Alle inzendingen over Aanspreekbaar

Ik strijk mijn streken met een droge kwast, lees de verlichte tred in de ravenzwarte ogen en word onder een steelse blik van meewarigheid begraven, ze steelt papavers uit de sterren van haar figuur, tomeloze last van weelde in een aansprekelijke natuur, die ze eerst met me deelde en ik vrijliet door haar persoonlijkheid .…

wat een kleine tijd kijkt over mijn schouder heen naar de ellendeling de sadistische angsthaas naar mijn grote broer in het donker die ik op zijn zijn aanspreek op zijn vaderschap op het gerucht dat hij de stratenmaker is van het barre kwaad waarmee ik mezelf kwel te laf voor groter leven weet ik hoe laat het is het is kleine…

mijn geheimen gunnen In enkele zinnen vertellen Waar ik mijn hele leven al mee zit Proberen uit te leggen Je te overtuigen Dat er meer aan kleuren is Dan enkel zwart en wit Zou ik je kunnen laten geloven Dat leven meer is Dan wat jij ziet Een nieuwe dag een mooi geschenk is Waar je dankbaar van geniet Als ik met je zou kunnen praten Je aanspreken…

luistervink, wat heb je me vroeg gevonden en wat ben je me al dicht genaderd laten we praten nu het nog kan woorden over oevers werpen ons koolwit aanspreken monden behoeden voor ogendonker in thuisloze sporen treden een jeneverbes verlaten op de hei harde woorden sussen voordat teelaarde onze smaak verkilt laten we ons markeren…

streefde hij naar meer vitaliteit in onze poëzie levenskracht die van de strofen mocht druipen, zeker en immer voor eeuwig in het licht In 't slot van jouw leven de afronding reeds waar nabij was jij overtuigd steeds minder aan het wikken en het wegen Gewaardeerde poems in samenspel met literaire juweeltjes en gebundeld tot een zeer aansprekend…

maatschappijverdieping om een goede basis te geven aan de mens we kijken maar kunnen elkaar in gevoel niet bereiken woorden klinken maar diep van binnen is de stilte compleet we genieten maar de eenling vraagt waarvan juichen en schreeuwen zo wordt er aandacht gejat uit een massa zonder gezicht met eenzaamheid als enig gewicht na dit aansprekend…

Wanneer ze mij beschuldigen, wil je ze dan voor mij aanspreken. Wil je van mij houden, zelfs wanneer ik dat niet doe. Kun jij de plek zijn waar ik mezelf voor mezelf behoed?…

Ze deelt papavers met de sterren van haar natuur, ze draagt een gewichtloze last van weelde in een aanspreekbare figuur, die ze met me steelt en weer vrijliet in persoonlijkheid, er is geen keerzijde aan dit bijzondere amulet.…

Die van een kind, onschuldig en aanspreekbaar voor iedereen toegankelijk? Nee. Ik was niet ontvankelijk, en keerde mij af van haar, al was het blozend met een kleur van hier tot aan de deur. Mijn waardigheid vroeg om de regels van het spel dat ik al leerde: Een vreemde groet men pas als men hem kent.…

stevig geciseleerd Staat soms naast de feiten van hun aards bestaan Hoe men dacht over hen die toen heen zijn gegaan In een epigram gekalligrafeerd Een spreuk of verwachting ontsproten aan dromen Een groet of een heilwens verpakt als annonce Wat stichtende woorden aan ons en de onzen Een aankondiging van wat ooit hier zal komen Een aansprekend…

En sluitende man kiest hij vrouw om aanspreekbaar te blijven. --------------------------------------------------------- Piet Gerbrandy (1958) is classicus, dichter en poeziecriticus. Dit gedicht stond als eerste van een cyclus van zes in Parmentier no 3, 2001.…

lief lachten de demonen terug ze spiegelde vaak en als zij vervelend werden toonde zij hen de rug zij was gewend de stemmingsbeelden te bekijken voordat een meerderheid van vormen op herkenning begonnen te lijken dan zweemde rest heel traagjes naar normaal was aanspreekbaar waren reacties volkomen legaal een leven lang was…

gulzig naar de zachtheid van mijn mond strelend langs je hals en borsten vrijen we vol overgave naar totaal fel is het spel dat we spelen sneller dan licht wisselt gezicht van vurige passie gloed maant tot spoed naar extase ruw zijn je handen weerbarstig mijn huid ons spel van liefde is uit jij ongenaakbaar ik niet aanspreekbaar…

weerbarstig mijn huid ons spel van liefde is uit jij ongenaakbaar ik niet aanspreekbaar ieder zijn gang zijn we bang weer gescheiden ons leven te leiden als man en vrouw…

G-e-8-e heer Schröder, Vindt u het vervelend als ik u met Gerhard aanspreek ? U mij altijd al de links-ste leek Dat ik mijn hoop op u heb gevestigd Als u mij daarin nou eens bevestigt En dus de honger uit de wereld week. Suc-6…

Kan ik de mens aanspreken, op naar gedrag Wil ik dat wel, of: Durf ik dat wel? Het kost moeite, om het mensen naar de zin te maken, de wereld te verbeteren mensen dingen te laten begrijpen, maar: soms begrijp ik de mensen zelf niet meer, slechts een enkele keer, maar liever, blijf ik heel, Dat wil ik wel, Laf hé?…

Dat ik je aanspreek, stom hart, is natuurlijk complete waanzin, je bent een generiek gegeven uit de cultuurgeschiedenis. Dat betekent: een sterrennevel, drijvende paddesnoeren, een parcours d'accidents een zon die in het zwart verkeert, napalm, Reihung, een nevengeschikte wereld en we schrijven entropie.…

Daar stond je – achter de kassa van die kadowinkel in Lewenborg ravenzwart haar zo mooi zo godsgruwelijk mooi een black magic woman betoverd was ik maar geen zelfvertrouwen zo verlegen ingepeperd door het verleden zodat ik je amper durfde aanspreken Vele jaren later na een verhuizing kwam ik je in de Herestraat weer tegen arm in arm met…

En de mensen die haar aanspreken al die woorden van al die anderen schudt ze als waterdruppels van zich af en blijft spelen als een die zich betrapt weet. Zo brengt ze haar dagen door alsof ze morgen geboren gaat worden een dag te vroeg om er vandaag nog een feest van te maken. Toch......…

In het schemerlicht rust en stil vinden elkaar het magische uur Wanneer schakeringen van gele - en rode kleur in geleidelijk donker wordende lucht me aanspreken, in vervoering brengen en raken waar diverse vormen van licht branden op het netvlies tegelijk laat verstrooiing enige sporen na in mijn hart.…

Ik praat mezelf in me hoofd, Dat ik jou wil aanspreken, voor een gesprek.. Ook al vind ik dat heel moeilijk, ga ik het toch proberen.. Ik doe het, Ik doe het, Ik doe het.. Je loopt nu 10 meter bij mij vandaan, en ik krijg het steeds moeilijker Ik doe het, maar ik durf het niet.. Maar toch wil ik zo graag eventjes met jou praten..…

medegevangenen je ansichtkaarten uit Hawaï, Bali en Cuba stuurden, zelfs toen lieve vrouwen met heel wat liefde in hun donder je uitnodigden om mee te komen, bleef je gerust en tevreden in je cel, de enige cel die intact is gebleven, als een monument tentoongesteld voor miljoenen toeristen per jaar, entree tien euro, fotograferen verboden, aanspreken…

Stilte, onthullend, aansprekend in lijn. Applaus maakt een eind aan begin van de passie. Spanning bruist in emoties eruit. Je stapt, hooggehakt, met welluidende lach door de stad. Het zingt in je bloed en gonst door je drift. Je toont heel uitdagend, het leven, jouw warme gezicht.…

hoogbejaard vader met fijne witte haren jij hebt vast meer levenservaring interessantere dingen meegemaakt gedachten, ik zie ze voorbij trekken, opnieuw speelt de levensmelodie steeds weer eenzelfde verhaal, blind lijk een boom, telt enkel zijn herinnering je groene wijze ogen, spreken het verleden terwijl elk woord ze met elkaar verbindt, aansprekend…