1025 resultaten.
Voorstel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 561 Diep over zichzelve heengebogen
Zodat zij mij niet binnenkomen zag,
Verhief zij uit de nacht haar donk're ogen
En dromen sloten een geheim verdrag
Met alles wat men wakend moet gedogen.
Zwijgend betaalde zij het hard gelag
Een mens te zijn, die telkens wordt bedrogen,
Godin met gekortwiekte vleugelslag.
Eenzaam keerde zij terug naar het…
Eilanden
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.035 Als eilanden zijn jullie geboren.
Door golven van geluk en pijn
Als er bruggen waren geslagen
Die jullie met mekaar zou verbinden
Zouden jullie nog zo eenzaam zijn?…
het verre eiland
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 271 zó het landschap willen beschrijven
dat het dorre droog en stekelig
verhard is door de tijd
met verweerde bewoners
als verkromde olijfbomen
er middenin staan
óf hoe het land zich kussen laat
door de kalme zee, Aphrodite
naar haar hand laat dingen
de geheimen nog niet prijsgegeven
alle raadsels komen laten
zoekend verdwalen tussen de…
naar de overkant
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 586 dit strakke land
met akkers stug en stevig
en sloten als een streep
tot aan de horizon
vermoedt het kabbelende water
waar schapen wollig
grazen aan de dijk
zachtmoedig en onwetend
van deze volgepakte veerboot
die 't wolkend eiland meer
en meer in zicht brengt
op de vaart van wind…
Eilanden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 285 nog zie ik je gaan
in een droevige boot
aarzelend
met je roeispaan
net zo verdrietig als ik
kijkend naar de rode vlag
die langzaamaan
gerafeld wegwaait
in een duistere wind
hoe moet ik nog geloven
in een rozensprookje
en wie betwijfeld dat
als er niets meer is
dat ons nog bindt
dan slechts een vlag halfstok
en voor ieder weer
een eiland…
Gedroomde dagen
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 445 Eiland van zon,zomerse bron,
koffers vol luidruchtig vertier
reizigers meren af en aan
in vrijheid...om weer weg te gaan
maar jij zei
de winter is hier
een oase van rust
en stilte....voor de storm
wanneer een boot soms niet uitvaart
of opdoemt uit een mist van verlangen
naar vrienden van vroeger
om samen te lachen, te praten
later…
waar we nu zijn
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 278 langs koude kust
verwaait de wind
het vast stramien
verrafelt meer en meer
de rand van waar
en hoe we moeten
kunnen we
besloten
nog morsen met de tijd
op deze plek
ergens…
Eiland
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 279 Om aan te komen
Varen van de kant
Naar de overkant.
Om er te komen
Op het brede strand,
Voeten in het zand.
Om er te komen
Liggen op je rug
En niet meer terug
Om aan te komen
Op het vasteland
Aan de overkant.…
Eiland
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.356 zand geschreven
Mooie woorden die vergingen, door de golven weggedreven
Opgenomen in de tijd, verdronken in een zeemanslied
Hier besta je om wat is geweest, met wat de zee je liet
Zoveel schepen laat jij zingen weer, op golven die bestaan
Waar het licht van mij jouw zee verlicht, zo zal jij blijven gaan
Hier besta je tussen eb en vloed, als eiland…
Eilanden
snelsonnet
2.0 met 7 stemmen 151 Mijn spaargeld bij de bank groeit niet meer aan.
Mijn kapitaal rendeert daar voor geen meter
Dat kan toch anders dat moet stukken beter
Ik ga voortaan mijn slag in vastgoed slaan
Ik heb net Mark gemaild en nu maar hopen
dat ik Schiermonnikoog van hem kan kopen…
Hun eiland
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 Ik zou niet willen sterven op zo’n eiland
waar niet eens een vuurtoren staat
die me veilig naar de kade zal brengen.…
ander licht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 in het grijze licht
braken ganzen
door de stilte heen
de zee hield me vast
knagend aan de
grenzen van het land
twee wilde hazen
een verborgen droomboom
het andere licht…
vastgehouden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 hij is een eiland
vastgehouden door zijn zee
in het grijze licht…
stukbijten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 103 de koude waterarmen
van de oceaan houden
het eiland gegijzeld
gestaag vreet de
eenogige waterreus
zijn tanden stuk aan
de grillige randen van
gestold magma
in het donker groeien
de wurgende waterarmen
van de eenogige reus…
Vlieland
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 620 Voorjaarsochtend vroeg
stille regen op het wad
een man steekt pieren.…
Panta rhei
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 106 ontnomen
De tong drijft uitgerukt de monding uit
Het riet dat ritselt in haar zomen
Bespot ons vroeger lachen luid
We waden onder brug en bomen
We waden tot de oever wijkt
En wij aan vroeger zijn ontkomen
Gevoel dat niet te spreken lijkt
We waden tot we weer beseffen
We zoeken toch het paradijs
En wij ons uit de stroom verheffen…
Pijn fabrieken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 136 gevoelloos koud als een blok ijs
een harde korst dat zich
door zon niet laat smelten
is de kracht van gewetenloze mensen
als kemphanen staan zij
tegenover elkaar
en kakelen als de kippen
die het moeten bezuren
en nauwelijks
nog eieren kunnen leggen
staat daarom even stil bij de zachte
wind die overal om ons heen is
en geurt naar lelies…
zeeslag
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 361 winterstormen ten hemel
het wad stuiptrekt in
gekromde stromingen
het schuim kapseist ongenadig
van einder tot einder
onder een wolk van meeuwen
verwaaien duinen in
werveling van winden
zwaar kreunt de zee
in huivering van nachtkou
diep donker spiegelend
in deinend water
foto Friese wad bij de Westhoek…
De lach van het wad
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 186 je blik golft grijzig groen
maar in je ogen vind ik
de lach van het wad
je stem ruist
in de schelpen op het strand
bij zon en volle maan
in laten gaan raak jij
in jouw omarming
de lichte watervolle einders aan
jij bent mijn wad
de moederschoot der schepping
in paradijs en hemel saamgevat…
Kat en Hond
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.239 Een hond en een kat
lopen samen op 't wad
de hond wil dollen
door de branding rollen.
"Bah" denkt de kat
wat is het hier nat
en die meeuwen
zijn míj véél te groot
maak liever spreeuwen
of mereltjes dood.
Met zeehondjes spelen
dát lijkt me wel wat
kan me niks meer schelen
dat het nat is op 't wad.…
het kwadrant
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.930 ik zeilde onbezonnen
langs 't riet en mijn voogdij
terwijl Rottum zich torende
toen het tij bij volle maan
het water roerde aan de lij
in 't gebed lag mijn Wad
op dieptes ongehoord
terwijl de hele vloot
mij najoeg tot in den dood
ik was de voogd
van het kwadrant
waarin het Wad
mijn jeugd had gedoogd…
Een berg van licht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 146 het hoge water in haar nachtelijke geurgewaden
kleurde de rivier zilverflonkeringen in de ochtendmond
meeuwen werden dromend tot haar luchtsieraden
tot zij de spiegel gedragen letternamen zond
eenmaal stond het beeld op de kade
waar het nu stromend standvastig waadde
zij sneed de wade vergeefs in het ivoren decor
tot haar eigen diamant…
Herman Vader
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 250 Zij spraken op het wad
met de bootjes achter zich
in ondiep water en de
zon naar het Westen toe
haar kracht verliezend
valt in stijgend water.
Over wat er gesproken werd
op het intussen ondergelopen wad?…
Telkens
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 395 De regen danst met mij
en ik zie
wat de regen
wegspoelt
op het eiland waar ik altijd wakker ben
en
dromen zoek die
de regen kunnen laten verdwijnen
op het eiland waar ik
een regenbui geworden
ben…
Na mijn dood
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Strooi mijn as uit op het wad.
Ik spoel weer aan,
ik land weer aan,
zo kom ik weer in stad.…
Dit Eiland
gedicht
3.0 met 29 stemmen 9.085 Wel kan men daar gaan staan uitkijken
over het eeuwig veranderlijk
zichzelf blijvende water,
ervaren dat tussen benauwenis
en ruimtezucht een afgepaald
maar onbeklemd domein kan liggen:
dit met een dagmars af te ronden
eiland.
-------------------------------------------------------
Uit: 'Heden voelen mijn voeten zich goed', 2002.…
eiland
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 254 rondom zout water
zoete herinneringen
totaal verlaten…
Eiland
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 730 Ik ben een eenzaam eiland
geen land nog te bezeilen
schepen achter me verbrand
geen bruggen meer,
geen enkele band
Ik ben een doelloos schip
ronddobberend op tranen
waar is het anker,
waar is het stuur
ach God- ik kanker.…
Eiland
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 6.291 Levend onder palmen op een verlaten eiland
Zoute zeewind prikt de smaakpapillen op de tong
De voeten in het aanspoelende oceaanwater
Languit liggend in het zonnewarme, gele zand
Jagend en vissend om de voedselvoorraad aan te sterken
Af en toe een Amazone voor de vleselijke lusten
Het leven hier is primitief, maar toch een paradijs
Waarom zit…
Eilanden
gedicht
2.0 met 20 stemmen 7.184 Liever zanderige eilanden, geel oplichtend in de zon,
waarboven meeuwen uitwaaieren als een weerspiegeling van de school vissen in de baai
en waarop diezelfde vrouwen, glimmend van de
zonnebrandolie, uitnodigend liggen uit te rusten;
hun doe-het-zelfkasten hebben ze diep begraven in het zand
zoals honden hun kluif.
--------------------------…