19523 resultaten.
bloemen in je hart
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.424 wanneer ik dood ga
hoop ik dat er bloemen
groeien in je hart
ontsproten uit de zaadjes
die ik door de jaren heen geplant heb
en nu ontkiemen
door het water van je tranen
wanneer ik dood ga
hoop ik dat er bloemen
groeien in je hart
en dat het bol staat
door een explosie
van geuren en kleuren
die jouw herinnering aan mij verbeeldt
wanneer…
Hoop doet leven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 244 Hoop doet leven
en er is leven
na de dood,
maar toch doe ik 't
als het kan even,
bij leven!…
Jouw liefdeskleedje
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 134 op ons liefdesplekje
waar zo veel zoete herinneringen
geboren werden
spreid ik jouw liefdeskleedje
voor je uit
Ik streel je door je manen van riet
Uit liefde
nestelen wij
sluiten wij saampjes de deur
En de dood nog even buiten…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
En ik denk alleen tranen zie ik soms in vragen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 168 Want bij welke stap in het leven ook al sinds mijn doop
vrees ik geen wanhoop, dat is wangedrag van de hoop.…
Hoop
gedicht
3.0 met 5 stemmen 1.758 De hoop, met zijn loverpracht,
Is wel de rijkste aller bomen;
Dood en vernietiging wacht
Wie aan zijn tover ontkomen.…
ZO!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 379 Ik ben verdrietig
om scheiden, lijden en dood,
maar hoop op hemel.
God is de eeuwige rust,
het dansen van de golven.…
Gemengde tranen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 298 Hij fluisterde
met gemengde tranen
van geluk en pijn
ik ga nu slapen maar
als ik morgen wakker wordt
hoop ik dat ik dood zal zijn…
Doods Droom Doos
gedicht
3.0 met 3 stemmen 8.659 Wat je niet denkt of raadt
Wat niet op je afrijdt
Op weg of straat, slaapt nog
In de Doods Droom Doos
Wat je niet zegt of vermoedt
Wat je niet overpeinst
Schenkt je zoeter dan room
Doods, Doods Droom Doos
Genadige hoop, concreter
Dan windroos en hondsroos
Verlaat ons niet, blijf weg
Van Doods, Doods Droom Doos.
--------------------…
Berusting
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.741 Tussen dit ogenblik en mijn dood
ligt misschien een lang leven;
ook een groot?
de hoop daarop heeft mij allengs begeven;
maar is het groot of klein niet om het even
voor wie gelooft dat wij pas met de dood
gaan leven?…
Doodlopend spoor
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 957 maar hopen
Dat dit allemaal een droom was…
Credo
gedicht
3.0 met 72 stemmen 43.554 Niets te verwachten, niets te hopen:
er rest mij niets dan duisternis en Dood.
Ik zie het, maar ik wankel niet: wie Gij ook zijt,
U heb ik lief, met heel mijn hart, met al mijn Bloed.…
Credo
gedicht
3.0 met 16 stemmen 5.567 Niets te verwachten, niets te hopen:
er rest mij niets dan duisternis en Dood.
Ik zie het, maar ik wankel niet: wie Gij ook zijt,
U heb ik lief, met heel mijn hart, met al mijn Bloed.…
Brood in de hemel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 188 In de hemel is altijd brood
zei de Afrikaan
hij sprak woorden van hoop
waar zal na mijn dood
het verlangen dan naar uitgaan
want hier is al geen nee te koop…
Gedachten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 158 Mijn gedachten drijven,
tussen droom en werkelijkheid.
Als bladeren die vallen,
dwarrelend in de wind.
Nog met de warmte...
van de zomertijd.
Hun voedsel gevend,
aan de grond waaruit...
ze zijn ontsproten.
Hopend
op een nieuwe lentetijd.
Antje.…
IK LIG ZO STIL
poëzie
2.0 met 8 stemmen 623 Ik lig zo stil aan u als kind aan moeder,
mijn dode levend lief, en hoor hoe zacht
het kloppen tikkert van uw zachte hart
en 't bloed hoor 'k ruisen als water zoetkens doet er.…
VLOEK NIET DE ZON!
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.052 Vloek niet, o vloek niet de zon,
m'n broer, die zo zwaar draagt uw last,
touwen en lijnen zijn om u getast,
hoog glijdt de boot in de zon.
Rafel van kleed hangt naar neer van uw borst,
uw ogen en slapen zijn wild omvloten,
maar de haat, de haat uw oog ontschoten
0
vloekt de zon, vloekt de zon op uw borst.
Bittere man die…
heimwee in de kast
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 119 wat ben ik eigenlijk nog voor jou
geen klank meer uit je mond
een gezicht tot op de grond
je hart zo kil en koud
eens waren we goede kameraden
maar dat was al vele jaren geleden
we waren met zo weinig tevreden
ook sterk zelfstandig en vastberaden
we hielden van de gouden zon
maakten reisjes naar die landen
waar ik hoopte dat die zon, je…
Wanhoop veranderd in hoop
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 62 start met licht in ‘t hart
Wanhoop veranderd in hoop dat
de wapens verdwijnen
en de zon weer gaat schijnen…
Zorgen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.747 Gewikkeld in beweende doeken
draag ik de dagen naar de dood
en vlij ze stervend in zijn schoot
terwijl m’n ogen zorglijk zoeken
naar die ene zwakke schicht
dat ik vast zou willen grijpen
om zijn groei te laten rijpen
tot hij vlamt van levenslicht
Ik omklem met al mijn macht…
Ode aan Mary Frye (1905-2004)
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.472 (Do not stand at my grave)
(Bewerking van de briefkaart versie, rekening houdend met de in een interview in 2000 voor de Canadese radio opgelezen originele versie)
Sta niet stil bij mijn graf en huil
Daar ben ik niet; ik lig niet in die kuil.
Ik ben de stormwind voor iedere meeuw,
Ik ben de diamantglitter in de sneeuw,
Ik ben het zonlicht…
Opnieuw omarmen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 454 Ook straks houd ik als ieder
Het aardse voor gezien
Geen keus
Het is een moeten
Een noodzaak bovendien
’k Zal huilen, janken, schreeuwen
Al is het ook mijn tijd
Het vele dat ik liefheb
Raak ik ten volle kwijt
Of zal er in wat komen gaat
Ook plaats voor liefde zijn
Als dat zo is heb ik geen angst
Ik vrees dan niet de pijn
Mijn hoop bewaar…
Lazarus
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 158 Zo is de dood geen lot
slechts een masker.
Dus kom maar
naar buiten.
gooi het af.
Blijf bij de dood
niet staan
maar denk straks
met Pasen
aan die vriend
die je riep
dan kan jij ook
Zijn lijden aan.…
Hij bleef nog even
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 500 In zijn zetel van tevreden
denkend aan hoe alles ooit begon,
zetelt in de herfst van zijn leven
een oude man onder een gouden zon.
Zijn oude ogen over het water,
een schittering van een wijzer ouder man.
Doch het landschap om hem heen desolater
wanneer hij afscheid neemt ervan;
Haar kleuren een beetje valer,
de mensen die op haar…
Belofte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 256 Hoe vaak in zwart doorwaakte nachten
de dood ook kalm zijn troost aanprees,
steeds overwon (uit hoop of vrees?)
het ongewetene dat wachtte.
Wat alles nog voor mij beschoren
zo in de schoot der goden lag,
ik strekte naar de nieuwe dag
opdat het mij zou toebehoren.…
Vader Dood en Moeder Leven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 79 Vader Dood fluistert hij
ik wil u spreken en vragen
is het misschien al tijd
om het leven te vergeten
mijn blote voeten doen pijn
van het moeizaam lopen
op het scherpe levenspad
Het is nog niet jouw tijd mijn kind
ga naar Moeder Leven en vraag haar
om voetenzalf en nieuwe schoenen
en de hoop om door te gaan
Maar waar vind ik haar
ik…
de kosmos op zijn kop
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 de marges in het midden
werden groter
door een vraatzuchtig monster dat
bladzijden at en
hoofdstukken van wat ik dacht
dacht ik
in een vliegtuig zaten wij
boven een zeekaart
die nader kwam dan
jij en ik ooit zijn geweest
in onze laatste ogenblikken
iedereen
voelt zich tekort gedaan
de stewardess wil
liefst als flight attendant…
In memoriam vogel
gedicht
3.0 met 9 stemmen 13.559 En laat de zwarte raaf of kraai
of welke vorm de dood
ook voor vogels aanneemt,
snel zijn werk hebben gedaan,
zoals tenslotte wij ook hopen,
dat onze dood zal zijn.
------------------------------------------------------------------------------------------
uit: 'Een leeuw is eigenlijk iemand, Nederlandstalige dierenpoëzie', 2006.…
hoop op beter tijden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 dag word ik opnieuw geboren
als de morgen haar gezicht onthult
nog niets te zien en niets te horen
en niets dat mijn gedachten vult
elke avond moet ik eenzaam sterven
gevangen in verstild verdriet
herinnerd aan de vele scherven
die ik op mijn wegen achterliet
hoe vaak zal ik nog moeten lijden
voordat mijn trotse geest verstomt
zodat de hoop…