9753 resultaten.
DICHTERBIJ
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 108 , bedolven werkelijkheid
laat me vleugellam achter
je moet vergeten, er niet meer aan denken
om de werkelijkheid te kunnen bewaren,
zei een wijze vrouw.…
Sprookjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 52 Keert de stilte om me heen terug
en krimpt alles buiten mij?
En mijn innerlijk telkens ook,
hebben alle mensen dit gemeen?
Het moet een verslavende vrijheid zijn
die ons verblindt,
maar ik zal geen angst kennen, oh nee!
"Wat goed is, is immers ook goed voor mij!"
roep ik uit om mezelf te kalmeren
De schemering laat romantiek achter…
Ingebeeld (2)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 244 hoe droog waren mijn lippen
toen ik, ten langen leste, dorstig
van stoffige wijsheid proefde
tandenknarsend viel
mijn wereldbeeld in duigen
toegedekt met droge blaren
zocht opnieuw,
gelijk de mens is,
een andere schim
*
ik was van mijn
schepping getuige
en kon wederom
de horizon verklaren…
Ongrijpbare werkelijkheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 Zou jij mijn god willen zijn
neem dan van mij weg
alles wat absoluut is
wees nabij in mijn
zijn zoals ik ben
zuiver mij uit in
wie ik zal zijn
of als blijkt dat jij
een schepping
bent van mij dan zal ik
de kunstenaar zijn
die onvoorwaardelijk
lief heeft wat
tot leven kwam…
Ik kwam laatst een steen tegen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 97 “Oké,” zei ik en nam een duik…
Tijd is niet echt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Tijd is niet echt
Emoties en gevoelens zijn
alomtegenwoordig
Zij bepalen de manier hoe wij
de wereld ondergaan
Alles is onderworpen aan opinie
Het doet de werkelijkheid ontstaan…
[ Ik kap de wildgroei ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 25 Ik kap de wildgroei
van mijn dromen, zo hak ik –
me weer een uitzicht.…
een stuk van de werkelijkheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 55 ik heb een stuk van
de werkelijkheid gepakt
schilder haar blauw
claim haar als mijn werk
waarom zij mij droevig stemt
en jou vrolijk weet ik niet
misschien is blauw
maar een kleur die
op zoek is naar rust?…
[ Wat een vreemde geur ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2 Wat een vreemde geur
in de stad, van olijven --
dus is het geen droom.…
tijdloos Westerbork
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 ik heb namen opgevangen
en met stilte gerespecteerd, hun
klanken zijn op sterren
neergelegd
de zwarte lijnen rond een scherp symbool
beschrijven nu wat wreedheid zegt
daar schijnen ze
in weerwil van verdwijnen
door een koude hand
is er een mond die werkelijke
vrede ziet?…
Shotgun Sally
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 199 Het huwelijk van de zus van Sarah Palin
was letterlijk een uitgemaakte zaak
toch zinde de familie nog op wraak
en daar nam zij als gouverneur ruim deel in
Zo blijkt nu die charmante running mate
in werkelijkheid 'n akelig secreet…
Liefde
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 136 De eeuwige LIEFDE die ik altijd heb gezocht
Wordt toch gegeven in zo’n eenvoudig woord
De naam aan Wie ik mijn leven heb verkocht
Het is Gods naam, aan Wie ik altijd heb behoord.…
in het huis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 177 al het werkelijke dat ik je gaf
is geworden tot overbodigheid
en nu ik mezelf kleed
met gedempte wind, de uren van herfst
overhoop haal
verliest elk geluid een naam
mijn naam
die als een afgewezen groet
tussen houten lippen hangt
verzwakt
door de duizend splinters
van huiverige gezichten
ik val, onzichtbaar, uit dit geheel…
Mijn naam ...
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.728 verstuurd
kilte verdwijnt
waar rust verschijnt
Gevangen in het licht
straal ik als nooit tevoren
fluisterend zeg ik nogmaals
mijn naam ...…
Meneer Muskens
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 538 Mens het idee
een universele naam
voor God
bijvoorbeeld ‘Liefdevolle’
maar als te verwachten
reacties
menselijke krachten
muskens wordt dement
alsof de demente mens
niet voelt en denkt
en nu al gevechten
mensenwerk
wat mag men dan verwachten.…
haastig
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 801 straten dragen geen namen meer
tijd staat stil in dorpskommen
zonlicht tussen berooide bomen
wind in nauwe doorgangen
haastig in de tijd voorbijgegaan
schaarse overblijfsels
in het losgemaakte
in een dagdunne spoeling
de stad makt een pas op de plaats
al mompelend in zichzelf
met andere woorden
voor haar voorbijganger…
afscheid ( Benny Neyman)
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 2.461 de nacht draagt zwarte schoenen
jouw bekende liederen
zal je nooit meer zingen
jouw stem was verwondering en verbazing
gestorven in de melodie
der versmelting
jouw naam nu
in de wind van verfluistering…
scheppen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 161 haar naam
geeft een klank
kleur
geeft een gevoel
geur
zacht duwend op mijn maag
traag glijdend over mijn tong
licht rollend op mijn lippen
schept zij liefde…
en ik schreef mijn naam
netgedicht
4.0 met 73 stemmen 4.821 en ik
schreef mijn naam
in de aarde
waarin ik mijn voetafdruk achterliet
in het water
dat mij meevoerde op de stroom
in de ongrijpbare lucht
die ik greep met m'n adem
in de stralen van de zon
die mijn dagen verlichtten en verwarmden
in die dagen
die kwamen en gingen
zich vullend met
vrede en verdriet
ontmoeting en afscheid
droom…
Je naam.
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.009 Jeroen, je naam in duizend kussen.
In de zwoele geur van liefde.
De geur van duizend violen vermengd met duizend rode rozen.
De zoete geur van samen zijn.
Verlangen, hunkering versmelten in het nu.
Al dromend duizend en een nacht.
Het heden van het stil verlangen…
zij wil een naam om in te bloeien
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 403 I.
zij wil op bloemen groeien
zoals de zon
op het zalig onbewolkte
zwartvertakte gedachten
achterlaten onder het zacht
bestreken mos
blauw staan
op bomen
wanneer seringen wuiven
naar romige, roze
vruchten
ver weg
van blank beschenen berken
die hun kruinen optrekken
door het eenzame beven
omdat zij niet anders kunnen
en…
zij was haar naam
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 669 vragen rennen me
achterna
en terwijl de stilte tegen me leunt
of ben ik in de waan
luidt een vlinder
de metamorfose van de dood
kinderen wisselen land
en keren herfst om
verplaatsen aarde
naar hemel, weer naar aarde
en wanneer ik me aan hen bind
blijft de weerspiegeling
niet onberoerd
wij huilen
om het afscheid
en vinden…
Vuur van Tijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 119 Zeg tegen echt iedereen
uit naam van Iemand
dit nooit meer te doen...!…
Aan de hand van een woord (V)
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 174 Klos. Kloos. Kous. Couscous. Koers.
Kans. Klus. Kras. Kuns'. Close.
Eenmaal ben je de klos.
Ga je als Kloos door het leven.
De kous is nooit af, tenzij je 'm aantrekt:
die kans heb je diepgaand beschreven.
Als couscous voor een Marokkaan
vond je je koers bij De Gids.
Jouw klus: krasse verzen storten
waar mensen zweren bij Beets.
Tegenwoordig…
Man zonder naam
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 254 rijper
rijker door beleving
verlangen heeft plaats
voor diepere dromen
we schrijven over vriendschap
maar werkelijkheid schrijft niet voor
hoe we de man zonder naam
kunnen vergeten.…
In het nu
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 94 uitgeput en verslagen sta je hier
jezelf wurmend door verwarde gedachten
naar je werkelijke naam
het is nog niet te laat…
Zing een ode
gedicht
3.0 met 28 stemmen 13.352 Schraap een stem bij elkaar en zing
in deze toonzetting, zing de getijden
van licht en donker op de middenlijn
van aarde en hemel; voor ze scheiden
breken we brood en schenken wijn.
----------------------------------------------------
uit: 'Een vlieg met gouden vleugels', 1997.…
Muzisch ontmoeten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 295 een treffen in muziek
de schoonheid van klanken
in de dierbare kunst
van een gelezen gedicht
het willen horen
proberen te vangen
hetgeen het leven biedt
de tastbaarheid, het verlangen
te zijn als het bloemenhart
de contouren van de blaadjes
in het kleurige schetsje
opgetekend door een mond
belevend een toonzetting
ruisend als vogelvleugels…
Koning zijn.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 353 Toen de koning was gestorven
moest zijn titel worden verworven,
wie het snelst tien sloten nam
op de zetel van de koning kwam.
Als een gek ging ik van start
werkelijk ik ging ontzettend hard,
plompie in en plompie uit
ik ging vooruit als een spuit.…
zijn naam
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 141 gevoel betekenis gaf
die samenviel met wie hij was
hij zocht naar woorden om te spreken
te zeggen wat hij voelde
maar dat niet zegbaar bleek
hij was zijn naam in werkelijkheid
haar woord was hij geworden
waarmee hij was genoemd
en sprakeloos zocht hij haar blik
zij spraken slechts met ogen…