Alle inzendingen over vrieskou

In kloppende vingertoppen, in winnende vrieskou Waar vorst in jonge spruiten huist die verdriet vergruizen As verstuiven over een veld vergeet-mij-nietjes Niet hier zijn in een zwart vlak zonder vrienden… Stenen en gruis en het verlangen naar een warme hand aan mijn wang… Stil ben ik ervan, en dan wat anders kan ik zijn dan stil?…

We drommen vrieskou in voor namaaklicht en gierende bewijzen van bestaan. Veel later staan we zeldzaam traag en zeldzaam langzaam op. We gaan het jaar weer overdoen –…

Hersenen schonken ze, een gift sommigen beschadigd anderen besmet met nacht of ijspegels, de vrieskou De creatiefste verzon guitige diersoorten slurven, wat geestig!…

We drommen vrieskou in voor namaaklicht en gierende bewijzen van bestaan. Veel later staan we zeldzaam traag en zeldzaam langzaam op. We gaan het jaar weer overdoen –…

Achternagezeten door de voorjaarsstorm, rent de vrieskou hijgend de aardbol af, nog een waterige sneeuwbui afschuddend. De ijle windkracht drumt grauwheid opzij. Een hemelsblauwe vlag wappert schaduwloos en bedekt de wereldtuin met vers floraal dons.…

als het lichaam ballast wordt als je leeft van herinneringen enkel 'nooit meer' in het verschiet hebt nooit meer hand in hand met haar wandelen in het bos of langs het strand nooit meer met haar dansen, nooit meer bloemen voor haar plukken zelfs nooit meer , zon voelen op je huid wind in je haren malse regen of prikkelende vrieskou…

Hun lot is meer dan wreed Ze drogen in de korst Schilferen van hem af Als hij langs de bast schuurt Een straf die zij stil ondergaan Met een taaie wintervacht Een speklaag onderhuids Daagt hij de vrieskou uit Door de lente uitgedund In een lichtere tint gehuld Speurt hij naar alles wat de tand verdraagt Van knol tot kadaver Van slak…

Vanaf het donkere erf stroomden de vrieskou en het rieken van de beek. Intussen wees de bladgouden pijl verwijtend naar de man die voor ons stierf en altijd in mijn richting keek. ---------------------------- uit: 'Bunker Hill', 2002.…

rand, bang dat je me achterna zal komen , en te springen in het zelfde diepe ledikant, vrees niet, we springen op gelijke wijze met dichte ogen, met vaste hand, gericht op angsten die verwijzen naar de verdwenen vrienden uit de jeugd, waarmee we zwierven door de bossen en de dalen, over wegen ons toen toevertrouwd, en als je mij uit de vrieskou…

nu gekapt het nest is nu weg thuis is nu elders ook voor jou is het winter nu, vogeltje van zomer naar zomer ad hoc naar de warmte wind van boven nu, je kan niet meer de blaadjes vallen al, je vleugels gebroken je geest vertroebeld, te hoog gevlogen, te veel gezien of belast door hen die jou als lente schiepen en daarom zit je hier in de vrieskou…

Dit is wat ik gisteren dacht en opnieuw denk ik kan mijn voeten neerzetten lopen of op het bankje in het park plaatsnemen de dag zo starten en genieten van de vrieskou en het ijle een winkel bezoeken en mij uitleven bij de groente omgeven door bergen gedachten voelt leven anders op dit houten frame ik kan wachten tot ook hier een hond…

Zo het regent pijpenstelen uit de vloer Drijf ik naakt gezwollen zonder roer Verschroeit mij vrieskou van buiten Gutst water onophoudelijk langs ruiten Nachtelijk duister met warm lichtende stralen Bereikt mij niet maar verkiest naar buiten te schijnen Dan klim ik klauwend met gescheurde nagels Omhoog in de nat bebloede gordijnen In…

"Ik heb het gevoel dat ik al mijn blaadjes verlies" sprak de oude boom waar men het allerbeste mee voor had waar alles goed mee zou komen maar die niet wist of hij de herfst zou doorkomen met ongekende stormen en zure regens laat staan de winter met sneeuw, ijs en bittere vrieskou Maar uiteindelijk zou alles goed komen ondanks de ontkenning…

Het moment ademt heldere regenbogen de togen ontdoen zich van de sneeuw al honger ik als leeuw naar meer vrieskou ik stroop nou eerst mijn mouw op er komt geen Elfstedentocht.…

Alles lijkt te borrelen in dit kleine land waar momenteel de schaakstukken van slag zijn, het paard hinnikt, de koningin huppelt met haar pionnen gezeteld op dik fluweel, geslagen wordt met links en rechtse hand, die nooit het doel raken, doelloos wapperen in de vrieskou.…

Het noordzeestrand ligt gerimpeld en kaal Tussen de tippelende meeuwen dans jij vrieskou tussen onze kleren. Uren zijn onze bondgenoot. En toch druipt het beton in mijn voeten Voorbarig daver ik voor de ramp die een ander zal treffen. Luister naar het verzoek van mijn bloed: Spoel mijn gehemelte met jouw gloed.…

Het nest reeds lang verlaten, temidden van bevroren water wacht na einderloze vrieskou toch nieuwe lente op.…

Mijn vurige hart wist de vrieskou te weerstaan, ook al priemden enge walvisvaarders scherpe speren in mijn reeds gewonde, dunne huid. Ik zie je bijna overal, in ramen en in namen, in sushi en in twee geitenkaaslekkernijen om op te warmen.…

Van mussen in de tuin en gure vrieskou en merels fluitend over het ochtenddauw. Ik wil genieten van kinderen op het talud dromen over sneeuw ook in kleuren wit en ecru. Ik blijf heus niet tot het echte voorjaar binnen, laat wel dagdromend elk weertype herbeginnen.…

redde zich wel Maar het gemis bleef Hij vertelde het me honderduit Hoe ze samen wandelden Later achter haar rolstoel Hoe ze vast kwamen te zitten Maar vooral hoe ze genoten Van de zo groene omgeving Van bos, akkers en tuinen Van vergezichten en de wolken En de zon die zo verwarmde De corona hield hem niet binnen Maar de sneeuw en vrieskou…

De Koeien zijn van hun melk De fopspeen die de wintertijd niet kent Schapen blijten in de vrieskou Warme Haarden verwacht Lichtjes sterren van de nacht Ridders houden de wacht De schaapjes zijn geteld Op het droge opgesteld Sinten in alle kleuren Het kind verwacht alleen zijn dromen Het opbod van geschenken “Zich-Zelf” voor op te stellen…

Zelfs de bladeren kraken ook nu van vrieskou ze verliezen en bewaren net als haar tijdingen maar ook verloren dagen hebben een geheugen. En inderdaad ook vandaag waar tijd en water de zon opstaande tijd weer middendoor scheurt kerst en het schaterlachen ook haar natte konen terughalen groeten riet en kruinen hier als vanouds.…

Buiten heerst de vrieskou, binnen brandt de haard. In de zetel gezeten onder een lekker warme deken geniet ik van het winterseizoen en laat de ijskoningin en de winterkoning buiten hun werk verder doen.…

De wind, de sneeuw, de vrieskou. Och vader, lieve schat. Weer lekker warm, met hete chocomel in haar handje, kroop ze bij vader op schoot. Met haar krullenkopje tegen zijn schouder geleund, beloofde ze hem plechtig volgende week weer mee te gaan.…

gerepeteerd met engelen en herders en een spreek- en zangkoor aan een levendige stal werd veel aandacht besteed een baby figureerde als Jezus in ’n kribbe langs voor na een stemmige nachtmis was het even napraten met familie en vrienden rond het warme haardvuur er werd gedacht aan mensen die eenzaam en verlaten nog ergens ronddoolden in de vrieskou…

Je bent ook ergens nog speels en guitig kind, zo mooi Na de vrieskou komt wel de Dooi. 'k Heb je zooooooooooooo lief...…

Grote stapelwolken Schrijven in de lucht Ze schrijven stop met leven De wind die slaakt een zucht Bakken vol met water Vallen neer op je gemoed De vrieskou dringt tot in je botten Er voelt niets meer goed De vogels die nog fluiten Fluiten zacht en monotoom Je leeft als in een nevel Je vloeit samen met de stroom Maar plots breekt er…

Ons leven en einde is 'in', is 'hot' verdrijft de vrieskou de mist, de sneeuw alle voorspelbare weersverwachtingen van ons zo afwisselende leven vanaf de geboorte tot ons levenseinde Want het woord dood gebruiken we niet meer En wat we nu nog niet weten van wat lichamelijk ons leven zal bieden zullen we straks wel weten als we genetisch…

Een boom, kaal zonder bladeren Winter heeft de wereld in zijn macht Bittere vrieskou teistert de velden Bevroren rijp kleurt het landschap De warmte voor even verdwenen Een boom eenzaam in een veld Verborgen tussen anderen Boom, waarom blijven je takken hangen? Boom, waarom richt je je niet op?…

Eén op de tien, ’n ekster, slijpt zijn veren aan de diamanten vrieskou in de lucht. Niet alle jagers razen schallend door een woud, waar licht en groene tinten in samen werken aan ’n atmosfeer die ’t hen te moede maakt als snelle vissen in een weldoorgloeid aquarium.…