665 resultaten.
Als de dood
netgedicht
3.0 met 347 stemmen 34.148 Verscholen in de donkere nacht
Verstild door `t lichte kraken
Welhaast onhoorbaar, heel erg zacht
Dwars door het kikkerkwaken
Een ritsel hier, een krabben daar
Vol leven, als de dood
Voor al het schaduwstille gevaar
Voor tanden bloedig rood…
Bloedkleren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 140 Van werken krijg je wonden
Bloedkleren in wasmachines
Dan zit je daarnaast te wachten
met draaiende gedachten
niets te doen dan je huid
strelen en fantaseren
dat samen te doen met wie
en hoe en opwindend mooi
de wonden zouden helen
en ook met de nagels lekker
zachtjes aan de korstjes krabben…
HART, MET HEEL MIJN HART...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.075 Ik noem ze niet bij name
ik draag ze in mijn hart
Waar ik ga, sta, werk, winkel
uitrust, uit ga, woon
of gewoon naar uitkijk
Waar ik maar ben, waar ik maar leef
wat ik ook beleef, wat me maar lief is
Ze zijn er altijd in mijn hart:
mjn man, mijn kinderen, mijn gezin,
mijn moeder, mijn familie
Ik draag ze in mijn hart
en in mijn…
[ Zijn zoals ik ben ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 56 Zijn zoals ik ben,
met jou in het rommeltje --
van onze liefde.…
Muggen Haiku
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 130 Niet kunnen slapen
Onophoudelijk gezoem
Nare steekbeesten
Altijd maar op jacht
Ze kunnen ons bloed drinken
En doen dat ook nog
Krabben tegen jeuk
Beter om niet te doen maar
Onvermijdelijk
Spray, rollers, kaarsen
Al wat belooft te helpen
Helaas tevergeefs
Dan maar terugslaan
Flinke mep tegen de muur
Weer een moord…
Jeroen Bosch
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 29 Weer een saaie dag
Alles is wat het lijkt
zonder fantasieën
ik ben geen professor T
die Jeroen Bosch laat schilderen
wat er aan de hand is:
alles belichaamd
als wat het is en dus
transparant
De stad is groot, maar klein
is mijn uitzicht, alsof
we ver weg van elkaar leven
in ruimteschepen, bebouwde
kommen zo klein als gehuchten…
Koude kussen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 78 Pluimende warmte
wolkt zich
naar buiten,
alwaar een bleke
zon, het opkomen
uitstelt
tot de vorst zich
krabben laat,
die zich vlijde
over gras en ramen,
waardoor de nacht
zich zoenen liet
en witte kussen
hun heimelijk
samen zijn verried.…
De Engelse Sonnetten, 4. De eerste ontwaking
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 546 Zeewier, krabben, schelpen,
de zoute smaak van het water,
de pijn,
de schokkende koude.
Op handen en knieën
spuug ik bloed op
het borrelende zand en struikel
overeind, het is vloed.
Rillend stroop ik
de doorweekte kleren
van mijn lijf,
ik kruip over glibberige rotsen
en hul me in de
duisternis van een grot.…
wolkeriaans
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.034 naar een ander wad met wolken
ruisend met een dode langs
de zeereep, langs de kustlijn
strepen trekkend als een rob
naakt en geil in het licht van
vuur, glasscherven werpen
awel, dit weekend lees ik nog
eens terug naar oegstgeest, om
het af te leren, wolken krabben…
Mijn broertje
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 4.199 Soms zou ik hem in willen ruilen
Hem willen krabben, schoppen of slaan
Soms zou ik hem willen vergeten
Hem in de kou willen laten staan
Op momenten dat ik niet meer weet
Of als ik razend op hem ben
Op momenten dat hij mijn hart weer breekt
Zou ik willen dat ik hem niet meer ken
Maar hij is en blijft m'n broertje
Hoe lastig hij het ook…
2007 als eitje
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 450 Katten krabben het tapijt
aan flarden zoals de tijd
weefsels van organen slijt.
De aarde tolt en lijdt
onder concurrentie en nijd
wat heet verstandig beleid.
Tweeduizendenzes jaren krijt
op het bord van de vlijt
hebben geen duister bevrijd.
Beminnen rest als respijt
nieuw leven kunnen we kwijt
door heftige liefde, geheid!…
In het aanschijn van poëzie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 227 mag ik mij
verheffen in het
aanschijn van poëzie
wierrook ruiken
in de walm van
gebrande paardenhoeven
blauwe vegen lucht
met zon in een
bewolkte hemel smijten
licht zien
zonder nagels die
mijn ogen open krabben
zonder tuig dat gniffelend
en besmuikt talent doodt
voordat het zich uit
mag ik mij koesteren
in het aanschijn van…
Over het horen van iets
gedicht
3.0 met 5 stemmen 13.483 Steeds hou je op met je krabben
om naar het slikken te luisteren, waar is het, wat
eet of drinkt het dat het zo slikt, wat verlangt het
en je staat op en je roept het, vertoon je dan zeg je,
kom te voorschijn laat me je zien.…
schone slaper
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 906 Witte vacht, schitterend zacht
asociaal zoals hij is, spinnen kent hij niet
krabben met vernietigende kracht
Volledig behaard, vernietigende staart
empathie is hem onbekend, liefde zijn manier
andere “vrienden” brengt hij van de kaart
snorharen trillen, poezen villen
agressief is zijn karakter, vals om de hoek
een ander zoals hem zouden…
Ogen open
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 265 Dertien maart en veel te laat
voor sneeuw en ochtendlijk
krabben aan je ruiten.
Een jonge vrouw met baby
bezig bij haar auto
woont hier in de wijk
verschijnt vandaag niet
voor het eerst. Mijn vensters:
het is echt helaas.
Betrap ik mijn gedachten?
Vind ik jammer wat ik zie?…
er is altijd een overkant
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 232 zie de zwemmer
hij is daar en wacht op vloed
dagen om te begrijpen
wat hem doet drijven
duinen krabben
het lichaam zonder water
heeft hij dan niet gevoeld
niets dat als een rivier begon
spiernaakt
de brug is hoog, hoger
dan de honderd nerven
in het zand
een laatste ark
kokhalst splinters uit het stof
nog van de tijd over…
Ongelooflijk
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 243 Ongelooflijk
Zie de DNB heeft het gevonden
JA de pensioenen
wat zijn ze vindingrijk
Je hoort ze wrijven en krabben
over de koppen
Daarom zijn ze ook zowat kaal
denken ze nou werkelijk dat wij gek zijn
DE volgevreten kaalplukkers
kon je verwachten toch naar de miljarden gift
Niet zeiken oudjes er is nog Drees
En wat geld heeft loopt niks mis…
een leven verder
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 440 ringloze vingers krabben
de weggedroomde uren
van mijn mager gebeente
wanneer ik mezelf zie
langs dode bomen en
het vergezicht nog verder
dan het veld
dat doodstil ademhaalt
of later, de regen
hol door het lachen
van gebroken tijd
tot de avond komt
en zijn tocht voltooien moet
op mijn kromgebogen rug
voor een nacht vol stormen…
Huwelijksperikelen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 Amanda is wel tien keer vreemd gegaan
Martijn was veel te vaak van huis
Altijd zijn “big smile” op de buis
Maar ’t lachen is hem jammerlijk vergaan
Gelukkig lijkt de vree nu weer hersteld
Ze was na tien keer zeker uitgeteld
-----------------------------------------------------
AMSTERDAM - Amanda Krabbé heeft onthuld dat ze Martijn heeft…
Huwelijksperikelen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 141 Amanda is wel tien keer vreemd gegaan
Martijn was veel te vaak van huis
Altijd zijn “big smile” op de buis
Maar ’t lachen is hem jammerlijk vergaan
Gelukkig lijkt de vree nu weer hersteld
Ze was na tien keer zeker uitgeteld
-----------------------------------------------------
AMSTERDAM - Amanda Krabbé heeft onthuld dat ze Martijn heeft bedrogen…
Jeuk
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 429 Dat irritante gevoel genaamd jeuk
Is echt niet leuk
Jeuk op je rug, je kunt er niet bij
Dat maakt je niet blij
Lieve man, wil je me eens krabben, hou het niet meer vol
Wordt van die jeuk helemaal dol
Beetje naar links, nu wat meer naar boven
Zo'n persoonlijke krabber kun je loven
Helaas is hij niet altijd bij de hand
Dan zoek ik naar…
Woorden
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 270 Zoveel woorden in mijn hoofd
Verlangen naar papier
Zoveel wil in mijn hart
Verlangt naar nieuwe dromen
Een berg gevoel in mijn buik
Ontlaadt als een vulkaan
Magma kruipend door mijn lijf
Een uitweg zoekend
Om zich uit te braken
Lava stroomt langs mijn benen
Stort zich in de zee
Zoekt naar verkoeling
En vindt rust op de bodem
Tussen krabben…
Ik ben te arm om dood te gaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 630 ik ben te arm om dood te gaan
geen nagel om aan m’n kont te krabben
balancerend op één been, om mee in ’t leven te staan
teer ik op vetgemeste kwabben
ik ben te arm om dood te gaan
geen kist geen koffie noch de cake
leef op crackers met wat kaas
amper wat te spenderen in de week
ik ben te arm om dood te gaan
de toekomst kan me gestolen…
gedachteloos bijna
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 135 en
één klein raam
papa is groter
dan het huis
zijn hoofd reikt
tot de wolken
boven het dak
wapperen zijn
lange handen
het zwarte pad
een rechte lijn
tussen zijn
schoenen van
huis naar schuur
schuur naar huis
AqAq in spiegelbeeld
heb ik je geschreven
getekend sta je
op de muur
de nagels van het
kind van toen krabben…
Rood Gelakt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 een fietser op een fiets
nog niet eens afgestapt
levenloos op straat beland
wat doet je bewegen
tot het nemen van
zulk onschuldig leven
hoe kan het moreel toch
zo diep zijn weggezakt
de vijand hij druipt af
geen held maar voor eeuwig laf
voor altijd blijft dat beeld komen
van die vrouwenhand
met nagels rood gelakt
voor altijd krabben…
De hond met het rugzakje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 139 Voel me zo ondraaglijk alleen,
Niemand die bij me is,
Helemaal niemand om me heen
Die om me geeft,
Bezoek vandaag voor het eerst
Het hondenparadijs -
Zie je voor het eerst,
En meteen is er een click
Je legt je kop vol vertrouwen
Tegen de dij van mijn rechterbeen
En op slag ben ik verkocht -
Je bent vast een hond
Met een rugzakje…
Phuket - een uur in zes Polaroids
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 320 18.20
Twee witte boten
deinen op de golven van de Andaman.
18.32
Twee roze boten gaan op
in de vlammen van de zonsondergang.
18.44
Op het zand wenken
donkere krabben het tij naar binnen.
18.56
Tussen rotsen en strand
schieten vissen schichtig heen en weer.
19.08
Als een rookpluim
verduisteren vleermuizen de gele maan.
19.20…
Palimpsest
gedicht
2.0 met 79 stemmen 24.770 Ik noemde de liefde een 'zoete lege mand' en
een 'tweesnijdend zwaard';
ik had het over 'het hart vol krabben'
en over 'het verenverlies der engelen'.
Ik weet nu dat ik niet het recht heb
me zo over het onderwerp uit te drukken.
Het spijt me.
Kom je snel weer terug?
--------------------------------
uit: 'Woekering', 2005.…
In tijdloos rood verstuift
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 179 een handvol wolken
voorbij de pier die aan het
eind in tijdloos rood verstuift
betonnen starheid
in een speelse zee die
dartel dolt maar tevergeefs
verankerd in het zand
waar krabben schelpen kraken
en mosselen weer ten grave dragen
het witte zwanenstuk
waar boeggolf bruist
en kuift tegen beton en terug
daar dansen deinend deze…
Scoren langs de lijn
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 475 Heb alles wat ik wil
Toch is het stil
Want alles wat in mijn hart berust
Dat geeft me rust
M'n kindjes die lachen
En de vrouw die me kust
Dus zoek ik een nieuwe jacht
Iets waar ik naar smacht
Om gek van te worden
Om nooit meer tevreden te zijn
Dat heb ik nodig
Want nu is het alleen scoren langs de lijn…