Alle inzendingen over De Vooruitgang

we gaan naar voren toe, maar met een stap terug, geen vooruitgang boeken, geen vogelvlucht. ik zie je staan, met handen in elkaar, wachten tot het juiste woord, maar die komt er niet. waar we heen gaan, is geen verstand, verstand van zaken, die het licht,niet kunnen dragen.…

En alle vooruitgang hindert niet dat ik mijn vader heb gehaat. Ik doe nog altijd, te laat van school, de stap naar de keukendeur en licht de klink op, bang dat de deur weer te hard kraakt. Alles is mogelijk: mijn vader zwijgt of leest mij met strenge ogen de les; mijn moeder glimlacht of kijkt met een stil gezicht op haar bord.…

Zolang de menselijke vooruitgang haar hartslag verstaat.…

ben weer teruggegaan heb eeuwen van vooruitgang van de hand gedaan uit de gouden driehoek mayaat de cultuur in het zacht glooien van hun heuvels helaas nog maar van korte duur ik azteek hun geniale bouw in schitterende tempels daar waar wij middeleeuwden bleven zij beschavingstrouw matte riet tot boten met hun ronde neuzen paasde…

Een coalitie zonder echt geluid want we moeten vooruit door brede schouders gedragen maar positiviteit komt niet uit alle lagen rechts en links is niet meer zonder ideologie in een constitutie zijn er geen vleugels geen teugels de vooruitgang in de wetenschap neemt de overhand dat creeert een bepaalde afstand tot de bevolking in het land…

Ergens wil ik nog wel Ik kan nog wel iets verder Maar het gaat niet meer En ik krab wat aan mijn arm Ergens gaat het nog wel Ik maakt wat vooruitgang Maar ik kan niet meer En ik laat mijn armen hangen Ergens hoop ik nog wel Ruimte lag er voor me Alleen bergen zag ik En mijn hand wees naar de top Ergens denk ik nog wel Dat maakt…

jij wist de kleur voordat de knop zich opende in groei en vorm herkende je de bloei natuurlijk scheen de zon in een warm ontvangen maar een onbekende angst bleef in ontluiken hangen seizoenen werden volgemaakt zorgen voor even vergeten omdat alles goed leek te gaan maar de alertheid is gebleven signaleerde stilstand in vooruitgang…

mijn vaardigheden en talenten gebruiken goede liefde en goed werk vroeger was het alleen overleven ontsnappen aan de wereld mijn verbeelding verder ontwikkelen tolerantie is begrip, liefde en harmonie herhaling is een bijproduct mijn nieuwsgierigheid en verbeeldingskracht zijn toonbeelden van vooruitgang bewezen, je bent meerdere identiteiten…

leven stokt steeds met me mee nooit ben ik vrij er zit een steen in mij heb getracht zijn hoekigheden te verzachten weerbarstigheid raak ik niet kwijt de natuur geeft het figuur tijd zorgt dat de vorm gedijt ik hoef de trekken niet te schuren die getekend zijn in mijn gezicht pijn polijsten zal nog jaren duren ik hak mijn leven in vooruitgang…

Het is verdampt in de vooruitgang alleen in omzien leeft het voort de dood wentelt zich op de wang en rust in het vergane oorlogsoord Waar het leven lachte, soms ook bukte zijn hart gloeide en hij een ruiker plukte.…

Nu doet de vooruitgang ons de mogelijkheid geven op een gezonder en rijker leven. Helaas is van een rijker leven door steeds naar meer te streven nog maar weinig over gebleven, we vergeten echt te leven. Rennen, vliegen, haastig gaan, we willen onszelf geen tijd toestaan, veel bezit dat is ons streven, is dit leven?…

het witte leven sluiert de roestige gespen in een tijdelijk blauwdruk, maat ongeëvenaard grote stappen geen vooruitgang in een wens die ik niet mag hopen ligt de hemel uitgespreid op straat, maatje tweeduizend tien de aarde warmt, het vriespunt lijkt hoger te liggen de koorts zet trage stappen op het weke water bleke gezichten,…

Ik vroeg niet veel, heel fragiel, de ware intense liefde begroeten, het kreeg een zware vermoeide aanslag, geen vooruitgangen, verder van elkaar, met mezelf vlakbij, de mooie zon, zachtjes zien ondergaan, ik heb weer geleerd, aan wat ik voldoe, dansen in het licht, waar ik mezelf ken. (Zoek niet, maar wil gevonden worden...in wie je bent)…

afgrijzen opgetuigd met zeemanskunst het scheepje zonder lading matrozen paraderend op het dek niet wetend dat de bodem lekt de kapitein in loondienst van de tijd en heersende moraal jaagt eigentijdse passagiers van boord als baas van allemaal zijn schip gestrand na verre reizen is vergane glorie aan de ka een horizon vol slanke zeilen vooruitgang…

dit kind is een boek, boordevol gebreken waar je niet toekomt aan een nieuwe zin wat vooruitgang betreft is er geen begin er wordt zelden naar de inhoud gekeken soms leg je het weg en stof het later af want ook zijn overslag vraagt om contact ook al heeft hij veel krassen en is beplakt niet elk woord van hem is een zware straf toch hoort…

de platanen teruggesnoeid tot op het hout de dikste uitwas willig reikend naar het verre nergens Toscane kan er mij in eeuwen wanen in het spel van leven en de tijd soms triest dan weer verblijd gericht op God en eeuwigheid Toscane met zijn files op de autobanen tussen droom en zakelijkheid als ruwe steen achter een sierlijk masker vooruitgang…

er was een dag dat alles leek te stoppen er was geen weg terug en geen vooruitgang meer jouw hart hield op, het mijne bleef nog kloppen maar vol verdriet, mijn liefste lief was er niet meer ‘k keek niet vooruit dat maakte me te angstig en een terugblik naar ons samen deed me pijn maar naast me kijken voelde veilig, ‘k zag daar vrienden die…

Vanuit de ronkende diepte van onderhuidse onverdraagzaamheid scheuren grillige visioenen naar de stembureaus en klauwen vooruitgang aan flarden van uitgewrongen solidariteit Vlaamse tongen sidderen en sissen tot hun aangewakkerde protesten hen wederom samenbrengen dankzij ontvlamde frustratie onderstoppen in knusse superioriteit en meewentelen…

daar zijn vooruitgang breed heeft uitgesponnen, waarvoor weer de verliezer, wat gedwee, de prachtigste excuses heeft verzonnen - tenslotte viel 't verlies verschrikkelijk mee - dan heeft uiteindelijk ieder weer gewonnen!…

zeemanskunst het scheepje zonder lading matrozen paraderend op het dek niet wetend dat de bodem lekt de kapitein in loondienst van de tijd en heersende moraal jaagt eigentijdse passagiers van boord als baas van allemaal zijn schip gestrand na verre reizen rust in vergane glorie aan de ka hij droomt een horizon vol slanke zeilen maar de vooruitgang…

ik heb ze zien komen in het zwart van mijn dromen wezens van pure energie in langzame eeuwen met weinig vooruitgang wonnen zij nauwelijks terrein bezochten de aarde door bliksemontlading en verbleven in verre magnetische velden pas met de huidige elektrische en radiografische stromen zijn zij overheersend tot ons gekomen zonder…

nog kan ik ze in beeld en kleuren vangen de windjammers en tall ships van voorheen waar tijd de zeilen slijt en windhandel vooruitgang brengt voor kooplui land en continent ook vogels broedend op het oude akkerland oppers met gedroogde tarwe in het zonne-uur bij de scheefgezakte hooibergschuur waar ploegen wolken stof doen waaien achter…

weer op gang na de nachtrust gerammel van melkbussen klinkt over het koren in het ochtendgloren verrijst de zon die de einder kust en een valk doet zijn best om een muizenfamilie te verstoren mijn oude land bestaat alleen nog in mijn gedachten een herinnering van allang vervlogen tijden er is geen middel om de pijn iets te verzachten de vooruitgang…

Geleidelijk aan groeiend tot tien Celsius misschien zelfs het loeiend lentelawaai van vertrouwelijke vooruitgang wat de aderen doet broeien en de bladeren doet groeien. En ook! hoogzomers dromen van de sloomheids- infiniteit en leven op liefde.…

knipperden in het volume hier ben ik van een eerst herkennen waarin kleur contouren tekende pas later kwamen daarin geur en geluid in het proberen en imiteren van mama haar ogen en warmte waren het thuis in jouw leven dat in liefde vorm werd gegeven met het intensieve samenspel van zinnen die getuigden van een immens snelle vooruitgang…

gezicht in eerste tekens van jouw lichaamstaal rondde je lach priemden ogen apart pas later in woorden en zinnen kwamen boodschappen diep van binnen zonder enig geluid in samen deelden we woordloos ervaringen uit bepaalden zaken voor dag en nacht in een enkel geval zette stem kracht achter argumenten die stotterden en vooruitgang…

Een kleine mond, waarmee jij later mee gaat spreken, een vooruitgang, een teken. KLeine ogen, waar je later meer mee ziet, je ziet geluk, maar ook verdriet. Kleine oren, wat moet je zonder ze later, hoor de geluiden, het geklots van het water.…

Alwetende Oppergod beslist eenzijdig wetten en gebod leugenachtig onpartijdig vrede weer verbrod troepen bloeddorstig strijdend vooruitgang beknot Goddelijke zegening geofferd bloed brutale geweldpleging andersdenkenden beboet pompeuze belegering almachtige gloed Zin vervliegt verbloemde aanblik media bedriegt chirurgische prik…

bedenk me wel dat ik er aan mee moet doen -ik geloof niet in onthechting- soms sta ik pardoes voor 'n dierenwinkel waarin een verkoopster zo lief lacht dat ik ervan zou kunnen omvallen als een kapstok, net op dat moment waait 'n zachte wind de hoek om die ons beiden meeneemt, om daarnaar weer door te lopen, zodat ik heel even vooruitgang…

equilibrium hoop liefde ik hou van je en dat maakt me sterk waar begin je of waar eindig je denken aan de toekomst vraagt om stevig contact geen blackberry, geen auto, geen huis wel elkaar laten we Europa met haar open wonden verlaten de kerktoren achter ons op weg naar Azië op zoek naar de ware tijd ware tijd een nieuwe kracht van innerlijke vooruitgang…