168 resultaten.
IN DOEKEN EN EEN TOEFJE BONT
poëzie
4.0 met 5 stemmen 644 duffeltjes aan met lappen en scheuren,
schamel en schunnig, verschoten kleuren,
op weg de handen in de broek,
de hoofden neer, de schouders zoek
en om de neuzen onuitsprekelijk,
gedoken musjes bij mekaar,
de kleumenskou aanstekelijk
en lippenmonden droef en wekelijk
klos klos
huiverend langs de open dijken
schokkende trots,
de hummels die
snoeren…
Om licht te brengen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 367 Hoe goed zou't zijn nu maar te zwijgen
al is ook ons geloof zo klein;
We mogen hopen dat we krijgen
een beetje vrede, vreugde rijgen
aan 't snoer van leed en erge pijn
en even ook gelukkig zijn.…
Z O M M E R
poëzie
4.0 met 33 stemmen 4.544 ' mij bieden
en spreken aan,
dan snoere en binde ik
mijn kommernis:
dan ondervinde ik
dat 't zommer is!…
Leve de lente!
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 373 Vandaag kies ik bij zwart/wit zacht oranje,
een sjaaltje losjes in een knotjesspeld,
het schuimkoralen snoer van tante Anje
en in mijn haar heb ik een bloem gespeld.
Zinderend danst de lente door de lucht,
er luiden voorjaarsboden in de zon,
de kat miauwt zijn maartse lokgerucht,
dekbedden kleuren fleurig een balkon.…
Lood in de zetkast
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 35 Uit rituele klank ontstonden talen
De mens kon toen verbaal oorlogen voeren
En overleggen, handelen of falen
Welwillend luisteren of monden snoeren
Het schrift ontstond, dat was niet te vermijden
Afspraken werden voortaan opgeschreven
Geschonden en verbroken om te strijden
Dood aan de vijand en diens tegenstreven
De boekdrukkunst werd daarna…
winterbeeld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 561 De sloten snoeren dicht
het geschotste dodenkleed.
Een stervende stilte
dempt ieder doen.…
koepel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 273 de eeuwige kringloop
die ons bestaan bevestigt
is een snoer van wonderen
de blauwe hemelkoepel
jubelkleuren van de herfst
fonkelende sterren
in zwart winterfluweeel
met daaronder een verstilde
witbevroren wereld
dan de jonge lente
met ijlgroene bosranden
witgewolkte luchten
met de zon
die ons langzaam
levenswarmte teruggeeft
we…
Armen hoog
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 88 ik ken
koren die in
hun hartstochtelijk
vervoeren het publiek
vol verbazing de
mond lijken te snoeren
waar de dirigent
in theatrale omarming
zijn stemmen de weg
wijst in het doolhof
van de uiterst subtiele
close harmony
onderscheidend
behandelt hij sopranen
omdat hun geluid niet
verloren mag gaan door
donkerte bij de bassen die…
OP HET GRAF VAN DE VOORSPOED
poëzie
2.0 met 10 stemmen 2.219 Hier rot de Voorspoed, die zo vrolijk groeide en bloeide,
totdat de grootse Praal hem, tot zijn nadeel, ving,
in gulden zalen sloot, met zijden strikken boeide,
aan gouden ketenen en paarle snoeren hing,
en d'Overdaad die met de Praal te zamen spande,
in 't slikken onverzaad, in 't zwelgen onvermoeid,
hem in de wijn verdronk, aan 't braadspit…
Rond Deel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 131 Het is gewenst de corpus in te snoeren
voor wie nog ruim zit in zijn overjas.
Wanneer de maaiers komen naar het gras
moet zich de rijkaard zeker niet verroeren.
Het geeft in deze krappe tijd geen pas
voorzien te zijn van welvende contouren.
Een kleine stap slechts van de armenkas
is het naar ouderwetse volksoproeren.…
Gebed zonder eind
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 131 het tuinpad zal nog bladeren verzamelen
regen zal nog wegwassen wat niet tijdig kon verdwijnen
ook al heeft september zijn schaduw geworpen
ook al lijken wolken opgedroogd in rookgordijnen
er zullen nog doden te betreuren zijn
verse aarde zal weer wonden onder duister bedelven
monden zullen zich om ingeslikte woorden snoeren
een ogenblik lijkt…
Strijkbout
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.422 Dit is haar strijkbout, zonder lampje,
het snoer bekleed met grijze stof
die over twintig centimeter
rafelt: daar liggen draadjes bloot,
gebarsten plastic, bruin en geel.
De strijkbout in haar rechterhand,
de onderzijde naar zich toe
alsof ze in de spiegel kijkt
en dan haar bolletjes van spuug
die dansen op het hete ijzer.…
Koorddansen
gedicht
3.0 met 28 stemmen 14.856 Wanneer het strak gespannen snoer
halverwege de acrobatentoer
ombuigt tot valstrik,
val ik.
-----------------------------------
uit: 'Koffers zeelucht' 2003.…
Schalt het oosten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 88 hoor hoongelach
zie de saters in
hun ogen verdampen
zij hakken hoofden af
nog rijgen snoeren
gebeden aaneen
rult heet zand
woestijn onder voeten
schalt het oosten
roept op tot gebed
in de zinderende ruïnes
van moskee en minaret
in strijden voor de leer
moeten ongelovigen
verdwijnen zoals weleer
in allahs naam en eer
we zien het…
Het begin
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 105 Een geboorte vanuit een veelvoudig snoer:
drie zijn één, zo ondoorgrondelijk. Als
de cirkel sluit, dan is er kracht, een flits, een bazuin.
De kosmos dijt uit, echter het lot is dood.
Eeuwige armen verwarmen, met brood en wijn
der eeuwigheid. Waar ik kwetsbaar ben, daar is liefde.…
De gastvrije doden
gedicht
4.0 met 1 stemmen 6.645 Mezen buitelen dor de lucht of
pikken pinda's van een snoer.
Mensen stampen aarde
uit het profiel van
hun schoenzolen om
op de parkeerplaats
achter te laten.
------------------------------
uit: 'Na de vlakte', 2008.…
dreven op de schaduw
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 420 gedachten dwaalden
in het niemandsland
zonder gids op nooit
betreden paden, geen
namen bij de hand
we dreven zonder zicht
op de schaduw van
het licht dat in de oude
wereld was gebleven
zelfs woorden hadden
hun betekenis vergeten
er was geen angst
het vreemde bleek
vertrouwd in het ervaren
ontmoetten ander paren
regen ons tot snoer…
Van liefde verhalen
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 1.641 Waar
tranen als paarlen
zich aaneen rijgen
tot onmetelijke
snoeren van intens
verlangen naar een
zee van liefde.
Waar
ondanks stormen
de stroom me
drijvend houdt
gedragen door een
deinend vlot op
golven van liefde.…
Het doodsbed
gedicht
2.0 met 153 stemmen 49.779 En ik vlucht
naar haar hals waarop een archipel bloedt,
ingebrand snoer van smaragd. Wie hangt
haar op, de ets die ik van haar bewaren moet,
het vergezicht dat stolt op haar huid, de
schreeuw die uitrolt op mijn hand? Zij zwijgt,
zij weigert elk geluid.…
Taalkunstenaars
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 604 opgeklopte verhalen
en verdichtsels vol
ongezouten
klappermansnoten om te kraken
en bijten zonodig
hun tanden aan gort
Geen letter is veilig
voor hun ongebreideld
zinnen verzetten:
behaarde heren
verjaarde dames
godgewaagde meiden
ze draaien er
het koppiekoppie
niet voor om
En bovenal:
Onverlet(terd)
laten zij zich
de mond niet snoeren…
Chromosomen
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 315 De ruimte van geluid
vullen met gedichten,
de stilte niet bruskeren
aards moraal gevangen,
in de mens verwerkt, de
verwarring versterkt de
beelden, om die mee te
voeren in “dood tij “om me
argeloos de mond te snoeren
met onbekende woorden, om
de sterfelijkheid met zijn
handlangers te bedwingen,
zwervend voor de poorten
van de onmacht…
VOGELS.
poëzie
3.0 met 5 stemmen 563 Zij gunnen mij gaarne 't geheim hunner tale,
De roodborst zijn snoeren van bloedkoralen,
De merel haar zang als betinkte bokalen,
En vinken hun klink-slag op eedle metalen.…
TWEE HORSEN
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.680 Geen zwepe en behoort er te zinken,
geen snoer en genaakt er één haar;
zo stappen, hun bellen al klinken,
de vrome twee horsen, te gaâr.…
Vogels
poëzie
3.0 met 39 stemmen 4.368 Zij gunnen mij gaarne 't geheim hunner tale,
De roodborst zijn snoeren van bloedkoralen,
De merel heur zang als betinkte bokalen,
En vinken hun klink-slag op eedle metalen.…
MORELE GEOGRAFIE
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 523 Tijdens de Gouden Eeuw der Lage landen
Kon je de dieven, klaplopers en hoeren
Tegen betaling treiteren en beloeren
Naar hartelust, dat gold voor alle standen
In ‘t Rasphuis zocht de leiding naar verbanden
Tussen heropvoeding en het beroeren
Van zielen door die stevig in te snoeren
Door geseling, of door een merk te branden
In huid.…
WK-voetbal Zuid-Afrika
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 338 gewoonweg om de opponent te voeren
die geef ik graag verbaal de volle laag
nu greep een harde hand me bij de kraag
en zou een onverwachte slag mij vloeren
agenten poogden mij de mond te snoeren
een pijnscheut teisterde mijn kruis en maag
ik wou nog schreeuwen, daarna werd het zwart
het licht dat volgde pijnigde mijn ogen
men ondervroeg…
Een plek om te onthouden
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 159 Een halve middag
Had de visser
Zonder snoer, maar
Met een hele hoop
Zorgen in zijn kop
Met zijn stok zitten
Roeren in het kroos
Van dit afgelegen kanaal,
Probeerde hij orde
Aan te brengen in de chaos
Van zijn armzalige leventje -
Hier is het fijn, dacht hij,
Hier vind ik rust om mezelf
Te kunnen zijn - morgen wil
Ik hier…
Ver gaan
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 578 Geef die laatste ster ruimte
eer de ochtend de warme nacht
verlaat en jij lichtvoetig in
opkomende nevel verdwijnt
ademloos probeert jouw schaduw
je te bereiken helaas is elke
pas een stap te laat in tijd
waas mist reeds gelopen uren
waar dauw het vochtige gras
laat glanzen met kleine parels
geregen aan een lang ontluikend
snoer keelt…
Mijn leven
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 663 Onnadenkend, de vrijheid van woorden,
aaneengeregen als parels aan een snoer.
Dag en nacht verlangen.
Tegelijkertijd vreugde.
Blijheid om het leven en de kleuren.…
Rue Neuve
gedicht
2.0 met 189 stemmen 52.118 het slipje
iemand zonder benen speelt muziek
wie heeft hem daar neergezet
veel te dicht bij de Peruvianen
een half orkest verkleed als net echt
zo zien we hen graag
met de panfluit in kleedjes
er rent een kind weg
de wafelbakker gilt
les voleurs winkelen ook
de straat begint te deinen
straks kantelen we nog
de rijen snoeren…