Alle inzendingen over ijs OR sneeuw OR dood

Het zijn niet sneeuw en ijs waardoor het einde van het jaar mij dichterbij schijnt Het zijn niet die lichtjes of ballen in de bomen, ook niet de mooiverpakte cadeautjes Het zijn niet de beelden op tv, over rampen, armoede, oorlog of hongerige kinderen Het is niets van dat alles, alleen wintermoeheid, en koude voeten in mijn bed…

Bevroren dromen laten een laagje ijs achter op m'n hart die het ritme ervan verstoort maar als ik in je ogen kijk zie ik een zonnestraal dan smelten m'n bevroren dromen als sneeuw voor de zon allemaal...…

Er werd door de NS ook ’s nachts gereden Zo bleven wissels vrij van sneeuw en ijs En zo zorgde die nachtelijke reis De andere dag voor minder moeilijkheden Je kunt problemen simpel dus vermijden Gewoon door treinen wél te laten rijden…

Het is eind maart, er ligt nog ijs en sneeuw, Een straffe oostenwind blijft krachtig jagen, Van deze kou raak ik terneergeslagen, Het lijkt de kilste maartmaand van de eeuw. Nee, lente kan je dit seizoen niet noemen; Geen tulpen nog, alleen maar Dijsselbloemen.…

Najaarsblad dat Zich uitvouwt Op de stenen Van mijn stoep Om mij hart'lijk Te ontvangen als Ik in de winter Zonder sneeuw en ijs Naar buiten stap, Nerven in schoonheid Gestorven die het Brughoofd naar Mijn lente zijn, Herfst die moeiteloos Zo op het oog het Voorjaar bereikt En de winter overslaat…

nog weef ik sneeuw door bloesems heen is klei te hard om lente te boetseren schilder ik in groen wat blauw om kou te laten passeren maar het ijs dat ik hak smelt te snel onder mijn handen het winters gezicht is samenvloeiend voor het voorjaar gezwicht…

heeft nog iets voor ons in petto Korst van sneeuw weer open gekrabd? Of misschien.... meer dan een nacht ijs met ijzige wind als een lint door een kil Hollands landschap de lange afstand-schaatsers tot gerief? Zal zijn regeerperiode kort of lang van duur zijn?…

Er is weer eens sneeuw uit 'n loodgrijze lucht gevallen De weerman... heeft het dit maal goed voorspeld Hij blijkt de 'grote held' in 'n witte wereld Waar... straat en plein glad als spiegels zijn Bel: de ijs-of sneeuwlijn!…

Sneeuw is gesmolten, ijzel verdwenen, schoon is de weg, weer vrij, voor de benen. Genoeg zout is er gebruikt, om veilig thuis te komen, vermits je het lef had, om de straat op te gaan! Voor al die mensen die juist dachten: mij niet gezien, was de verwarming binnen en de pracht buiten. Een genot om te zien...…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Bij het ven zie ik plots mijn vader staan, op het ijs liggen dode meeuwen, heel lichtjes begint het te sneeuwen, vader kijkt mij doordringend aan. Bewegingsloos blijven wij waar we zijn, dan haal ik diep adem en recht mijn rug, draai mij om, loop langzaam terug, in mijn hoofd zoemt een vreemd refrein.…

Stilletjes loop je terug over het bospad met sneeuw en langs slootjes met ijs. Naar huis snakkend naar een warme kop melk met anijs, met in gedachten om morgen weer terug te komen en opnieuw over het fluwelen bospad te lopen.…

We wachten op het ijs, of er genoeg komt om de ijzers onder te binden tot men het weer genoeg vond! Het is ijskoud, moet je weten maar deze kou is niet te meten! immers, kunnen mensen ook vrij ijzig zijn nou, laat het dan maar vriezen, want: Daar kun je jezelf op kleden!…

Door sneeuw en ijs geschuurd, gescheurd door scherpe kou, bezocht door eenzaamheid, het binnenland. Omkranst door de beschaving; een pas aangelegde ringweg door bussen vol bewonderaars bereden. Mooi ben je maar ik raak je niet meer aan.…

je warme adem smelt de winter in mijn hart ontdooit het harde ijs van lang bevroren pegels je lach strijkt langs mijn huid met lentekracht nog dreigen grijze buien met regen sneeuw en kou maar in je ogen spiegelt al het voorjaarsgroen en blauw…

Zo’n 9 jaar geleden opgestegen Miljarden kilometers ver de reis Wat zwarte bergen, verder sneeuw en ijs Nee, Pluto valt me toch een beetje tegen Kom nou eens met een lekkere primeur Een tropische planeet, geheel in kleur.…

Binnenkort dient zich de winter aan Met sneeuw en spekglad ijs of korrelhagel niet transparant Ik verlang nu al naar de lente Met haar zachte geur en bloemenpracht Maar op mijn auto ligt nog een winterband…

Waterval vol diamanten verstijfd van kou een wit pad kronkel tussen de bomen naalden van ijs drie kleine boezoes lopen over het pad van sneeuw op het einde draaien ze om ze zitten op de slee van klein naar groot we woezen naar beneden we schreeuwen, lachen, krijsen van blijdschap ow ow we gaan scheef me broer springt eraf me zus…

Sneeuw van de bergen, smelten van de hellingen, in een stille beek.. Stroomt snel als water, rivieren van gedachten terug naar de zee.. Damp slaat op en neer de gletsjers van gevoelens in eigen wijsheid.. Boven is onder de cirkel warm gesloten wijsheid zit in ijs..…

Onder sneeuw en ijs verborgen ligt de kiem voor de kracht van morgen in het voorjaar zal alles weer groeien opnieuw zal het mijn ogen boeien Zo komen gaande het leven verborgen talenten in zicht de warmte zal de groei weer geven vensters open, op weg naar het licht…

sterren geen maan geen stille tekens hoop slechts een blauwe schijn trilt de stilte vast verharding, ijs verstening van de ziel lichaam, hand, oog verliezen al hun kracht het is niet de dood die hier ons wacht - het is de leegte en het niets, een verder dan de dood - want die is slechts een deur, die zwaaiend openzwiept en met…

Al is het op de weerkaart dan al lente Pas nu is heel 't land in wintertooi We zijn nog ver van Pasen, zon en dooi En scholen hebben sneeuwvrij vanaf Drenthe Het voorjaar zal dit alles weer vermoorden Maar voor even geen probleem met witte boorden…

Code rood, was het gisteren, vanwege de sneeuw code oranje, was het daarvoor, vanwege de sneeuw. Toch vraag ik me af: hoe andere landen ‘t doen, want hier is iedereen compleet uit z’n doen!…

Als kleine kinderen verheugden we ons op de sneeuw die komen zou keken op de radar, wanneer valt het nou? Dan ineens betrekt de lucht nog iets meer en jawel de witte vlokjes dartelen naar beneden, het sneeuwt!…

Sneeuw Witte vlokken over Veluws land Menig vlokje op de woeste gronden beland Kou en mistroostige sferen Siberië zullen we leren Sneeuwvlokken door ijzige wind voortgedreven Rode wangen tijdens het landschap beleven Snijdende wind voelt aan als striemen Wildsporen die in de sneeuw ontkiemen Sporen volgen van een vos Z’n pootafdrukken…

, onvree vreetbuien En weer dwarrelt sneeuw Gestaag naar benee En ijs blijft kruien Och arm..de zoveelste keer ‘n weeralarm En ik zeik nog even door Das tenminste wel lekker warm…

De kou sluipt heel zacht naderbij zo zacht dat zij het nauw'lijks voelt 't is als de komst van het getij dat stiekem met de stranden kroelt Het is er en verdwijnt ook weer als ijs en sneeuw en zon en wind de kilte doet haar hart zo zeer dat eenzaam is en onbemind Een hand van ijs beroert haar oog dat het licht daardoor niet ziet en blind…

zon straalt al van je gezicht kom helder blauw van strakke winterluchten laat ons nog eenmaal hoopvol zuchten om sneeuw en ijs of geef je de lente nu al prijs…

Verrezen na een lange winterreis tarten zij trots de barre winterkou fris gewassen door sneeuw en ijs geven ze ‘n tintje aan ’t wintergrauw.…