Alle inzendingen over Ingelijst verleden

Die LPF-lui zijn nog veel te goed. Een oorvijg, wat verbannen criminelen ? Waarom niet levend koken, vierendelen, onthoofden, duimschroef, kielhalen en knoet ? Terug naar schandpaal, brandmerk en schavot ! Het hakblok wacht, de nieuwe bijl is bot. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -…

Ik ben even weggeweest naar de zon en naar het water waar het zand zijn schelpen leest vroeger samenkomt met later Ik ben tot de rand gegaan van mijn voelen en mijn denken heb er op een wolk gestaan zag een engel naar me wenken Ik ben uit mezelf gegleden heb als vogel rondgevlogen zwevend door mijn oud verleden zoekend naar een nieuw…

Een archeoloog in Geleen had spit, en veel pijn naar het scheen. Maar hij spit onversaagd en hij kreunt noch hij klaagt, al draagt hij vrij vaak steen en been.…

Niet te veel denken aan het verleden Maar een nieuw avontuur beleven Het avontuur dat de toekomst je zal geven Accepteer je verleden en ga verder met je leven Zie wat de toekomst je zal geven In de toekomst daar ligt je leven En niet in het verleden Het is het heden waar we leven En zeker niet het verleden Maar het heden…

Het verleden achtervolgt je terwijl je niet om durft te kijken Het verleden benauwt je terwijl je snakt naar adem Het verleden laat je zwijgen terwijl er zoveel te zeggen valt Het verleden vormt je terwijl je je leven zelf vorm wilt geven…

Jij was altijd bij me. Jij was altijd in m'n hart. Jij was alles in m'n leven. Jij was mijn hart mijn ziel mijn leven. Maar jij was veranderd. Veranderd door die ene. Veranderd door die gene. Jij was mijn beste vriendin. Bij jou had ik het altijd naar mijn zin. Jij bleef bij me voor altijd Nu heb je nog geen spijt. Maar jij bent veranderd…

Ik hou me vast aan het verleden, Raak mij aan Wil niet leven in het heden Kus me, zie mij staan Ik vul mijn maanden, weken dagen met liefde voor één nacht.…

plaatsen waar ik niet meer kwam waarvan ik dacht dat ze voorgoed versleten waren ze spleten mijn gedachten open vreemd als oude bloemen in kleuren die ik eigenlijk niet kende van een tijdperk van bittere stilten en mijn hand die ik nu steek in verborgenheden van rijkdom pluk ik de herinneringen langs de bermen van heimwee…

Je kent een sterke hang naar het verleden omdat je denkt dat je het heden kan verbeteren met de herinneringen aan toen maar wat je vergeet is hoe dat verleden in het heden werkelijk heet.…

veroorzaakt in het rimpelloze meer van mijn bestaan een kledingstuk niet door jou gedragen is als een dode vrouw als je enkel al licht beweegt om de dansende stofdeeltjes te zien alsof het goudpoeder was gestolen momenten onder een haag van geluk een vaalgele lucht in een plagende ochtendzon het ontsnappen van een diepe zucht alsof wij ons verleden…

ik heb de lijnen zien verschijnen in je ooit rimpelloos gezicht heb ze mogen lezen jij was niet voor een strakke huid zonder verleden in samen ervaren lazen wij de jaren in hun zorgen en diep verdriet maar nooit zijn wij de ogen vergeten waar een zee van lach zijn rimpelingen gaf die de gezichten deden glimmen van vrolijkheid…

Ik dacht dat het beter was om onze eigen weg te gaan. Maar ik word gek van het gevoel dat ik voor je heb, het is nooit weg gegaan. Het gevoel dat je me gaf van speciaal zijn, Je schaamde je nooit voor me, dat betekent veel als is het klein. De laatste keer dat we elkaar zagen voelde goed. Je zei dat je me miste, je moet weten dat dat veel met…

Waar eerst het verleden een hoofdrol speelde trok jij een streep door het donker het lijkt net of de dood door jou werd verdreven zomaar ergens tussen tijd en ruimte waar mijn gedachten ook heengaan ik verdwijn niet meer op de golven van eenzaamheid jouw ogen brachten mij terug _in een stralende diepe rust_…

Gedragen door de wind nemen de golven ook mee het verleden van het kind nu ze eindelijk is geworden een vrouw.…

Ik zat toen heel stil te werken, de boeken waren als zerken voor me, ik wist wel wat elk graf in zich had. Mijn lijf zat daar in een kamer, boomtakken voor het raam er heenkropen en weer vervelend, met groene bladen al gelend. Mijn ogen zagen verwonderd naar 't buitenlicht maar zonder 't zelf te weten wat of hun licht oppervlak…

zomer, alweer verleden met veel afspraken je nam afscheid met enkel een roos bij mijn deur achtergelaten.…

Terwijl vervaalde beelden in lege oude versleten kleuren van verleden het nu achterhalen en de adem van toen als een rauwe zoute wind het heden van zijn illusies ont-vilt. Nog slechts schor en zacht gefluister van stil gemis om wat nooit gevonden werd...…

Het boek in de kast is stille getuige van een rustig verleden een schril contrast met nu het leven dat door computer en luide televisie wordt gedreven misschien tegen beter weten in ga je mee met de tijd maar wat is geweest raak je nooit meer kwijt.…

pas na dat je kwam, volgde een moment dat ik niet vergeet herinner het me pas nadat je weg was.…

In gevangenschap Te weinig tijd, In vrijheid Ineens te veel - Wat door vijandschap Verdrongen werd Vecht zich in herwonnen vrijheid Een weg naar boven, Pijnscheuten die al lang Naar het verleden waren verbannen Duiken weer op In het weerbarstige heden, Steken de kop op Terwijl jij en ik Het hoofd laten hangen…

Zo komt verleden aan het licht van 't heden: Het dagelijks leven gebruiken op 't land van de stad gewoonten Kruiken, gebarsten de oortjes gelijmd, geplakt Schalen waarop ooit etenswaren, lekkernijen Verborgen, verpakt in de dikke schil van aarde Je herkent, erkent de waarde van vondsten aan het nu prijsgegeven.…

God is met ons geweest in het verleden Hij heeft ons gedragen door alles heen Hij liet ons in het verleden nooit alleen En zal ook met ons blijven in het heden.…

Mocht ik kiezen, Ik had het land al lang ontvlucht, om exact zulke horrorscenario’s als in mijn bovenkamer te vermijden, zodat ik niet met mijn neus op het verleden gedrukt kan worden.…

Teller van hartslagen en stemmen. Grasgroene velden en helderblauwe lucht. Een plotse losgedroomde nachtmerrie, een feilbaar geheugen. De schemering valt en de brandende, pijnlijke zon komt tevoorschijn. Het duurde te lang... Overal glas, bloed en geschreeuw. Onbegrijpelijk hoe de schoentjes ooit zo levendig en vrolijk, nu verdwaald geen…

angst zweette kou waar ik handen verwarmde tastte naar duister verloor haar houvast loste op als vermist ik ben mijn verleden maar nevels sluieren tot vaag en alles vergetend niets willen weten dan alleen maar vandaag rest slechts mijn blad dat haar dagen heeft gehad ik breek haar af, ze dwarrelt en vlucht op een zuchtvan de…

Het verleden is een touw, verknoopt tot bal, speel -- ermee als een kat.…

Van het verleden eet je slechts wat halal is: het bloedeloze.…

hoe hij naar hen keek gezichten als getuigen van ingelijste leegte nog leger dan haar gesloten mond van leugens hij zag haar zitten bij de lindeboom, naast een ongeboren zoon, zag het scharrelen rond haar lijf hoe ze handen vulde telkens in nieuwe verhalen die de wind door zijn hoofd joeg gespleten tongen markeerden het zaaigoed…

Wat is een nieuw jaar waard als er niets nieuws aan is en ook niets ouds? Als ik mezelf niet meer ken mijn oude zelf niet meer ben en moet gaan leren om te houden van de ander met mijn naam en mijn lijf die ik liever niet ben Die mijn capaciteiten mist die veel te lang moet nadenken voor ze iets terugzegt die niet zo grappig en gevat…

Vogelvlucht over woningen en werkplaatsen opgetrokken in het land dat netjes gekamd hier en daar nog een puist laat zien Alles ordelijk gestapeld, confectie die me vrij laat om te doen wat ik wil doen, mijn vak, mijn plannen ondanks alles, met de hulp die ik nodig heb en cadeau gekregen, natuurlijk wil ik dat vieren, mijn leven en het…