9391 resultaten.
Gevlochten pijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 824 Warme handen
vlechten gedraaide
krullen bloedend
gestrikt
mijn ogen
omhelzen jouw
ranke gestalte
rijgen jaren aaneen
huid op huid
straalde leven
wandelde hand in hand
ooit vol van liefde
ik voel schrijnend
jouw lach terwijl
ik de stilte vandaag
zo hoorbaar goed versta
staand achter jou
lijk ik groter
maar voel me
oh zo klein…
Pijn
hartenkreet
3.0 met 51 stemmen 3.364 Wat ik voel
Is de pijn
Van wat niet is
Maar had kunnen zijn
Afstand als schuld
Liefde voorbij
Pijn in ruil
Voor de liefde in mij…
voorjaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 nesten gevlochten
gevederde vogelen
wat aan nieuw leven…
memorabel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 240 gevlochten klanken
dwarrelen droef en donswit
de zon tegemoet…
Gevlochten verdriet
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 709 Ik zie jou daar staan
met handen vol liefde
de angst om te geven
volkomen misplaatst
Jouw hart zonder muur
geraakt door mijn passie
laat liefde herleven
toont nakend jouw ziel
Golven van hartstocht
breken mijn gedachten
de sluizen gaan open
warmte keert het tij
Verborgen gevoel
geopend verlangen
verloren gewaand
gevlochten verdriet…
Andermans Koren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 87 De hemel boven al, en overal op aarde
de grens voor ieder mens, om niet te overschrijden
De kinderen van China horen van patenten
en van grote mensen
centen, het financieel gewin, leren
hoe ze moeten vaccineren
De waaierende dood, uit
de schoot van Wuhan
troost weerspiegelt de hemel in
't uur van de dood
Een krans met
bloemen gevlochten…
lang ...geleden
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.219 Herinneringen worden gevlochten
doorheen de tranen
van afgebrokkelde muren
Beelden rusten en gaan vervagen
de pijn echter,
lang geleden,
die blijft je voor jaren
in je schoot aanstaren
Vleugels worden gebroken
handen vergeten te slaan
angsten blijven drijven
op een eiland
waar ik ze wil begraven
samen met een opgeborgen traan
Een…
Rits dicht
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 436 mijn lach
op dat gevlochten
pad, sluit mijn ogen
en denk sterren
dansend langs de
tweede trap naar boven…
Loos licht
gedicht
3.0 met 16 stemmen 7.590 Doornen raken de dageraad
prikken lucht in het ochtendlicht
daar, midden in de roos ligt de pijn
schuingesneden steel jij de dauw
van fluweelzacht geopende handen
waar het dieprood d’aderen raakt
sterven nerven in wortels
en rafelt gevlochten leven
bruusk in het groeisel van de tijd
sedert terra vochtige grond scheurde
tieren netels…
Leven, een ontwarring
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 97 Leven,
het is continue
een ontwarring
van iets wat nog nieuw
en in elkaar gevlochten is.
Men hoeft niets te doen
geduld en tijd
zullen het laten groeien
tot iets wat uniek
in alle schoonheid
tot rijping zal komen.…
Gevlochten sporen
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.230 Als de maan haar hoogste punt bereikt
valt weerschijn in twee felle ogen
worden blikken omhoog gezogen
naar de hemel waar zij lichtend prijkt
Zoals zijn zicht haar gloed weerkaatst
als hij halend passie stemt
zo is zij ook in 't minst geremd
zelfs als zijn schreien eens misplaatst
Gevangen in de manestralen
roerloos…
Brabbelaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 204 Je strikte mij
de linten in het haar
gevlochten kon allang niet meer
opgetogen levenstaal werd brabbelaar
en ik als goed verstaander
zag je kaalheid niet
stekeblind
kreupel loop ik naast je
beugels rond mijn hart…
Liefdesverdriet
hartenkreet
5.0 met 20 stemmen 196 Iedereen kent het waardeloze gevoel
Zoveel pijn met wat voor doel.
Ooit sprongen de vonken er vanaf
En nu voelt het doods als een graf.
Maar deze eerste liefde vergeet je nooit
En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…
Zonder titel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 836 Ik, die ben
in bomen uitgebroken
tot groei, tot takken
om te strelen,
Ik die stukgelopen ben
op hars en schors
en het kussen van rasp
Ik die van je houd
tot aan de faliekant
van jouw huid
Ik wil staan als een
gevlochten rondom
aan de tuin die je bent…
ochtendsonate
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 377 het licht gevlochten
tussen wiegende takken
vroege vogels
in opperste staat
lichtstruikelend in
fladderkriebels
in dauw van
zonbeschenen druppels
fluitend met volle teugen
in landschap
van deze dag…
Melancholie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 278 Koester
gloeiend goud
koren
huiver
zilver maanlicht
water
leef in laatste uurtjes
gedenk
die krans van margrietjes
zélf gevlochten
rond de tere kinderziel…
Geteend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 Dat je niet praat
tot daaraan
maar appelrot
schimmelt
de mand
Was het gevlochten
niet geteend
genoeg?
Riet kan soepel
als het nat
buigzaam
zonder breken
en toch
pittig
Bevochtigen
met liefde
maakt speeksel
overbodig…
Ineengevlochten zielen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 384 Je slaat je hartenklop
als vrolijke fonteinen
sinds de val zijn einde brak
Ik omgeef je
met een aura van warme licht
wat schijnt in toverogen die verblijden
Dan leg ik jouw hand op mijn boezem
in een roes van openlijk
en vrijelijk de zinnen strelen
wanneer we de liefde met tomeloze energie bespelen
We kijken elkaar de kunst af
van…
Een strik met een knoop om te ontwarren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 125 stuurloos
Rond dobbert
In je zonnige zitkamer met
Open haard omlijst door een witte schouw
Met sierlijke krullen
Het vuur in de ogen kijken
Schuifelende voeten over de houten vloer
Rood gekleurd
Zij staat stil bij haar rijglaarzen
Haar vingertoppen beroeren het zachte leder
De verkleurde veters bijna versleten
Van links naar rechts gevlochten…
Dodenherdenking 2019
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 70 ze verdwenen
bij horden
tegelijk zonder
afscheid
nemen overal
en nergens meer
alleen de warme wind
verzette zich nog
tilde sterren op
met het eeuwigheid lied
een bloemenkrans
gevlochten met
kralen parels
om te herdenken
't herdenken
van slachtoffers
die zijn gevallen
in de tweede
wereldoorlog
alle mensen
die onvolwaardig…
Eenheid
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 622 Want als de pijnen toeslaan,
ben ik alleen maar lichaam.
De geest komt in het nauw.
Hij wil wel op de vlucht slaan.
Maar heeft geen plaats om heen te gaan.
Dan zoek ik naar een middel,
voor wat vergetelheid, in mijn verhaal.
Dan moet ik eerlijk zeggen,
ik hou er niet zo van.
Het middel is soms erger dan de kwaal.…
Compliment
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 Compliment; (afgunst)
Het wennen;
Opnieuw leren ervaren;
Het aanhoren.
Dingen die je was gewend;
Elke dag;
Niks aan verloren.
Gemeend of niet;
Het verschil wordt steeds groter;
Je doet gewoon je best.
Totdat je er te veel kreeg;
Je groeide in populariteit;
Passeert de rest.
In plaats van delen;
Word jij ongewenst;
Om iets wat…
Zij zit naast me, en ik aai ‘t gevlochten haar
poëzie
2.0 met 19 stemmen 2.007 II
Zij zit naast me, en ik aai ‘t gevlochten haar,
‘T hartstoch’telijk rood, voor mij gevlochten, blond;
En ‘t gladde strijk ik gladder met mijn mond,
En zijn metaalreuk ruik ik, diep en zwaar.…
HAAR BRUIDSKRANS
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.307 De krans van roos en leliekelken,
Gevlochten voor uw bruine vlecht,
Werd op uw doodkist neergelegd,
En zal verwelken.
Gij zelv’, die neerligt in dit stof,
Aan worm en made prijsgegeven,
Verwelkte bloem van onze hof!
Gij zult herleven.…
Vergeef me.
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 2.185 Twee woordjes
zo dunnetjes gefluisterd
vergeef me
een ijle schijn omkranst
het breken van de ogen
twee handen
zo fragiel geaderd
in rozenkrans gevlochten
omringd door wit satijn
je gaat stil, zo stil
op jawoord gedragen..…
Gesponnen honingdraden
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 3.568 Jij lachte om de regen
die niet kwam en ook
al draaide het wiel om
onze as,
was het toch de herfst die viel
en wij als brekebenen
droogden de vaat met de
honingdraden,
die wij eens hadden gevlochten
in een paringsdans waarbij
schroom slechts
onze kleding was…
verdwalen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 448 roodbruine bladeren dwarrelend
voor betraande ogen
de kracht van de herfstzon
zal ze niet kunnen drogen
verwarrende gedachten en
onuitgesproken woorden
zoveel verlangens
tranen die alles smoorden
gekwetste gevoelens door
gevlochten verhalen
in eigen emoties
steeds weer verdwalen…
Kathedraal
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 1.582 zachtjes, zei je
vergeef me, zei ik
dat ik het jubelen niet
in je haren heb gevlochten
of mijn meest zachte gedachte
van onzegbare dingen
vergeef me, zei ik
dat mijn schaduw op
het gebrandschilderd raam
de schoonheid niet raakte
van het genezend licht
rust maar,
zei je
in mij
eindeloos droef…
Witte duiven
hartenkreet
3.0 met 62 stemmen 6.705 Als witte duiven eens
vlogen
overtuigt geïnspireerd
rond de aarde in grote bogen
in de vredesvlucht witte
veren lieten vallen
op ieder land en continent als
godenoffer
mensen flora fauna had
verbonden
met een gevlochten lint
van vredesveren…
Celeste
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 213 hoe zij speelt met sluike sprietjes
langs het korstbemoste klinkerpad
en op het water een handje helpt
met openvouwen van een lelieblad
waarna zij open en bloot
de naaktheid van een boom belicht
om halfweg de ligusterheg
de schijn te wekken in het kreupeldicht
gevlochten bed van vergeetmenietjes…