24290 resultaten.
Wiegend op wind
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
142 ik weet met een lach
dat ik ooit god ben geweest
tenminste dat heb ik altijd gedacht
als ik lig in het gras
en speel met de wolken die
in kleur en vorm de hemel bevolken
praat tegen bloemen die
wiegend op wind mooi staan te zijn
hun harten openen in aandacht voor mij
bomen hoor die in hun donker ruisen
dissonanten uit melodieën kuisen…
De blote boom
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
115 Zie haar staan, zo glorieus
boom gekapt, tot bijna niks
'k sta erbij, met m'n neus.
Eens vol takken, volle glorie
nu ontdaan van alle ballast
is 't wachten op explosie.…
beeldenstorm
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
59 nog voor luide stormen hun
ruisen en geraas drenken
in stilte en naadloze
zwijgzaamheid
blijkt tegen het vallen van
de avond
het hart nog het meest gehavend…
Het bos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
148 kom, laat ons wandelen
in de stilte van het bos
waar bomen zielsrust druipen
zwijgen zelfontmoeting is
even geen verwachtingen
geen ruis van tijd en ego
maar lopen over oergrond
waar licht een nieuwe taal schept.…
Vleermuis schaduwen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
95 lied
ruisen in de parelmoer gekleurde schelp,
voel de frisse wind en hoe het
woeste schuim vervliegt
op het donkere water
voel de rust in mijn hart dalen
de vrijheid, en de wijdheid, en
de nieuwe kracht;
blij te zijn ontkomen
aan de duisternis van de nacht…
sprakeloze woorden van de wind
netgedicht
3.0 met 17 stemmen
1.664 de zon gloeit na
verstrooit haar licht
onder slapende bomen
geluk van een sterfgezicht
waar ik te dromen sta
daar dwarrel jij noodlottig neer
de maan zal straks weer komen
als wachter van de nacht
ik hoor de bomen ruisen
adem diep je levenszin
sprakeloze woorden van de wind
ik wil nog even bruisen
jouw glimlach lijst ik in…
Alleen zeker weten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
218 Kan er meer zijn dan ik zie,
bomen, planten, bloemen,
rivieren, meren of de zee,
iets hoger dan de blauwe lucht?
Ja!
Bestaat er meer dan ik hoor,
ruisen van de wind,
zang van vogels in de bomen,
regelmaat van de golven?
Ja!…
Ruis
gedicht
2.0 met 139 stemmen
34.272 Jij die zo luchtig was,
je bent bekleed, bekleed met gezag,
je schrijfsels, je spreeksel
hebben je ver gebracht,
tot de zoveelste macht,
je lopen een ritus
je spraakkunst ruis
ze hebben je ver gebracht,
ver van huis,
de uitoefening van je lach
is onbedaarlijk in orde,
je bent vanzelfsprekend geworden.
--------------------------
uit…
Er is te veel ruis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
97 waarom dansen wij
niet meer voluit
voel jij mijn hand amper
als ik je warm begeleid
waar zijn de rozen in
jouw haar omkranst met
een lach uit de mooiste
mond op het westelijk halfrond
ik heb ze vergeten
er is te veel ruis door het
moeten weten van alledag
we keren terug naar hoe alles was
waar verbazing en schoonheid
de triggers…
ruisen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
170 een golvend graanveld
ruist na in de avondwind
voor de rode zon…
Ruis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
375 Zittend in mijn tuin
Ervaar ik een moment van
Stilte
In het Pi-bestaan
Wind, zon, gras
In deze nieuwe Herfst
Een moment ook van Ruis
Geluid van auto’s en gedachten
Die afbrokkelen in mijn hersenpan
Schizofrenie blijft en is altijd aanwezig
Nu alweer moe en nog weinig gedaan
Maar ik en de zon blijven toch bestaan
En zullen altijd weer…
Ruis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
163 Tussen ruis en zand
de handen in het haar verloren
en de weg, met alle mensen kwijt.
Droge ogen, natte wangen.
Daar schreeuwt een vogel,
op brokstukken gezeten
dat wij het niet weten willen.
Zo verzwijgen wij vol spijt
van een wereld stil en doods,
zingend van een engel
die tussen beer en eend
ongeschonden bleef.…
ruis
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
251 Waarom nog blijven
op dit strand zonder zand
alleen ogen blijven blind
oren horen
dit kind
is op weg
onderweg
alleen zomaar tot ziens
dit gevoel is niet van wederzien
Blijven nog om wat
geen zand zonder op dit strand
blind van woorden in je ogen te zijn
hoor ruis oor
kind dit is gevoel
onderweg zijn
is nooit op tijd gericht
en…
Ruis
netgedicht
4.0 met 21 stemmen
364 Wij zijn nu niet meer
dan dat wat verdween
een laatste kus
van zout op steen
Mijn voeten vinden
weer vaste grond
toch hoor ik soms
het heimwee ruisen
in het hart van een schelp
die jij voor mij vond
dan spreekt de tijd
zo licht als vlinders
keren woorden terug
naar hun fluistertaal
vertel mij nog één keer
een oud verhaal
van…
ruisen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen
92 buiten ruist regen
mijn binnengevoel warmer
kaarsen scheppen sfeer
waar ik zachte woorden zing
vertellen ogen liefde…
wat ruis voor mij
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
109 Wat ruis voor mij
Op een muurtje ben ik gaan zitten
Op de grens van tuin naar plavuis
Alleen, voor mijn huis en schuif
De gordijnen van de dag opzij
De zwangere lucht staart mij aan
Vlijtige liesjes zwaaien per abuis
De klimop staat moederziel alleen
De schaduw staat met handen in de zij
Het geluid om mij heen is verdwenen
Ik wil de wind…
Ruis
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen
187 De geur van frikandel en varkenssmoor
kruipt door de heg en claimt mijn open serre.
Door buitenboxen hoor ik Bauer blèren
tot aan een buurtfeestdecibelrecord.
Een schicht, een klap – dan is er niemand meer.
En met de regen keert de vrede weer.…
Ruis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
32 Leeg de vergaderzaal
Stoelen weer in het gelid
Het scherm in de hoek spuit nog
de laatste nieuwsberichten
Ik ga op de ronde tafel liggen
rek me uit en geef me over
aan welbehagen, gestreelde
loomheid, oh, nu niet
aan jouw handen denken
niet aan genomen besluiten
plannen en actiepunten en
niet aan de ruis van buiten
het rimpelen van…
bomen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
85 wat je schrijft is
altijd een versie
er kunnen ook
andere versies zijn
de boom langs het water
kent zo meerdere uitdossingen
omdat we denken dat elk ruisen
van haar bladeren vertelt wie wij zijn
blij: gelukkig ruisende bladeren
droevig: melancholiek ruisende bladeren
kwaad: driftig ruisende bladeren
rustig: windstille bladeren
dood…
Wanneer ons denken stopt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
51 Wanneer oude bomen ruisen.
Wanneer de bladeren vallen.
Wanneer ons denken stopt.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen
1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
ZO EEUWIG ALLEEN
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
573 Bomen fluisteren uren aan elkaar
ik hoor het ruisen in de stille bries
Hun heimwee is welhaast tastbaar
als ze praten over het stilteverlies
Bomen praten zachtjes met elkaar
rondom zerken uit ’t hardste steen
‘t Lover ruist zachtjes, jaar na jaar
bomen staan als ik ..eeuwig alleen…
Nieuwe zomer
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen
579 hou me tegen als ik dreig te vallen
ik heb de toppen van de bomen lief
en klim van bot naar bot tot ik een
nieuwe zomer voel - hoog in mijn
uitkijkpost van takken bespeelt een
frisse wind mijn huid - een melodie
die het verlangen wil verklanken in
een zacht ruisen van wat komen zal
wat in mij wakker wordt is nu het doel…
heerlijk weer
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
152 de orkaan
in de vorm van
een afgezwakte depressie
komt wat binnendrijven
de bomen ruisen
verliezen groen en rood
de plassen spiegelen
de huizen, en de fietsers
luisteren eindelijk weer
naar stormwaarschuwingen
de regen klettert neer
alsof het de eerste keer is
en we zijn gelukkig…
Licht lichaam
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
519 Al zou ik willen vergeten
de wind fluistert
de bomen ruisen
de huizen, zelfs de huizen…
hoe je op je tenen
jouw lippen
de mijne
jouw lichaam
tegen
en nooit was ik lichter
mijn naam vergeten
sprakeloos
je mond
losgescheurd
op je eigen benen
gaan staan
je eigen weg
gegaan
en ik hier
naamloos
woordeloos
zwaar van het verlangen…
Natuur en poëzie in het Prinsenpark
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
201 Ontsluit je geest, je hart.
Wolken onder hoog blauw
drijven bij je binnen.
Bomen spreken je aan
in hun menigvuldige gedaanten.
Een zacht ruisen
van varens en grassen
begeleidt je stappen.
Vogelzang weerklinkt
vanuit de struiken.
Plots geritsel
en dan stilte.
In het blarentapijt
zie je het leger van een ree.…
Zee
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen
1.114 Mijn lippen tintelen
ik proef
de zilte lucht
zand schuurt
zout slaat mijn huid
wit uit
golven ruisen
op de cadans
van mijn hart
overal
altijd
on uit wis baar…
Kwetsbaar
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
89 IJler dan
de mist om
je heen
ruisen
troostende woorden
als duurzame echo’s
om je heen
sluit je oren
open je hart
alleen daar
wordt de kwetsbaarheid
dunner en dunner
en de stilte
zij luistert…