Alle inzendingen over Gaya's pandemische i

genoeg van het kwaad in de mens die z’n schitterend nieuwe brein misbruikt en inzet als wapentuig- wekt Gaya, godin van de aarde een oer-organisme oud als ’t leven dat zich voedt met al het kwade- die gevoelens van zijn gastheer als ‘n virus genetisch manipuleert zo diens frustraties neutraliseert- die zich snel als ‘n virus voortplant…

geluidloos was het bombardement fotonen op mijn huid zoals ook dat van straling die van 0nbekende bronnen komt mijn trommelvlies detecteert drukverschil van hoog tot laag selecteert bekendheid uit herinnering lokaliseert plaats sterkte en volume geregisseerd in tijd een pandemisch geluid hoe houden mijn gehoor en hersenen…

[b]verdwaald[/b][i]op het[/i][u]web[/u] [i]zo[/i][b]vroom[/b]…

Een vlinder cirkelt om de lamp van mijn kamer. Wanneer ik het licht uitdoe verdwijnt de vlinder op zoek naar een andere lamp. Ze trekt een gekleurde streep van verlangen op mijn vermoeide ogen.…

schitterend ben jij overeind gebleven in deze bizarre tijden van pandemisch leven uit alle spinsels heb jij met magie de pluisters van het duister verdreven op zoek naar licht ook op nabije helderheden werd het zicht ons op mystieke wijze plotseling ontnomen waar ooit houvast de weg naar hemel was zijn geesten weggebleven…

rondjes tot pirouettes in een overwinningsdans want de angst was ineens totaal verdwenen in samen kijken naar de opgaande zon waar de dagen in het stilaan langer worden als lentedag gingen zomeren naar klein geluk dat lange tijd afwezig was geweest omdat voor bestaan alle energie moest worden aangewend in het overleven van het pandemisch…

I love you, I love you, I love you, Like never before. Het is zo lang geleden, Dit hoeft nu toch niet meer? De melodie zwelt aan, bevestigt het me telkens weer. I love you, I love you, I love you, Like never before. Waarom nog zoveel zeer, Ik mis je, Ja, ik mis je. Nog steeds en… meer en meer.…

M I S T De l e e g t e van m i s t i s volmaakt heeft alles wat elke andere l e e g t e m i s t…

Jij zegt: 'I'm sorry' terwijl je mij je hand reikt zeg ik: 'I'm Guido'!…

Naar: Mary Elizabeth Frye - Epitaph Do not stand at my grave and weep; I am not there. I do not sleep. I am a thousand winds that blow. I am the diamond glints on snow. I am the sunlight in ripened grain. I am the gentle autumn’s rain.…

I was living in a black box Not knowing what to do Until that special moment; The moment I saw you. I jumped out of my box And reached out for your love And now I'm finally happy Living in the clouds above...…

Deeper and deeper as I journey to living a life that seems to be a lost reality that I can't ever find no way to reach my inner soul esteem is low how deep can I go in the ground that I lay if I don't find a way to sift to the grey that clouds my mind this time I look to see what's between the lines...…

. ------------- I I I ------------ Het hoofd knikt met haar dat meestal niet zit. Meer staat dan Andrélon heeft beloofd. Ogen die lichtblauw knipperend op de wal blijven drijven. Omringd door ovale vensters met variabele plusminus lichtinvalcorrectie. Evenwichtig bruggenhoofd op de neus.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Als ik zou zingen: I don't know how to love him... I just don't know... I just don't know... How to get him... dan sijpelen tranen over mijn wangen en bevangen van verdriet, want ik weet het niet! Maar het is zo schitterend dat lied...…

I…

4 mei 2020 Het is stil in de stad Het is stil in het dorp Het is stil in de straat Het is stil in de laan Het is stil in de steeg Het is stil op het pad…

(vrij oet 't Twents) 't is altied slimmer dan i-j denkt ok al is 't slim genog dan is 't tóch nog slimmer dan i-j denkt…

Like a Butterfly I fly from flower to flower searching and waiting for the one who please me the most like a butterfly I fly I like every flower but always fly away searching and waiting like a butterfly…

P rettige R ozengeur O mhuift herinneringen F ijne gesprekken I ntiem en eerlijk C oncentreren I ntens : A mour T oujours…

— aloud — The Racket shamed me so — And if it had not been so far — And any one I knew Were going — I had often thought How noteless — I could die —…

If I'll die today I'll write youre name on every single star so everyboy can see how much you mean to me…

M ijn diepste demonen draven op U it de voorgoed verdrongen vergeetput Z onder zeelucht zonder zoetwater I n verschrompeling na verdriet van eerder E n wilder en woester dan weleer K omen ze opniew aan de oppervlakte I s muziek dan mijn verraadster als S oms mijn innerlijke ik bovenpiep M isschien ... wel, misschien ... niet I n mijn ondoorgrondbare…

I am farloved on Gorman, yummy much She spooked her popsy poem with inspiration I felt a heartlust for an own translation In stonegood Nedderlands, my double Dutch But years ago I climbed to heaven’s hill So no one thought of me (argh!): John O’Mill…

Ze zet ’t puntje op de i zet zichzelf even op de rem ’t is niet dat ze ’t niet meer ziet maar domweg omdat ze moe is. Ze zet ’t puntje op de i want als ze dat niet doet is een ding zeker dan gaat ’t niet goed. Dus nu dat puntje nog!…

wie van anderen de puntjes op de i wil, moet daarin zelf voorgaan!…

Je denkt: nou valt er niks meer te remaken Komt er een Beatlemix de kop opsteken Gepresenteerd als nieuwigheid van 't jaar Ja, die George Martin is me een genie Ofwel that is I think I disagree…

Zo´n boodschap kan toch niet in deze tijd Ik hoor bestuurders alom pruttelen Vanwege schaamteloos betuttelen Wat nou I love? I hate de overheid! En elke keer als ik zo´n bord zie staan Denk ik: nu geef ik nooit meer richting aan…

mijn geisha schenkt thee haar roodzijden kimono ruist als rijstpapier…

Mijn vrienden van de hoek, gezichten in een gloed en waas van kaarslicht, in bedachte stemmen vervliegt de wierook, weeft het gesprek tot weinig wat mij raken kan om voor niemand bang te zijn, op die ene gedachte na die ik niet kan remmen en door de ongetemde lente, de wilde bloesem kiest van hoopvolle gedachten.. Daarbuiten in…