276 resultaten.
Tour de force
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 78 van de man
die zijn simple things
in een etude zingt
voor Jellie maanvlinder
de kunststofkoningin
Vallende engel
uit het noorden
die dichter bij
ons wist te komen
in de stilte ongehoord
was wat ontstond
een scheppingswonder
Dank, Titaantje
voor je kussen
en de vrijage
zonder woorden
Adieu Jellie
et bon voyage
au pays d'or…
Vangen
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 806 Laat ik me leiden
ervaar ik de kracht
Verschuil ik me
achter wat ik juist dacht
Laat ik mijn hart open
samen met mijn gedachten
Loop je vooruit
of sta je te wachten
Laat je me knielen
en reikt mij die hand
Zal gaan waarderen waar ik ben beland
Zul je me vangen
als ik vallen zou
Kan het nu nog niet weten
ik zie pas een klein beetje van…
opstandig
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 777 zou me blij moeten voelen
maar dwingen is niet vrij
zo bedoelt de doodgewaande
wanneer ik even de oude eik raak
waarachter ik mij verschuil
het winters wit weer aan mijn zij
in de dageraad met een waas
over de vijver gespreid
zoals de doffe echo
van Pasen die de leegte
in mijn hart verraadt
stil ben ik na gister:
is dat nu de…
Vraagtekens
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 863 Laat ik me leiden
ervaar ik de kracht
Verschuil ik me
achter wat ik juist dacht
Laat ik mijn hart open
samen met mijn gedachten
Loop je vooruit
of sta je te wachten
Laat je me knielen
en reikt mij die hand
Zal gaan waarderen
waar ik ben beland
Zul je me vangen…
UFO
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 240 Het woud verlaten
somber, ineens gekraak
mijn hond gromt
een hoge zoemend, fluitende dreun
de lucht gloeit
de aarde schroeit
stokstijf en trillend
verschuil ik mij
doodsbang
geschokt belevend
landend snel secuur
ze stappen uit
naderen mij
raken mij aan
knuffelen mijn hond
gebarentaal
er is begrip
meegegaan
nooit weergekeerd…
eenzaam hart
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 205 eenzaam hart
verloren zoekend
in de diepe zee
eenzaam hart
verschuilend achter bomen
als een ree
dwalend door de straten
als geen mens
meer buiten is
eenzaam hart
zoveel verdriet
verlangen en gemis
hunkerend naar warmte
maar ook warmte
doet soms pijn
eenzaam hart
wanneer zal het weer
eind'lijk zomer zijn…
Waargenomen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 84 Op straat verschuilen mensen zich
in de onzichtbare jassen
van andermans verdenking
Natuurlijk, roept er iemand
Ze hebben een slecht geweten
Zo zitten we gevangen
mijn behoefte om te leven
opgesloten in een spelonk
van mijn gedachten
met samengeknepen ogen
moedeloos zoekend
naar een uitweg
uit de dichte netten
geknoopt van misverstanden…
Prima Media
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 655 Zweer de verbeelding af
Op “vipspotting.nl”
Op “graaggenomen gastjes”
Op “tv-babes punt orgieland”
Op “is-she-hot-or-is-she-not”
Op “liever naakt dan niet gezien”
Een belspel-del
Mummie met de Mummelmond
Een studienicht
Beau de Boulevard
Een Prima Film
Sex en haat en kop eraf
Een goed gesprek
J.P. de bal-bla-balkenbrij
Bestel een…
Hiërarchie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 280 niet in ieder mens schuilt een dichter
niet in iedere dichter schuilt een mens
er dwalen wolven rond
een roedel gericht
op een mens
die het heel gewoon vinden
om collectief te raken
kapot te maken
wat de ander lieft
zij verschuilen zich
achter elkaar
maar tref je er een alleen
en leg je hem het vuur
aan zijn schenen
dan vertrekt…
Tragicus
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 718 Morgen, verdwenen
minnaressen, stille vriendinnen, koude wereld,
komt een zwart paard met blauwe ogen bij
jullie uithuilen.
Dan droomt er weer één minder.…
Misbruik
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.291 Geen genade,
blijvende schade,
verkeerde aanrakingen,
blijvende beschadigingen,
familierelatie wordt
nooit meer zoals hij was,
ik laat je praten,
lachen, huilen,
kom maar
je mag je
best verschuilen.
Al je verdriet
en ongeloof
kan ik niet
wegnemen,
ongedaan maken
kan ik het ook niet.
Er voor je zijn
dat kan ik wel.…
poreus
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 poreus
hier in deze kamer
is stilte een ruimte
waarin we ons verschuilen
zo breekbaar als
de dunne doorzichtigheid
van haar schaal
veilig is niet het woord
verte ligt altijd op de loer
het verdwalen
in datumloze dagen
wachtend op het onheil
dat een plek zoekt
om te gebeuren
het uur waarop
de rui zich aankondigt
de vleugels…
Om orakel vroeg in delphi
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 449 ik strakte
in het dorische zuilen droeg
sterk het uitgaan van je dak
jij spande bogen
in het helleense licht
wist arcadisch je verschuilen
voelde speelse decadentie
toonde schoonheid die potentie
om orakel vroeg in Delphi
in de schuine falanx haalden
we het paard van Troje binnen
nu gaan we Olympus weer beklimmen…
s' abriter de l'orage
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 140 verzachten en
ook het verschil kunnen maken
evenals de onstilbare honger
naar woorden die dikwijls fraai
beschrijven wat er in mij om gaat
deze behaaglijk aandoende warmte
beschermt mij tegen de telkens
killer wordende buitenwereld
dus is het eigenlijk niet zo
verwonderlijk dat ik m'n heil
zocht in de poëzie om mezelf
daarin te verschuilen…
Dordogne
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 52 Het wordt mij droef te moede
als ik lees
Van violette heuvels in het zand
En hopen puin van bergen steen op 't land
Het tranendal van weduwen en wees
'k Zie liever Flora bloeien in 't decor
Van Puy-de-Dôme, Dordogne
en Lozère
Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse
en Isère
Van Franche-Comté, Savoie
en de Côte-d'Or
In koele meren onder…
ALTIJD IN MIJN GEEST
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 221 ==============
Elvis kan ik heel goed nadoen
vooral hoe hij in zijn bolle tijd
- it's now or never -
zingt op het toilet
nog één middernachtelijke
dubbele peanutbutter banana sandwich
in het vet gebakken
I'm so lonely I could die
hij kon het niet meer aan
om de koning van de rots te spelen
geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd
uppers…
Publish or perish
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Publish or perish
Had men mij wel gelezen?
Steeds werd ik afgewezen.
Van Meulenhoffs redactie
kreeg ik zelfs geen reactie
en ook de Tweede Ronde
had mijn brief nooit gevonden.
maar Het Liegend Konijn
loog: bij ons moet u zijn!
Uitgeverij Perdu
vond mijn werk déjà vu.
Querido schreef correct:
u heeft niets dat ons trekt.…
Verse or worse?
gedicht
2.0 met 2 stemmen 4.166 Als uw poëziecriticus John Bayley
schrijft over jonge personen die opkomen
en schitteren als meteoren
in de academische wereld, is hij zelf
aan het imploderen en wordt een
gapend zwart gat. Ingezonden
brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis.
Wat bedoelt Bayley als hij dichters
prijst die weigeren poëzie
te laten klinken als zichzelf…
Nature or Nurture?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 De koekoek
is een dwangneurotische vogel
als 'ie in een klok woont.…
Groeien naar het licht
hartenkreet
3.0 met 38 stemmen 13.779 Verliezen
Opnieuw
Twijfels en pijn
Onzekerheid
Waardeloos
Huilen
Steeds verder gaan
Weer verdwalen
Verschuilen
Verlangen
Opnieuw
Sterk en krachtig
Zekerheid
Idealen
Bestaan
Jij mag er zijn
Hier ben ik
‘k Ga met je mee
Groeien
Steeds vaker
Je naam in de zon
Geen vluchten meer
Heldere schaduwen
Zomers licht
Een geschenk…
Zomaar ineens
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 329 Zomaar ineens
verdriet
om iemand die je mist
die je niet meer ziet
Zomaar ineens
moet ik huilen
zonder aanleiding
kan mij er niet achter verschuilen
Zomaar ineens
mis ik je nog elke keer
het is nu zo anders
dat doet me zeer
Zomaar ineens
opdat ik nooit vergeten zou
daarom door dat verdriet
wist ik nog hoeveel ik van je hou
Zomaar…
Voorjaar zingen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 98 Een ochtend geeuw
De laatste sneeuw
Het zonnetje mag komen
Tussen blauwe lucht met wolkjes wegdromen
De zon laat takjes pruilen
Knoppen die zich verschuilen
De winterse pret is gedaan
Het voorjaar komt er aan
Een glimlach wordt geboren
Vogels die elkaar weer horen
Het maakt de dagen opgewekt
De winter wordt genekt
Roel van Ekeris©…
in schaduwen die huilen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 814 ik bleef hangen
aan het prikkeldraad
je eerste zin
in schaduwen die huilen
ik kan me niet verschuilen
in de woorden die ik las
muren met gebroken glas
vrijheid die in scherven brak
je hebt de boom betast
haar bast weet van verjongen
de kern is nu spijkerhard
herinneringen zijn verdrongen
ramen ogen donker
in het bos fluisteren de…
Potentiaalverschillen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 125 Nu ik dit besef,
kan ik me altijd achter mijn brein verschuilen.…
Erbij horen [1]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 met elkaar lachen
en verderpraten
smoezen in de warmte
van elkaars bloed
veilig in de onveiligheid
van het leven
die vrienden treft en wegneemt
uit de rondedans -- tot het laatst
houden we hen vast
hand in hand
Ik sluit me niet op
in garanties en angst
ik bots en buts me buiten
in de storm, samen
met krijgers
die zich niet verschuilen…
Beide voeten in het donker
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 601 De nacht dempt elke kleur
en zwart het witste wit tot een vermoeden
ik verschuil me moeiteloos in ’t veld
onzichtbaar voor een ongewapend oog
terwijl ik niets heb te verbergen
een motor jankt de nacht in
ik meet de afstand groot
voorbij de eindigheid
blind geworden door de duisternis
neem ik wat stippellichten waar
als aardse vonken…
Ontkenning
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.307 Hoe hij ook probeerde
te kijken door de glazen
van haar bril
De ervaringen en
gevoelswaarden waren
een heel verschil
De verwaarlozing
en liefdeloosheid
waren zo duidelijk daar
Waarom bleef zij
zich zo verschuilen
achter de waarheid van haar
Nimmer heeft hij
dat kunnen begrijpen
totop de dag van vandaag
Blijft het hoe, en…
Goddelijke gruwel
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 738 Gruwel dient zich aan
Met uwer aller lot begaan
De geest angstig verward
Sluit het sponzend in het hart
Gevoed door de geletterden
Dringt het in de open wond
Woekert rond om te veretteren
Ieder ander geloof te verketteren
Luistrend naar wat het boek zegt
Met woorden in oeroud geschrift
Genocide moorden terreur volgens gebod
Verschuilend…
Ankerplaats
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 69 tot buitengaats reikt mijn verlaten,
valt in stukken mijn kracht uiteen
veroordeeld, tot wijken naar verleden
naar fossielen uit het Laat-Mioceen
aldus, een schaduw waar ik aanlig
waarin ik evenbeeldig verschuil
tevens dorst naar ademwater
in smetvrees aan de klif boven vuil
hangende het verloop in diepte
noch tanende gewaden van heden…
Bepaald
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 101 Hun rariteit zorgt dat ik mij verschuil,
een schaduw zoek en daarin vrijuit huil
om wat niet komt, de afstand en het pad
dat moeizaam gaat, met om de stap een kuil
en diep gewoel, de grip die ik niet had.…