Alle inzendingen over Soms .....

Onze zwakten maken dat we mensen zijn maar... Toch ervaar ik in mijn gebreken het tastbare. Contouren van een lichaam worden dan zichtbaar. Heel even sta ik dan oog in oog met mijn menselijke grens. Zelden zoiets moois gezien.…

Als woorden te pijnlijk zijn om in te wonen dan omhult muziek mijn ziel en laat alle tranen vrij varen in onvermogen van mijn pen al weet ik honderdduizend vragen die ik schrijven kan.…

Soms.…

Soms is spreken moeilijk om tegen die ander te zeggen wat je nu precies bedoelt. Soms kan je beter zwijgen omdat vaak onbedoeld woorden kunnen kwetsen. Soms laat ik mijn woorden toch horen om in die ander haar of zijn ogen te kijken zodat ze zien wat ik bedoel.…

Soms was er een schaduw om mij heen, klein stukje onverwerkt verleden er was twijfel en ook angst. Huilen in stilte van de nacht het was mijn innerlijke strijd ik hield het goed verborgen maar jij las het in mijn ogen. Jouw liefde verdreef de pijn gaf mijn leven weer kleur zal het nooit vergeten maar het heeft een plaatsje gekregen…

Soms kan het dat de zon weer even schijnt en dat de mensen zijn herboren, al is er kwaad en woede, zijn er rozen die al breken eer ze zijn ontloken. Soms kan het zijn dat mensen weer gaan dromen, al is er duisternis en dood en worden zelfs de kinderen niet meer geloofd. Maar er is liefde en vergeving, licht en dag.…

Soms donkert het in je hart, maar het licht wint het altijd weer van het zwart.…

Soms is het moeilijk nog te weten wie "ik" nu eigenlijk is. Zou ik het met anderen kunnen meten, of is het gewoon wat het is? Soms is het moeilijk nog te kunnen voelen, of is het de gedachte die mij parten speelt? Zou het dat zijn wat ze met "gestoord" bedoelen, of heb ik dat er zelf maar aan toebedeeld?…

soms heb ik van die dagen!…

…Soms…heel soms…vergeeft de overtuiging, want dan zou ’t fijn zijn met tegenwind Of was Samson toch een zonderling, als de tijger een leeuw bemind Handen gaan nog steeds door het haar, draait de borst bedachtzaam maar vlug En de waarde fluistert onovertrefbaar, bij de aanblik van een gestaafde rug De lijm van gisteren had het antwoord,…

Niemand is er die jou kan vervangen, het is genoeg voor heel mijn verdere leven, maar… Vergeef het me, maar soms… Kan ik nog zo naar jou verlangen.…

Soms gaan er mensen dood niemand die hen tijdens hun leven een teken van liefde bood soms gaan er mensen zomaar weg dat zijn dan de onbeminden waarvan niemand ooit iets zinnigs kon vinden soms gaan ze dood en niemand zal ze missen voor hen regende het nooit het goot.…

scheurt de winter slagzij daar waar hij heftig vaart de verre staten ogen lijkwit maar hier in het westen krult hij amper nog in warme vesten ontdek angstvallig knoppen die op springen staan schreeuw: te vroeg, te vroeg ga nog even terug maar waar vandaan want morgen als de vrieskou scherpt zullen jullie triest vergaan ?…

soms kucht ie nog en ruik ik weer van nelle de weduwe diepgaand spraken we nooit nu spreekt hij onverstaanbaar…

Soms, deed ik iets, waaronder een ander mens leed. Soms, denk je iets, wenk je alleen voor jezelf!…

op weg naar de supermarkt hoh-gehakt in de aanbieding tweewielerend, rood asfalt ingehaald door buslijn 25 besef de macht als ik mij voor het openbaar vervoer slinger, gehakt maak van mezelf ik heb dat, soms en dan zie ik van opzij dat iedereen op weg is naar de supermarkt…

Na een moeilijke zoektocht toch de man, gezellig gezin... tot één ziek, weg van ons moet breken van ons. Na het scheiden, het schelden, na 't daag'lijks overtreden van wetten en moeilijke zoektocht afwisselend warmte en pijn houvast als een klimplant hier en daar kruipend naar boven, niet huilen of zeuren doorgaan maar. Ik vraag…

soms treft een doener in gedruis rondom een bres waar stilte woont en een zeldzame vogel zingend hem blozen doet…

Soms blijven we hangen in het verleden Het is eng om nieuwe stappen te ondernemen Soms blijven we hangen in het verleden Het is een sleur waar we in leven Soms blijven we hangen in het verleden Omdat we bang zijn wat het nieuwe kan geven Soms moeten we stappen ondernemen Een oud hoofdstuk afsluiten van het leven Soms moeten we durven…

Soms reis ik wel eens af Soms blijf ik waar ik ben Soms openlijk, soms gesloten Soms dichtend naar een opening Soms schetsend met geluid Soms swingend zonder woorden Soms stijgend in mystiek Soms dalend naar wat leegte Soms zwevend door het Al Soms stoned in vrije val Soms reis ik wel eens af Soms blijf ik waar ik ben Soms reis ik wel…

Niet dat het niet mag maar soms heb ik er echt schoooooon genoeg van!…

soms ben je zelf de stille vriend die naar je luistert even het beste gezelschap dat je op enig moment verdient immers de ander is iemand die enkel fluistert en niet jouw verte ziet vreemde woorden doven ook al is je weerstand week ze raken niet je hart, hoop laat je in de steek het is vluchten in een heelal van verborgen zuchten…

Soms Soms doet het leven mij pijn Nouja het leven… De mens De mens doet mij soms pijn Niet ieder mens Maar ik geef toe dat er een aantal rotte appels tussen zitten Rotte appels die mijn leven een stuk zuurder doen smaken Door mij telkens een geniepig duwtje te geven waardoor ik onderuit val Onderuit in mijn zelfvertrouwen Onderuit in mijn…

Soms zie ik van die oude bomen die daar al eeuwen staan in onberoerde onverstoorbaarheid en koester dan de menselijke gevoeligheid. Soms zie ik van die bergen, zo trots, onbuigbaar, groots in sterke onverzettelijkheid en prijs de menselijke kwetsbaarheid.…

Diewertje Blok Soms fluister ik Donald Duck en Catweazle Guinevere en Isolde Cleopatra en King Kong met warempel meer effect.…

soms vraag ik me af door wie ik echt wordt gekend zo ik mezelf al begrijp immers wat is mij bewust bekend als ik word geraakt binnen de cirkel van het bestaan ben ik dan mijn eigen draagbaar van gemist verstaan in het nu of in het verleden in de verwachting, zit ik in een draaimolen als ik dit moment verklaar ik zie die ander…

Toen een predikant eens aan mijn vader vroeg of hij ook dankte voor zijn dagelijks brood, antwoordde hij – Danken? Waarvoor? Ik heb er toch altijd keihard voor gewerkt? En inderdaad hij heeft er keihard voor gewerkt. Alleen de dood kreeg het eelt van zijn handen. ---------------------------------------------- uit: "Zo vaak heb ik haar…

Soms denkt zij zich Sneeuwwitje, die na een gretige hap uit een mooie rooie ronde appel een droomloze slaap slaapt waaruit zij dan korte tijd later fris en fruitig zal ontwaken en dat dan alles wat er nog ‘moet' is verdwenen als sneeuw voor de zon en dan - na de kus van het ontwaken staan vóór haar de prins én de goede fee…

Soms heb je even geen tranen meer Soms heb je even geen woorden meer Soms wordt de muze in je geblokkeerd Teveel wegversperringen Met stopborden Gevaar voor oversteken En je verstijft van angst Soms zijn emoties teveel om op te schrijven Een te grote confrontatie Met alles wat niet was En niet zal zijn…

Soms kijken onze gezichten elkaar aan en lachen ze naar elkaar. Andere momenten bijten ze naar elkaar, beide gezichten doortrokken van oorlog en pijn. Nu zit ze op de bank met een glimlach op het gezicht, voor dit moment lijkt het vrede te zijn.…