8398 resultaten.
D~rã~cu~lã
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 394 Deuren knarsten en vensters vielen uit het slot
gebroken ramen hingen scheef in hun schanieren
en anders blies wel de wind overal door kieren
hier en daar lag het service op de grond kapot
de oude tafel stond scheef gezakt op zijn poten
omgeven door kapot geslagen stoelen en banken
de holten vulden zich met klagelijke klanken
iedere hoek bewoond…
Ruïne
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 214 Weerstand gebroken
Verpulverd door de eeuwen
Herinneringen…
ruïne
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 734 als mijn hand
haast kleeft aan het
verroeste hek
zuigt de aarde
en bezwaart mijn lijf
nagelt mij aan deze plek
staar haast wezenloos naar
onevenwichtige restanten
van bemoste muren
verslagen door weer en tijd
die de glorie genadeloos
en voortschrijdend verzuren
ik zie vooruit naar verleden
in een droom die mijn jeugd
traag voorbij…
bx – b = x
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 353 'Ik mis nu een beetje,' zei bruin,
want hij was na een ingreep een ruin.…
ruïne
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 884 en als ze zich dan omdraait
weggaat
en geen laatste keer meer zwaait
dan heb ik het
gevoel
dat ik meer gestorven ben dan haar…
Mijn ruïne
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 340 In de ruïnes van mijn bestaan
verstikt tussen gangen en muren
waar geen adem gaat, in of uit
heb jij de schatten blootgelegd
ooit verborgen, onbedorven
zonder ooit in twijfel te verkeren
graven in het mulle zand
doorzien van pure bodem
jij, archeoloog zonder vrees
gewapend met de scherpe blik
steek je dwars door mijn hartvlees
mijn…
Ruïne
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 127 ik schrijf mijn tekst hier op de muur
in de hoop dat op den duur
u het lezen zal
de woorden staan er kil en kaal
de achtergrond verbrokkeld vaal
teken van verval
doch eens, keek ik vanaf de toren
lachend immer recht naar voren
zeker van mijn tijd
maar nu de brug is neergelaten
straten stoffig en verlaten
ga ik in vergetelheid…
Kwetsbaar (tanka 7)
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 213 In de ruïne
van je gebroken leven
groeide een klaproos.
Ze bekroonde het gevoel
van jouw kwetsbare broos zijn.…
ook mooi...
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 354 de 'Yorkshire dales'
om precies te zijn Bolton Abbey
de ruïne van 'Priory Augustinian'
een schilderijtje aan de river Wharfe
over de 'stepping stones' naar de
andere oever en dan een foto maken…
ruïne van een scène
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 160 maar dit alles
en alle reden
zijn in de werkelijkheid
verzonnen
de luchtkastelen
staan met lege handen
in de kast
een zandsculptuur
geeft antwoord
wanneer een scherf
uit de toren valt…
regen en ruïne
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 218 er is geen loslaten zonder liefde,
zegt de ochtend
terwijl hij met een lemmet
mijn huid opensnijdt
ik leg mezelf te vondeling
op veel te kleine bloemen
samen met het geluid
dat ik liefheb
de avond zal van zwakheid spreken
wanneer ik mijn mond
opensper
om regen zichtbaar te maken…
Aangeboord
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 76 sluiers van weerstand
zijn geleidelijk verscheurd
opgebouwde muren
verbrokkeld tot ruïne
mijn ziel dwingt mij
te graven naar de bron
van mijn oorsprong
waar inspiratie vloeit…
mannen.....
hartenkreet
3.0 met 57 stemmen 3.283 Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen
De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen
Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw
Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw
We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton
potloodje make-up remover lipstick of tampon
eye-liner mascara nagellak…
manisch depressief
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.095 Ik zit te mokken mieren melken, altijd weer dat rot humeur
Steeds maar zeveren zeiken zaniken zwetsen ziemelen en gezeur
Ik heb koppijn ben chagrijnig heb een kater ben niet fit
Kan wel janken huilen schreeuwen, ben zo triest ik heb geen pit
Ben uitgekookt geirriteerd gevoelloos en zo treurig
En als ik niet verzieken kan dan ben ik sikkeneurig…
Laatste
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.619 het laatste beetje is nu op
veel had ik te verduren
het kaarsje is nu opgebrand
gedoofd zijn alle vuren
voor mij, die het aangaat, is het niet erg
ik heb genoeg geleden
voor hen die ik achterlaat
vaarwel en wees tevreden…
Pesten
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.190 Klein en weerloos
gepest, getreiterd,
je niet voldoende veilig voelend op school
maken je tot een moeilijke puber.
Je grenzen verleggend, zoekende…
maar vooral depressief,
steeds verder wegzakkend.
Bang ben ik, omdat je leven
geen zin meer lijkt te hebben en
je alleen maar dood wilt.
Nauwlettend houd ik je in het oog
je steeds tot praten…
Woorden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 134 wellicht geduld
afwachtend
om toe te slaan
soms
fijnzinnig als zijde
vaak als bliksemschicht
met volle kracht
dondert erkenning
niet smeken is superieur
omheiningen breken
het woord staat en troont
soms ten spijt
teruggeroepen
maar de ruïne blijft…
Ruïne verstilling
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 466 Hoe rijk zijn de woorden
door namen benoemd
verankerd aan gestolen momenten
voorbijvliedend, verloren in tijd
Want in de ruïne van 't verleden
tussen brokkelend steen
bloeit een witte wilde roos
zo puur in 't heden
met mossig donkergroen daaromheen.…
Generatie omgang
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 Vanuit lege ruïne
klinkt het toonloos
zonder gestalte naar overzij
waar volle huizen
luxe riante villa’s
geen antwoord bieden
stromen woorden
door wind gedreven
die in oude tijden
harten warmden
en nu in koude vlagen
slechts tonen het verval.…
..
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 118 'Mij zul je dan niet rond zien struinen
bij deze winderige ruine.
Ik zit, als het hier sneeuwt en vriest,
mooi in Venetie of in Triest,
en, wat ook aardig is, daarginter
komen wél trema's uit de printer.
(uit: Goed voor hart en bloedvaten)…
goed te pas
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 163 ik sta hier in de duinen
die in wolkenlucht verstuiven
windvlagen die wuiven
met handpalmen van gras
zie de manen van ruinen
langs briesende paarden
die niet meer bedaarden
toen het éénmaal zo ver was
zij nemen de benen
het strand op naar zee
langs het water gaat het in rengalop
goed te pas ga ik er even helemaal in mee…
Het overzeese
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.432 Geschrokken van zoveel naaktheid
- ze had de bomen nog nooit zonder bladeren gezien –
geurden alle gedachten naar strijd
was het leven wankel, onzeker en alles misschien
Struikelend over verdroogde dromen
aan haar flanken de ruïnes van huis en haard
de omhelzing waar ze nooit los van zal komen
de wijdse leegte waar ze nu in staart
Ze heeft…
Kasteel, Chateau Neubourg te gulpen
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 479 Waardeloos,
Kon ik er maar voor zorgen,
Dat dit gebouw geen ruïne wordt
Maar een gebouw om van te houden
En behouden
Voor het nageslacht.
Heeft iemand daar wel eens over nagedacht!?…
met de stenen mantel der liefde..
netgedicht
4.0 met 64 stemmen 2.788 De verandering is merkbaar aangebroken,
een zachte sluier van onaantastbaar goud
ontspiegelt alles wat aan liefde zo hard
in mijn gezicht werd teruggekaatst
ik verloor aan kracht de kwinkslagen,
aan diepte jouw schier onmetelijke lach
aan hoop jouw neergeslagen ogen
het blindelings vertrouwen dat ontbrak..
de ruïnestenen op het uitgelopen…
De ruïnes van vandaag
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 309 ik heb mijn vlag geplant
op de ruïnes van vandaag
overleven is nog vaag
het eerste stuk werd geplaveid
met rituelen uit de morgen
chaos kwam met haat en nijd
om twaalf uur boog alles
en ging barsten ik zag
brokken ongebruikte tijd
was gevangen in de niet
doorbroken cirkel van verwachten
kon niets tot mijn ultieme spijt
ik duisterde…
het klooster
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 175 keurig klooster,
later, veel later
ruige ruïne
eenzame pater
heilige ramen
goddelijk licht
akkers en weiden
vruchtbaar gezicht
losse planken
scheef op de brug
“eenvoudig leven”
stond op de rug
dik was het boek
muffig de zaal
vreemde geluiden
vloerkleden kaal
verbrokkelde toren
stinkende gracht
uitgesleten treden
nostalgische…
Verslaafd
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 632 Als je ziel zichzelf verkoopt
een autonome handel,
je kijkend naar je eigen fort
langzaam een ruïne wordt
Als een origami
donkergrijs je beeld vervouwt,
je dodelijk verveeld
huilend van je moeder steelt
Allergisch voor je schaduw,
maar verslaafd aan de zon
badend in het zweet
ontsnapt een laatste kreet:
Help,
help,
Ik ben geen junk…
Oranjekoorts
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 576 U kunt het niet zo gek bedenken of het is er wel,
Een pet, jas,o verall, vlag, toeter of bel.
Alles heeft de kleur oranje in ons land,
Niemand staat er eenzaam aan de kant.
Iedereen is ineens elkanders vrind,
Want we zijn allemaal oranjegezind.
Oranje is de tijd van saamhorigheid,
En het team levert ons de mooie strijd.…
Huwelijkstragedie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 288 Aan een stille weg verscholen
staat een ruïne met holle kamers,
vervallen in de tijd,
waar op regen en stormdagen
de geesten nog dolen
die gierend huilen
van wrok, verdriet en spijt.…
Het Gevecht
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 3.881 Wachter van de ruïne poort.
In de schaduw van de zon.
Gezakt door onvoorzichtigheid.
Gevlogen in de lucht.
Met gekrijs gevallen.
Beschoten en vernederd.
Verjaagd en verkracht.
Wachtend op een ander oordeel.
In de vervluchtende tijd.
Als een zaadje in de grond.
Beroofd van het eigen ik.…