Alle inzendingen over Anorexia OR Eetstoornis

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

als in een slechte film staan gezichten botoxstrak opgemaakte ogen kijken zwart naar jurken uit parijs gedragen door geraamtes van het huis anorexia houterig gewieg op muziek van valse trompetten uit een derderangs dweilorkest de jetset gaapt verveling ruim voor het middaguur met lauwe champagne zonder avontuur de show is over…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Ik breek nog elke morgen mijn slot, Mijn eerste gedachten zijn van ijzer. Mijn ogen duwen de stilte open, van de zware poort naar een nieuwe dag. Ik kijk in de spiegel en zie mezelf staan. Beelden zijn niet eens aanwezig. Alleen emoties en wonden die steeds weer opengaan. Een blik op mijn lichaam, vermagerd, verhongerd en zo moe. Ik voel…

De honger eet mij op speelt klavecimbel op mijn zenuwbanen verleidt mij als een alfaman met Spaanse zwier maar ik eet niet want als ik eet krijg ik doorligwonden van het slapen op vergeten zwachtels van oud zeer krijg ik wintervoeten van het waden door ijskelders van verdriet kniehoog het wassend water van verbeten pijn hoger nog de…

Honger voelde ze al lang niet meer ofschoon..soms toch wel heel even Bij vreetbuien ja dan ging zij tekeer om hierna alles weer over te geven Vermageren ‘t kon haast niet meer stukken bot restten van haar benen ‘t Ging al lang niet meer om de eer meer echter om lichamelijk wenen Energie, bezat zij al lang niet meer; toch kon ze haar strijd…

En zo danste Olga's korte leven op de passen van het immer angstig gegeven, dat een dikke ballerina nimmer voor de hoofdrol wordt gevraagd; en door anorexia nervosa voortijdig sterft als haar passie door de honger wordt weggevaagd.…

De stem was het gevolg van een groot probleem, het meisje had anorexia dat besloot iedereen…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Dood jij maar dood geef je bloot intense weerzin wekkende gruwel jij overheerst alomvattend mijn zijn jij negativist verbied mij te slapen, drinken, eten genieten, vergeten de dood is wat er op volgt groot zal jou overwinning zijn verdwenen pijn van het zijn klinkt als muziek in mijn oren ik geef me over…

Zie op de foto's, dat lachende gezicht zie kracht, in de woorden van een gedicht Zie in de spiegel mijn naakte lichaam Zie daarin hetgeen waar ik me voor schaam Hoor complimenten vanuit iemands hart Hoor die afwijzende stem, heel hard Hoor twijfel, maar ook kracht Hoor niet alleen vervloeking maar ook macht Zie opeens nogmaals mijn spiegelbeeld…

Geen gram vet nog aan ‘t lijf tòch wilde zij minder gewicht Ze schold haar ma meest stijf maar huilde na het avondlicht Vellen huid ontsierden het lijf mager werd zij, tot op het bot Het ging echt zo ik ‘t beschrijf tòch bad zij ’s nachts tot God Geen moment ontzag ze ’t lijf honger kende zij al niet meer Borsten niet meer jong en stijf…

Op 14 augustus 1943 klom je omhoog, net als Bea, en je sprong naar beneden, eenentwintig jaar en zonder een valnet niet eens per ongeluk uitgegleden, maar bewust de Bea in jou geworden, omdat de literaire truc niet werkte, op de watertoren stonden geen stopborden of medicatie die de anorexia beperkte.…

Zijn donkere kijkers tranen heel duidelijk. Aan de rand van het zwembad. Ongezonde vette buik. Levensechte waarheid. Realiteit. Omliggende ogen zien het niet. Een bijna naakt zongebruind lijf straalt. Enkel een kleine zwembroek. Zwart. Sierende natte druppels glinsteren zijn slanke rank. Tepeltjes als druifjes. Realiteit. Zijn doortrokken…

De voordeur wagenwijd open De kokosmat schreeuwt je welkom Zo een, die knus je voeten kriebelt Grote mannen passen, je komt binnen lopen Het gangpad waar ik je met mijn eau de toilette bemin Ik hang ik je jas op het haakje vol aandacht verlegen lachend ontwijk ik je handen maar streel je met mijn blik de woonkamer in De bank, ik kus je…

Ik ben verscheurd Verscheurd in kleine stukjes Ik ben verscheurd En heb geen plakband meer Ik ben verscheurd Versnipperd en gedumpt Ik ben verscheurd Versnipperd, keer op keer Ik ben verscheurd Wie lijmt mij weer?…

Lichaam, Dankjewel. Ik heb je laten vallen, Samen zijn we opgestaan. Lichaam dankjewel, Ik heb je bedrogen, Tegen je gelogen. Jij liet me de waarheid zien. Dankjewel, Voor herstellen keer op keer. Ik heb je pijn gedaan, Maar jij heelt alle wonden. Lichaam, Dankjewel. Toen liever zonder jou, Nu lief ik jou het meest.…

Wat is Leegte is Een geluid dat langzaam afsterft Een holle galm Een herinnering aan een geur Voortvluchtig en kort Een pijnlijke kramp In je bed, in het donker Een zachtjes geritsel Achter je ogen Een timide gezoem Dat uitgroeit tot een geraas In mijn hoofd, in mijn handen, Die sluiten om lucht Die snakken naar lucht Leegte…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

jij was weg van de wind schaduwde tijd in het verkennen van licht bang voor volume in een commune van lichtgewichten en verdwaalde anorexia ’s wist hun agenda’s door het turen op uren in ledigheid doorgebracht met negatief passionele kracht in dwangmatige perspectieven doorstonden zij therapieën gingen niet door de knieën voor…

je lichaam is van pure chocola godin, je zult beslist geweldig smaken maar ach, je smelt als ik je aan zal raken figuurlijk leuk, maar letterlijk … nou ja dus laat ik de contacten liever na en sla ik somber aan het hongerstaken de lange nachten zijn gevuld met waken de liefde lijkt op anorexia ik had je graag voorzichtig speels geknepen…

Nu ik weer zonder afschuw in de spiegel durf te kijken, niet meer achteruit deins voor chocolade en ijs, niet langer 'geen honger' veins, en afkeurend naar mijn lichaam wijs, besef ik wat ik allemaal gemist heb door mezelf ziek te maken al die tijd. Verstrikt in mijn eigen web was ik de draad van het leven kwijt en vergat door alle honger…

Ik wil zijn zoals de ondergaande zon, Even weg van al mijn zorgen, Ik wou dat ik dat even kon. Weg kruipen voor even. De maan die neemt mijn plaats wel in. Ik ben weg, verdwenen in het niets, De maan, mijn grootste hartsvriendin Want haar kom ik nooit tegen. Zij zweeft in een andere baan, Komt nooit wat van mij tegen, Blijft veilig bij…

Ik, bang voor het spook onder het bed... Kruip onder dons. Je weet wel, zo'n gevoel van, ons kende ons.. En dan de zoetstofwisselingstherapie die je te lijf ging met bloemenhoning, appelstroop, pastachoco en eenvoudige huishoudjam. Ik, ooit een vrije meid, ben een gevangene geworden van het beleid - een pario Wat ik liefkoos…

In stille haat tegen jezelf ging de wereld ten onder geen kleur tekende nog jouw bestaan alleen brede zwarte kloven je ziet een beeld als enkeldun ben je breekbaar maar de spiegelgestalte houdt je handen niet vast schreeuwend alle woorden beefde je hart bijna tartte je de levensgeest sproeide hij zijn adem toch omwille van het stijgen…

het voelde zo goed die strijd met je lijf de verslaving aan pijn als je weer bereikte wat je zo graag wilde zijn je sportte steeds meer had maling aan mensen hun voorzichtige wensen legde jij naast je neer wat jij wilde deed zeer om hen niet te voelen heb jij je doelen niet goed verkend in bewegen daar heb jij te veel van je eigen…