maar bewust de Bea in jou geworden, omdat de literaire truc niet werkte, op de watertoren stonden geen stopborden of medicatie die de anorexia beperkte.…

Ik huil, de tranen gutsen uit mijn ogen, gelijk een waterval. Zoveel vocht vergoot ik nog niet eerder, 't is compleet een tranendal. Dozen zakdoekjes zijn er nodig bij zo'n enorme regenbui. En dat allemaal veroorzaakt door jawel gewoon..... een UI!…

in het natte gras staan vogels te trappelen voor regenwurmen na de regen komt eten uit de wurmenbak op ons platte dak…

hapje voor opa en hapje voor jelle hapje voor papa en voor isabelle hapje voor mijke en tuurlijk voor tess ziezo dat zijn er inmiddels al zes wat denk je van lisa jolanda renee cock en noon en sophietje sabien en heleen en dan nog michael niet te vergeten wat hebben we het toch druk met eten hallo kiek nog eentje voor sven en paulien voor…

Hij zou voor haar iets koken, een schotel, wild- of jacht- in kookboeken gedoken tot ver na middernacht kocht wortels, uien, look en een wilde haas: een pracht! 't Heeft haar aan niets ontbroken zijn kookkunst kreeg een acht dus loftrompet gestoken slechts 1 futiele klacht: had hij eraan gedacht om te villen na de slacht? die woorden…

als bloesem in volle zonlicht een boomgaard als belofte van een rijke oogst op het marktkraam even de volronde vrucht raken met lachende paarse lippen of als juweel bengelend aan de oren van hinkelende jongedames die heerlijke kers in een suikercomplot op mijn winterse toast…

De liefde van de man gaat door de maag. Echter nu zijn het de kinderen die zwaar aan overgewicht lijden. Heeft moeder de vrouw de man links laten liggen?…

We worden te dik, is een bekende kreet, maar er is één winkel die wel weet hoe dit op te lossen. De stoom schotels van onze eigen Albert zijn op de sticker wel voorzien van alle goede dingen, maar de inhoud zelf daar kunnen we het niet mee stellen en dan maar vragen, waarvan men nu te dik wordt? Niet van de schalen van Albert.…

Bij honger naar liefde zwemen gedachten van vleugen van zoet van zout, van bitter en zelfs van het zuur. Het smaakt steeds weer anders, soms proeft het naar passie danweer meer naar een vlam van vuur. Benevelende lippen onvermengd zuiver als een karaktervolle wijn zo rondborstig zacht krachtig rood proeven louter naar de een smaak…

Hij zit uit te buiken, heeft heerlijk gegeten, zegt ie, heeft een zitplaats veroverd naast Opa op de bank. De hond probeert verwoed om het stel te animeren met hem te spelen, maar ze zijn te moe van de maaltijd. Beide mannen, krijgen de rust die ze verdienen, omdat ze hun buiken vol hebben geduwd met de door mij geserveerde maaltijd. Ach ja, een…