108 resultaten.
Peinzen
hartenkreet
4.2 met 6 stemmen 675 Vraag me niet waarom de regen valt
ik kan geen antwoord geven
hoelang de zon de aarde warmen zal
en alles laat herleven
maar als de wind het koren streelt
of water stuwt over de dijken
zal ik met een oogopslag
de diepte van je ziel bekijken
en vind ik daar een wederwoord
dat terugblikt op het mijne
stel dan nooit geen vragen meer
maar…
Peinzen
snelsonnet
4.3 met 11 stemmen 123 Zo waar zal ik het nu eens over hebben
Ik pieker me de hele dag een bult
Mijn hoofd lijkt wel met zaagselstof gevuld
En bovendien met grote spinnenwebben
Ha...op de valreep schiet me iets te binnen
Het is...nee ik ga niet opnieuw beginnen…
Peinzen in de nacht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 De horizon wordt klein,
de wereld comprimeert
zich in gedachten
die om de
voorrang strijden
binnen de stilte
van verdwenen licht
en raken aan
zin en waarde van
omfloerst bestaan
dat zich verliest
in nagedachten,
rust hervinden
drijft naar perspectief
in oud gesproken woorden
die alle eeuwen dragen,
het biddend hart
smacht naar Gods…
Wat ik vind
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 297 steeds later rangeert mijn liefde
lege wagons naar jouw verlangens
het is het ontwijken van het lot
geen prijs maar een boetedoening
om het kansspel dat ik heb genegeerd
alleen maar mij, ongeëvenaard in besef
beeld en uitspraak, laat mijn naakte stem
de kledij verwijderen die me zo pijnt
en zelfs overtreft in de beschouwing
die jouw veroordeelt…
Ik staar en peins
hartenkreet
4.5 met 4 stemmen 479 Ik staar naar de einder naar het eindeloze oppervlak,
ik staar en denk, zeg maar overpeins met het grootste gemak,
alle jaren van ons leven.
Ik staar, weet amper waar ik met de jaren ben gebleven,
ze zijn zo met jou met ons, met het zijn, omgeven.
Ik staar naar de horizon, die eindeloos ver weg is,
ik denk, dat jij daar bent, waar geen…
Het gemorste kind
netgedicht
3.9 met 8 stemmen 149 ik besta in een
mengeling van gedachten
vlucht uit het
evenwicht, balanceer
aan de rand daar ik
niet wil weten
of de overzij
mijn biechten
had begrepen
nietsdoende en afkerig
streel ik de glad
gestreken wind
vraag me af
of de dood ook
de regen kent, een snuifje
sneeuw of de naam
van het gemorste kind
het is slechts gissen
wat…
Peinzen op leeftijd
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 238 Als je op een leeftijd bent gekomen,
dat je de getallen niet meer om kunt keren,
zit een mens wel eens te dromen,
of je er nog dingen bij zou kunnen leren.
Je overdenkt jaren vol vreugde en verdriet
ze vlogen voorbij, in een ogenblik lijkt wel
als je op die decennia terug ziet,
leek het gisteren of vorige week, zo snel!
Zou je dingen anders…
Voor mijn zuster.
poëzie
5.0 met 3 stemmen 881 Als ik op haar peinze, o Jesu,
- en ik peinze op haar gedurig!
op mijn zuster Valentine,
op haar ziekte zo balsturig,
op haar heengaan zo gelaten;
Valentine, o Valentine,
lam dat leed, en niet wou blaten!…
blos
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 555 het is alweer
de tijd van kersen
tijd van abrikozen
klein die blozen
het is alweer de tijd
om eens te peinzen
wat is er mooier
dan een blos…
Zij en ik
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 168 Zij is, ik ben alleen de weerschijn
Zij doet, ik handel op haar woord
Zij denkt, mijn peinzen slechts de scheerlijn
Zij danst, ik wankel op haar koord…
De overpeinzing
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 712 En wat nou als...
-En wat als niet?
Dan toch,
misschien?
Misschien ook niet.…
ZEGENRIJK DWALEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 229 Het geestelijke leven is
een doolhof van gedachten,
voorstellingen en streven
naar hetgeen is wis
en duidelijk uit te leggen.
Het is steeds trachten
voor het hele leven
te vinden een richtsnoer,
dat biedt houvast voor
ieders vraag: waarheen voert
zijn levensbestemming hem,
wat staat te wachten hem
in het gebeuren weldra
en ook veel later…
de straat als lijkwade
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 80 de bochtige straat verwachtte
ons al, wij beiden stalden onze
onzekerheid in het vertrouwen
van de stilte van het kerkhof
het ritueel van de vroege morgen, wij
zeggen niets maar spreken
met de taal van onze gedachten, naar
elkaar terwijl onze ogen de schemer
afromen naar elk waarneembaar tafereel
het schelpenpad knarst onder jouw
blote…
Herfstbos
poëzie
3.1 met 36 stemmen 2.961 De bomen zwijgen
En peinzen vaag,
Van al de twijgen
Drupt iets omlaag.
De zon is henen,
Geen vogel fluit -
Zij zijn verdwenen,
Het lied is uit.
Alleen gelaten
Wacht alles stil -
Wacht het gelaten
Der wereld wil.…
Coat
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 347 Naakt de geest
soms bekrompen
verborgen achter
houtje touwtje
eenzijdig bloot
verlangt geen
mijmeren noch
peinzen
je draait weg
alleen jouw
voetstappen
geven je huid
nog geluid…
Ingeving
netgedicht
0.5 met 2 stemmen 246 Ze zitten rond de tafel
in de dagopvang
te peinzen wat te schrijven
op een afscheidskaart
als één van hen
een inval krijgt
met glanzende ogen
de stem overslaand
stamelt hij
in een treffende flard:
wel uit het oog
maar níet uit het hart!…
de grote vraag
hartenkreet
4.5 met 10 stemmen 1.451 waarom zou ik meteen springen,
en jij eeuwig peinzen
waarom zou ik diep nadenken,
en jij enkel grijnzen
waarom zou ik hopen,
terwijl jij het antwoord al weet
waarom zal ik eeuwig onthouden,
wat jij allang niet meer weet…
De roep van de stern
netgedicht
4.6 met 22 stemmen 410 Traag gaan mijn gedachten
bij de al maar koude windvlagen,
het op en neer gaan van de boot
doet het peinzen verzachten.
De roep van de stern
zwevend op ons innerlijk gevoel
geeft waardevol een betekenis,
dat gedachten op kunnen komen
die niet in woorden zijn te vangen
neerstrijken op het gemoed
en dansen.…
Lichtende herfst
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 127 Het warme gele licht
van gouden bladeren vervuld,
verstilt
en nodigt uit
tot peinzen over eindigheid.…
Schizocidaal
hartenkreet
3.6 met 8 stemmen 867 Afwisselend wil ik
voor en door jou sterven
je uit mijn hart verbannen
en je namen er in kerven
Maar als ik lig te peinzen
over strop, gif, trein of toren
laat naast instinct en goed fatsoen
mijn liefde van zich horen
Want als ik bungel, braak of spat
kan ik mij niet vergeven
De wrede ironie:
ik wil ook voor en door jou leven…
In dit huis wil je blijven wonen en sterven.
gedicht
3.2 met 62 stemmen 23.256 Nu zijn ze verdwenen ergens in jou, op een plek
Waar ze niet moeden dubben en peinzen
En waar ze in een lieve stilte luisteren
Naar een lang ironisch verhaal.
Ze overwegen te verhuizen naar je kinderen.
-----------------------------------------------------------
Uit: 'Ten westen van Eden', 2002.…
Klein wonder
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 1.291 Een wonder in mijn leven
was jij, ben jij gebleven
een sprankeling,
zo bruisend
een schittering
vol leven
een wonderlijk levend ding
een mens
een wonderlijk schouwspel
jij maakt me aan het lachen
jij zet me aan
tot denken en peinzen
dag mooie vrouw
zou ik willen zeggen
dag wonder
dag leven in mijn leven.…
Inzitten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 410 tellen verkrachten de nacht
er zijn te veel schapen
die woelen op wit verende weide
schoorvoetend beuken de uren
duwt het opspringend licht
gebroken ogen dicht
naar de berg hoge dag
van naderbij komende muren…
In hernemen
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 60 je ogen lachen
zacht zing je
een reeds lang
vergeten lied
waarvan het
refrein mij ontroert
alleen je vingers
bezigen het
vouwen van lucht
een kleine
aandachtvlucht
die jou ontgaat
en een lichte
schaduw op
stilte en rust
achterlaat
onopzettelijk
of juist gemaakt
ik zie je
vingers stillen
tussen restanten
die langzaam
uiteenvallend…
NODIGE ZWAKHEID
poëzie
3.2 met 4 stemmen 1.199 Gedenkens taaie kunst en wens ik niet te weten:
Ik hadd' er liever een te leren van vergeten.
Zou mij te voren staan al wat ik heb bezweet
In lijden of in vrees; het waar een pak van leed
Dat and're schouderen als mijne moesten dragen:
Zou ik ook al de vreugd van all' mijn blanke dagen
In ene spiegel zien: een sterker oog als 't mijn
Moest…
verveling is oponthoud
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 133 wat is verveling meer dan
in gepeins verzonken zijn
het is een wachten op iets
dat spoedig zal komen
bijvoorbeeld de trein
die door onbekend oponthoud
wellicht wat later aankomt
doch soms is oponthoud
een onontbeerlijk
moment van overpeinzing
zoals ik in het begin
van dit gedicht al schreef…
Ze keert
netgedicht
2.2 met 5 stemmen 232 Haar zwijgen draagt een andere stilte
dan gisteren
toen bloesems voorjaar bloeiden
nu keert ze woorden
om en om
zoekend naar de zin
van een gebroken lenteloot
alsof de wind
enkel dorre bladeren
van bomen waait…
ZELFTUCHT
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 138 Een beeldschone vrouw
kijkt moeizaam onderzoekend
naar haar innerlijk.
Het drukke denken
vol strijdlustige vragen
geeft de geest vleugels.
Het zwevende brein
maakt draaiend licht en duister
om het lichaam heen:
wijd en verrassend,
eindeloos geheimzinnig,
gelijk het heelal...
Maar opeens treft zij
nuchter en voldaan
het hernieuwde…
SCHADUW
poëzie
4.3 met 6 stemmen 1.426 Ik heb de liefde liefgehad;
daarom wellicht heeft zij me niet bemind.
Zo doet de mooie minnaar
met een zeer verliefde kind.
Ik heb de zon te lief gehad
en beu van beedlen
aan de deuren van de dagen
ben ik geworden als een varenblad
dat liever in de lommer leeft
dan zon te dragen.
En daarom bouwt mijn kommer aan een huis
waar lamp- en…
Maalstroom
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 Zoals de harpijen Perseus omcirkelden
Het gouden vlies in handen hebbende
Zo kolkt het in mijn hoofd als een maalstroom
De gedachten keren en wenden, steeds dieper
Oneindige draaiingen naar een diepte dieper dan het zwarte gat
Zoals ik mij voel, zoals ik mij draag
Van buiten kalm en koel
Maar van binnen verschroeid door de maalstroom van…