Alle inzendingen over eiland OR vogels

ik kom terug na al je branden mijn eiland groen als een smaragd…

En hier zijn enkel en alleen vogels. Op geribbelde poten zonder te kunnen vliegen en hebbende hele grote en dikke teennagels.Vroeger waren hier vogels zo hoog als een kerktoren.Nu zijn er de kleine kiwis. Ze zijn kwetsbaar omdat de ingevoerde kat hen verslind. Ze kunnen immers niet vliegen noch kunnen ze hun verdedigen.…

het binnenduin broedsel meeuwen vissen achter de boot sommigen vangen een stukje brood zie die mooie vogel dieren die ons telkens weer plezieren 1972.…

Dat je een naakte blonde man een glanzende zilveren fluit hoorde bespelen met de melodie van liefde en donkere vogels in een berk zag schuilen onder maanlicht. Hoe moet zij naar je luisteren?…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Vanaf het eiland het meer over, een man zingt -- en de zon staat laag.…

Meestal gaat het wel, soms ben ik zelfs blij, dat mag -- dan op de foto.…

Als van dit leven niets meer is te maken, Geef aan het eind dit eiland aan mij mee. Misschien, als morgen de vogels ontwaken, Spoel ik met het wier terug naar de zee.…

de droom terug naar een eiland waar enkel herinnering wacht, jouw leven trekt aan mijn ogen voorbij zoveel verder dan het vallen van sneeuw in mij stil, wit en zacht…

vogels in hun nesten slapen - met opgewaaide kraagjes - een vloeipapieren slaap.…

n blauwe lucht waarin ‘n berglandschap van lobbig geklopte room aan de horizon een eiland van grijs zand voor het eiland helderblauw water en daarin een stoel een stoel in het water niets meer niets minder en toch is de stoel zoals hij daar in het water onder de blauwe lucht met wollig witte wolken meer dan een stoel veel meer…

Recht door zee gaan en geen water in de wijn doen schept zijn leeg eiland…

in mijn natte cirkel hang ik verblind de dove uit gevoelloos voor tekens van leven en van liefde zwemmend in een oceaan terwijl continenten langzaam eiland worden en eilanden verdwijnen in een zoute mist blijft verdriet van gisteren ook vandaag weer huilen zilte fontein die niet opdroogt eeuwig druppels achterlatend…

als laatste restant overleefde dit eiland de woeste binnenzee die de Dollard uitsleet een veenbult met klei overdekt noordelijk van de Oude Geut Munnekeveen, hooiland van het klooster Palmar vanuit zijn kwelders werd gevist, op zeehonden gejaagd gejut, alles wat maar van de rampen overbleef aanspoelde op het eiland de verdwenen dijk van…

eiland gestolde lava door wolken omhelst brengt een kostbaar goed water…

Als een koning op een nors eiland gaat de wind heen en weer door de avond. Ik jaag op mijn onzichtbare leven. De vleugels van mijn ogen branden. Zwarter worden de vogels. Een koperen avond schalt in de bergen. Onder de houten bomen graast de rust, maar niemand gelooft het. Alle struiken verbergen soldaten.…

Het eiland is zo klein en de wereld zo groot. Bezitten hoeft niet, met kijken ben ik deelgenoot.…

Ooit wandelde de lesbische dichteres Sappho zorgeloos over haar pittoreske eiland en schreef ze de meest gevoelige liefdesgedichten. Ik kan dat eiland niet los van haar zien. Tegenwoordig worden de kusten van Lesbos vervuild door plastic boten en vesten, de hang naar poëzie is dramatisch ondergeschoffeld.…

Ze had haar boze oog gericht op een prachtig eiland in de Atlantische oceaan hoe kan het toch bestaan dat een orkaan zo tekeer kan gaan het eiland heeft haar schoonheid verruild als je de verwoestende beelden ziet zo veel chaos, wanhoop en verdriet bevolking totaal verdwaasd want nog is zij niet uitgeraasd de natuur heeft weer haar…

Op de voedertafel buiten kwam een kleine roodborst eten. Hij ging niet weg, hoewel hij mij zag staan. De mussen slaan steeds op de vlucht, wanneer ik voor mijn venster sta. Hij pikte rustig verder, het was zijn eer te na. Hoe klein is toch zo’n beestje. Met pootjes o zo dun en fijn. Zijn kraaloogjes keken me aan, alsof ze zeiden: “Ik…

Bruggen zijn geen rijkdom meer, ze bieden geen ruimte maar drukte boven mijn hoofd, ze scheiden mensen af en sluiten ze op op een eiland zonder energie een leegte die me uitput en die ik niet kan vullen met de contacten die ik leg over al de bruggen waarmee ik me behelp bij gebrek aan tijd om de deur uit te gaan en mijn eiland te…

in een nieuwe levensloot waar wevers gelijk dit vlechtsel van liefde dankbaar arran dopen gaart zich de wens dat dit doorgegeven leven het eiland wezen mag waaruit eeuwig en weer zich toekomst groeien laat…

Ergens in de stormende wereldzee noodt een eiland, onbekend maar vruchtbaar, met waaiende stem, geduldig gebaar, hier te zoeken naar sterke. vertrouwde stee. De boodschap van God ruist al zwevend mee, terwijl vogels zingen als liefdespaar. Takken van vruchtbomen hangen geurend zwaar: hun smaak roept vrede, bestrijdt al het wee.…

waar eerst een nis was met een bronzen dak een tabernakeltje van filigraan een open schatkist voor het eiland brak een toegang die door niemand werd bewaakt een baken voor wie aankwam in de nacht daar waar de wand een eigen lichtbron had daar werd de rots geraakt het eiland brak onvast als ijs dat breekt rondom het wak de zigzaglijn onzichtbaar…

Ogenschijnlijk zonder moeite wrong zij zich in alle mogelijke bochten, gedurig op zoek naar een groter water om daarin te onder tegaan, als vanzelf, maar in haar monding doken eilanden op, steeds meer eilanden, zodat ze ten slotte verzandde. Alles moest anders. Over. ----------------------------- uit: 'Vlagvertoon', 2001.…

En weer een albatros of drie, en nog een eiland aan de kim, want eilanden zijn er ter zee genoeg. Geen oceaan kan zwemmen zonder kijker, geen zeeman drijven zonder schip, en in de mist der zeeën, de dode mannen aan de wal. De wezenloze vrouwen op het schip, de barre winden en het niets, het nooit-geziene of gedachte al.…

over het eiland En voel een huivering door mij gaan Het is alsof ik de mensen nog zie lijden met hun ziekte als leproos bestaan… De boten doorklieven het mediterrane water Aan boord toeristen wier ogen kunnen aanschouwen Het intense drama van duizenden zieke mensen die de dood vonden op dit eiland waar hun grafstenen rouwen……

het was in Southsea Coffee aan Osborne Road ze schuift een stoel weg van de tafel de serveerster staat op ik kijk door het brandraam naar buiten het eiland lijkt niet ver van hier is er iets dat je me niet verteld hebt over Portsmouth en over het eiland wankelt haar stem zwijgend staat hij bij de deur een etalagepop in kleren die een…

hield veel van mij op ons eiland droomden wij van elkaar Van ons boek werd dat de eerste bladzij ach, ons boek is dus nog lang niet klaar    In de pure stilte, zucht je in mijn armen op het stilland, zonder enig liefdessmart Wil ik jou met duizend kussen warmen; op dat eiland, op dat plekje in mijn hart…