Alle inzendingen over Automutilatie OR Verdriet OR Zelfverwonding

Geleefd door haar emoties Scherp glas snijdt in de huid Want pijn overheerst de woede En het geschreeuw van binnenuit.…

Haar bloesje had ze uitgedaan; haar armen, die rilden ontbloot Waar geen haar kon gadeslaan daar was ze haar eigen despoot Ze was de rechter en ook beul in het diepe stille van de nacht Nadat zij ‘t fatum had gezeuld miste zij voor verzet de kracht Waar ook ‘t maanlicht ontbrak terwijl zij door ‘t donker gleed Zocht ze een scherf in haar…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

evenwel, kwamen tranen Niemand zag dan het innerlijk geschrei noch haar wijnrode tranen die kwamen Wanneer ’t donker viel,viel dat immer met het diepe gevoel van eenzaamheid Het voelde dan als een bergbeklimmer die stilletjes in een diepe afgrond glijdt Als het duister dan over het land gleed gleed het eenzaam in haar huilend hart In automutilatie…

en wel een keer of zes Haar pyjama kleurde ‘t apart rood dat zo kenmerkend is voor ’t bloed Voor haar was het de tint der dood daarom deed het snijden haar goed Haar nachtjapon raakte bloedrood bloed kroop diep in het nachttextiel Het drupte ook nog op haar schoot en zij meende dat ’t niemand opviel Haar spijt kwam aanstonds, daarna automutilatie…

Stilte heerste in die donkerblauwe nacht de nacht van ‘t vreselijk eenzaam lijden Die stilte hield het meisje in haar macht het leek die keer een stilte om te snijden Blote voeten op een koude ondergrond als deel van de zichzelf opgelegde straf In deze situatie, waarin zij zich bevond, dacht ze slechts aan sterven en het graf In de lade…

Het spijt mij, ik heb zo’n vreselijke spijt als ik mij aan het snijden heb overgegeven Lees het relaas van mijn bloederige strijd, die ik hieronder voor je heb weergegeven Het begon allemaal, als altijd, in onze klas toen niemand nog iets van mij wilde weten Mijn hart weende en ik gaf mezelf een kras doch de leraar riep: Wat zit jij uit te…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Een kras Een snee Zeg ja Zeg nee Automutilatie. Één woord Één betekenis Zoveel gevoel Zoveel pijn Doe het wel Doe het niet Één keuze Die je tekent voor leven Verberg je pijn niet Praat, schrijf of dicht Voor het te laat is En je door de bomen het bos niet meer ziet…

een straf die ik dan toeschrijf aan mezelf en... verval ik in zwijgen Spanningen, smart en eenzaamheid Hoe kan ik het je nou toch uitleggen Kijk mij maar aan met menselijkheid dan kunnen mijn ogen het je zeggen -------------------------------------------------------------------- Door vele gesprekken met jongeren, veelal meisjes die aan automutilatie…

Als jij eens in mijn hart kon kijken en zien wat jij daar hebt aangericht Dan zou je niet meer van mij wijken en huilde je samen met mij wellicht Als jij eens in mijn hart kon toeven en zien hoeveel pijn er tezamen ligt Dan zag je ook, ik ben heel droef en schreide je samen met mij, wellicht Als jij eens in hart mijn kon wonen en er…

De tranen zullen paden kerven In het gezicht van de liefde In mijn huid, het brandende gevoel De hel schroeit mijn zondes op aarde Gezondigd zijt gij Die lieft maar niet trouwt Een doods gevoel bekruipt mij En maakt zich meester De pijn wordt een gewoonte En de tranen een gezicht Ik zie mijn tranen terug Op mijn linker onderarm…

Twee ogen keken het meisje aan ze spiegelden enkel maar verwijt Ze kon zichzelf om de oren slaan van haar daden had ze nu al spijt Twee ogen keken het meisje aan ze drukten enkel radeloosheid uit In kleine hoekjes blonk wat traan om haar duchtig gehavende huid Twee ogen keken het meisje aan ze getuigden woordloos van pijn Ze wilde ‘t nu…

Zie mij lopen, kijk mij toch eens gaan ik ben een meisje, zonder zelfrespect Mijn eigenwaarde is lang van de baan kijk maar, mijn armen blijven bedekt Wonden in mijn armen en mijn been Ik voel mij zodoende geschandvlekt Niemand merkt dat ik bloedend ween want ze zien mijn armen altijd bedekt In bed huil ik ’s nachts telkens zacht voordat…

Ze pijnigde zichzelf met een mes als haar tranen zwegen als ’t graf Ze bezeerde zich alleen bij stress en ze deed ‘t bij zichzelf als straf Eens dat het duister gevallen was kwamen gauw haar zelfverwijten Dan zakte ze dieper in het moeras niets kon in haar voordeel pleiten Bijna als vanzelf was daar ’t mes en als vanzelf stak het in haar…

Ze woonde in het notendopje van haar eigen wereldje klein Ze miste ‘t bijzondere knopje, dat knopje om gelukkig te zijn In stilte leefde zij het bestaan van een treurig wenend mens Die het liefst was doodgegaan na elke niet te vervullen wens Altijd in ‘t eenzaam schreien wijl het duister om haar hing Kroop de dood heel nabij en vroeg…

haar vaak een schop Haar benen staken in lange broek zelfs als de zomerzon erop scheen Thuis zat zij in een donkere hoek en ze zat daar met haar mes alleen Haar littekens spraken ‘t verhaal van het alleen en ‘t verschopt zijn Op school alom en door allemaal van ‘t schreien van bloed uit pijn Haar benen verhaalden van ‘t zeer als haar verdriet…

In ‘t winter donker, enkel op de tast, vond haar hand bijna vanzelf de weg Vanuit haar bed zocht ze in haar kast naar het mes, dat ze vond bij de heg Nu al drie uur huilde ze zonder traan want ‘t eenzaam deed haar zo’n pijn Na zoveel jaar van altijd alleen staan dacht ze aan de dood onder een trein Voetje voor voetje, zacht de trap af,…

Ze zou zich nimmer meer snijden had zij zichzelf laatstelijk beloofd Ze was anders dan andere meiden om haar benen en ach..dat hoofd Ze zou nadien om het leed wenen om ‘t groot verdriet lucht te geven Ze voelde zich echter zo alleen en ze was lelijk, werd erin gewreven Ze zou het snijden voortaan laten haar bloed nooit meer laten…

Ook al wil je brein het niet eventjes opgelucht zijn, is toch fijn Loos al die tranen; loos dit verdriet om één ogenblikje gelukkig te zijn…

Ze was gisteravond laat betrapt nadat ze zich zo toegetakeld had Ze had zich geheel opengekrabd bloed lag op de tegels van ’t bad Ze voelde zich nu ten einde raad vanzelfsprekend werd ze gestraft Geen kende immers haar zelfhaat sedert ze door elk werd afgeblaft Ze zou meteen verhoord worden wat moest ze nochtans verklaren Van ’t sein op…

wellicht is ‘t wel mijn gebrek dat ik 't snijden echt niet kan laten En weet je, later krijg ik altijd spijt maar dan is het altijd al veel te laat Ik voel mij toch zo’n stomme meid, die bloedend voor een spiegel staat Ik zei, ik begrijp je heel goed, kind jouw ogen wenen zeker nooit meer Vrees nu niet langer elke tegenwind het is tegen je verdriet…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…