45342 resultaten.
De eeuwige strijd.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 200 Een ieder wordt alleen in eenzaamheid geboren,
slaakt zijn geboortekreet in ademnood,
klemt zich aan de rand vast van het leven,
de eerste strijd, ontsnapping aan de dood.…
Eenzame Dood
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 2.238 Geschokt waren zijn kinderen en zijn vrouw
Het hele gezin gedompeld in de rouw
Liet hij hen achter in de kou
van de eenzame dood...…
Eenzame dood
netgedicht
4.0 met 53 stemmen 1.851 Vleugeloos,
zweef ik,
door de
troebele mist.
Gevoelloos,
lig ik,
in deze,
donkere kist.
Mijn laatste gil,
verstomd.
Het blijft,
...stil...…
zo eenzaam, dood
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.933 Verschrikkelijk eenzaam dacht ik dat je zou zijn
Slechts vergezeld door de ree en het poezelig konijn
Alle bloemen die men je gaf
Aten zij in de koude nacht van je graf
Waarschijnlijk heb je ze vergezeld
En ze de weg naar dit lekkers zelf verteld
Of een gezellig gesprek met ze gevoerd
Zoals je vol begrip met al je hartelijkheid velen hebt…
Doeschka
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 243 Doeschka is dood
zo ineens
Ze vond d’r bazin hier niet
schrijft haar in memoriam schrijver
Je kunt het ook zonder stellen
De ultieme eenzaamheid van je leven
zien, ondergaan, verteren
Zoals iedereen misschien
Een aantal vrienden van me
die zeker wel
Net als ik nu
In zwaar levensweer
niet alleen
wel eenzaam…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Het intens verlatene
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 134 ik schreef
kleuren op
je huid
trapsgewijs
van licht
naar donker
je onderging
de steek
van het
puntig pluis
gelaten gaf
jij niet thuis
in emoties
die de kop
opstaken
voeren wij
op onbekende
wateren
gingen nergens
heen in het intens
verlatene waar
aantrekkingskracht
geen baas over
de polen was…
Stil
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 404 Niemand die naar je kijkt of je iets zegt
Geen mens die naar je luistert
Er wordt geen woord tegen je gezegd
Er wordt zelfs niet eens gefluisterd
De minuten worden uren
De stilte duurt maar voort
Het kan nog heel lang duren…
Voor altijd kerstfeest
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 941 Toch
Koesteren mensen eenzame gedachten.
Strijd over mijn en over jouw gelijk.
Angst voor leven in de goot.
Over oorlog. Over vrede.
Over leven na de dood.
Met kerstmis heerst een geest van samen.
Moge het altijd kerstfeest zijn.…
Eenzaam sterven
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 2.752 leven is
Bitterhard als edelsteen
Het valt niet mee
Het te verwerken
Als je haar dood gevonden hebt
Emoties moeizaam te beperken
Geen woord werd er nog gerept
Het is alweer een tijd geleden
Erbij stilstaan deed ik niet
De tijd is daar dat ik dat doe
Zo eenzaam sterven zonder warmte
Wens ik nimmer iemand toe…
De herfst bedekt hun kale lijven
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 216 De ramen spatten eenzaamheid
spiegelen de dood als vanzelfsprekend
en zaaien vergif over het ongewenste groen
zodat het leven de kans krijgt
om weer als maagd
te worden herkend
maar niet wanneer kleuters
hun verleden boetseren
in een ongewenste infrastructuur
zodat hun jonge leven te vroeg
zal worden gerijpt
tot het moment dat de herfst…
Eenzaamheid
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.653 Even verdween de mist uit je ogen,
toen je van mij werd weggeleid,
de dood kwam vol mededogen
en ik deelde met jou de eenzaamheid.
De dood geeft het leven zijn enige zin,
maar is hij het einde of juist het begin?…
Clair-obscur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 Wat is solidariteit,
zonder het alleen-staan
eenzaam in de strijd?
Wat is leven,
zonder dat het door de dood
wordt opgeheven?
Komt niet pas inzicht,
als iets door het ander, donkere
wordt belicht?…
eenzaam leven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 135 de wereld buiten kijkend
luidruchtig levend
klemt mij eens te meer
dit huis en haar kamers
terwijl alles en iedereen
voorbij mijn deur gaat
hoor ik belletjes rinkelen
naast en boven mij
slechts de muren
met foto's van ooit
horen stil luisterend
wat ik mijzelf zeg
de koffie op tafel
met tegenover mij
die altijd lege stoel
blijft…
Dooie boel!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 392 aan tafel gaan om zichzelf terug te eten naar het leven
ik zou het liefst bij een begraafplaats willen wonen
omdat het daar nooit een dooie boel is!!…
Stilte stil
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 68 Plaatsen die we ooit hebben bezocht
worden in onze ziel verankerd.
Mensen waarmee we ons verbonden voelen
blijven ademen in onze herinnering.
Mensen waaien waarnaar de wind het wil.
Omdat momenten tijdloos zijn.
Onmogelijkheden mogelijk.
Ruimte grenzenloos.
Stilte stil.…
Zonder haar
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.011 De lege ogen zijn een verhaal
van woorden die werden en haar leven
schreven.
Stil en anoniem met een pijn van dezelfde woorden
die ook namen kunnen zijn.
Van bloed en een liefde die haar ziek maakte
en
haar lichaam verteerde
door het
eenzaam
wachten op een
dankbare
dood.…
De laatste traan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.539 Terugkijkend op het leven
en de tranen die hij liet
in zijn zee van wanhoop
Zij vielen in het niet
Bij die ene traan
Die viel
Op het sterfbed
Van de dromer
Bespot en veracht
Eenzaam en verguisd
Een illusie armer
en dan... de dood
Een laatste traan
En het besef
Dat hij niet geleefd had
Maar gedroomd…
Reïncarnatie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 419 Eenzaam ben ik wie ik zoek
als het geluk mij
wijst waar
het eenzame vuur mijn schaduw
verbrandt
en de dood mij
vraagt of ik
mijzelf
weer een kans wil
geven.…
verbinding verbroken
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 467 Als eenzaamheid een geur zou hebben
Dan zou het naar vervuilde lakens ruiken
naar lege flessen en oud brood
naar angst en leven en naar dood
mijn bed is troostrijk onderkomen
om tijdelijk de herinnering
koesterend te herhalen in zoete pijn
waar zilte tranen niet toereikend zijn…
ON LINE
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 276 Ieder te redden
van lijden, dood en verdriet,
en onvermogen.
Het eenzaam sterven
van alle lotgenoten
en eigen glorie.
Het hele gedoe
van de kwijnende massa:
"daar schreeuwt iemand!"
Het is niet leuk dit leven
van totaal onvermogen.…
Scheiding
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 123 Rimpels glimlachen tot men eenzaam wegkwijnt
Een einde gescheiden door de dood
Is iets dat weinig troost bood
Ik ben een gescheiden enkeling
Een sterveling
Kind van gescheiden ouders is zoals verwacht
Als de dood eenzaam te eindigen
Een huwelijk kon mij niet redden
Het verkozen leven is niet wat reinigde
Woorden kunnen slechts verzachten…
Niet vreemd
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 407 niet anders willen zijn
niet raar, niet bijzonder
niet leven bij het wonder
niet meer alleen
op een lege bank
in het overvolle park
niet een dwaling
een eenzelvige gestalte
frêle hangend in de mist
niet verloren
in een geschapen wereld
die niemand kent
niet de grijze droom
tussen de blozende slaap
maar weten wie je bent…
Zonder wijn
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 1.329 Ik wenste dood te zijn als mijn expressie weer sliepen,
in goten te leven om te overleven en te begrijpen dat
het erger kan door schoonheid te vertrappen
met mijn voeten en niet meer te geloven
wat werd gezegd en beloofd
Vele keren en vele mensen verwensen en te
dromen over eten, warmte en drank voor
een nacht geen symfonieen en kaarsen
geen…
Dood door het leven
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 841 Tenslotte bedelft de eenzaamheid me
met de eeuwige vergetelheid.
ik ben levend begraven
en dood ga ik door het leven.…
God?
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 653 Hield je je maar meer
met het leven bezig dan met de dood,
dan had ik wellicht
nu je hand vast willen houden.…
Levensvragen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 578 Trillen, beven, zweten, eenzaamheid en pijn
Dood gaan, dat moet zowat hetzelfde zijn.
Verkrampt, vastgeroest leven
Is 'dit' de zin van het bestaan?…
Eenzaamheid
poëzie
3.0 met 6 stemmen 4.548 't Is niet eens zeker dat de dood verenen
Kan wat het leven onmeedogend scheidt,
En er bestaat niet, van Parijs tot Wenen,
Een koffiehuis 'In de Eenzaamheid'!…
Het laatste afschot
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 258 Wilgentenen tranen treurig
het afschot heeft geen vlees
wiegend tussen dood en leven
wordt mensenvoer weer honds
grijnzend met hun hagel petten
de loop weer opgericht
blaffen bomen horendol
als de lucht weer roze kleurt
kraaien pikken levend dood
een oog gaapt aan en na
het dek van veren los geweekt
de warmte was al weg
vloeiend leven…