4857 resultaten.
Dichtbij maar ongrijpbaar
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 556 Mijn zolder weeft zich een
web van dromen, daar leeft
de tijd die is geweest, soms
vangen de ragfijne draden een
vlinder,dansend rond boeken
die niemand meer leest
de wereld van vroeger trekt
aan mij, als iets dierbaars,
een droom, een vergeten feest
het kind van toen reikt nog
steeds naar de sterren,
dichtbij maar ongrijpbaar
laat…
Mes der liefde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.025 Zou jij mij willen vangen
als de avond straks valt
intens naar mij verlangen
als de maan sterren uitstalt
Zou jij mij dan gijzelen
met het mes der liefde op mijn keel
elk uur passioneel verbrijzelen
tot ik je niet meer streel
Laat je me dan weer ontsnappen
in het land van onderhuidse pijn
waar angst en hoop elkaar overlappen
daar…waar…
firmament geen nieuwe sterren
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 308 je draait je om
ik om je heen en
vang de lach van maan
voor jou de zon alleen
je ogen lezen
onbegrip kijken door
mijn transparante ik
in ongekende verten
je lach brak af
ik zag dat jij
een ander nu je
warme aandacht gaf
ik firmament geen
nieuwe sterren in
het zicht en dwaal donker
rond zonder jouw licht…
Nooit vergeten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 69 's Nachts zit je tussen de sterren weggekropen,
en bestrooi jij mij met betoverend zilverzand.
Ik reik dan vanuit mijn dromen naar boven,
vang het op met slechts één hand.
Want de andere hand hou ik gesloten,
die is voor jou fotootje hangend bij mij aan de wand.…
De zwerver
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 1.539 Lamgeslagen door verdriet
eenzaam door verloren jaren
loop je moederziel alleen
en er is niemand die je ziet.
De vuilnisbak is nu je restaurant
en een bosje jouw toilet
je handen was je in een vieze sloot
en er is niemand die op je let.
Slapen doe je onder een brug
of ergens in een portiek
een dokter heb je nooit gezien
want je bent nooit…
De Zwerver
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.059 Zorgeloos dut ik langzaam in
In m'n linkerhand een fles zure wijn
Dronken, met een straaltje spuug op m'n kin
M'n walmende adem stinkt naar azijn
Met m'n hoofd op een steen
Onder een brug aan het Louvre
Bloedend het hoofd, opengehaald het been
Doch vrolijk klinkt mijn ouvre
Het zwerversbestaan zit in m'n bloed
Ik zweet m'n vuile…
De zwerver
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 439 moedeloos dwaalt de zwerver
langs wegen van zijn geest
etend uit afvalbakken
van ervaringen
het verleden koekt als oud vuil
aan zijn lichaam vast
hij wast zich niet
op zoek naar vergetelheid
drinkt hij zichzelf
een toekomst zonder uitzicht toe
die hem opnieuw doet zwerven
langs wegen van zijn geest
de wereld is zijn dakloos huis…
De zwerver
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 568 Verdriet sluiert hem in
als een dempende mist waarin
met trage pas zijn gedachten gaan;
hij weet niet waarvandaan,
waarheen de weg hem voert,
welke naam de schaduw draagt
die zijn verweesd gemoed beroert.
Alleen de brok binnenin
zijn keel en in zijn bloed
weet waar hij doolt naar het begin
van alles wat hem drijft en doet
verstijven in…
De zwerver
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.091 Op het hoekje van de straat
Met zijn zijn fles en zijn viool
Een slok om te kou te verdrijven
Dat is de taal die hij verstaat
Gehuld in een versleten deken
Staart hij naar een witte duif
Zoekend naar de laatste kruimel
Die de eenzaamheid even doet doorbreken
Wachtend op de koude nacht
Die spoedig zijn intrede weer zal doen
Denkt hij aan…
Zwerver
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 187 rusteloze zwerver
wat zoek je toch
achter elke horizon?
je klimt over bergen
zwemt in rivieren
bezoekt stad en land
ziet de wijde zee
waar komt toch je
gulzige zoektocht
eindelijk tot rust?
steeds wisselt het decor
van alle aardse dromen…
zwerver
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 205 dat het jou zo moest vergaan
je onderdoor zou gaan
jij die alles in woorden verpakte
woorden en waarheid verhakte
je hield van de klank van je eigen stem
het krassen van je zwarte pen
nu je niet meer uit je woorden komt
gevangen zit in de diepte van je mond
dat het zo ver zou komen met jou...…
Zwerver
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 zwerver van geluidloze stilte
almaar dieper in die dwaze dromen
onder schaduw van de eikenbomen.…
De zwerver
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 722 ik kwam haar tegen in een zwoele nachtbar
mijn natuurlijke biotoop, zwerver eerste klas
aan werken had ik maling, aan geld nog meer
nu en dan een werkje en ik trok verder
zij was mooi, zeer mooi
iets in haar trok mij aan, ik sliep met haar
zij nodigde mij, zij hield van mij, zei zij
ik vroeg haar indringend dit niet te doen
ik, een zwerver…
De Zwerver
poëzie
3.0 met 4 stemmen 972 Geen jachtroersknal, geen klokkenklank
kan d’oude Zwerver leiden,
die, stijf en stram en moe van ’t àl,
zó hopeloos alleen,
een spoor zoekt dat hem voeren zal
ter uitkomste – of waarheen? ……
de zwerver
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 285 de drankorgel die is draaiende,
hij draagt ( naast de in zijn
aangetaste, verouderde brein
geleegde flessen) ook nog 's
een aantal kilo's in z'n rugzak
mee -door de kille binnenstad-
en het lijkt hem ook allemaal
om het even te zijn (schijn?)
hij eet enkel brood en drinkt
ongelofelijk veel liters bier..,
en binnenkort gaat hij…
Zwerver zijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 183 Bekend staan we om de onszelf verplichte gehaastheid
Hoe we daarmee onze medemens geen stukje aarde gunnen
Ik, ik, ik
Me, myself and I
Hoe een clochard zichzelf heeft bevrijd
Van de razernij, van de maatschappij
Dat jij van hem mag gaan en staan waar jij wil
Jij, zij, wij
Och, wat zou ik graag een zwerver zijn
De tunnel waar ik…
Zwerver
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 221 Oude zwerver door het land der letteren
hoor jij het vuur al knetteren
waarin je spinsels hebt gegooid?
Voel je je nu berooid
of ben je blij?
Alles op zij geschoven
jouw letteren zijn nu voor de doven.…
de zwerver
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 124 stroomopwaarts in een drukke straat
zijn woorden hoorde hij alleen
hij sprak ze uit
in zacht geluid
en vielen snel uiteen
als letters op een witte steen
gescheiden van hun zin
en zwijgend ging hij verder
en dan
stroomafwaarts
kwam hij terug
vermoeid
maar bij de witte steen
sprak hij ze toe
en reeg ze weer aaneen
en sprak ze uit
in mooie…
De zwerver
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 481 Hij zat alleen.
Hij had niemand om zich heen.
Hij had geen huis.
De straat was zijn thuis.
Zijn kleren waren kapot.
Zijn haren onder het snot.
Mensen kijken naar hem.
Ze roddelen op een fluisterstem.
Iedere nacht rollen de tranen over zijn wangen.
En vraagt zich af waarom zitten ze hem te stangen…
De zwerver
poëzie
3.0 met 1 stemmen 950 Door de lege koude akker
Loopt een oude, arme stakker,
Zoekend in de harde grond
Of-ie geen petatters vond.
Wroetend gaan de zwarte handen,
Klapperend de zwarte tanden,
Gulzig glimt de grauwe mond
of-ie geen petatters vond.
In de avond nog, bedrogen,
ging de moede schim gebogen,
kroop de zwarte schaduw rond
of-ie geen petatters vond.…
De zwerver
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.146 ‘Gevloden zijn de dromen eens bemind,
Verdord de wondre bloemen der gedachten,
De lach der dagen en de lust der nachten
Zij zijn verwaaid als klanken op de wind.
Ik vraag niet meer, mij kan geen vreugd meer wachten
Mijn lijf is wond, mijn ogen zijn verblind, -
Ik dwaal nu tot mijn leed de vrede vindt
Wiens teêre streling alles zal verzachten…
Zwerver ben ik
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 188 Zwerver ben ik in
Gods handen -
Al heb ik geen huis,
Geen woning of wat
Daar op lijkt,
Overal ter wereld
Ben ik in Zijn handen
En ben ik per slot van
Rekening altijd thuis…
Zwervers
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 244 We zwierven, zwerven, hebben gezworven:
"Wanderers" op deze aardbol.
We zijn nog altijd zoekend en tastend,
bijna wanhopig op pad, samen, alleen.
Ik liep daar naast jou en wist,
eens dit gedicht te schrijven moeten.
Wij zwierven samen met elkaar, in elkaar
op zoek naar warmte en geborgenheid,
beste vriend, richting nieuwe vrinden
om al van…
Zwerver?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 88 Hij zwerft eenzelvig op de werf
kerft diepe krassen met zijn stem
het scherpst van elke vlucht en trede
breng de huivering in mijn lichaam
het zijn de onbekenden op het erf,
een zwarte kraai die schipbreuk leed.
Mij met beide vlerken beet, in
eigen ziel zijn thuisland meed,
toen ik zijn gouden kooi open deed,
het is de vogel vrij van naam…
de zwerver
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 136 bloedhete donderdag
hij werd prompt de deur gewezen
een glaasje kraanwater niet gegund
wat een rotzooi wat een rund
een man in armoede nooit geprezen
nochtans moeten obers beter weten
dorstige laven is barmhartig werk
de Bijbel verkondigt dit heel sterk
maar wordt zelden nog gelezen
de wereld wordt stilaan te hard
voor allerlei zwervers…
De zwerver
poëzie
4.0 met 3 stemmen 808 Ik ben vermoeid. Toch ben ik nog gestegen
Tot op de heuvel in het late licht.
En vóór mij kronkelen de duistre wegen
van ‘t avonddorp, dat daar verlaten ligt.
Is nu de wereld zoveel eeuwen ouder?
Alles lijkt mij zo vreemd en toch bekend.
Ik mis alleen een vriendelijke schouder,
een lichaam, dat mijn lust voelt en herkent.
Ik ben alleen voor…
Zwerver
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 70 Het lag aan de oevers
van de lawaaierige rivier
in dat onbeschermde land
dat land van mensen en dieren
waar hij zijn spiegelbeeld verloor
in de wildernis van het denken
hij gaf zijn bezit aan de armen
zijn fiets ging naar een dokter
zijn horloge voor een astronoom
en hij had geen woorden nodig
al zijn gebaren waren op het gras
hij…
Zwerver
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 76 zwierf door stille straten
hoe de daad van romantische liefde
tot in diepste spelonken beklonken werd
en niemand had er iets in de gaten
hoe hij liefhad en van de eikel hield
van zijn zaad in de grote belofte
hoe de herinneringen lokten naar heimwee
toen hij onder de regendruppels liet zien
hoe het was om naar liefde te smachten
zwerver…
Vang rail
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 269 Ik vang jouw lach
in bloesembermen
terwijl stilte
grote sprongen
maakt over bijna
rimpelloos water
verdrink ik
gedachteloos doch
rillend gevangen
in een rail van
wisselstroken
ademloos vouw ik
thuis open en zie
de laatste rimpel
verdwijnen uit het
zicht naar daar
waar morgen niet meer
bestaat maar nu kleur
geeft aan uren die…
Over vogel vangen.
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 223 Je hoort vaak zeggen
Dat je je grenzen moet verleggen.
Maar je moet ze ook respecteren
En al doende proberen
Ze te integreren.
Ik zal er niet om liegen,
Maar gaat poesje binnenkort vliegen?…