Alle inzendingen over onbalans OR perfectie OR schoonpraten

ik wil geen stenen meer op het pad waar het licht van boven valt ik ben het zat niet meer van die grote keien waarvan je in een moment van onbalans zo naar beneden kunt glijden we hebben nu een nieuwe vloer waarbij je puntig piekt op licht van de bron dat contrasterend langs je vliegt in samen cirkelen ronden wij ons plekje…

Het is voorbij, de grondigheid, perfectie, het leven dat ik leven moest naast jou. Ik heb het keurslijf afgelegd en zuig mij vol met lucht, zwelgend in mijn eigen ik. Opstijgende gewichtsloosheid, waarvan ik als 't uiteenspat merk, dat het een zeepbel is ..…

koesteren we het breekbare vinden we perfectie in het onvolmaakte?…

wát een dom fantoom perfectie blijft een wereldvreemde droom…

Als Tenebrae in Groningen neerstrijkt Om daar een buitenaards concert te geven, Ervaar ik een gevoel van twee uur ‘zweven’, Daar door dat koor perfectie wordt bereikt. Bewezen werd - ik wou er eerst nooit aan - Dat engelen wel degelijk bestaan.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

God geef me ouders, die duidelijke fouten begaan, zodat ik niets hoef te verzinnen laat ze behoorlijke ruzie´s met me maken, zodat ik ze van alles en nog wat kan verwijten leven met ouders, waarop niets aan te merken is vind ik het ergste wat me kan overkomen, want hoe moet ik anders mijzelf overal van schoonpraten en hoe moet ik mijn falen…

dromen, dromen rusten op de koelte van het lelieblad de ochtenddauw spreidt zich uit als glasbelletjes een libel zweeft danst zich een weg over de vijver stil moment vreugdescheppend in perfectie gemaakt de aarde is mooi waar liefdelicht haar zachtjes aanraakt…

vandaag draag ik rood een warme blues en negen oude kruizen geconcentreerd herricht zich alles wat nut heeft, tot in de perfectie binnen mijn gezicht een schone taak een scherts, een uiterlijke blamage want ik ben juist een persoon die dichter bij de waarheid ligt…

Ach de onvervulde wensen ze vormen een combinatie van zoetgevooisde sirenen en het zwaard van Damocles Alles wat zou moeten drukt op wat zou kunnen de schaduwen zijn sterker dan hun eigen spiegelbeeld Hij wil verzwinden in obstructie maar twijfelt nog over het begin die eeuwige hang naar perfectie is sterker dan zijn levenszin…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

dan wordt mijn hart verblijd even naar perfectie weg van de werkelijkheid…

Gezicht naar de vloer Ogen vol tranen Turend verdwaasd Naar de punt van een schoen Hoofd wordt Hoe zwaar ook Op handen gedragen Leven als dit Is voor niemand Te doen Zo kan het Niet doorgaan Zo heeft het geen zin Streef Niet naar perfectie Het kan ook wel minder Het beste Lijkt mij Daar precies Tussenin…

door vingervlugheid bouw jij met akkoorden een fraaie melodie die ruimte geeft aan loopjes schijnbaar l’improvise maar jouw touché beheerst het vrij arrangement alleen jij kunt zo zorgeloos perfectie spelen omdat je ziel de noten kent…

Als sonnetteur is hij alom aanbeden Beheerste in perfectie het métier Shall I compare thee to a summer’s day Stemt mij als dichter echter niet tevreden Ik snap dat u een toelichting verwacht Helaas, ik mis een regeltje of acht…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Met een volle luchtzak en turbulentie-tieten kan je als passagier helemaal van de rem lekker seksen op reis met de KLM op hoge hoogten van je lusten genieten de vliegtuigmaatschappij stijgt tot in perfectie en levert sinds kort een stewardessinfectie -------------------- (Meer seks in de lucht. Bron: Telegraaf)…

maagdelijk ongeschonden nog de onbetreden dag aarzelend met ingehouden adem de eerste stap scheurt perfectie in flarden schuimende ochtend ik claim de dag geef hem mijn kleur verleg mijn grens tot het getij mijn hoogmoed wist een korrel zand van dit strand…

jij spon je web tussen ophangpunten die ik herkende jouw perfectie had mij al gevangen voordat ik aan het draad bleef hangen spartelde nog tegen maar wist dat jij mij tot de dood zou legen je bent langs een nieuwe trekdraad terug gegaan verzadigd en onaangedaan…

smeed ik hun gestalten archaïsch, eindeloos In verlatenheid opgenomen boort angst een illuster fluisteren van fragiele lichtdeeltjes in een te kleine ruimte Aan mijn huid kleeft een zuiverder kleed dan mijn geweten mij wil aanmeten En waar ik mijn blik op werp schep ik nieuwe werelden uit zilverstof Toch beklijft een stukje onbalans…

Jij met je zacht teruggetrokken manieren Op de treurige lentedag Je bloed, in waarheid en deugd En wanneer het menselijk hart bloedt Het mooiste van allemaal Overwoekerd met leugens Als een donkerrode perfectie Bloed jij in de schaduw van de dood En vertelt me de woorden Die je vandaag of morgen Niet zeggen zou…

het meest ware woord is niet geschreven het perfect volmaakte schilderij blijft voor altijd achterwege het alles zeggende is in geen enkel gedicht tot vandaag de dag beschreven en het zal nooit lukken in geen enkel mensenleven want wie perfectie niet bezit kan dat ook niet aan iets anders geven maar wat wel prachtig is is dat dat…

Want dat is zo cliché Tenslotte is perfectie imperfectie En imperfectie perfectie Een perfecte vader ben je gelukkig net niet.…

Kristalhelder spiegelt het glas, onvergelijkbare lichtheid en elegantie getemperd opaalkleurig de ziel, met écht goud bewerkt in fijngebroken stukken, heel broos het adembenemende resultaat gevat in ontspiegelde glans Iedere ongerechtigheid, oneffenheid doet afbreuk aan perfectie, transparant en kristalhelder.…

De perfectie eisende tiran in mij kijkt niet met zijn hart. Hij is gewend hout te schaven tot het glad en zacht is. Maar hij herkent het niet wanneer het zich voor zijn ogen aandient, de zachtste zachtheid. Toen de wijn hém zacht had gemaakt, stopten de klokken met tikken. De ravissante Joodse nodigde hem in haar heiligdom.…

ik breek meer in de wereld dan ik bouw bekijk schoonheid met een vaak opgelegd wantrouwen geniet muziek maar hoor feilloos dissonanten in het lied toch eis ik geen perfectie in kritische reflectie maar ga voor de ziel en handen waarmee mensen werken zij bouwen aan de hemel terwijl anderen vroom kerken…

vingers gespreid handen geheven armen gestrekt om ontvangen te leven in perfectie met voeten en hoofd in een pose die de man als vrouwsymbool heeft gekozen eis en neem als gelijke in eigen belang zonder afhankelijk van tart hem hooghartig jij bent de gever hij figureert in die rol slechts voor even…

Geen twijfel, waar we gaan, of waar we zijn jij als een 'magische-cirkel' steeds om mijn as gezekerd, verankerd geen breuk in de lijn geen onbalans, geen twijfel, zo als het ooit was.…

Ach, niemand bestaat uit perfectie, zelfs wanneer de fout bij mij ligt, laat het mij koud.…

in het lichaam, buiten is ontkenning overal tastzin, nergens aanwezig lichtvoetig, ondanks volhardend bestaan overal kalmte, nergens perfectie keerkringen, steekhoudend glasloos venster toekomend verleden, van oever tot oerzee aan tafel gezeten, enige ogenblikken later voortschrijdend en alles in menselijke omhulling…